Blasphemous 2 – Review

Το Blasphemous 2 ήρθε για να διδάξει πώς γίνονται τα σωστά, τα ορθόδοξα τα sequels.

Όταν το Blasphemous μας τίμησε με την κυκλοφορία του το 2019, ομολογουμένως κανείς δεν περίμενε ότι θα κέρδιζε κοινό και κριτικούς σε τέτοιο βαθμό που θα σύλλεγε θετικά σχόλια δεξιά και αριστερά, ανεξαρτήτως πλατφόρμας. Εντάξει, το περίμενε η The Game Kitchen, που το έφτιαξε, το πόνεσε και το πίστεψε, όπως και έπρεπε.

Ένα μικρό indie στούντιο, με έδρα στην Ισπανία, είχε φτιάξει ένα 2D metroidvania φόρο τιμής σε αυτό που ονομάζουμε “old school”, για να διηγηθεί μια ιστορία έντονα επηρεασμένη από τον καθολικισμό, με πολλούς συμβολισμούς και βαθύτερα μηνύματα. Το είχε κάνει έτσι, από άποψη, επειδή το ένιωσε. Αν κρίνουμε από την κοινή αποδοχή της οποίας έγινε δέκτης το παιχνίδι, τότε σίγουρα το “ένιωσε” και ο κόσμος που του έδωσε μια ευκαιρία.

Και τώρα, μέσα στο καλοκαίρι, έρχεται η συνέχεια αυτής της “βλοσυρής” διήγησης, μέσω του Blasphemous 2. Λες και δεν πασχίζαμε ήδη αρκετά με τη ζέστη, έπρεπε να ιδρώσουμε για να περάσουμε και τα νέα bosses που σκαρφίστηκε η The Game Kitchen. Ας είναι, όμως, γιατί η επιστροφή του Penitent One είναι υποδειγματική. Ας δούμε το “γιατί”, κάνοντας παράλληλα περισσότερα λογοπαίγνια θρησκευτικού περιεχομένου από ό,τι χρειάζεται.

Photo: Team17 / VG24

Αμάρτησε μαζί μου και έλα

(Μάλλον όφειλα να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη για αυτό)

Το Blasphemous 2, λοιπόν, αποτελεί το δεύτερο μέρος της Οδύσσειας του Penitent One. Συνεχίζει την ιστορία από το σημείο που μας είχε αφήσει το Wounds of Eventide DLC του πρώτου τίτλου, στο τέλος του οποίου είχαμε δει μια τεράστια καρδιά (The Heart) να κάνει την εμφάνισή της επί της γης, σηματοδοτώντας την επιστροφή του Miracle, αλλά και την άφιξη ενός νέου παιδιού Του (κάποιοι ορισμοί ίσως να ακούγονται παράξενοι στα Ελληνικά, δείξτε λίγη κατανόηση).

Και αφού υπάρχει ακόμα το Miracle, στη ζωή επανέρχεται και ο πρωταγωνιστής μας, που εξερχόμενος από το μνήμα το οποίο είχαν φτιάξει προς τιμήν του, αντικρίζει μια νέα, άγνωστη γη. Ο κύκλος αρχίζει εκ νέου. Ο Penitent One πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με αποκρουστικά όντα και να μάθει την αλήθεια…

Η διάρκεια του παιχνιδιού εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες, αλλά για κάποιον που θα επιχειρήσει να βρει όσα κρύβει ο κόσμος του είναι γύρω στις 20 με 25 ώρες. Και αφού, όπως και στο πρώτο μέρος της ιστορίας, ο επίλογος αλλάζει βάσει με κάποια χαρακτηριστικά που θα ανακαλύψετε μόνο εξερευνώντας, τότε καλό θα ήταν να μην το… πάρετε τρέχοντας.

Η πλοκή του Blasphemous 2 έχει όλα όσα έκαναν τον πρώτο τίτλο της σειράς τόσο αγαπητό. Κινεί με ευκολία το ενδιαφέρον, έχει ποιοτική και αινιγματική γραφή, συγκλονιστικό voice acting και παρ’ όλη τη λακωνικότητα της δεν είναι καθόλου λειψή. Φυσικά, εάν δεν δοθεί η απαιτούμενη προσοχή, πολύ εύκολα μπορεί να γίνει δυσνόητη και έπειτα θα μείνετε να απορείτε γιατί κάνετε ό,τι κάνετε και για ποιο λόγο πάτε όπου πάτε.

