Aliens: Dark Descent – Review

Το Aliens: Dark Descent αποτελεί ένα παιχνίδι στρατηγικής στα πρότυπα των XCOM, αλλά με μάχες και χειρισμό σε πραγματικό χρόνο.

Η δημοφιλής σειρά ταινιών «Alien» έχει καταφέρει μέσω του μεγάλου «εκτοπίσματός» της να αποτελέσει την πηγή για τη δημιουργία δεκάδων βιντεοπαιχνιδιών από την εποχή του Atari μέχρι και σήμερα. Τελευταία μεγάλη δημιουργία αποτέλεσε το Alien: Isolation, ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο first-person action παιχνίδι του 2014. Το γαλλικό στούντιο Tindalos Interactive, υπό την αιγίδα της Focus Entertainment, αναλαμβάνει να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό και συγκεκριμένα ένα παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου, βασισμένο κυρίως στην δεύτερη ταινία. Το Aliens: Dark Descent, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, είναι ένα σκοτεινό παιχνίδι στρατηγικής και παρά το περιορισμένο budget που διατέθηκε για τη δημιουργία του, έχει βλέψεις για κάτι πολύ αξιόλογο. Άραγε μπορεί να σταθεί επάξια στο όνομα του franchise;

Υπάρχει συσχετισμός του story με το σενάριο των πρώτων ταινιών

Η ιστορία του Dark Descent τοποθετείται χρονικά 19 χρόνια μετά την αρχική τριλογία των ταινιών. Στον σταθμό Pioneer, το έτος 2198, ένας μυστηριώδης εισβολέας απελευθερώνει από τα σφραγισμένα κιβώτια τα Xenomorphs, επικίνδυνους εξωγήινους οργανισμούς που εξαπλώνονται αστραπιαία. Ως μοναδική λύση για την επιβίωσή τους, οι εναπομείναντες, με αρχηγό την Maeko Hayes, καταλαβαίνουν πως για να διαφύγουν πρέπει να επισκευάσουν το USS Otago, το οποίο αποτελεί τη βάση μας στο παιχνίδι. Τα γεγονότα του τίτλου εξελίσσονται γρήγορα και υπό την απειλή της  περαιτέρω εξάπλωσης των Xenomorphs. Η ιστορία είναι αρκετά επηρεασμένη από την κλασική sci-fi φόρμουλα με τους πεζοναύτες που προσπαθούν να επιβιώσουν, αν και πέρα από ορισμένα cutscenes, δεν έχει κάτι συνταρακτικό να μας προσφέρει. Η αλήθεια είναι ότι έρχεται σε δεύτερη μοίρα, μιας και οι χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα κακογραμμένοι, σαν b-movie των ’80s.

Αυτό που καταφέρνει όμως το Aliens: Dark Descent είναι να κρατά την ατμόσφαιρα αρκετά αληθινή σε σχέση με την σειρά ταινιών, με πολλούς σκοτεινούς διαδρόμους και γωνίες, καλοσχεδιασμένους χάρτες και κυρίως το συνεχές άγχος της εμφάνισης των Aliens.

Τα Xenomorphs είναι αδίστακτα / Photo: Focus Entertainment – VG24.gr

Aliens: Dark Descent – XCOM, αλλά σε πραγματικό χρόνο

Δεν είναι υπερβολή πως το Dark Descent είναι ένας ακόμη τίτλος που βασίζεται αρκετά (αν όχι εξολοκλήρου) στην συνταγή των παιχνιδιών XCOM, με τη διαφορά ότι μιλάμε για real-time προσέγγιση του χειρισμού των πεζοναυτών σε αντίθεση με την turn-based μάχη των XCOM. Όλα τα υπόλοιπα όμως και κυρίως το management των μαχητών και της βάσης είναι ιδιαίτερα επηρεασμένα από τους παραπάνω τίτλους.

