Atlas Fallen – Review

Η Deck13 επιστρέφει με το Atlas Fallen τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του The Surge 2.

Αν υπάρχει κάτι στο οποίο δεν μπορώ να πω ποτέ “όχι“, τότε αυτό είναι ένα νέο και ενδιαφέρον action RPG. Το Atlas Fallen έρχεται σε μια πολύ καλή περίοδο για όποιον συμφωνεί με την παραπάνω πρόταση. Λίγο πριν έρθει το φθινόπωρο, με τις ατέλειωτες, μεγάλες και πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες, το νέο παιχνίδι του γνωστού γερμανικού στούντιο έρχεται να γεμίσει τις μέρες του Αυγούστου, χωρίς να χαθεί μέσα σε ένα αποπνικτικά γεμάτο καλεντάρι.

Η Deck13 έχει κάνει πολλές φιλότιμες προσπάθειες τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια, όσον αφορά στο συγκεκριμένο είδος τίτλων. Μέσω των Lords of the Fallen, The Surge και The Surge 2, έχει πειραματιστεί πολλάκις σε διαφορετικά setting και σενάρια, δοκιμάζοντας δεκάδες ιδέες για να βρει τη «χρυσή τομή» από όλες τις απόψεις. Το Atlas Fallen, ως η νεότερη IP της, είναι το επόμενο βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση…

Photo: Focus Entertainment / VG24

Στο έλεος μιας αδυσώπητης θεότητας

Σε αυτήν την περίπτωση, τα βήματά μας μάς οδηγούν σε έναν κόσμο, όπου η ανθρωπότητα μετά βίας επιβιώνει υπό τον ζυγό της θεότητας, που είναι γνωστή ως Thelos. Όσοι έχουν απομείνει κάνουν ό,τι μπορούν για να γλιτώσουν από τα ξεσπάσματα της εν λόγω οντότητας, η οποία δημιουργεί τερατουργήματα σμιλεμένα από άμμο που σπέρνουν τον όλεθρο. Ο χαρακτήρας μας αποκτά τον ρόλο του μεγάλου σωτήρα σε αυτήν την ιστορία, όταν από τύχη -ή μοίρα- βρίσκει στην έρημο ένα πανίσχυρο αντικείμενο, το οποίο του επιτρέπει να έρθει αντιμέτωπος με σχεδόν οποιαδήποτε απειλή, ενώ “μέσα” του φαίνεται να κατοικεί ένα πνεύμα…

Η κεντρική πλοκή του Atlas Fallen διαρκεί περίπου 15 ώρες. Το παιχνίδι στο σύνολο μπορεί να σας απασχολήσει πάνω, κάτω για 25 ώρες, ανάλογα τον ρυθμό με τον οποίο παίζετε. Δυστυχώς, το σενάριο και η γραφή του δεν είναι τα πιο δυνατά του στοιχεία και σίγουρα δεν είναι αυτά στα οποία θα πρέπει να στηριχθείτε κατά την ενασχόλησή σας με το παιχνίδι.

Κάθε σεναριακή ιδέα, κάθε ατάκα και συζήτηση δίνουν την αίσθηση πως πρόκειται για κάτι που έχουμε ξαναδεί και ακούσει δεκάδες φορές. Και ουσιαστικά το βασικό πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη πρωτοτυπίας, αλλά η μέτρια απόδοση της οποιαδήποτε ιστορίας προσπαθεί η Deck13 να διηγηθεί. Δυστυχώς, αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις αφορά μέχρι και το voice acting.

Σανίδα σωτηρίας η μάχη (και όχι μόνο)

Όταν, λοιπόν, ένα παιχνίδι έχει μια ανέμπνευστη βασική πλοκή και δευτερεύουσες αποστολές που είναι όλες βγαλμένες από το εγχειρίδιο “Fetch quests: Η ολοκληρωμένη συλλογή“, τότε η μόνη του ελπίδα είναι το gameplay. Για το Atlas Fallen αυτή η ελπίδα δεν πεθαίνει, αλλά το «σώζει», γιατί η Deck13 μπορεί να μην είχε μεγάλη έμπνευση και να μην υλοποίησε πολύ καλά το σενάριο, αλλά σίγουρα είχε στη μάχη και στο traversal (θα επανέλθουμε σε αυτό εντός ολίγου).

