Clair Obscur: Expedition 33 – Ανάλυση της ιστορίας

Το νέο πόνημα της Sandfall, Clair Obscur: Expedition 33, εξερευνά με έναν μοναδικά αφηγηματικό τρόπο, τη δύναμη της απώλειας και του πένθους.

Πριν αρχίσουμε να αναλύουμε την ιστορία του Clair Obscur: Expedition 33, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ακολουθούν πολλά Spoilers. Δεν γίνεται, άλλωστε, να αναλύσουμε την ιστορία με άλλο τρόπο. Επομένως, αν δεν έχετε τερματίσει ακόμα το παιχνίδι, καλό θα ήταν να μην συνεχίσετε να διαβάζετε.

Ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό, λοιπόν.

Εισαγωγή

Πρώτα από όλα, πρέπει να τονίσουμε ένα θεμελιώδες γεγονός: στην ιστορία αυτή δεν υπάρχει κανένας «κακός» και καμία σκοτεινή δύναμη. Αντί για αυτό, το παιχνίδι βουτά με τόλμη και ευαισθησία στην άβυσσο της απώλειας και του πένθους, σκιαγραφώντας πώς αυτά τα βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα μπορούν να αναδυθούν ως αντιφατικά και καταστροφικά.

Η αφήγηση ξεδιπλώνεται οργανικά χωρίς βεβιασμένη δράση. Τα γεγονότα, τα ψυχικά αποτυπώματα και οι υπαρξιακοί προβληματισμοί, ξετυλίγονται μέσα από επιμελημένα cutscenes, λεπτοδουλεμένους διαλόγους, Expedition Journals και αλληλεπιδράσεις στον πλούσιο κόσμο του παιχνιδιού.

Credit: Sandfall

Painters και Writers

Στο ιδιότυπο σύμπαν του Clair Obscur, ορισμένοι καλλιτέχνες — κυρίως Ζωγράφοι (Painters), αλλά ενδεχομένως και Συγγραφείς (Writers) — διαθέτουν μια σχεδόν θεϊκή ικανότητα: μπορούν να διεισδύουν κυριολεκτικά στους κόσμους που οι ίδιοι δημιουργούν. Στην καρδιά της αφήγησης βρίσκεται η οικογένεια Dessendre: ο Renoir, η Aline, η Clea, ο Verso και η Alicia — μία δυναστεία Ζωγράφων με βαρύνουσα επιρροή στην ιστορία του κόσμου, με την Aline να ηγείται του Συμβουλίου των Ζωγράφων. Γεγονός που υποδηλώνει ότι η οικογένεια Dessendre δεν είναι η μόνη οικογένεια ζωγράφων, αλλά πιθανόν μια από τις πιο ισχυρές.

Οι Painters, τώρα, αφήνουν ένα κομμάτι της ψυχής τους σε κάθε έργο τους. Οι δημιουργίες τους μετουσιώνονται σε κόσμους που πάλλονται από το Chroma — μια ουσία σε μορφή ζωντανής, συναισθηματικά φορτισμένης μπογιάς, η οποία εμφυσά ζωή και ουσία στους καμβάδες τους. Όμως αυτή η μαγική διαδικασία δεν δύναται χωρίς κόστος: η παρατεταμένη παραμονή στους ζωγραφισμένους κόσμους, διαβρώνει τον δημιουργό, εξαντλεί τη ζωτική του ενέργεια και ενδέχεται να οδηγήσει ακόμη και στον θάνατο.

Σε μικρή ηλικία, ο Verso, με τη βοήθεια της αδερφής του Clea, ζωγράφισε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο αλλόκοσμα πλάσματα, όπως οι Gestrals, οι Grandis και ο Esquie, μεταξύ άλλων, καθώς και ζωγραφισμένες μορφές των αγαπημένων τους κατοικίδιων, Monoco και Noco, αποτυπώνοντας έτσι την παιδική φαντασία τους με τρόπο που θα καθόριζε για πάντα τη μοίρα τους.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Εκεί που ξεκίνησαν όλα

Η ισορροπία ανάμεσα στους Painters και τους Writers είναι εύθραυστη και γεμάτη ένταση. Παρόλο που και οι δύο τάξεις δημιουργούν, η μεταξύ τους σχέση είναι διαβρωμένη από ζηλοφθονία, φιλοδοξία και βαθιά ιδεολογική διαφορά. Σε μια καθοριστική, τραγική καμπή της ιστορίας, οι Writers παρασύρουν και χειραγωγούν την Alicia, τη μικρότερη κόρη της οικογένειας Dessendre, σε μια παγίδα που καταλήγει στην ολοκληρωτική πυρκαγιά του οικογενειακού τους σπιτιού. Ο Verso, με αυτοθυσία, επιχειρεί να τη σώσει και χάνει τη ζωή του μέσα στις φλόγες.

Η Alicia επιβιώνει, μα φέρει ανεξίτηλα τα σωματικά και ψυχικά σημάδια της τραγωδίας: έχει χάσει το ένα της μάτι, τη φωνή της και μέρος του δέρματός της, μεταμορφωμένη σε έναν ζωντανό υπαινιγμό του παρελθόντος. Η απώλεια διαλύει την Aline. Ανίκανη να αποδεχτεί τον θάνατο του γιου της, βυθίζεται σε μια θλίψη που την απομακρύνει από την πραγματικότητα και την οικογένειά της. Κάθε βλέμμα στην Alicia ξυπνά τη μνήμη της τραγωδίας και, ενδόμυχα, μια ένοχη οργή.