Η προοπτική της top-down κάμερας είναι σχεδόν απαραίτητη για τέτοιου είδους παιχνίδια, ενώ ο χειρισμός παρόλο που σίγουρα είναι καλύτερος με ποντίκι και πληκτρολόγιο, σε χειριστήριο με την πάροδο του χρόνου συνηθίζεται. Στην ουσία οι marines κινούνται σαν μια ενιαία ομάδα και με το να αλληλεπιδράτε σε σημεία του χάρτη (όπως για παράδειγμα σε κουτιά προμηθειών, πόρτες που χρειάζονται άνοιγμα και άλλα) το παιχνίδι στέλνει αυτόματα έναν από τους πεζοναύτες να εκτελέσει την εντολή και επιστρέφει αυτόματα στην ομάδα του. Αυτή η ενιαία μετακίνηση διευκολύνει τον παίκτη με τον χειρισμό. Γενικά, δεν έχουμε παράπονα από τα controls και έχει γίνει καλή δουλειά, με εξαίρεση δυστυχώς ορισμένα bugs, κυρίως με κολλήματα στις αλληλεπιδράσεις με σημαντικά αντικείμενα που πολλές φορές μας ανάγκασαν είτε να χάσουμε, είτε να κάνουμε reload σε προηγούμενο checkpoint, χωρίς να φταίμε.

Ο τίτλος είναι ιδιαίτερα -και απρόσμενα- απαιτητικός, ενώ ακόμη και στο normal επίπεδο δυσκολίας πραγματικά θα δεινοπαθήσετε. Δεν υπάρχει επιλογή για αλλαγή της δυσκολίας, εφόσον αυτή επιλεγεί στην αρχή. Τελείως απρόσμενη και πολλές φορές άδικη είναι η τυχαία επίθεση των aliens, κάτι που μπορεί να χαλάσει σε δευτερόλεπτα μια σχεδόν διαφαινόμενη ως επιτυχημένη αποστολή. Ναι μεν, το απρόβλεπτο προσφέρει κάποιες φορές και μεγαλύτερες συγκινήσεις, όμως δεν είναι πάντα θέμα ικανότητας του παίκτη να καταστρέψει τα aliens και τους rogue agents που αντιμετωπίζουμε στο παιχνίδι. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε πως δεν υπάρχει pause στο παιχνίδι, παρά μόνο τη στιγμή που διαλέγουμε skills. Όλα τα υπολοιπα γίνονται real-time.

Πολλοί μηχανισμοί, πολλοί «μπελάδες» για τον παίκτη

Οι πεζοναύτες με την πάροδο του χρόνου ανεβαίνουν level και αποκτούν διάφορες ειδικότητες όπως Tech, Medic, Scout, κτλ. Κάθε ένας διαθέτει τις δικές του δυνατότητες (skills) που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο παίκτης. Πέρα από τα αρχικά βασικά skills και gadgets (όπως το turret, το motions sensor, το flare, κλπ.) προστίθενται και άλλα class specific skills, όπως η δυνατότητα για sniping από μακριά του Recon ή χρήση του drone από τον Tech.

Στο παιχνίδι υπάρχει τρομερός αριθμός μηχανισμών, όπως αυτός του άγχους των πεζοναυτών με την πάροδο του χρόνου και όσο έρχονται σε επαφή με τα aliens, αλλά και το κάπως «άτσαλο» stealth system. Βασικός μηχανισμός είναι και η πάροδος των ημερών που σημαίνει ότι το παιχνίδι δυσκολεύει σταδιακά, ανάλογα με το πόσο συχνά επιλέξουμε να επιστρέψουμε από μια αποστολή ή αν ρισκάρουμε και μείνουμε περισσότερο σε έναν χάρτη, εκτελώντας και άλλα objectives. Κάθε μέρα που περνάει στο παιχνίδι μπορεί μεν οι στρατιώτες μας να αναρρώνουν και να εκπαιδεύονται, όμως η μπάρα απειλής της εξάπλωσης των aliens ανεβαίνει. Πάντως, μας δίνεται η επιλογή να επιστρέψουμε στην ήδη υπάρχουσα περιοχή ή σε προηγούμενη για να κάνουμε δευτερεύουσες αποστολές ή να μαζέψουμε χρήσιμα υλικά για τις αναβαθμίσεις μας.

Γενικά, μιλάμε για ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, αν σκεφτούμε το γεγονός πως ακόμα και τρεις εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του μόνο ένας στους δέκα παίκτες έχει καταφέρει να το ολοκληρώσει (σύμφωνα με αυτά που δείχνουν τα trophies του PS5). Η διάρκειά του πάντως κυμαίνεται κοντά στις 25 ώρες για το βασικό story και μπορούμε να προσθέσουμε άλλες 10 περίπου για τα side objectives και τα collectibles.