Στο σύνολο, το Atlas Fallen έχει μια τυπική και γνώριμη δομή. Επιτρέπει στους παίκτες να εξερευνήσουν μια χούφτα από αρκετά μεγάλες περιοχές, οι οποίες κρύβουν διάφορες δραστηριότητες και καλούδια. Ψάχνοντας, θα βρείτε μερικούς πολύ απλούς γρίφους, σεντούκια με χρήσιμα υλικά ή αντικείμενα, καθώς και elite εχθρούς, μεταξύ άλλων, που είναι πιο επικίνδυνοι από τις υπόλοιπες απειλές που θα συναντήσετε και εφόσον τους νικήσετε, θα σας δώσουν μοναδικές ανταμοιβές. Όπως είπαμε, πρόκειται για μια κλασική μορφή RPG τίτλου.

Photo: Focus Entertainment / VG24

*δραματική παύση*

ΟΜΩΣ, το σύστημα μάχης κάνει την όλη διαδικασία πολύ διασκεδαστική. Η Deck13 έχει ταλέντο σε αυτόν τον τομέα και το έχει αποδείξει με προηγούμενα παιχνίδια της. Στην προκειμένη έχει επιλέξει να εφαρμόσει γρήγορους, αλλά όχι αποπνικτικά χαοτικούς ρυθμούς και εντυπωσιακές μανούβρες τόσο από εδάφους, όσο και από αέρος. Ως αποτέλεσμα, η αίσθηση ελευθερίας είναι έντονη και απολαυστική.

Βέβαια, το παιχνίδι σας προτρέπει να κρατάτε έναν συνεχόμενο ρυθμό μέσω του μηχανισμού που ονομάζει momentum. Η λογική πίσω από αυτό είναι ότι όσο κρατάτε ρυθμό, τα όπλα σας μεγαλώνουν σε μέγεθος και κάνουν παραπάνω damage. Την ίδια ώρα, όσο γεμίζει η ένδειξη του momentum, ενεργοποιούνται σταδιακά και τα οποία buffs έχετε πάνω σας.

Τα όπλα που σας δίνονται δεν είναι πολλά, αλλά είναι τελείως διαφορετικής φύσεως και έχουν το κάθε ένα το δικό του σετ από κινήσεις. Μπορείτε επίσης να τα χρησιμοποιήσετε συνδυαστικά, ανά δυάδες, και εμφανισιακά είναι όλα ιδιαίτερα.

Η προσοχή που έχει δοθεί στις μάχες είναι μεγάλη και εμφανής. Υπάρχουν δεκάδες essence stones και idols, τα οποία σας δίνουν πρόσβαση σε καινούργιες επιθέσεις ή ικανότητες που ενισχύουν το attack, το defense ή και το support (healing) του χαρακτήρα σας. Υπάρχουν επίσης μια ντουζίνα από πανοπλίες για να επιλέξετε, που κολακεύουν διαφορετικά playstyles. Το Atlas Fallen δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα builds, τα οποία είναι κυριολεκτικά εκατοντάδες στον αριθμό, σε σημείο που χιουμοριστικά θα λέγαμε ότι το… παρακάνει.

Δύο πολύ ωραίες λεπτομέρειες σχετικά με τα όσα προαναφέραμε είναι οι εξής: πρώτον, έχει σημασία ποιο όπλο επιλέγετε για πρωτεύον και ποιο για δευτερεύον, καθώς αλλάζει το moveset. Δεύτερον, παρότι οι πανοπλίες είναι πολύ συγκεκριμένες και όσο προοδεύετε, κάποιες από αυτές παύουν να είναι χρήσιμες, το παιχνίδι σάς επιτρέπει να αλλάξετε την εμφάνιση της armor που φοράτε με αυτή οποιασδήποτε άλλης (transmog), χωρίς να επηρεαστούν τα στατιστικά της, οπότε το δίλημμα μεταξύ χρησιμότητας και εμφάνισης δεν υφίσταται. Μπορείτε επίσης να τους αλλάξετε χρώμα και να τις κάνετε πιο πλούσιες με cosmetics που βρίσκετε μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού (*Alexa, play GNTM’s main theme*).

(photo: VG24 / Focus Entertainment)

SAND. SURFING.

Πιθανότατα, όταν κάποιος ρωτάει “τι σου άρεσε στο παιχνίδι;” δεν περιμένει να ακούσει ως απάντηση το “traversal“. Ομολογουμένως, δεν είναι και μια απάντηση που δίνεται συχνά. Αλλά, στην περίπτωση του Atlas Fallen, πράγματι το traversal είναι το highlight.
Πόσοι τίτλοι σάς επιτρέπουν να σερφάρετε στην άμμο; Και πόσοι τίτλοι το κάνουν αυτό τόσο διασκεδαστικά, που δεν το βαριέστε ούτε μετά από 25 ώρες; Ρητορική ερώτηση. Η πληροφορία που προκύπτει και που μας ενδιαφέρει είναι ότι η νεότερη κυκλοφορία της Deck13 κάνει ακριβώς ό,τι προαναφέραμε.

