Η 13η σεζόν, με την ονομασία “Saviors”, ξεκίνησε στο Apex Legends, στο δημοφιλές battle royale FPS της Respawn, με την υποστήριξη φυσικά της EΑ.
Τι κάνει καλά όμως το συγκεκριμένο multiplayer shooter σε μία περίοδο, που το battle royale genre χάνει έδαφος; Και βασικά τι κάνει καλά, ώστε να ωθεί έναν 37χρονο οικογενειάρχη να ανυπομονεί να πέσει από το αεροπλάνο και να πολεμήσει μαζί με το squad;
19 Μαρτίου 2019
Μία εβδομάδα πριν την ονομαστική μου εορτή εμφανίζεται στο store ένας καινούργιος τίτλος free to play, χωρίς να έχουμε δει και ακούσει τίποτα γι’ αυτόν! Κάτι πρωτάκουστο, καθώς το marketing ενός νέου παιχνιδιού μπορεί να αρχίσει ακόμα και χρόνια πριν την κυκλοφορία του. Ενισχύει αυτή την αίσθηση έκπληξης το γεγονός ότι πίσω από το Apex Legends βλέπουμε να είναι η Respawn (developers των Titanfall 1 και 2) αλλά και η Electronic Arts. Να σημειώσω εδώ ότι τα Titanfall 1 και 2 (κυρίως το 2) θεωρούνται από πολλούς λάτρεις των FPS εξόχως ποιοτικά, καθώς συνδυάζουν απολαυστικό gunplay, χρήση mech-style robots αλλά και μία άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία.
Έχοντας περάσει και αφήσει πίσω τη φάση του GTA 5 Online, έψαχνα για ένα online multiplayer να συμπληρώσει την “Αγία Τριάδα” της καθημερινής gaming ρουτίνας μου. Όπου “Αγία Τριάδα” βάλε: ένα single player, ένα sports και ένα online multiplayer, κατά προτίμηση shooter. Το παιχνίδι ήταν και free-to-play οπότε πανεύκολα, σαν άλλος Kim Jong Un, πάτησα το κουμπί για να γίνει το download. Το Apex Legends έσκασε σαν nuke λοιπόν εκείνη τη μέρα στο PS4 μου και παραμένει εγκατεστημένο μέχρι και σήμερα στη νέα γενιά, στο PS5. Έχω παίξει περίπου 1.700 ώρες, σύμφωνα με την τελευταία φορά που τσέκαρα το προφίλ μου.
Αγνό, απολαυστικό shooter, χωρίς πολλά πολλά
Χτίσιμο, πολύπλοκα inventory και looting συστήματα, in-game αποστολές και objectives, δεκάδες attachments για τα όπλα που δε προσφέρουν και πολλά, χάκερς και pay to win στοιχεία είναι ορισμένα χαρακτηριστικά των παιχνιδιών τύπου battle royale. Όχι όμως και του Apex Legends. Στο Apex θα πέσεις με τους 2 συμπολεμιστές σου από το αεροπλάνο, θα ψάξεις γρήγορα για το αρχικό loot και τις περισσότερες φορές θα μπεις κατευθείαν στο πρώτο fight. Ο γρήγορος ρυθμός του θυμίζει τις καλές εποχές του Call of Duty, που λόγω όμως της φύσης του battle royale, συνοδεύεται και από τακτικές αποφάσεις που θα χρειαστεί να ληφθούν από την ομάδα. Αν καταφέρεις να φτάσεις στην τελική τριάδα αυτό θα γίνει κατά μέσο όρο μετά από 18-20 λεπτά, όση είναι δηλαδή η διάρκεια ενός endgame lobby. Δεν υπάρχει τίποτα το πολύπλοκο, τίποτα το μη ευκόλως κατανοητό όσον αφορά στη λογική, τα μενού, τα όπλα και τους χαρακτήρες του Apex Legends. Ο στόχος είναι ένας: να αφήσεις πίσω τις άλλες 19 ομάδες (αν παίζεις trios) και να πάρεις τη νίκη, πριν κλείσει ο κύκλος! Αυτό θα επιτευχθεί αν εκμεταλλευτείς τα abilities του ήρωα που έχεις επιλέξει, αν είσαι εύστοχος και αν συνεργαστείς αποτελεσματικά με τους συμπαίκτες σου.
Ο νέος Legend, Newcastle, και μία επισκόπηση στο τωρινό ρόστερ / photo: VG24.gr – EA
Legends, χάρτες και lore
Μιλώντας για χαρακτήρες, “Legends”, όπως λέγονται και στο παιχνίδι, στην 13η σεζόν θα έχουμε την εισαγωγή ενός νέου, με το όνομα Newcastle. Με τον Newcastle λοιπόν, το ρόστερ του Apex Legends θα αυξηθεί στους 21. Οι Legends έχουν προσωπικότητα, υπάρχει background story για τον κάθε έναν εξ’ αυτών και σίγουρα θα βρεις κάποιον που θα σου αρέσει και θα ταιριάζει στο playstyle σου.
