Το Black Myth: Wukong, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και επιτυχημένα παιχνίδια της χρονιάς, έχει πλέον κυκλοφορήσει και είναι πράγματι αξιόλογο.
Πολλά έχουν ακουστεί για το Black Myth: Wukong, το νέο παιχνίδι από την κινεζική Game Science, ακόμα και πριν κυκλοφορήσει.
Συζητήσεις για τους λόγους που απέκτησε τόσο hype, για τη φύση του και αν είναι souls-like, για το είδος και την αγορά γενικότερα. Συζητήσεις για τον τεχνικό τομέα του, για τα εντυπωσιακά γραφικά του, που φαινόταν πως αξιοποιούν όλες τις δυνατότητες της Unreal Engine 5, ακόμη και από το πρώτο trailer.
Τώρα που έχω παίξει το παιχνίδι και το έχω τερματίσει, σε 42 ώρες, μπορώ να πω ότι είναι αξιόλογο, αλλά ποτέ δεν θα εξηγηθεί πλήρως ο λόγος που απέκτησε τόσο μεγάλη δημοφιλία.
Για να τα πάρουμε με τη σειρά: το Wukong είναι ένα παιχνίδι τύπου action RPG, που παίζεται σε τρίτο πρόσωπο και περιλαμβάνει πολλές μάχες, ένα μεγάλο μέρος των οποίων είναι ιδιαίτερα απαιτητικό.
Είναι ένα παιχνίδι με σενάριο που βασίζεται στο κλασικό κινεζικό έργο Journey to the West, και εξιστορεί τις περιπέτειες του Sun Wukong.
Καθώς βασίζεται στο έργο αυτό, το σενάριο χρησιμοποιεί χαρακτήρες από τις σελίδες του, όλοι σχεδόν ανθρωπόμορφα ζώα, και μας στέλνει σε μια επικών διαστάσεων περιπέτεια, στην οποία θα πολεμήσουμε με γιγαντιαίες αράχνες, με δράκους και ερπετά, και θα ταξιδέψουμε σε περιοχές που κόβουν την ανάσα με το μεγαλείο της θέας τους.
Ο τεχνικός τομέας του Black Myth: Wukong, ένα παιχνίδι θαυμάσιο οπτικοακουστικά, αλλά με προβλήματα
Και μιας και μιλάμε για θέα, ας αρχίσουμε με ένα «καυτό» κομμάτι του παιχνιδιού: τα γραφικά.
Πράγματι, η εικόνα που στέλνει το Black Myth: Wukong στην οθόνη μας είναι εντυπωσιακή. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι γεμάτα λεπτομέρειες, με τρίχωμα που κινείται στον άνεμο, με εκθαμβωτικές στολές, με λέπια, καρφιά, πολλά χέρια και άλλα στοιχεία που βασίζονται στη μυθολογία της Κίνας και κερδίζουν τις εντυπώσεις. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι ένα από τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού, εξάλλου.
Οι τοποθεσίες δεν πάνε πίσω. Λιβάδια, παγωμένες βουνοκορφές, μυστηριώδη κτίσματα, αμμώδεις εκτάσεις, δάση με πελώρια δέντρα και μπαμπού, κάθε γωνιά του κόσμου του Wukong έχει σχεδιαστεί με προσοχή στη λεπτομέρεια, με φύλλα να πέφτουν και να γεμίζουν την οθόνη, με χιόνι που αντιδρά ρεαλιστικά στις κινήσεις μας, αλλά και με έναν ορίζοντα που μας αφήνει να κοιτάξουμε μακριά για να δούμε όλο το μεγαλείο.
Ο φωτισμός και οι σκιές, οι λεπτομέρειες στους χώρους, τα volumetric εφέ, τα μεγέθη, τα animations, όλα είναι τουλάχιστον αξιόλογα και συχνά εντυπωσιακά. Εντυπωσιακά είναι και τα cutscenes, είτε δείχνουν δράση είτε έναν απλό διάλογο.
Ωστόσο, παρόλο που η συνολική εικόνα είναι όντως εντυπωσιακή, υπάρχουν διάφορα προβλήματα -όταν παίζουμε σε PS5, έστω.