Το μόνο που απομένει από τον Verso είναι ένα θραύσμα της ψυχής του, φυλακισμένο στον παιδικό του καμβά — έναν ζωγραφισμένο κόσμο φαντασίας, που λειτουργεί τόσο ως καταφύγιο, όσο και ως φυλακή. Στην απελπισμένη αναζήτησή της για λύτρωση, η Aline επιλέγει να εγκαταλείψει την πραγματικότητα και να εγκατασταθεί σε αυτόν τον κόσμο, επαναδημιουργώντας τη χαμένη της οικογένεια όπως την φαντάζεται: άθικτη, αψεγάδιαστη και ασφαλής. Όμως, ακόμα και σε αυτήν τη ζωγραφισμένη ουτοπία, η Alicia παραμένει σημαδεμένη και για αυτό την βλέπουμε στο παιχνίδι με ασπρόμαυρο χρώμα. Η παρουσία της είναι ένας παραμορφωμένος καθρέφτης της ενοχής της Aline, γιατί στα βάθη της ψυχής της, η Aline την θεωρεί υπεύθυνη.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Μια οικογενειακή σύγκρουση ψυχών στον καμβά του Verso

Η είσοδος του Renoir στον ζωγραφισμένο κόσμο του Verso δεν ήταν μια πράξη σωτηρίας, αλλά η σπίθα που άναψε το φιτίλι μιας υπαρξιακής καταστροφής. Στην προσπάθειά του να ανατρέψει την παραίσθηση στην οποία είχε παραδοθεί η Aline, ο Renoir προκάλεσε το Fracture — έναν καταστροφικό κατακερματισμό του κόσμου, όπου η ίδια η ύφανση του καμβά άρχισε να καταρρέει. Το αποτέλεσμα ήταν μια γη διαμελισμένη, ένας κόσμος σε αποσύνθεση, που κουβαλούσε πάνω του τις ρωγμές μιας οικογένειας που δεν μπόρεσε ποτέ να επουλώσει τις πληγές της.

Η Aline, αμυνόμενη απέναντι στον άνθρωπο που κάποτε αγάπησε, απομόνωσε τη Lumière — την τελευταία ασφαλή πόλη, που αποτελούσε και την καρδιά του ζωγραφισμένου κόσμου — και την μετέφερε μακριά από τη σπαρασσόμενη ήπειρο. Την ύψωσε σαν φάρο μέσα στο σκοτάδι, μακριά από τον πόλεμο που η ίδια προκάλεσε. Όμως ο Renoir, αποφασισμένος να σώσει ό,τι απέμεινε από την οικογένειά του, την περιόρισε στην κορυφή του Μονολίθου, με σκοπό να την αποδυναμώσει και να την αναγκάσει να βγει από τον καμβά. Εκείνη, ως ανταπόδοση, τον περιόρισε στην βάση του.

Έτσι γεννήθηκε ένα κοσμικό αδιέξοδο: μια κατάσταση οδύνης και απόγνωσης, όπου δύο ψυχές συγκρούονται ανεξέλεγκτα. Γύρω τους, συσσωρεύτηκε τόσο πυκνά μια τεράστια ποσότητα από Chroma, που σχημάτισε ένα αόρατο φράγμα, μια ασπίδα προστασίας για την Aline, που κανείς δεν μπορούσε να διαπεράσει.

Μέσα σε αυτή τη δίνη, η Clea, η μεγάλη κόρη, ετοιμάζεται να εισέλθει στον καμβά, με σκοπό να πλησιάσει την Aline και να επαναφέρει την οικογένεια της.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Τι είναι τα Nevrons και πώς δημιουργήθηκαν

Η Aline, ως η ισχυρότερη Ζωγράφος στην ιστορία, δεν μπορούσε να νικηθεί σε μια κατά μέτωπο μάχη από τον Renoir. Ήταν μια θεότητα, μια δημιουργός κόσμων που δεν λύγιζε εύκολα. Η Clea, όμως, ήξερε πως για να αντιμετωπίσει τους Writers και να ολοκληρώσει τη δική της αποστολή, χρειαζόταν τον πατέρα της όρθιο, ζωντανό, δυνατό και αποφασισμένο. Έτσι, του πρόσφερε απλόχερα ένα νέο όπλο: δημιούργησε τα Nevrons.

Τα πλάσματα αυτά δημιουργήθηκαν από την Clea με έναν και μόνο σκοπό: να σκοτώνουν ανθρώπους και να παγιδεύουν το Chroma τους, εμποδίζοντας τη ζωτική ενέργεια να επιστρέψει στην Aline και να την ενισχύσει. Ήταν μηχανισμοί καταστολής, αλλά και σιωπηλά όπλα ενάντια στην αθανασία. Χωρίς το Chroma, η Aline δεν μπορούσε να επέμβει στον πίνακα και να δημιουργήσει ή να αλλάξει ορισμένα σημαντικά πράγματα.

Καθώς ο Renoir παρέμενε εγκλωβισμένος στη βάση του Μονολίθου, μέσα στην απελπισία του, σκέφτηκε κάτι τόσο δημιουργικό, όσο και αποτελεσματικό. Ζωγράφισε τέσσερις γιγαντιαίες εκδοχές των Nevrons: γνωστά ως Axons. Τα Axons, δεν ήταν απλά πλάσματα, αλλά μια ενσάρκωση κάθε μέλους της οικογένειας Dessendre — της Aline, του Verso, της Clea και της Alicia. Ήταν προσωποποιήσεις μνήμης και ενοχής, τέρατα σμιλεμένα από ό,τι απέμεινε στην ψυχή του Renoir: αγάπη, φόβος και θυμός, μεταξύ άλλων.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Gommage – Τι είναι και γιατί συμβαίνει

Η Aline, αποδυναμωμένη από την πάλη και φθαρμένη από τη μοναξιά, άρχισε σταδιακά να χάνει τη δύναμή της. Έτσι, ο Renoir βρήκε την ευκαιρία να ξεκινήσει τη διάλυση του κόσμου της. Κομμάτι-κομμάτι, άρχισε να διαγράφει τις πιο παλιές της δημιουργίες.  Ό,τι είχε ηλικία άνω των 100 ετών άρχισε να εξαφανίζεται. Ήταν μια αναίμακτη γενοκτονία ανθρώπων και αναμνήσεων, η οποία ονομάστηκε «Gommage». Μία λέξη που στα γαλλικά σημαίνει σβήσιμο, αλλά εδώ αποκτά κοσμική και τραγική σημασία.