Πάντως, σε κανένα σημείο δεν δίνει την αίσθηση ότι δημιουργήθηκε απλά για να δικαιολογήσει η The Game Kitchen ένα sequel ώστε να εκμεταλλευτεί την καλή φήμη του franchise της. Ένα γεγονός που υφίσταται για όλο το παιχνίδι, σαν σύνολο, είναι πως κάνει ό,τι έκανε ο προκάτοχός του, αλλά το κάνει με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για την πλοκή, που θα λέγαμε ότι έχει ακόμα καλύτερο ρυθμό και δομή αυτή τη φορά.

Photo: Team17 / VG24

Χωρίς το Mea Culpa

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Blasphemous, ο Penitent One είχε στη διάθεσή του το σπαθί γνωστό ως Mea Culpa. Στο sequel, όμως, τη θέση του παίρνουν τρία διαφορετικά όπλα (όλα με υπέροχα ονόματα – όχιιι, μπράβο), αλλάζοντας ανεπιστρεπτί τα πάντα.

Έτσι, πλέον έχουμε τα Sarmiento & Centella, που είναι ένα σπαθί και ένα στιλέτο που χρησιμοποιούνται συνδυαστικά, το Veredicto, το οποίο είναι μια παραλλαγή του γνωστού μεσαιωνικού όπλου morning star και το Ruego al Alba, που είναι επίσης σπαθί, απλά μεγαλύτερου μεγέθους και με πιο αργές κινήσεις.

Κάθε ένα από αυτά έχει τις δικές του δυνάμεις και αδυναμίες, ένα ξεχωριστό σετ από κινήσεις – επιθέσεις και ένα skill tree. Όταν πια τα έχετε όλα στην κατοχή σας, τότε προσφέρουν επιλογές για κάθε playstyle, εν αντιθέσει με το Mea Culpa που σας “κλείδωνε” σε μια συγκεκριμένη λογική και προσέγγιση.

Εκεί που το Veredicto σας αφήνει εκτεθειμένους λόγω της αργής κίνησης, εξισορροπώντας τον κίνδυνο με περισσότερο damage, τα Sarmiento & Centella σας επιτρέπουν να κινηθείτε με μεγαλύτερη ταχύτητα, θυσιάζοντας όμως damage. Το Ruego al Alba ισορροπεί κάπου στη μέση αυτών των δύο, ενώ παράλληλα φέρει και ένα aerial moveset για τους εχθρούς που σας αναγκάζουν να βρεθείτε στον αέρα καθώς τους αντιμετωπίζετε.

Γενικά όλες οι μάχες μπορούν να πραγματοποιηθούν και με τα τρία όπλα, αλλά ομολογουμένως υπάρχουν περιπτώσεις που μια συγκεκριμένη επιλογή κάνει τη ζωή σας πιο εύκολη και κατ’ επέκταση το παιχνίδι σας παροτρύνει να εξοικειωθείτε με ολόκληρο το οπλοστάσιο που σας δίνεται. Το παραπάνω γεγονός είναι εμφανές και απ’ το ότι οι πόντοι που κερδίζετε κατά τη διάρκεια του playthrough αρκούν ακριβώς για να ξεκλειδώσετε τα πάντα από τα τρία skill trees των όπλων και δεν σας αναγκάζουν σε κάποια επιλογή.

Ως αποτέλεσμα, οι τρεις επιλογές που δίνονται προσφέρουν μια ποικιλία και κάνουν το σύστημα μάχης πιο ενδιαφέρον και ζωηρό από ό,τι ήταν στο πρώτο κεφάλαιο του Blasphemous. Όμως, παρότι αυτή είναι η πιο εμφανής αλλαγή, δεν είναι η μόνη, αφού το σύστημα μάχης του Blasphemous 2, σε γενικές γραμμές και ανεξαρτήτως όπλου, “παίζει” καλύτερα, αφήνει καλύτερη αίσθηση, είναι πιο ομαλό στο μάτι και πιο αξιόπιστο. Έχει πιο πολλές κινήσεις, καλύτερα animations, πιο γρήγορη απόκριση. Είναι ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να είναι.

