Bayonetta 3 – Review

Η τριλογία των Umbra Witches φτάνει στο αποκορύφωμά της με το Bayonetta 3, το πιο φιλόδοξο παιχνίδι της σειράς, αλλά ενδεχομένως και του Nintendo Switch γενικότερα.

Οκτώ χρόνια ήταν αρκετά και η αναμονή των φίλων της σειράς, που περίμεναν πώς και πώς τη νέα περιπέτεια της μάγισσας Bayonetta, έφτασε στο τέλος της. Το Bayonetta 3 είναι τίτλος της PlatinumGames, η οποία μάς έδωσε πρόσφατα και άλλα εξαιρετικά action παιχνίδια, όπως το Astral Chain και το Nier: Automata. Παρά το «γερασμένο» πλέον hardware του Nintendo Switch, το αποκλειστικό αυτό παιχνίδι της Nintendo προσπαθεί και, παρά τους περιορισμούς, εντυπωσιάζει από την εισαγωγή μέχρι τους τίτλους τέλους του.

Photo: Nintendo – VG24.gr

Ιστορία και… προ-ιστορία των μαγισσών

Στο πρώτο παιχνίδι η Umbra Witch μάχεται με δαίμονες και αγγέλους για να αποκτήσει τις χαμένες της αναμνήσεις, ενώ στο δεύτερο παιχνίδι η Bayonetta κάνει τα πάντα για να σώσει μια άλλη μάγισσα, καθώς συναντά παράλληλα και άλλους ενδιαφέροντες, αλλά και περίεργους χαρακτήρες. Η κλίμακα στο τρίτο παιχνίδι μεγαλώνει αρκετά, μιας και σκοπός των μαγισσών είναι να αποτρέψουν την καταστροφή του Multiverse. Αυτό ορίζεται ως το σύνολο του σύμπαντος που αποτελείται από εκατομμύρια παράλληλους κόσμους. Για να το καταφέρει αυτό η Bayonetta θα χρειαστεί να συνεργαστεί τόσο με την Jeanne, αλλά και με μια νέα και πιο ατίθαση μάγισσα, τη Viola. Οι τρεις τους, ταξιδεύοντας σε παράλληλους κόσμους, θα κάνουν τα πάντα για να σταματήσουν αυτόν τον νέο εχθρό, που απειλεί κάθε ύπαρξη.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το ύφος των Bayonetta είναι υπερβολικό, τρελό, αλλά και πολλές φορές γελοίο, με την πινελιά του σεξαπίλ της ίδιας της Bayonetta, και στο τρίτο μέρος αυτό δεν αλλάζει. Σίγουρα το story ποτέ δεν ήταν το μεγαλύτερο ατού της σειράς, όμως η ιστορία του Bayonetta 3 κλείνει την τριλογία με τον δικό της επιβλητικό τρόπο. Τα εντυπωσιακά cutscenes, τα τεράστια boss battles και τα επικά setpieces των προηγούμενων παιχνιδιών εδώ υπερ-πολλαπλασιάζονται, με τη δράση και την υπερβολή να κυριαρχούν από την εισαγωγή μέχρι και το τέλος του παιχνιδιού. Ταυτόχρονα ο τίτλος εισάγει νέα στοιχεία που φρεσκάρουν το gameplay, κατατάσσοντας το Bayonetta 3 ως το καλύτερο παιχνίδι της σειράς. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κάποια ελαττώματα που θα αναλύσουμε στις παρακάτω παραγράφους.

Το hack ‘n’ slash στα καλύτερά του

Το hack ‘n’ slash στοιχείο είναι και πάλι ο βασικός γνώμονας της μάχης, με διαφορετικών ειδών επιθέσεις και combos. Ο χειρισμός είναι σχεδόν άψογος και ακριβής, με κάθε χτύπημα να έχει τη βαρύτητά του, παρά το γρήγορο γενικά gameplay. Το Bayonetta 3 ξεπερνάει σε αυτόν τον τομέα τους προκατόχους του, εισάγοντας ακόμη περισσότερα όπλα και περισσότερες κινήσεις. Οι περισσότερες εξ αυτών, είναι εξ αρχής διαθέσιμες, ενώ κάποιες ξεκλειδώνονται μέσω των skill trees. Τα όπλα διαφέρουν αρκετά στο range και την ταχύτητά τους και αυτό βοηθά τους παίκτες να κατασταλάξουν στα αγαπημένα τους, αν και θα θέλαμε να μπορούμε να εναλλάσσουμε on-the-go όλα τα όπλα, χωρίς να μπαίνουμε στα μενού, και όχι μόνο τα δύο που μπορούμε να κάνουμε equip κάθε φορά.