Ο κόσμος του Atlas Fallen έχει καραβάνια, μικρά χωριά, μεγάλες πόλεις, σπηλιές και εξοχή. Προσφέρει μια ποικιλία, αλλά όλα τα παραπάνω έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: πάντα, μα πάντα, κάπου κοντά υπάρχει άμμος και έρημος. Πέρα από τη σεναριακή πτυχή που εξυπηρετεί αυτό το γεγονός, παράλληλα προσφέρει και πρόσφορο έδαφος για να εδραιώσει η Deck13 το πιο μοναδικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού της, αυτό του sand surfing, το οποίο είναι τόσο ωραίο, όσο ακούγεται.

Η αίσθηση που προσφέρει είναι τόσο διασκεδαστική, που θα πιάσετε τον εαυτό σας να τρέχει προς την έρημο ακόμα και όταν υπάρχει άλλος δρόμος πιο σύντομος και… καθαρός.

Co-op, γιατί όλα είναι καλύτερα με παρέα

Παράλληλα, το Atlas Fallen έχει άλλη μια ιδιαιτερότητα. Αν και φτιαγμένο ως μια γεμάτη single player εμπειρία (γιατί από άποψη περιεχομένου είναι γεμάτο), υποστηρίζει καθ’ όλη τη διάρκειά του co-op μεταξύ δύο παικτών. Κυριολεκτικά, η μόνη φορά που δεν μπορείτε να παίξετε με παρέα είναι κατά την εισαγωγή, που διαρκεί (όλα και όλα) δέκα λεπτά.

Αν λοιπόν θέλετε να παίξετε μόνοι, δεν χάνετε τίποτα. Αν επιθυμείτε να παίξετε με παρέα, τότε επίσης δεν χάνετε τίποτα, απλά μάλλον θα διασκεδάσετε περισσότερο.

Η Deck13 το σκέφτηκε και το δούλεψε πολύ αυτό το κομμάτι και φαίνεται. Δεν έχει σημασία σε ποιο σημείο της πλοκής βρίσκεστε εσείς και σε ποιο ο συμπαίκτης σας, μπορείτε πάντα να παίξετε μαζί (υπάρχει ένα “αλλά” εδώ, θα επανέλθουμε σε λίγο). Η δυσκολία προσαρμόζεται συνολικά και ατομικά. Αυτό σημαίνει ότι κάνει scale μια φορά για να μην είναι πολύ εύκολο το παιχνίδι όταν υπάρχουν δύο παίκτες, με τους εχθρούς να γίνονται πιο επιθετικοί και επικίνδυνοι, και έπειτα κάνει άλλη μια για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά ανάλογα τη δυσκολία που έχει επιλέξει ο ίδιος. Δηλαδή, σε μια κίνηση που δεν βλέπουμε τακτικά, το Atlas Fallen επιτρέπει να παίζει το ένα άτομο στο easy και το άλλο, για παράδειγμα, στο hard, μια ρύθμιση που ακούγεται πιο παράξενη από ό,τι είναι. Πάντως, λειτουργεί.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Φυσικά, ό,τι loot κερδίζει ο ένας παίκτης κερδίζει και ο άλλος, ενώ μπορείτε να απομακρυνθείτε μεταξύ σας όσο θέλετε (μέσα στον ίδιο χάρτη). Παραδείγματος χάρη, ο ένας μπορεί να είναι στη μία άκρη της περιοχής και να πολεμάει εχθρούς, ενώ ο άλλος πάει στην άλλη άκρη, να μιλήσει σε κάποιον NPC.

Όμως, η Deck13 έχει κάνει και μια επιλογή σχετικά με το co-op που είναι αμφιλεγόμενη. Συγκεκριμένα, αφορά στο progress. Ο host του session κρατάει όλη την πρόοδο που σημειώνει η ομάδα, ενώ ο guest, όχι. Ο παίκτης που έρχεται στο δικό σας session κρατάει μονάχα ό,τι πρόοδο σημειώνει στον χαρακτήρα (loot, currencies, xp) και όχι στο world. Δηλαδή, ακόμα και αν βρίσκεστε στο ίδιο σημείο του παιχνιδιού, εκείνος θα πρέπει να ξαναπεράσει τα quests που κάνατε μαζί. Επιπλέον, αν λάβετε μέρος στο session ενός φίλου που είναι πολύ πιο μπροστά όσον αφορά την πλοκή, τότε δεν κρατάτε ούτε το character progression – γιατί, τότε θα βγαίνατε με tier 3 essence stones από το session, ενώ βάσει του δικού σας progress δικαιούστε tier 1. Το δεύτερο σκέλος αυτής της επιλογής σίγουρα το κατανοούμε, το πρώτο όχι και τόσο.