Για αρχή, τα τρία modes γραφικών δεν είναι ιδανικά: το performance, με χαμηλότερη ανάλυση και 60 fps, δίνει θολούρες και ασταθές frame rate, το quality είναι το καλύτερα ρυθμισμένο αλλά μένει στα 30 fps και μειώνει τη γρήγορη μάχη, το balanced, που υποτίθεται ότι ισορροπεί μεταξύ των δύο, μόνο ισορροπημένο δεν είναι.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν frame drops, υπάρχουν stutters, εμφανίζονται θολά textures σε σημεία, πού και πού ο φωτισμός εναλλάσσεται απότομα μεταξύ περιοχών, ενώ σε κάποια cutscenes παρατηρήθηκε ένα «σπάσιμο» της εικόνας. Όπως και να ‘χει, στο σύνολό του, ο οπτικός τομέας του Wukong είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά του -και σε ανώτερο επίπεδο από τα περισσότερα παιχνίδια του είδους.
Στη μουσική τα πηγαίνει εξίσου καλά, με μελωδίες που ταιριάζουν πλήρως στο ύφος και με μια σπάνια αυτοσυγκράτηση: μας αφήνει να εξερευνήσουμε ακούγοντας τους ήχους του περιβάλλοντος, αρκετές φορές. Επίσης, στο τέλος κάθε κεφαλαίου βλέπουμε εξαιρετικά σχεδιασμένα animations για την πλοκή, με φανταστική μουσική και πολύ στιλ.
Το σενάριο
Το σενάριο, πάντως, είναι κάπως αλλόκοτο. Παρόλο που η συνολική αίσθηση που αφήνει είναι επική και μεγαλειώδης, η παρακολούθηση των γεγονότων είναι κάπως δύσκολη, αφού η ανάπτυξη της πλοκής και των χαρακτήρων γίνεται κάπως άγαρμπα και σχεδόν απαιτεί από εμάς να έχουμε διαβάσει το βιβλίο στο οποίο βασίζεται. Θα εμφανίζονται χαρακτήρες, ας πούμε, και θα παρουσιάζονται σαν να τους γνωρίζετε ήδη, χωρίς την ανάγκη να συστηθούν στο κοινό.
Να σημειώσω πως, κάπως απρόσμενα, η αγγλική μεταγλώττιση είναι αξιοπρεπέστατη.
Το σενάριο, βέβαια, δεν είναι ο βασικός λόγος για να παίξει κανείς το Black Myth: Wukong. Ο βασικός λόγος είναι το gameplay και, κυρίως, η μάχη.
Η εξερεύνηση του κόσμου του Wukong
Στην εξερεύνηση τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά -δεν είναι χάλια, αλλά υπάρχουν αρκετές ατέλειες και προβλήματα βγαλμένα από άλλες εποχές.
Αρχικά, έχουμε σχεδιασμό επιπέδων που μπερδεύει. Οι περιοχές είναι γεμάτες με μυστικά σοκάκια, με θησαυρούς και με κρυφές περιοχές, αλλά δεν υπάρχει χάρτης. Ως αποτέλεσμα: θα κυκλοφορείτε σε ένα δάσος, με διαδρόμους που -αναπόφευκτα- μοιάζουν μεταξύ τους και θα πρέπει να βγάλετε άκρη, χωρίς να έχετε χάρτη.
Αυτό γίνεται συχνά ενοχλητικό, ειδικά στις πιο περίπλοκα σχεδιασμένες περιοχές του παιχνιδιού και ειδικά όταν ψάχνουμε για μυστικά περάσματα ή για να βρούμε έναν χαρακτήρα παράπλευρης αποστολής. Να σημειωθεί εδώ, πάντως, ότι το παράπλευρο περιεχόμενο του Wukong είναι απρόσμενα καλοστημένο: ολόκληρες μυστικές περιοχές για εξερεύνηση, αρκετές αποστολές, πολύ αξιόλογα rewards, cutscenses, χαρακτήρες, τα side missions έχουν τα πάντα.
Ωστόσο, η ίδια η εξερεύνηση πάσχει. Εκτός από την απουσία χάρτη, έχουμε κάποιους αόρατους τοίχους που χαλούν αρκετά τον σχεδιασμό των επιπέδων. Σε αρκετά σημεία, θα δείτε πως απλώς δεν μπορείτε να περάσετε, χωρίς καμία σχετική ένδειξη.