Με κάθε όπλο είναι επίσης συνδυασμένες και διαφορετικές τακτικές περιήγησης στα επίπεδα. Για παράδειγμα, αν έχουμε εξοπλισμένα τα διπλά πιστόλια, η Bayonetta μπορεί να μεταμορφωθεί σε τίγρη ή κοράκι και να εξερευνήσει τα επίπεδα, ενώ με άλλο όπλο μπορεί να κρεμιέται από ιστούς, τύπου Spider-Man, καθώς κινείται στις πίστες. Γενικά, υπάρχει μεγάλη ποικιλία στο gameplay, κάτι που ανεβάζει ιδιαίτερα το replaybility κάθε επιπέδου, ενώ και το level design είναι αρκετά βελτιωμένο σε σχέση με το παρελθόν, με πιο ανοιχτές τοποθεσίες, κρυφά μονοπάτια, platform challenges και πολλά -έξυπνα τοποθετημένα- collectibles.

Τα Infernal Demons ενισχύουν σημαντικά το gameplay

Η μεγαλύτερη προσθήκη στον τομέα του gameplay είναι τα Demon Summons. Η Bayonetta, όπως και η Viola, που είναι ο καινούριος playable χαρακτήρας, έχουν την δυνατότητα, με το κράτημα του πλήκτρου ZL, να καλούν τεράστια τέρατα-δαίμονες, τα οποία, ναι μεν, μπορούν να κινηθούν αυτόνομα, όμως και ο ίδιος ο παίκτης έχει την δυνατότητα να τα μετακινεί στον χώρο, αλλά και να κάνει επιθέσεις με αυτά, παράλληλα με την Bayonetta. Τα Summons είναι ιδιαίτερα ισχυρά (υπερβολικά θα λέγαμε) και μπορούν να πάρουν ακόμα και μόνα τους ορισμένες μάχες. Το όλο concept θυμίζει αυτό με τα Legions του Astral Chain και είναι πραγματικά μια “game changer” προσθήκη, που εντυπωσιάζει.

Όμως στα Summons έχουμε βρει και το μεγαλύτερο αρνητικό στοιχείο του τίτλου. Η υπερβολική ελευθερία στην χρήση των overpowered τεράτων υποβαθμίζει αρκετά τη βασική μάχη και σε ορισμένες περιπτώσεις κάνει κάποιες δύσκολες -θεωρητικά- μάχες, πολύ εύκολες. Θα έπρεπε να μπουν περισσότεροι περιορισμοί, όπως για παράδειγμα στον χρόνο ζωής τους ή στο damage που κάνουν, ώστε να μην χάνει την αίγλη της η κλασική και αγαπημένη hand to hand μάχη, η οποία είναι μάλιστα και βελτιωμένη. Επίσης, στα Summons, λόγω της αλλαγής της οπτικής, δημιουργούνται μικροπροβλήματα στην κάμερα, μιας και αυτή θα πρέπει να έχει στο πλάνο τόσο το Summon, όσο και την ίδια την πρωταγωνίστρια.

Το νέο είδος εχθρών αντικαθιστά τα angels / Photo: Nintendo – VG24.gr

Πάντα υπάρχει κάτι καινούριο να κρατά το ενδιαφέρον

Το gameplay εμπλουτίζεται και κρατά τον gamer σε εγρήγορση με πολλές εναλλαγές, είτε με chase sequences, είτε με shooting κομμάτια ή ακόμη και εντυπωσιακότατα boss battles, που θυμίζουν μάχες με… τον «Γκοτζίλα». Είναι «παλαβά» αυτά που συμβαίνουν στην οθόνη και ιδιαίτερα στην εισαγωγή οι (νέοι, κυρίως) παίκτες θα «χτυπηθούν» ανελέητα με αυτά τα setpieces. Οταν βέβαια τα πράγματα είναι κάπως πιο ήρεμα, στις απλές μάχες, υπάρχει μεγάλη ποικιλία εχθρών για εξουδετερώσετε, ενώ και τα challenge missions αποδεικνύουν πως πρέπει να υπάρχει σκέψη και ικανότητα για να ολοκληρωθούν και δεν ενδείκνυται το ανελέητο πάτημα των πλήκτρων. Φυσικά, το σήμα κατατεθέν της μάχης είναι το witch time για ακόμη μια φορά -όταν δηλαδή κάνουμε τέλεια αποφυγή μιας επίθεσης και ο χρόνος σταματά για τους εχθρούς- ενώ με την εισαγωγή των summons υπάρχουν και τα perfect summons που επιφέρουν πολύ δυνατά χτυπήματα στους εχθρούς. τεχνικές που χρειάζονται πολύ χρόνο για να τελειοποιηθούν από τον παίκτη.