Η Aline είχε πια λίγα όπλα στη διάθεσή της για να αντισταθεί. Το μόνο που μπορούσε να προστατεύσει ολοκληρωτικά ήταν η ζωγραφισμένη οικογένεια που είχε δημιουργήσει. Το ιδανικό της παρελθόν. Έτσι, χρησιμοποίησε μια μεγάλη ποσότητα από Chroma και τους έκανε αθάνατους, ώστε να μην μπορούν να διαγραφούν από κανέναν. Ήταν η δική της ψευδαίσθηση αθανασίας, το τελευταίο της καταφύγιο. Παράλληλα, ό,τι Chroma και δυνάμεις τις είχαν μείνει, τις χρησιμοποιούσε για να περιορίσει τον Renoir, από το να τους εξαφανίσει όλους ταυτόχρονα.

Στην συνέχεια, σε μια απεγνωσμένη πράξη αντίστασης, ζωγράφισε ένα σύμβολο πάνω στον Μονολίθο: ένα προειδοποιητικό μήνυμα, μια κραυγή απελπισίας στην προσπάθεια της να βοηθήσει τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα του τι συμβαίνει.

Credit: Sandfall

Έναν αιώνα μετά το Fracture

Εκατό χρόνια μετά το Fracture, η Lumière μοιάζει ήσυχη, αλλά αυτή η ησυχία είναι βασισμένη πάνω στην άγνοια. Οι κάτοικοι της πόλης δεν γνωρίζουν τίποτα για το Gommage, ούτε για την αληθινή ταυτότητα της The Paintress, της μυστηριώδους φιγούρας, η οποία είναι η Aline Dessendre.

Στην προσπάθειά τους να επανασυνδεθούν με τον χαμένο κόσμο, οργανώνονται αποστολές εξερεύνησης προς την κατεστραμμένη ήπειρο – Expeditions – που φέρουν αριθμούς και βαρύγδουπους στόχους. Η πρώτη από αυτές, η Expedition Zero, γράφει ιστορία.

Στο Expedition Zero βρίσκεται ο Ζ.Renoir (ο οποίος φέρει μια ουλή στο πρόσωπο σε σύγκριση με τον πραγματικό), ενώ ανάμεσα στα μέλη της ξεχωρίζει και ο Ζ.Verso (όπου Ζ μπροστά από το όνομα, αναφερόμαστε στις ζωγραφισμένες εκδοχές τους)— και οι δύο ζωγραφισμένες εκδοχές των αληθινών Renoir και Verso, δημιουργημένες από την Aline για να συμπληρώσουν το φανταστικό οικογενειακό πορτραίτο που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Η αποστολή τους ήταν απλή: να εντοπίσουν την Aline. Όχι ως εχθρό, ούτε ως θεότητα. Αλλά ως μια γυναίκα που χάθηκε στο ίδιο της το πένθος.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Expedition Zero

Σε αυτό το σημείο είναι που ορισμένα γεγονότα δεν είναι ξεκάθαρα. Κυρίως για το πώς φτάσαμε εδώ. Γνωρίζουμε ότι η Clea συνάντησε το Expedition Zero ή τουλάχιστον τους Ζ.Verso και Ζ.Renoir στο φράγμα του Μονολίθου και τους αποκάλυψε την αλήθεια. Τους είπε ότι η Aline ζει, πως βρίσκεται «φυλακισμένη» στον καμβά του γιου της και ότι το Gommage διαπράττεται από τον Renoir, λόγω της προσπάθειάς της Aline να διατηρήσει ζωντανό τον κόσμο αυτό. Στην προσπάθειά της να διαγράψει τους Ζ.Renoir και Ζ.Verso, καθώς στοχος τους είναι πια να την βγάλουν από τον καμβά, αποτυγχάνει, διότι πλέον οι δύο τους είναι αθάνατοι. Δεν γίνεται να διαγράφουν έτσι απλά.

Η υπόλοιπη αποστολή, όμως, δεν επιβιώνει. Το Expedition Zero χάνεται για πάντα, αφήνοντας πίσω μόνο φήμες, ίχνη θανάτου και ενοχές.

Σε ένα άλλο σημείο της ιστορίας, τώρα, η Clea απαγάγει την Ζ.Clea, μετατρέποντάς τη σε μια κυριολεκτική μηχανή παραγωγής Nevrons. Έπειτα, αναλαμβάνει έναν πιο σκοτεινό ρόλο: υποδύεται την ζωγραφισμένη της εκδοχή για να πλησιάσει τον Simon. Έναν τρομερό πολεμιστή, πρώην μέλος του Expedition Zero, πιστό φίλο του Ζ.Verso και εραστή της Ζ.Clea.