Θα βλέπετε, δηλαδή, μπροστά σας ένα πέρασμα, χωρίς εμπόδια, ίδιο με ένα διπλανό πέρασμα στο οποίο μόλις περπατήσετε, αλλά το παιχνίδι δεν θα σας αφήνει να μπείτε, με έναν αόρατο τοίχο. Αυτό γίνεται πολύ συχνά και, επίσης, οι τοίχοι αυτοί εμφανίζονται και μέσα σε boss fights, κάνοντας τις μάχες ενοχλητικά δύσκολες πού και πού, αφού μπορεί να χάσουμε επειδή κάναμε dodge πάνω σε έναν αόρατο τοίχο και δεν αποφύγαμε την επίθεση του εχθρού.
Κάτι που γίνεται ενοχλητικό, επίσης, είναι τα checkpoints: μερικές φορές είναι τόσο μακριά από ένα boss, χωρίς κάτι ενδιαφέρον να παρεμβάλλεται, ώστε να προκαλούν απόγνωση μετά από μερικές επαναλήψεις της ίδιας, άδειας διαδρομής.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακόμα και με τα προβλήματά της, η εξερεύνηση έχει πράγματα να δώσει, καθώς υπάρχουν πολλά να δούμε, να βρούμε και να κάνουμε στις γραμμικές πίστες του παιχνιδιού. Υπάρχουν και κάποια πιο φιλόδοξα τμήματα, σχεδιαστικά, τα οποία δεν λειτουργούν πλήρως, αλλά είναι καλοδεχούμενα -δεν θα σας το χαλάσω με spoiler.
Επίσης, να σημειωθεί ότι ο σχεδιασμός δανείζεται αρκετά από τα souls, με checkpoints που ανασταίνουν τους νεκρούς εχθρούς, για παράδειγμα. Ωστόσο, δεν δανείζεται τα πάντα: κάνουμε level up όποτε θέλουμε, δεν χάνουμε πόντους όταν πεθαίνουμε, το level design δεν βασίζεται στα shortcuts, ας πούμε.
Το αν είναι souls-like το αφήνω στην κρίση σας: άλλωστε, ανάλογα με το άτομο που θα ρωτήσεις, θα πάρεις διαφορετική απάντηση στην ερώτηση «ποια στοιχεία πρέπει να έχει ένα παιχνίδι για να είναι souls-like;».
Εξαιρετικό skill tree, αρκετά builds για να δοκιμάσετε
Αυτό που είναι, πάντως, το Wukong είναι ένα πλήρες action RPG, με αρκετά spells, με ξεχωριστές ιδιότητες, με level up των stats και skill tree, με αρκετά builds με πανοπλίες, εξαρτήματα και άλλα εργαλεία.
Το skill tree, μάλιστα, είναι πολύ μεγάλο σε έκταση και εμπνευσμένο σε περιεχόμενο, καθώς δεν περιέχει χιλιοπαιγμένες ιδιότητες, αλλά πιο ιδιαίτερες, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του χαρακτήρα και του σεναρίου, με μεταμορφώσεις και άλλες ικανότητες του πιθήκου που χειριζόμαστε.
Οι πανοπλίες δίνουν ξεχωριστές ιδιότητες, που μπορεί να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες σε συγκεκριμένες μάχες, υπάρχουν αντιστάσεις σε στοιχεία της φύσης, υπάρχουν πολλά πράγματα με τα οποία μπορείτε να πειραματιστείτε -και μπορείτε να αλλάζετε όλους τους πόντους που έχετε ξοδέψει στα skills, δωρεάν, για να δοκιμάζετε όλα τα builds.
Και τα builds έχουν πράγματι ουσία και διαφοροποιούν αρκετά την προσέγγιση. Μπορεί, ας πούμε, να έχετε κολλήσει σε ένα boss για ώρες, αλλά, όταν αλλάξετε πανοπλίες και αξιοποιήσετε πιο χρήσιμα για τη συγκεκριμένη περίσταση buffs, να κερδίσετε με άνεση.