Photo: Team17 / VG24

“Προσευχή στα ουράνια θα κάνω”

Σε όσα προαναφέραμε, φυσικά, συμβάλλουν και τα prayers -στη κοινή γλώσσα των RPGs λέγονται spells- που χωρίζονται σε quick verses (μικρότερο κόστος χρήσης – λιγότερο damage) και chants (μεγαλύτερο κόστος – περισσότερο damage). Οι χρήσεις τους δεν είναι απεριόριστες, καθώς ορίζονται από το fervor bar, οπότε αν δεν έχετε όσο απαιτείται τότε οι “προσευχές” σας δεν… εισακούγονται. Καλό θα ήταν πάντως να μην ξεχνάτε την ύπαρξή τους (όπως η συντάκτρια αυτού του κειμένου), καθώς εκτός από ποικιλία προσφέρουν και αρκετή βοήθεια.

Penitent 2.0

Στον κόσμο του Blasphemous 2 η επιβίωση σας εξαρτάται από πολλά πράγματα και όλα είναι στο δικό σας χέρι. Δεν υπάρχει από μηχανής Θεός, μόνο εσείς, ο Penitent One και τα… αξεσουάρ του.

Πιο απλά, το ροζάριο (rosary) επιστρέφει με νέα buffs και περιορισμένους κόμπους (θέσεις), ενώ τώρα υπάρχει και το Altarpiece of Favours. Πάνω σε αυτό τοποθετείτε οχτώ αγαλματίδια σε δυάδες, που επίσης σας δίνουν διάφορα buffs και εφόσον τα τοποθετήσετε σε ταιριαστά ζευγάρια τότε ξεκλειδώνουν ένα ακόμα buff. Και στις δύο περιπτώσεις το παιχνίδι σας ζητάει να “ξεκλειδώσετε” τις θέσεις που τοποθετούνται τα buffs, τα οποία επίσης πρέπει να βρείτε, αφού δεν έχετε στη διάθεσή σας από την αρχή φυσικά.

Ένα έξτρα χέρι βοηθείας είναι οι αναβαθμίσεις για το health του Penitent One, τα Bile Flasks (που χρησιμοποιείτε για να γιατρευτείτε) και το fervor.

Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν μικρά builds που μπορείτε να δημιουργήσετε για να κολακεύουν το playstyle σας και η The Game Kitchen έχει φροντίσει να μην περιπλέξει ιδιαίτερα την όλη διαδικασία, καθώς έχει ανανεώσει το UI (User Interface) και τα μενού ώστε να είναι λιγότερο κουραστικά, περισσότερο κατανοητά, εύχρηστα και οργανωμένα.

Μετανοείτε…

Ας μιλήσουμε για το δεύτερο πιο φλέγον θέμα στο παιχνίδι (το πρώτο ήταν η πλοκή): τη δυσκολία. Είναι το Blasphemous 2 δύσκολο; “Ναι“. “Όχι“. “Μπορεί“. Είναι βέβαιο πως όταν το ευρύ κοινό πάρει στα χέρια του το παιχνίδι, θα ακούσουμε όλες τις παραπάνω απαντήσεις. Η αλήθεια είναι πως το ποσό δύσκολο βρίσκει κάποιος έναν τέτοιον τίτλο εξαρτάται από ένα σημείο και έπειτα αποκλειστικά και μόνο από τον ίδιο τον παίκτη και τις δυνατότητές του. Οπότε, η απάντηση που δίνουμε είναι ότι υπάρχει ένα επίπεδο πρόκλησης με υψηλό ταβάνι, ειδικά στα bosses. Η εξοικείωση, όμως, λειτουργεί σαν μια σκάλα για να φτάσετε αυτό το ταβάνι.

Οι εχθροί λειτουργούν όλοι με βάση κάποιο μοτίβο, μόλις μάθετε αυτή την προσωποποιημένη χορογραφία, τότε όλα γίνονται πιο εύκολα. Μόλις βρείτε τον τρόπο να “περνάτε” τις δικές σας επιθέσεις στα κενά που αφήνουν, τότε έχετε βρει και τον δρόμο προς τη νίκη. Το Blasphemous 2, λοιπόν, μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά πολύ σπάνια γίνεται άδικο και ακόμα πιο σπάνια ενδέχεται να δημιουργήσει εκνευρισμό.

Photo: Team17 / VG24

Πότε γίνεται άδικο; Όταν η AI των bosses αρχίζει να σπαμάρει ακατάσχετα τη χειρότερη επίθεση, παραδείγματος χάρη. Και αυτό είναι καθαρά θέμα τύχης. Μπορεί να τη χρησιμοποιήσει μια φορά ή δύο, μπορεί όμως να τη χρησιμοποιήσει και 8 φορές, 10. (σ.σ. Το day one patch ενδέχεται να φέρει κάποια δικλείδα ασφαλείας πάνω σε αυτό.)