Εκμεταλλευόμενη την μεταμφίεση της, του προσφέρει τη δυνατότητα να νικήσει το Axon που φέρει τη δική της ουσία και να εξοντώσει την «κακιά» Paintress. Ο Simon τα καταφέρνει και έτσι διαπερνά το Φράγμα και συναντά την Aline. Όμως τότε καταλαβαίνει, ότι το «τέρας» δεν είναι εκείνη. Μαθαίνει όλη την αλήθεια και οδεύει προς τον πάτο του Μονόλιθου, με σκοπό να βγάλει από τη μέση τον Renoir, σε μια ύστατη απόπειρα λύτρωσης. Τελικά, δεν θα τα καταφέρει. Στο μέρος εκείνο, ο Renoir είχε τον πλήρη έλεγχο και χρησιμοποιώντας ό,τι δυνάμεις είχε, έφθειρε το μυαλό του Simon, καθιστώντας τον ανίκανο να κάνει το οτιδήποτε.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Το τίμημα της αλήθειας

Ο Ζ.Verso και ο Ζ.Renoir, συντετριμμένοι, προσπαθούν να διαχειριστούν την αλήθεια: πως ο πραγματικός υπαίτιος του Fracture και του Gommage δεν είναι η Aline, αλλά ο ίδιος ο Renoir. Όταν, όμως, αποκαλύπτουν την αλήθεια στους υπόλοιπους, τους αντιμετωπίζουν με δυσπιστία και τρόμο. Ήταν οι μόνοι επιζώντες του Expedition Zero. Πώς να μην τους θεωρήσουν συνένοχους;

Η Julie, ένα πολύ κοντινό πρόσωπο του Ζ.Verso, μαθαίνει για την αθανασία του, όντας παρόν σε ένα μεγάλο ατύχημα, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα τον είχε σκοτώσει. Ο φόβος της γίνεται ακόμα μεγαλύτερος και η ομάδα της στρέφεται εναντίον τους. Αναγκασμένοι να αμυνθούν, οι δύο άντρες σκοτώνουν όσους τους επιτέθηκαν και αναγκάζονται να φύγουν από τη Lumière για πάντα. Από εκεί και πέρα, οι δρόμοι τους χωρίζουν.

Ο Ζ.Renoir, από την πλευρά του, σταματά να κυνηγά την Aline και ορκίζεται να διαφυλάξει τον κόσμο της, ακόμα κι αν χρειαστεί να καταστρέψει τα πάντα για να το πετύχει.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Ο Ζ.Verso, από την άλλη, ακολουθεί την αντίθετη πορεία. Αντιλαμβάνεται ότι η Aline αργοπεθαίνει μέσα στον καμβά και στην θλίψη της και θέλει μόνο να την σώσει. Όμως είναι κουρασμένος. Κουρασμένος από τη διαμάχη και από το ίδιο του το συναισθηματικό βάρος. Έτσι, αποφασίζει να βοηθήσει τα επόμενα Expeditions, τα οποία, όμως, θα καταστραφούν ένα ένα από τον Renoir. Και τότε, τα Expeditions σταματούν.

Μερικά χρόνια αργότερα – Με το Expedition 84, οι αποστολές ξεκινούν ξανά

Μετά από πολλά χρόνια σιωπής, τα Expeditions ξαναρχίζουν. Το Expedition 84 ξεκινά με έναν σκοπό: να ακολουθήσει τα ίχνη του μυθικού Expedition Zero. Η ελπίδα αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες και ο κύκλος ανοίγει ξανά.

Expedition 60 – Άνθρωποι με υπερδυνάμεις

Ίσως το πιο παράδοξο κεφάλαιο της ιστορίας ανήκει σε αυτό το Expedition. Οι άνθρωποι του Expedition 60 πέρασαν το Φράγμα όχι με όπλα, ούτε με Chroma. Αλλά μόνο με τους μυς τους. Γυμνοί, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς εργαλεία, σαν ήρωες, διέσχισαν το Φράγμα με μόνη πανοπλία την πίστη τους.

Τελικά, κατάφεραν και έμαθαν την αλήθεια. Την αποδέχθηκαν και προσπάθησαν κυριολεκτικά να κολυμπήσουν πίσω στη Lumière για να προειδοποιήσουν τον υπόλοιπο κόσμο. Δυστυχώς, όμως, δεν τα κατάφεραν. Το Gommage τους πρόλαβε. Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως εκείνοι, και όχι ο Renoir ή ο Verso, ήταν οι πραγματικοί ήρωες.

Expedition 58 – Old Lumière

Ο Ζ.Verso, ο αθάνατος γιος της ζωγραφισμένης οικογένειας, ταξιδεύει με το Expedition 58 στις χαμένες περιοχές του καμβά. Εκεί, μέσα στις ρωγμές του χρόνου, ανακαλύπτει την Old Lumière. Ένα μέρος όπου κάποτε δέσποζε η οικεία των Dessendre. Εκεί που γεννήθηκε η τέχνη, ξεκίνησε ο πόνος και ξέσπασε η μοιραία φωτιά.

Η Clea αποχωρεί μια για πάντα, η Alicia αναλαμβάνει τα ηνία

Η Clea, έχοντας σαν απώτερο σκοπό να κυνηγήσει και να τιμωρήσει τους Writers που κατέστρεψαν την οικογένειά της, εγκαταλείπει τον ζωγραφισμένο κόσμο. Δεν ανήκει εκεί πια. Ο πόλεμός της είναι στην πραγματική ζωή, στον αληθινό κόσμο.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Πριν φύγει, εμπιστεύεται στην Alicia μία τελευταία αποστολή: να μπει στον καμβά, να βρει τον Renoir και να τον βοηθήσει να φέρει πίσω την Aline, ώστε όλοι μαζί, να σταθούν απέναντι στους πραγματικούς εχθρούς. Όμως τα συναισθήματα περιπλέκουν πολύ την κατάσταση.