Επειδή οι Legends έχουν abilities (ένα passive, ένα tactical και ένα ultimate skill) το meta του παιχνιδιού καθορίζεται κυρίως από αυτά. Επιπρόσθετα, σημαντικό ρόλο στο meta παίζουν και οι αλλαγές που γίνονται κατά καιρούς στις τοποθεσίες των 4 χαρτών που είναι διαθέσιμοι στο παιχνίδι.
Σίγουρα υπάρχουν και αρνητικά. Χρειάζεται για παράδειγμα μια σχετικά καλή σύνδεση στο ίντερνετ για να παίζεις με όσο το δυνατόν χαμηλότερο ping. Επίσης οι σέρβερ της EA δεν θεωρούνται και οι πιο αξιόπιστοι, αν και είναι λίγες οι στιγμές που έχω αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Σε αυτό που χωλαίνει, και πολλές φορές φτάνει το rage μου σε επίπεδα Bruce Banner λίγο πριν γίνει Hulk, είναι το matchmaking. Ναι, δεν είναι τόσο διασκεδαστικό να μπεις να παίξεις solo. Οι συμπαίκτες σου θα είναι κατά πάσα πιθανότητα τρολάδες, shooters που το σημάδι τους είναι χειρότερο και από Stormtrooper, wannabe Rambo που πέφτουν μόνοι τους και σκοτώνονται στα 5 δεύτερα, και άτομα με αίσθηση του χώρου εφάμιλλη του Τζον Τραβόλτα στο γνωστό meme.
Ο χάρτης του Kings Kanyon / photo: EA
Ναι, αλλά γιατί παίζω ακόμα Apex Legends;
Παίζω γιατί πρόκειται για ένα απλό, διασκεδαστικό παιχνίδι που δεν χρειάζεται να κάνω τρομερές αναλύσεις για το meta του, για τα abilities των Legends, για το recoil των όπλων κτλ. Σίγουρα αυτές οι αναλύσεις γίνονται από αυτούς που είναι πιο ανταγωνιστικοί από μένα και λιώνουν στο Apex Legends με τις ώρες. Θα τους δώσω και respect όταν λογικά θα με σκοτώσουν σε 10 δευτερόλεπτα, αν με πετύχουν σε μάχη. Μπορεί στιγμιαία να νευριάσω, αλλά θα ξέρω ότι με σκότωσαν επειδή είναι καλύτεροι από μένα. Υπάρχει το λεγόμενο skill gap, κάτι πολύ σημαντικό σε competitive multiplayer παιχνίδι.
Το skill gap είναι κάτι που σε κάνει να εκτιμάς και να αναγνωρίζεις την κάθε νίκη που θα κάνεις. Φυσικά αυτό ενισχύεται αν παίζεις με τους φίλους σου. Το Apex Legends είναι παιχνίδι που πρέπει να παίζεις με φίλους. Θα υπάρξουν στιγμές έντασης, στιγμές ικανοποίησης σε ένα κερδισμένο fight, στιγμές θαυμασμού για ένα clutch play ενός συμπαίχτη σου και φυσικά οι πανηγυρισμοί της νίκης που θα ξυπνήσουν την οικογένεια που κοιμάται! Η μαγεία ενός καλού multiplayer βρίσκεται σε αυτές τις στιγμές με το squad.
Δεν υπάρχει παιχνίδι multiplayer που να με έχει κρατήσει 3 χρόνια, όπως με έχει κρατήσει το Apex Legends. Υπήρξαν στιγμές που λάτρευα να το μισώ και μπορεί να απείχα κιόλας από κάποια season, αλλά πάντα γυρνούσα ξανά. Είναι ένα παιχνίδι που θα το χαρακτήριζα τίμιο. Δείχνει σεβασμό σε κάθε είδους παίκτη, ενώ και το περιεχόμενό του (events, season pass) είναι τόσο όσο… Καμία υπερβολή, καθόλου περαιτέρω grinding, όποιος θέλει ασχολείται με αυτά, καθώς πρόκειται αποκλειστικά για cosmetic περιεχόμενο.
Αν είστε casual παίκτες, έχετε παρέα, και ψάχνετε για ένα καλοστημένο multiplayer FPS, σάς προτείνω να μπείτε στον κόσμο του Apex Legends.
ΥΓ. Ο τίτλος του άρθρου είναι εμπνευσμένος από τον αντίστοιχο της Ελένης Δρίβα στο άρθρο της για το Destiny.