Παραδόξως, υπάρχει αρκετή λεπτομέρεια στα επίπεδα / Photo: Focus Entertainment – VG24.gr

Αξιόλογοι χάρτες και σχετικά καλή ποικιλία αποστολών

Ευτυχώς όμως, τόσο οι χάρτες, όσο και ο σχεδιασμός των αποστολών, έχουν γίνει σωστά, κάτι που είναι πολύ βασικό για τέτοιου είδους παιχνίδια. Σε μια αποστολή θα μας ανατεθεί να κάνουμε defend ένα συγκεκριμένο σημείο, σε άλλο να σώσουμε κάποιους επιζήσαντες, ενώ σε άλλο θα πρέπει να εξολοθρεύσουμε μια Queen των Xenomorphs. Η ποικιλία των objectives σε συνδυασμό με τον καλό σχεδιασμό του κάθε χάρτη μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του παίκτη. Δυστυχώς, μέσα στους μηχανισμούς υπάρχουν και ορισμένοι πραγματικά αχρείαστοι, όπως για παράδειγμα τα Traits, αρρώστιες στην ουσία των πεζοναυτών που πρέπει να θεραπεύουν (δεν φτάνει που τραυματίζονται συνεχώς…).

Στο USS Otago επεξεργαζόμαστε τους μαχητές μας, είτε αναβαθμίζοντάς τους, είτε προσθέτοντας νέα όπλα και gadgets. Μπορούμε μέσω υλικών που μαζεύομε από σκοτωμένα aliens να κάνουμε develop passive δυνατότητες, όπως για παράδειγμα το να αργούν περισσότερο να μας εντοπίσουν και άλλα. Το Dark Descent έχει πολλούς μηχανισμούς, που πρέπει να κατανοήσει καλά ο παίκτης για να μπορέσει να προχωρήσει, γι’ αυτό συστήνουμε να δίνετε πολύ σημασία στα tutorials όταν αυτά εμφανίζονται, αλλά και μετέπειτα.

Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, αλλά όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακό

Ήδη εξυμνήσαμε την ατμόσφαιρα που καταφέρνει να προσφέρει ο τίτλος και το πόσο κοντά είναι στις ταινίες, ενώ αξίζει να αναφερθούμε πως οπτικά οι περιοχές και τα εφέ των καιρικών συνθηκών είναι αρκετά καλά για παιχνίδι με ισομετρική κάμερα. Εκεί που ο τίτλος τα κάνει… «μαντάρα» είναι ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και ειδικά των πεζοναυτών που μας πηγαίνουν γενιές πίσω, ενώ και το voice acting είναι μέτριου επιπέδου στην καλύτερη, ειδικά των γυναικείων χαρακτήρων. Δεν υπάρχουν προβλήματα με τις επιδόσεις στο PS5 (υπάρχουν οι κλασικές δύο επιλογές γραφικών) ενώ τα loading times είναι σχεδόν ακαριαία κατά τις μεταβάσεις μας σε κάθε αποστολή.

Αν κρίνουμε το Aliens: Dark Descent λαμβάνοντας υπόψιν το κόστους του, για τα 40 ευρώ που ζητάει είναι μια καλή αγορά, ιδιαίτερα για τους φίλους του είδους ή της σειράς. Το κάπως φτωχά γραμμένο story του αντισταθμίζεται με το αρκετά βαθύ gameplay του. Όταν οι μηχανισμοί δουλεύουν, το Aliens: Dark Descent είναι απολαυστικό, όμως θα χρειαστούν αρκετά ακόμα patches μέχρι να γίνει ο τίτλος πιο playable. Ακόμα και αν τελικά περιμένετε για την αγορά του, θα πρέπει να έχετε υπόψιν σας ότι μιλάμε για ένα από τα πιο απρόβλεπτα, απαιτητικά και αρκετές φορές άδικα strategy βιντεοπαιχνίδια των τελευταίων ετών.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS5, PS4, Xbox One, Xbox Series X|S, PC
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Tindalos Interactive
Εκδότρια Εταιρεία: Focus Entertainment
Είδος: Real-time strategy
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 20 Ιουνίου 2023
Official website: aliensdarkdescent

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.