Η ίδια η Alicia αναρωτιέται: μπαίνει στον καμβά για να διορθώσει τα λάθη της οικογένειας της ή επειδή, βαθιά μέσα της, ποθεί να ξαναβρεί τη φωνή και το δέρμα που της στέρησε η πυρκαγιά; Μια ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή;

Alicia και Maelle

Λίγο πριν εισέλθει στον καμβά, η Alicia κρύβει τον πίνακα, με την ελπίδα ότι αν η Aline απελευθερωθεί, δεν θα μπορέσει να τον βρει και να επιστρέψει σε αυτόν. Η Clea, όμως, δεν τρέφει ψευδαισθήσεις, γνωρίζοντας ότι η Aline θα τον βρει, ό,τι κι αν γίνει.

Σε αυτό το σημείο, επίσης δεν είναι πολύ ξεκάθαρα τα πράγματα. Όπως όλα δείχνουν, όμως, όταν η Alicia εισήλθε στον κόσμο του καμβά, λόγω του συσσωρευμένου Chroma της Aline, «ζωγραφίστηκε» και μεταμορφώθηκε σε ένα μωρό, χωρίς καμία από τις αναμνήσεις της. Έτσι, με μια κενή συνείδηση και ένα νέο σώμα, γεννιέται η Maelle. Ένα κορίτσι που είχε κάθε λόγο να θέλει να μείνει για πάντα στον κόσμο του καμβά.

Η τελευταία επιστροφή της Clea

Η Clea, μετά από καιρό, επιστρέφει στον ζωγραφισμένο κόσμο για μια τελευταία φορά. Εκεί, συναντά τον Ζ.Verso και του αποκαλύπτει όλη την αλήθεια: πως η Alicia, χωρίς αναμνήσεις πια, ζει ως Maelle. Του ζητάει να την προσέχει. Είναι το τελευταίο της χρέος και το ύστατο αντίο της στον πίνακα του αδικοχαμένου αδερφού της.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Expedition 33 – Η στιγμή που ξεκινάει η ιστορία του παινχιδιού

Μετά από χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, οι άνθρωποι σταματούν να πιστεύουν. Πλέον, κάνουν οικογένεια από τα 15 τους χρόνια, για να προλάβουν να ζήσουν όσο περισσότερο μπορούν, πριν χάσουν την ζωή τους από το Gommage.

Ο Gustave, ιδιοφυΐα και πατρική φιγούρα της Maelle, ολοκληρώνει μια δική του, πολύ επαναστατική κατασκευή που αντλεί Chroma και έχει την δύναμη να χρησιμοποιηθεί προς όφελος τους. Η Maelle, όντας πια 16 χρονών και ορφανή, έχει μεγαλώσει με τον Gustave και ψάχνει νόημα στην ζωή της. Έτσι, μαζί με τον Gustave, τη Lune, τη Sciel και άλλους, ξεκινά το Expedition 33. Η αποστολή, όμως, διαλύεται σχεδόν αμέσως.

Credit: Sandfall

Ο Ζ.Renoir τους επιτίθεται με το που φτάνουν στην ακτή. Οι περισσότεροι χάνονται. Ο Gustave, η Lune και η Sciel επιβιώνουν. Η Maelle σώζεται από τον Ζ.Verso και φτάνει στον Curator. Ένα αλλοτινό είδωλο του πραγματικού Renoir, το οποίο προσπαθεί να τους βοηθήσει να νικήσουν την Paintress.

Ο θάνατος του Gustave

Τα μέλη του Expedition 33 με μεγάλη δυσκολία, καταφέρνουν και επανενώνονται. Έπειτα γνωρίζουν τους Gestrals και στρατολογούν τον Esquie για να διασχίσουν τη θάλασσα. Την ίδια στιγμή, η Ζ.Alicia δεν παίρνει στιγμή το βλέμμα της από τη Maelle. Βλέπει το δέρμα που δεν είναι καμμένο και ακούει τη φωνή που ακόμα υπάρχει.

Παράλληλα, φτάνει η στιγμή που ο Ζ.Renoir σκοτώνει τον Gustave, με τον Ζ.Verso να το επιτρέπει. Πιστεύει πως η Maelle, αν έμενε ο Gustave ζωντανός, δεν θα βοηθούσε ποτέ στο να σωθεί η Aline, γιατί αυτό θα σήμαινε την καταστροφή του κόσμου. Έτσι, επιλέγει να τη σπρώξει προς το μονοπάτι της απώλειας, για να την φέρει στην πλευρά του.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Η Μάχη στην Old Lumière και το τέλος της Paintress

Με τον Gustave πια να μην υπάρχει στην ομάδα, και τον Monoco να έχει πάρει την θέση του στην αποστολή, η ομάδα κατευθύνεται προς την Old Lumière. Εκεί όπου όλα άρχισαν. Εκεί όπου περιμένει η Paintress. Μία εύθραυστη εκδοχή της Aline.

Το σχέδιο τους, όμως, να την καταστρέψουν αποτυγχάνει, λόγω του φράγματος που περικυκλώνει τον Μονόλιθο. Αλλά τότε γεννιέται μια νέα ιδέα: να σκοτώσουν δύο Axons, έτσι ώστε ο Curator να απορροφήσει το Chroma τους και να δημιουργήσει ένα όπλο ικανό να διαπεράσει το Φράγμα. Το σχέδιο πετυχαίνει. Το Expedition 33 περνά τον Μονολίθο, βγάζει από την μέση τον Ζ.Renoir και νικάει σε μια δύσκολη μάχη την Paintress. Η ισορροπία αποκαθίσταται και όλα δείχνουν να έχουν πετύχει. Αλλά με τι τίμημα;

Η νίκη που έφερε την καταστροφή

Η ομάδα επιστρέφει στη Lumière. Ο Ζ.Verso διαβάζει ένα γράμμα της αδελφής του προς τη Maelle. Λέξεις από έναν άλλο χρόνο, απευθυνόμενες σε μια κοπέλα που δεν υπάρχει πια. Ο Renoir, πλέον λυτρωμένος από τα δεσμά της Paintress, διαπράττει ένα τελευταίο Gommage και εξαφανίζει τους τελευταίους εναπομείναντες ανθρώπους του καμβά. Η πράξη του αυτή, μαζί με τους ανθρώπους, εξαφάνισε και το Chroma της Aline, από το σώμα της Maelle. Έτσι, η Maelle «ελευθερώνεται». Πλέον θυμάται τα πάντα και μετατρέπεται ξανά στον πραγματικό της εαυτό: την Alicia.