Ανεξαρτήτως αυτού, υπάρχουν μερικά σκαμπανεβάσματα στη δυσκολία τα οποία και πάλι οφείλονται στα bosses αφού είναι πολλά σκαλιά πιο πάνω από τους απλούς εχθρούς από άποψη πρόκλησης, κάτι που δεν είναι κακό, αλλά έρχεται απότομα και φεύγει εξίσου απότομα (κάθε φορά που εξέρχεστε από το boss room). Αυτό, ναι, είναι κακό.

“Σε έχω κάνει Θεό…”

(Το πραγματικό αστείο είναι ότι δεν ακούω κανένα από αυτά τα τραγούδια)

Όσον αφορά τους ίδιους τους εχθρούς, η ποικιλία που παρουσιάζεται είναι αρκετά μεγάλη, αφού κάθε περιοχή έχει διαφορετικούς. Το μεγάλο highlight βέβαια είναι τα bosses, τα οποία είναι πολύ έξυπνα σχεδιαστικά από όλες τις απόψεις, με πλούσιο moveset και ευφάνταστη εμφάνιση, που είναι συχνά και συμβολική.

Οι συμβολισμοί είναι συχνοί και πολλοί στο Blasphemous 2, είναι μέρος του “χαρακτήρα” του. Ένας εχθρός θυμίζει ιερέα, όμως είναι παχουλός (άπληστος) και γλοιώδης. Ένας NPC μοιάζει με τον Ιησού, αλλά είναι γυναίκα… και πολλά άλλα.

Οι NPCs, όπως και τα bosses, έχουν δημιουργηθεί έπειτα από αρκετή σκέψη. Το ίδιο ισχύει και για τα side quests τους, τα οποία αν και δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπα σε αυτά που σας καλούν να κάνετε, σίγουρα είναι πρωτότυπα στις συνθήκες υπό τις οποίες… διεξάγονται και μένουν χαραγμένα στη μνήμη από άποψη εξέλιξης και κατάληξης.

Δεν υπάρχει Γη της Επαγγελίας

Η τοποθεσία που εκτυλίσσεται το Blasphemous 2 χωρίζεται σε πολλές μικρότερες περιοχές που διαφέρουν δραστικά η μία από την άλλη ώστε να μην υπάρχει μονοτονία. Το μόνο κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η αίσθηση της καταστροφής, της μοναξιάς και της απελπισίας, μια αισθητική διαστροφή που συνδέεται με το Miracle.

Φυσικά, η The Game Kitchen έχει διατηρήσει την pixelated καλλιτεχνική νότα που έκανε το πρώτο παιχνίδι να ξεχωρίζει, απλά έχει βελτιώσει ποιοτικά το οπτικό αποτέλεσμα, τόσο στα στατικά σκηνικά, όσο και στα εν κινήσει αντικείμενα και υποκείμενα. Το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο, δίνοντας στο sequel μια ακόμα πιο έντονη ταυτότητα.

Photo: Team17 / VG24

Metroidvania goodness

Ας επιστρέψουμε για λίγο στην ύπαρξη των τριών διαφορετικών όπλων όμως, γιατί εκτός από τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν τις μάχες, τα δύο από αυτά επηρεάζουν και την εξερεύνηση. Τα Sarmiento & Centella, για παράδειγμα, σας επιτρέπουν να μετατραπείτε σε αστραπή για κλάσματα του δευτερολέπτου και να εκτοξευθείτε σε σημεία που κανονικά δεν θα φτάνατε. Το Veredicto, από την άλλη, ανοίγει πόρτες και εμφανίζει πλατφόρμες, όταν το χρησιμοποιείτε για να χτυπήσετε τις καμπάνες που υπάρχουν διάσπαρτες μέσα στο παιχνίδι. Σε συνδυασμό με τα οποία skills ξεκλειδώνονται στην πορεία (διπλό άλμα, dodge στο αέρα κλπ.), το Blasphemous 2 σας βάζει στη λούπα να επισκέπτεστε εκ νέου περιοχές που έχετε ήδη δει ώστε να φτάσετε σε σημεία που δεν μπορούσατε προηγουμένως.