Υπάρχουν κι άλλα πράγματα, σε ένα συνολικά επαρκώς βαθύ σύστημα, όπως τα upgrades για το potion που μας γεμίζει τη ζωή (τα οποία μπορούν να αποκτήσουν και άλλες ιδιότητες, όπως να γεμίζουν το mana ή να μας αυξάνουν τη δύναμη για λίγο), ενώ μπορούμε να αναβαθμίσουμε και τις στολές, αλλά και να κάνουμε craft φίλτρα και πανοπλίες. Κανένα παράπονο εδώ.
Η μάχη είναι το δυνατό χαρτί του Black Myth: Wukong
Η ίδια η μάχη, τώρα, είναι το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού. Ο πίθηκος που χειριζόμαστε κρατά ένα μεγάλο ραβδί, το οποίο είναι το όπλο του, και έχει τη δυνατότητα να κινείται με ευελιξία στον χώρο. Ειδικά όταν θα έχετε ξεκλειδώσει κάποιες ικανότητές του, οι κινήσεις του είναι πολύ θεαματικές και ακριβείς, για να μπορείτε να αποφεύγετε εχθρούς, να πλησιάζετε γρήγορα, να χτυπάτε, να αποκρούετε και να κάνετε το πεδίο της μάχης να σας ανήκει.
Ο χειρισμός είναι άψογος, η απόκριση ιδανική και, παρόλο που οι κινήσεις είναι θεαματικές, θα γνωρίζετε πάντα ακριβώς τι κάνετε, πόσο χρόνο χρειάζεται κάθε κίνηση, τι εμβέλεια έχει και τι αποτέλεσμα θα έχει αν πετύχει και αν δεν πετύχει.
Η μάχη στηρίζεται στις αποφυγές και στη χρήση των spells, γενικά, τα οποία περιλαμβάνουν ιδιότητες διαφόρων ειδών: μπορείτε να δημιουργήσετε αντίγραφα του εαυτού σας για να πολεμήσουν στο πλάι σας για λίγο, μπορείτε να κάνετε έναν εχθρό να παγώσει για μερικά δευτερόλεπτα ή να δημιουργήσετε μια ζώνη που σας δίνει buffs, μεταξύ άλλων. Τα spells και τα skills είναι αρκετά και το skill tree τόσο χρήσιμο που δεν θα ξέρετε πού να πρωτοξοδέψετε τα levels σας.
Να σημειωθεί ότι υπάρχει stamina και mana, που σας περιορίζουν τη χρήση των skills, των επιθέσεων και των spells (το μάνα, για τα spell, γεμίζει μόνο όταν κάνουμε rest σε checkpoint ή όταν έχουμε ειδικά φίλτρα και ειδικές ικανότητες).
Οι μάχες με τους απλούς εχθρούς στις πίστες είναι απλές, αλλά τα bosses είναι που κάνουν το Wukong να δείχνει τα δόντια του. Θα πολεμήσετε με τεράστια πλάσματα, με γρήγορους αντιπάλους, με εχθρούς που ακυρώνουν τα spells σας και, γενικά, θα πρέπει κάθε φορά να καταστρώσετε μια στρατηγική για να νικήσετε -ειδικά τα βασικά bosses (όλα μαζί τα bosses είναι πάρα πολλά) είναι πολύ απαιτητικά και θα σας αναγκάσουν να μάθετε το σύστημα σε όλο του το βάθος.
To φανταστικό heavy attack
Και υπάρχει πράγματι πολύ βάθος. Ένα καλό παράδειγμα και ένα από τα πιο εντυπωσιακά κομμάτια της μάχης είναι το heavy attack.
Ενώ, στην αρχή, θα νομίζετε πως θα δείτε το κλασικό σύστημα μάχης με heavy και fast attacks, τελικά βλέπουμε κάτι πολύ πιο εμπνευσμένο.
Το απλό χτύπημα γίνεται όταν πατάμε το «τετράγωνο» στο χειριστήριο και είναι μια σειρά από combos, γρήγορα, αλλά όχι τόσο καταστροφικά. Το heavy attack γίνεται με το «τρίγωνο», αλλά δεν λειτουργεί όπως στα περισσότερα παιχνίδια. Αντίθετα, για να το αξιοποιήσουμε πρέπει να έχουμε γεμίσει μια μπάρα, η οποία γεμίζει όσο χτυπάμε τους εχθρούς, όσο κάνουμε τέλεια dodge και όσο φορτίζουμε το heavy attack χειροκίνητα.