Η Alicia τον ικετεύει να μην καταστρέψει τον καμβά, εξηγώντας ότι είναι το μοναδικό της καταφύγιο, ο μόνος κόσμος που γνωρίζει. Ο Renoir, τρομαγμένος στην ιδέα ότι θα τη χάσει όπως παραλίγο να χάσει και την Aline, αρνείται και η σύγκρουσή τους είναι αναπόφευκτη.

Η Alicia αντλεί το chroma των πεσόντων συντρόφων της, της Lune και της Sciel, και τις επαναφέρει προσωρινά στη ζωή. Τους υπόσχεται πως, μόλις αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του καμβά, θα έχει την δύναμη να επαναφέρει στην ζωή όλους τους αδικοχαμένους ανθρώπους. Η Lune, παράλληλα, καταλαβαίνει και αποκαλύπτει την «προδοσία» του Ζ.Verso. Αναφέρει, δηλαδή, ότι εκείνος ήξερε και κράτησε κρυφό, πως νικώντας την Paintress, θα καταδικάζονταν όλοι όσοι ζούσαν στον κόσμο του καμβά.

Ο Ζ.Verso δεν απολογείται, όμως. Υπερασπίζεται την απόφασή του, θέλοντας να σώσει πρώτα από όλα την μητέρα του από τον αφανισμό, και έπειτα, είναι διατεθειμένος να θυσιάσει τα πάντα για να επαναφέρει όσους αγαπήθηκαν και χάθηκαν.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Η τελική μάχη

Η Alicia συγκεντρώνει τα απομεινάρια από το Chroma των παλαιών εξερευνητών και, με τη βοήθειά τους, και με μια τελευταία συμβολή της Aline, καταφέρνει να νικήσει τον Renoir.

Πριν φύγει, η Alicia του ψιθυρίζει πως λίγο αργότερα, θα τον ακολουθήσει έξω στον πραγματικό κόσμο. Όμως ο Ζ.Verso, καταλαβαίνει ότι η Alicia λέει ψέματα και θέλει να παραμείνει μέσα στον πίνακα. Να ζήσει και να πεθάνει εκεί, όπως και η Aline. Μα εκείνος δεν μπορεί να το επιτρέψει. Θέλοντας να τη σώσει, με τους δικούς του όρους, παίρνει τη μοιραία απόφαση να καταστρέψει τον καμβά.

Η τελική τους σύγκρουση δεν είναι απλώς μια μάχη ανάμεσα σε δύο πρόσωπα. Είναι μια πάλη ανάμεσα σε δύο οράματα για τον κόσμο, τη μνήμη και το δικαίωμα στην ύπαρξη. Από την έκβασή της θα κριθεί η μοίρα του καμβά, του κόσμου και όλων όσων έζησαν μέσα του.

Η τελική απόφαση

Το Clair Obscur: Expedition 33 κορυφώνεται με μια σπαρακτική επιλογή – ποιον χαρακτήρα θα επιλέξεις σε αυτήν την ύστατη σύγκρουση. Αυτή η απόφαση δεν οδηγεί σε ένα απλοϊκό «καλό» ή «κακό» φινάλε. Αντιθέτως, διαμορφώνει το ποια ψυχή θα ολοκληρώσει τον κύκλο της θλίψης  και ποια θα τον παρατείνει. Τα δύο διαφορετικά τέλη αποτυπώνουν με σχεδόν ποιητική ευαισθησία τη φιλοσοφία του παιχνιδιού γύρω από την απώλεια και το τραύμα.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Το τέλος του Ζ.Verso – Το «καλό» τέλος

Ο Ζ.Verso ξεκίνησε με έναν σκοπό: να σώσει τη μητέρα του, ανεξαρτήτως τι θα σήμαινε αυτό, για τον υπόλοιπο κόσμο. Ωστόσο, η μάχη με την Aline και η επανένωσή του με την Alicia του άνοιξαν ένα μονοπάτι σε κάτι βαθύτερο. Ότι ίσως υπήρχε μια ελπίδα για εξιλέωση, μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον. Το γράμμα της Ζ.Alicia προς τη Maelle, που οραματιζόταν έναν κόσμο όπου όλοι θα μπορούσαν να ζουν μαζί, του έδωσε έναν λόγο να πιστέψει ξανά.

Όμως, όταν κατάλαβε ότι η Alicia είχε πει ψέματα στον Renoir, ότι δεν σκόπευε ποτέ να φύγει από τον κόσμο αυτό, η ιδανική αυτή λύση καταστράφηκε. Η Alicia, επέλεξε, όπως και η Aline πριν από αυτήν, να παραμείνει αιχμάλωτη ενός φανταστικού κόσμου, προσκολλημένη στη θλίψη της.