Τα κομμάτια της Jeanne μάς μεταφέρουν σε side scrolling σκηνικό με μια πιο «κατασκοπική» οπτική, που θυμίζει stealth παιχνίδια του είδους, όπως το Mark of The Ninja. Δεν είναι τέλεια τα συγκεκριμένα sections, όμως δίνουν ποικιλία και ένα σύντομο διάλειμμα από τον καταιγιστικό ρυθμό του υπόλοιπου παιχνιδιού. Τα διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας θα καλύψουν όλα τα γούστα και εμείς ολοκληρώσαμε το παιχνίδι στις 17 περίπου ώρες με κάμποση ενασχόληση με το παράπλευρο περιεχόμενο. Για την πλήρη ολοκλήρωση ο τίτλος πιθανώς να μπορεί να φτάσει και τις 30 ώρες, ενώ διαθέτει ήδη τεράστιο replay value.

Οπτικός τομέας που εντυπωσιάζει και μοιάζει να θέλει να… ξεφύγει από το συγκεκριμένο hardware

Το Bayonetta 3, όπως αναφέραμε, είναι το πιο φιλόδοξο παιχνίδι ίσως και του Switch γενικότερα, και οπτικά σίγουρα φέρνει την κονσόλα στα όριά της αρκετές φορές. Το πολύ θετικό είναι πως κατά τη διάρκεια του gameplay, το παιχνίδι έχει στόχο τα 60 καρέ το δευτερόλεπτο και παρόλο που δεν τα κρατά εύκολα σταθερά, είναι σίγουρα επίτευγμα οι επιδόσεις του. Υπάρχουν όμως κάποια σημεία και συγκεκριμένα, κάποια textures τα οποία είναι ξεκάθαρα ξεπερασμένα. Αυτά αφορούν σε textures του περιβάλλοντος και κυρίως στις πρώτες περιοχές που θυμίζουν παιχνίδια περασμένων γενεών, με ορισμένα μάλιστα να είναι κατώτερα και από τα αντίστοιχα των προηγούμενων Bayonetta. Όμως, για αυτά που προσφέρει το υπόλοιπο πακέτο σε ποιότητα εικόνας, αλλά και σε συνδυασμό με τις -γενικά- καλές επιδόσεις, μπορούμε να τα ξεχάσουμε για λίγο τα προβλήματα, παρόλο που είναι δύσκολο να τα παραβλέψουμε εντελώς. Γενικά, μιλάμε για έναν τίτλο με ανισορροπίες στο οπτικό κομμάτι, με ζυγαριά ευτυχώς να γέρνει προς το θετικό μέρος, αν και πολλές φορές αναρωτιόμαστε πόσο θα μπορούσε να αναδειχθεί το συγκεκριμένο παιχνίδι σε μια άλλη, πιο εξελιγμένη, πλατφόρμα.

Η αλλαγή της Hellena Taylor από voice actor και η αντικατάσταση της από την Jennifer Hale δεν αλλάζει ιδιαίτερα το ύφος της πρωταγωνίστριας, μιας και η δουλειά της τελευταίας είναι πολύ καλή, αν και η Taylor είχε αυτό το πιο… σέξι και υπεροπτικό acting, που ταίριαζε καλύτερα στην ίδια την Bayonetta. Τέλος, το soundtrack συμπεριλαμβάνει απίστευτα κομμάτια και ταιριαστά για την κάθε τοποθεσία, είτε εξερευνούμε την έρημο στο Κάιρο, είτε την φεουδαρχική Ιαπωνία, μεταφερόμενοι από κόσμο σε κόσμο.

Η τριλογία φτάνει στο τέλος της

Το Bayonetta 3 αποτελεί ένα υπερπλήρες action hack ‘n’ slash παιχνίδι και είναι το καλύτερο της σειράς. Η τεράστια ποικιλία στο gameplay, οι πολλές επιλογές στη μάχη και το γενικότερο περιεχόμενο κάνουν must buy την αγορά του για τους κατόχους του Nintendo Switch, που έχουν μια κλίση στα action παιχνίδια, και έρχεται με την υπογραφή της PlatinumGames. Ένας τίτλος που ναι μεν, φέρνει στα όρια την κονσόλα, αλλά δείχνει και ορισμένες αδυναμίες της στο hardware. Σίγουρα βέβαια, το γεγονός ότι μπορούμε να γευτούμε ένα τέτοιο παιχνίδι σε φορητή μορφή είναι ξεκάθαρα επίτευγμα και το Bayonetta 3 έχει τα φόντα να θέσει τη δική του υποψηφιότητα για Game of the Year.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε: Nintendo Switch
Εταιρεία Ανάπτυξης: PlatinumGames
Εκδότρια Εταιρεία: Nintendo
Είδος: Action / hack ‘n’ slash
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 28 Οκτωβριού 2022
Official website: Bayonetta 3

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την CD Media για τις ανάγκες του review.