Όταν έχουμε έστω έναν πόντο στην μπάρα αυτή, μπορούμε να εξαπολύσουμε ένα τέτοιο χτύπημα. Τα heavy attacks γίνονται είτε μεμονωμένα, για να κάνουμε μια αργή αλλά καταστροφική επίθεση, είτε ενσωματωμένα σε ένα light attack combo. Σε κάθε περίπτωση, μπορούμε να κάνουμε μόνο ένα -ή δύο, σε περιπτώσεις- τέτοιο, δεν υπάρχουν, δηλαδή, combos με διαδοχικό πάτημα του πλήκτρου.
Εδώ, το Wukong πρωτοτυπεί και βάζει το heavy attack σε ένα αλλόκοτο πλαίσιο, δίνοντάς του ειδικές ιδιότητες. Ας πούμε, για να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την κίνηση αυτή, πρέπει να την κάνουμε την κατάλληλη στιγμή, με ένα παράξενο και ασυνήθιστο timing, που τελικά λειτουργεί.
Πρέπει να κάνουμε το εξής: combo με light attacks και, όταν βλέπουμε τον εχθρό να πάει να ξεκινήσει επίθεση, πατάμε το heavy attack και του ακυρώνουμε την κίνηση με τη δική μας. Είναι μια χορογραφία που απαιτεί αρκετές ώρες εκμάθησης, αλλά, όταν φτάσετε στο επιθυμητό επίπεδο, οι μάχες «ξεκλειδώνονται» ακόμα περισσότερο.
Υπάρχουν αρκετές καλές ιδέες τέτοιου στιλ: για παράδειγμα, νέα stances μάχης που ξεκλειδώνουμε είναι ασυνήθιστα. Ένα, ας πούμε, είναι ολόιδιο με το αρχικό, αλλά αλλάζει το heavy attack: αντί για απλή, ισχυρή επίθεση, βάζει τον πίθηκο να κάνει μια ακροβατική κίνηση, να σκαρφαλώνει στο ραβδί και να στέκεται εκεί για λίγη ώρα, μέχρι να συνεχίσουμε το combo και να χτυπήσουμε τον εχθρό.
Όσο στεκόμαστε στο ραβδί, αποφεύγουμε κινήσεις που γίνονται στο έδαφος, χαλώντας stamina. Πάλι, πρόκειται για κίνηση που απαιτεί εκμάθηση για να χρησιμοποιηθεί σωστά, αλλά, όταν φτάσουμε εκεί, γινόμαστε πολεμική μηχανή.
Ένα επικό action RPG
Τελικά, το Black Myth: Wukong καταφέρνει να επιβιώσει από τις απαιτήσεις που δημιούργησε το τεράστιο hype. Είναι ένα πολύ αξιόλογο action RPG, με μεγάλο βάθος στις μάχες, μεγάλη ποικιλία στους εχθρούς, αρκετές ώρες περιεχομένου (σίγουρα 30) και καλά ρυθμισμένη δυσκολία, ώστε να μην είναι απίστευτα απαιτητικό, ούτε όμως εύκολο.
Η εξερεύνηση χωρά βελτιώσεις, το σενάριο απαιτεί γνώση του υλικού στο οποίο βασίζεται, υπάρχουν κάποια τεχνικά προβλήματα σε PS5, αλλά, συνολικά, η εμπειρία είναι μεγαλοπρεπής, διασκεδαστική, πανέμορφη και θα σας κάνει να κολλήσετε, αν σας αρέσουν τα περίπλοκα συστήματα μάχης και τα διαδοχικά boss fights.
Μια επιτυχία για την εταιρεία ανάπτυξης, που, αν πάρει τα σωστά μαθήματα, μπορεί να δώσει ένα εκπληκτικό επόμενο παιχνίδι.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Game Science
Εκδότρια Εταιρεία: Game Science
Είδος: Action RPG
Pegi: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 20 Αυγούστου 2024
Official website: link