Κουρασμένος πια να κουβαλά τον πόνο των άλλων και να θυσιάζει τα κοντινά του πρόσωπα για έναν σκοπό που ποτέ δεν ήταν δικός του, πήρε τη δυσκολότερη απόφαση και κατέστρεψε τον καμβά. Μαζί του χάθηκαν όλα. Όμως, για πρώτη φορά, η αληθινή του οικογένεια απέκτησε τη δυνατότητα να αποδεχτεί την απώλεια, να θρηνήσει, και επιτέλους, να αρχίσει να θεραπεύεται.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Το τέλος της Alicia/Maelle – Το «κακό» τέλος

Η Alicia δεν μπορούσε να αποδεχτεί την απώλεια — όχι μόνο του Ζ.Verso και του Gustave, αλλά ούτε του εαυτού της. Θρηνούσε για την κοπέλα που ήταν πριν τη φωτιά. Για τη φωνή, το δέρμα και τα όνειρα που έχασε. Στον πραγματικό κόσμο, ένιωθε σαν φάντασμα, ήταν αόρατη.

Η απόφασή της να κρατήσει τον καμβά και να επαναφέρει όλους αυτούς που χάθηκαν, μοιάζει, στην επιφάνεια, με μια πράξη λύτρωσης. Αλλά στην πραγματικότητα, διαστρεβλώνει τα όρια ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Αν οι νεκροί μπορούν να επιστρέφουν, τότε ο θάνατος χάνει το βάρος του και η ίδια η ζωή γίνεται απλά μια σκιά του. Αν η Alicia παραμείνει παγιδευμένη στη θλίψη της, ίσως καταδικάσει για πάντα και όσους αγαπά, όπως κάποτε η Aline.

Το βάρος της επιλογής της πέφτει στον Ζ.Verso, ο οποίος, για ακόμη μια φορά, καλείται να σηκώσει τον πόνο όλων των υπολοίπων.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Το Clair Obscur: Expedition 33 ολοκληρώνεται με ένα συγκλονιστικό, υπαρξιακό ερώτημα: μήπως, τελικά, η σπουδαιότερη «νίκη» είναι να καταφέρεις να αποδεχτείς την απώλεια και να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου θρηνήσει και τελικά να το ξεπεράσει;

Θυσιάζοντας όλο τον κόσμο, αν αυτός θεωρείται αληθινός, γίνεται να έρθει γαλήνη στην ψυχή;

Το παιχνίδι μας θύμισε σε πολλά σημεία, αφηγηματικά αριστουργήματα όπως το The Last of Us Part 2. Είναι από αυτούς τους τίτλους, που δεν προσφέρει καμία αίσθηση παρηγοριάς ή αγαλλίασης. Αντίθετα, παραδίδει στον παίκτη μια επίγευση θλίψης και μελαγχολίας, μια ατελείωτη ενοχή, αφήνοντάς μας με τη σκέψη, του τι είμαστε ικανοί να αφήσουμε πίσω μας για να προχωρήσουμε μπροστά.

Είναι ο κόσμος μέσα στον καμβά αληθινός;

Το Clair Obscur: Expedition 33 δεν προσφέρει ξεκάθαρες απαντήσεις. Για την Alicia και την Aline, ο ζωγραφισμένος κόσμος είναι πέρα για πέρα πραγματικός. Για τον Renoir και την Clea, ίσως όχι. Η αλήθεια, όμως, δεν βρίσκεται σε λογικά πλαίσια. Ο κόσμος του καμβά δεν είναι απλώς φανταστικός. Μέσα σε αυτόν νιώθεις, αγαπάς και πενθείς.

Όλο το παιχνίδι εκτυλίσσεται εκεί, και όχι τυχαία. Οι δημιουργοί μας προσκαλούν να ζήσουμε μέσα από τα μάτια των Alicia και Aline, δύο ψυχών που, πληγωμένες από την πραγματικότητα, στρέφονται προς μιαν άλλη, λιγότερο σκληρή. Μια πραγματικότητα ίσως πιο αληθινή για τις ίδιες, γιατί εκεί μπορούν να κρατηθούν από όσα έχασαν.

Πρόκειται για ένα φινάλε αρκετά δυσκολοχώνευτο, το οποίο δεν ξεχνιέται εύκολα. Όποιο μονοπάτι κι αν επιλέξει κανείς, το Clair Obscur αφήνει μια τρομερή αίσθηση απώλειας, και μαζί, μια εσωτερική ανάγκη να αναρωτηθείς τι σημαίνει, στ’ αλήθεια, να προχωράς παρακάτω.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Το τέλος του Verso συμβολίζει την αποδοχή, την απώλεια και την θλίψη. Είναι η επιλογή να αφήσουμε πίσω τον πόνο, για να δώσουμε χώρο και χρόνο στην θεραπεία της ψυχής. Είναι ένα φινάλε που τιμά τη ζωή για αυτό που πραγματικά είναι: σύντομη, εύθραυστη και αληθινή.

Το τέλος της Maelle, από την άλλη, είναι η άρνηση όλων των παραπάνω. Είναι η επιλογή να κρατηθείς απελπισμένα από ένα όνειρο φτιαγμένο από ανεξίτηλες μνήμες και ζωντανά χρώματα. Έναν ουτοπικό κόσμο όπου ο θάνατος μπορεί να ανατραπεί και η θλίψη να αποφευχθεί. Όμως αυτή η επιλογή δεν θεραπεύει την ψυχή, παρά μόνο παρατείνει τον θρήνο. Είναι μια φυλακή.

Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και η απώλεια πάντα καραδοκεί. Μα ίσως εκεί βρίσκεται και το κλειδί: δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τίποτα αληθινά, χωρίς να αποδεχτούμε το γεγονός, πως κάποτε θα το χάσουμε. Ο θάνατος είναι εκείνος που δίνει αξία στη ζωή. Χωρίς τέλος, δεν υπάρχει νόημα.

Εσείς, τι διαλέξατε;

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Τι θα θέλαμε να δούμε

Συνοψίζοντας, μας έμειναν μερικές σκέψεις για το τι θα θέλαμε να δούμε στο μέλλον και τι μας έλειψε από το παιχνίδι.