Κολοσσοί από άμμο

Όπως προαναφέραμε αρκετά νωρίτερα, οι εχθροί στο Atlas Fallen είναι τέρατα σμιλεμένα από άμμο. Υπάρχει περίπου μία ντουζίνα από διαφορετικά πλάσματα, τα οποία είναι όλα πάρα πολύ επιτυχημένα και εντυπωσιακά σχεδιαστικά.

Κάθε ένα φυσικά έχει το δικό του σετ από επιθέσεις και τρόπο αντιμετώπισης, ενώ καλό θα ήταν να μάθετε το σωστό timing για να κάνετε parry τις κινήσεις τους (με το sandskin, που λειτουργεί και ως μια εύθραυστη ασπίδα), αφού μετά από τρεις επιτυχημένες αποκρούσεις μπορείτε να τα παγώσετε για λίγα δεύτερα και να πάρετε μια ανάσα ή να το εκμεταλλευτείτε για να κάνετε αυξημένο damage.

(photo: VG24 / Focus Entertainment)

Ένας τεχνικός… αχταρμάς

Άλλη μια ιδιαιτερότητα που έχει το Atlas Fallen, αλλά μάλλον δεν θα έπρεπε να περηφανεύεται για αυτή η Deck13, είναι ότι μπορεί να δείχνει ταυτόχρονα οπτικά εντυπωσιακό και αδιάφορο. Και εξηγούμεθα… Οι εχθροί, η θέα από τεράστιες εκτάσεις ερήμου, οι κινήσεις και τα εφέ εν ώρα μάχης, όπως και οι χαρακτήρες, είναι πολύ προσεγμένοι/α. Όμως, οι λεπτομέρειες στον κόσμο λείπουν, και σε σημεία δίνει την εντύπωση παιχνιδιού προηγούμενης γενιάς. Λίγο εκτός τόπου είναι και τα ηχητικά εφέ μερικές φορές, που δεν έχουν τη βαρύτητα και το βάθος που τους αναλογεί πάντα.

Όσον αφορά στην απόδοση του τίτλου, στο PlayStation 5, σας δίνεται η επιλογή ανάμεσα σε δύο modes, το ένα με έμφαση στην ανάλυση και το άλλο στα καρέ το δευτερόλεπτο. Και στις δύο περιπτώσεις παρατηρήσαμε μερικά framedrops, όλως παραδόξως εκτός μάχης (ευτυχώς). Λόγω της φύσης του gameplay θα σας προτείναμε να επιλέξετε το performance mode (frame rate).

Από bugs και glitches δεν συναντήσαμε σχεδόν τίποτα, με μόνη εξαίρεση τις ελάχιστες φορές που οι εχθροί “κολλούσαν” και παρέμεναν ακίνητοι, χωρίς να αντιδρούν με οποιοδήποτε τρόπο.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Ναι μεν, αλλά…

Στην αναζήτηση της Deck13 για τη “χρυσή τομή”, όπως αποδείχθηκε, το Atlas Fallen δεν είναι ο τερματικός. Είναι, πάντως, μια διασκεδαστική απόπειρα, με ορισμένα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά και τη δυνατότητα να προσφέρει μια ολοκληρωμένη single player ή/και co-op εμπειρία. Το μεγαλύτερο του “αμάρτημα” είναι ότι η πιο αξιομνημόνευτη πτυχή του είναι το traversal.

Αν δεν έχετε την ευκαιρία να πάτε στην παραλία, να παίξετε με την άμμο και να σερφάρετε, τότε το Atlas Fallen είναι ένα πιθανό υποκατάστατο, αφού σας δίνει έναν τρόπο να κάνετε όλα τα παραπάνω… απλά αυτός ο τρόπος είναι λίγο ανορθόδοξος (με την καλή έννοια).

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Deck13 Interactive
Εκδότρια Εταιρεία: Focus Entertainment
Είδος: Action role-playing
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 10 Αυγούστου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.