Πρόκειται για μια διαδικασία που θα μπορούσε να σας κουράσει, αν αναμενόταν από εσάς να θυμάστε που είδατε κάτι στο οποίο δεν είχατε πρόσβαση αρχικά, αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο χάρτης που έχει δημιουργήσει η The Game Kitchen είναι εύκολα κατανοητός, εύχρηστος και σας δίνει τη δυνατότητα να σημειώσετε πάνω του σημεία, αντικείμενα και NPCs που θέλετε να θυμάστε. Το παιχνίδι προσφέρει διάφορα σύμβολα ώστε να ξεχωρίζει η κάθε σημείωσή σας και καλό θα ήταν να εκμεταλλευτείτε από την αρχή του ταξιδιού σας αυτό το εργαλείο, γιατί θα φτάσετε σε ένα σημείο αργότερα που δεν θα θυμάστε που είχατε αφήσει κάτι για μια επίσκεψη στο μέλλον, όπως – ας πούμε – τα δεκάδες collectibles…

Παράλληλα, η όλη “ιεροτελεστία” της εξερεύνησης είναι πολύ πιο ευχάριστη από ό,τι στο πρώτο Blasphemous, κυρίως γιατί το platforming λειτουργεί πιο σωστά αυτή τη φορά και δεν είναι τόσο “ξύλινο” (επίσης, η όλη ιδέα πίσω από τον διακτινισμό με τα Sarmiento & Centella είναι απόλαυση).

Photo: Team17 / VG24

Μικρές τεχνικές δυσκολίες

Κατά την ενασχόλησή μας με τον τίτλο συναντήσαμε ελάχιστα τεχνικά προβλήματα. Για την ακρίβεια, μπορούμε να τα μετρήσουμε στα δάχτυλα του ενός χεριού μας, αφού ήταν τρία συγκεκριμένα περιστατικά. Τα δύο τα αντιμετωπίσαμε στο ίδιο boss, με ένα ηχητικό εφέ να επιμένει καθ’ όλη τη διάρκεια της μάχης μας (σε όλες μας τις προσπάθειες), ενώ μια φορά είχε κολλήσει και ένα μέρος του μέσα στο έδαφος. Το τρίτο περιστατικό ήταν σε ανύποπτο χρόνο, καθώς για μερικά δευτερόλεπτα αφότου πήγαμε σε μια περιοχή η οθόνη μας ήταν μαύρη, πριν επανέλθει μόνη της.

Ακούσματα βγαλμένα από τον παράδεισο και αφιερωμένα στην κόλαση

Αν έχετε ασχοληθεί με το πρώτο Blasphemous τότε ξέρετε ότι, εκτός των άλλων, έχει και εξαιρετικό soundtrack. Ευτυχώς, και το sequel της σειράς ντύνει με τις μελωδίες του ο Carlos Viola, ο οποίος για ακόμα μια φορά έχει δημιουργήσει κάτι το μαγικό.

Πρόκειται για ένα soundtrack σκοτεινό, απειλητικό, γεμάτο με εκκλησιαστικές νότες που έχουν αποδομηθεί και έχουν ενωθεί με τα μελαγχολικά ακούσματα μιας κιθάρας για να δημιουργήσουν κάτι το ανατριχιαστικό.

Photo: Team17 / VG24

Blasphemous 2 για… φίλημα

Για να βάλουμε επιτέλους μια τελευταία τελεία και να καταλήξουμε κάπου: η The Game Kitchen είχε ήδη δημιουργήσει ένα πολύ καλό indie, με προσωπικότητα, από το 2019. Απλά, τώρα, αποφάσισε να το πάει πολλά βήματα παραπέρα και από το “καλό” να πάει στο “εξαιρετικό”.

Το Blasphemous 2 είναι αυτό που θα ήθελαν και θα έπρεπε να είναι όλα τα sequels. Αφήνει πίσω του ό,τι το περιορίζει, βελτιώνει οτιδήποτε βελτιώνεται και δεν φοβάται τον εμπνευσμένο πειραματισμό. Και κάπως έτσι, μέσα στο καλοκαιράκι, έρχεται να μας μαυρίσει… γλυκά, γλυκά και αριστοτεχνικά, την ψυχή.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5, Xbox Series X|S, Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: The Game Kitchen
Εκδότρια Εταιρεία: Team17
Είδος: Action
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 24 Αυγούστου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.