Ξεκινώντας, δυστυχώς, δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες για τους Writers. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πως προέκυψε η διαμάχη μεταξύ αυτών και των Painters, ούτε πώς χειραγώγησαν την Alicia για να βάλουν φωτιά στο σπίτι της οικογένειας της. Παράλληλα, η παρουσία τους στο παιχνίδι δεν είναι αρκετά αισθητή για τον ρόλο που έχουν στην ιστορία. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν μαθαίναμε ότι με κάποιο τρόπο εισήλθαν στον κόσμο του καμβά και κινούσαν κάπως εκείνοι τα νήματα. Ή ότι είχαν κάποια πιο άμεση σχέση με τα γεγονότα του παιχνιδιού, καθώς στο σύνολο των πραγμάτων, όλα συμβαίνουν εξαιτίας της διαμάχης μεταξύ αυτών και των Painters.

Θεωρία για το πώς χειραγωγήθηκε από τους Writers η Alicia/Maelle

Υπάρχει μια θεωρία που αναφέρει πως η Maelle δεν ήταν απλώς μια κοπέλα με τάσεις φυγής, αλλά μια ταλαντούχα συγγραφέας. Η θεωρία αυτή προκύπτει πρώτα από τα λόγια της Clea στο Endless Tower. Είπε πως, ενώ εκείνη και ο Verso έπαιζαν και ζωγράφιζαν στον καμβά, δημιουργώντας με χρώμα και φαντασία, η Alicia κλεινόταν στο δωμάτιό της για ώρες και διάβαζε.

Επιπλέον, όταν αργότερα επισκεπτόμαστε τον προσωπικό χώρο της Alicia, παρατηρούμε ράφια ασφυκτικά γεμάτα με βιβλία και μια γραφομηχανή. Συνεπώς, με λίγη φαντασία, μπορούμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι η Alicia είχε μια τάση να διαβάζει και να γράφει.

Ακόμη και το Αxon της, αποτυπώνει μια φιλοδοξία. «She is still reaching for the stars», διαβάζουμε στο παιχνίδι. Προσπαθεί να φτάσει κάτι πέρα από τον κόσμο που τη γέννησε. Την ίδια στιγμή, τα υπόλοιπα Nevrons της περιοχής, φαίνεται να την ζηλεύουν. Με ένα Journal που βρίσκουμε στην περιοχή να το επιβεβαιώνει, λέγοντας: «Έχουν φτιάξει μια δική τους κοινωνία εδώ…κι εκείνη δεν ανήκει πουθενά.»

Η Alicia δεν έγινε ποτέ αποδεκτή -όχι επειδή ήταν λιγότερο ικανή, αλλά γιατί, μάλλον, τόλμησε να βαδίσει σε ξένα μονοπάτια. Προερχόταν από μια οικογένεια ζωγράφων με βαριά κληρονομιά και ιστορία. Ωστόσο, εκείνη φαίνεται να διάλεξε τις λέξεις. Κι αυτή η επιλογή φάνηκε, για τους άλλους, σαν προδοσία. Για αυτό το λόγο, πιθανόν την απομόνωσαν. Και η απομόνωση εξελίχθηκε σε κάτι σκοτεινότερο. Κάτι που έφτασε να πληγώσει όχι μόνο την ίδια, αλλά και την οικογένεια Dessendre. Και ίσως, μέσα σε όλη αυτή την τραγική παρεξήγηση, ο Verso να χάθηκε άδικα.

Credit: VG24/Sandfall Interactive

Η Alicia πιθανόν να πίστεψε πως οι Writers, νιώθοντας σαν κι αυτή, θα την καταλάβαιναν. Πως θα την αγκάλιαζαν ως μία από τους δικούς τους. Αλλά η διαμάχη που χωρίζει τις δύο αυτές τάξεις, δεν αφήνει τέτοια περιθώρια.

Ένα ακόμα ερώτημα παραμένει, όμως: τι είδους δύναμη έχουν, στα αλήθεια, οι Writers; Ποια ικανότητα θα μπορούσε να τους ξεχωρίζει από τους ζωγράφους; Αυτά είναι λίγα από τα πράγματα που δεν γίνονται ποτέ ξεκάθαρα και θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα.

Expedition Zero

Επιπροσθέτως, δεν έγιναν ποτέ αρκετές πληροφορίες γνωστές για το Expedition Zero. Πώς βρέθηκαν εκεί οι Ζ.Renoir και Ζ.Verso; Γιατί ήταν στην Lumiére; Γιατί δεν θυμόντουσαν τίποτα σχετικά με την οικογένεια τους και πώς προέκυψε και συμμετείχαν στην αποστολή αυτή; Ζούσαν εκεί με την Aline πριν εισέλθει ο Renoir στον καμβά; Δυστυχώς, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με σιγουριά τίποτα από τα παραπάνω. Μένει να δούμε αν θα υπάρξουν απαντήσεις στο μέλλον.

Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι χωρίς καμία αμφιβολία, το Clair Obscur: Expedition 33 αποτελεί ένα αφηγηματικό αριστούργημα, που με τον δικό του τρόπο, αποδεικνύει ότι αν οι δημιουργοί έχουν την πλήρη ελευθερία και πάθος για αυτό που κάνουν, είναι ικανοί να δημιουργήσουν κάτι πραγματικά μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Credit: Sandfall

**Τέλος, πολύ σημαντικό να δώσουμε εύσημα σε ορισμένους χρήστες στο Reddit (SunnyClef, BuyMyBeans, Westo6Besto9, DontEatCrayonss, Cepen) που βοήθησαν μετά από πολλές συζητήσεις, στην κατανόηση ορισμένων γεγονότων.