Το νέο anime του Netflix, Cyberpunk Edgerunners, βασισμένο στο πασίγνωστο παιχνίδι της CD Projekt Red, είναι μεγάλη έκπληξη.
Το Cyberpunk Edgerunners ξεκινά με μάχη. Αμέσως βλέπουμε το καλοσχεδιασμένο animation του, τα όμορφα και ταιριαστά οπτικά εφέ, και απολαμβάνουμε ιδιαίτερα έντονες σκηνές, με βία, πολύ αίμα και στιλιζαρισμένες κινήσεις. Γίνεται αμέσως ξεκάθαρο ότι θα δούμε εξαιρετικές μάχες.
εικόνα: Netflix
Και, πράγματι, έτσι είναι. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια των 10 επεισοδίων (με διάρκεια περίπου 20 λεπτών το καθένα), βλέπουμε αρκετές μάχες, σκηνές καταδίωξης και δράση γενικότερα που είναι πάντοτε υψηλής ποιότητας, με αδρεναλίνη, βία, στιλ και μπόλικη υπερβολή.
Υπέροχη δράση, εκπληκτική παρουσίαση
Υπάρχουν μάχες σώμα με σώμα, θα δούμε πυροβολισμούς με τεράστια όπλα που κάνουν «σκόνη» τους στόχους τους, αλλά και μονομαχίες με τη χρήση ειδικών τροποποιήσεων του σώματος, με κυβερνοπάνκ «άρωμα». Θα δούμε, ας πούμε, το Sandevistan, ένα αντικείμενο που μπορούσαμε να «φορέσουμε» και στο παιχνίδι, με παρόμοιες μάλιστα λειτουργίες (ο χρόνος κυλά αργά για ένα διάστημα). Επίσης, θα δούμε κόκκαλα να σπάνε, πρόσωπα να γίνονται άμορφες μάζες, πίδακες αίματος να ξεπηδούν από γιγάντιες πληγές.
εικόνα: Netflix
Η δράση του Edgerunners είναι υπέροχη, λοιπόν. Επίσης, τα στοιχεία της παρουσίασης του anime είναι κορυφαίας ποιότητας: το animation κλέβει την παράσταση, το στιλ είναι συνεχώς σε κεντρικό πλάνο (με διάφορες οπτικές παρεμβάσεις, όπως τεράστια, έντονα γράμματα που πιάνουν ολόκληρη την οθόνη), η πόλη Night City δείχνει πανέμορφη, με παστέλ backgrounds, πολλές λεπτομέρειες και γνώριμες από το παιχνίδι τοποθεσίες.
Χρώματα, σχεδιασμός, κινήσεις, όλα είναι εξαιρετικά. Επίσης, η μουσική κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις, ταιριάζει απόλυτα σε κάθε στιγμή και συνοδεύει το σενάριο και τη δράση ιδανικά, βοηθώντας παράλληλα στο στήσιμο μιας ιδιαίτερης ατμόσφαιρας, έντονης, γρήγορης, αλλά και μοναχικής, μελαγχολικής.
Γνώριμα στοιχεία, από το παιχνίδι
Πολύ πετυχημένη πινελιά, ακόμα, είναι η αξιοποίηση ήχων και κομματιών του interface του παιχνιδιού (για παράδειγμα, όταν ένας χαρακτήρας στο anime μιλά στο τηλέφωνο, ακούμε τον ήχο κλήσης του παιχνιδιού και στη συνέχεια βλέπουμε το interface που βλέπαμε στο Cyberpunk 2077). Ο σχεδιασμός της πόλης είναι ολόσωστος, με απόλυτα ταιριαστή διακόσμηση στο εσωτερικό των σπιτιών, με μεταλλικούς, βρόμικους διαδρόμους και με δρόμους γεμάτους αλλόκοτη ζωή.
εικόνα: Netflix
Η Night City «ζωντανεύει» στο anime περισσότερο απ’ ό,τι στο παιχνίδι και μάλιστα έχει πιο σωστό ύφος, πιο «σάπιο», ενώ τονίζονται συνεχώς παραδοσιακά στοιχεία του είδους, όπως οι τεράστιες ταξικές διαφορές (δεν έχεις λεφτά ή/και κοινωνικό στάτους και βρέθηκες σε τροχαίο ατύχημα; Οι διασώστες δεν σε κοιτούν καν, δεν έχεις το σωστό συμβόλαιο. Άργησες να πληρώσεις το ενοίκιο; Απαγορεύεται, με ηλεκτρονικά μέσα, να ανοίξεις την πόρτα του διαμερίσματος, δεν μπορείς καν να μπεις μέσα).
Τέλος, ο σχεδιασμός των χαρακτήρων και των ρούχων τους είναι επίσης ιδανικός, πλήρως αρμόζων στο ύφος που επιδιώκουν οι δημιουργοί να πετύχουν.
εικόνα: Netflix
Όλα αυτά, λοιπόν, είναι αρκετά για να κάνουν το Cyberpunk Edgerunners μια αξιοπρεπή προσπάθεια, μια αξιόλογη σειρά, ένα ελκυστικό spinoff του παιχνιδιού. Όμως, το σενάριο καταφέρνει να δώσει μια απροσδόκητη ώθηση και τελικά έχουμε ένα αποτέλεσμα που ξεπερνά άνετα εκείνο του βιντεοπαιχνιδιού.
Το σενάριο του Cyberpunk Edgerunners ξεπερνά τις προσδοκίες
Μπορεί να περιμέναμε να δούμε μόνο δράση, ξύλο, σεξ και ξέφρενες σκηνές καταδίωξης, αλλά το Cyberpunk Edgerunners μάς δίνει πολλά περισσότερα. Εδώ, έχουμε μια βασική πλοκή πολύ πιο ταιριαστή στο πνεύμα του Cyberpunk, από εκείνη που μας έδωσε ο τίτλος της CD Projekt Red. Έχουμε την ιστορία ενός χαρακτήρα που προσπαθεί να ανέβει στην ιεραρχία του υποκόσμου της Night City, αλλά βλέπουμε τη διαδικασία με πολύ καλύτερο τρόπο, με περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά τον κοινωνικό αντίκτυπο, αλλά και το προσωπικό κόστος.
εικόνα: Netflix
Βλέπουμε σε πρώτο πλάνο τη «σαπίλα» της πόλης, την εχθρικότητα απέναντι σε «κατώτερους» ανθρώπους, αλλά βλέπουμε και την επίδραση των σωματικών τροποποιήσεων και της ίδιας της δύναμης που δίνουν στο χρήστη τους. Πρόκειται για μια εξαιρετικά γραμμένη ιστορία, με εκπλήξεις, ανατροπές, με πολύ αξιομνημόνευτους χαρακτήρες και μερικές υπέροχες σκηνές, είτε αποτελούνται από έντονη δράση είτε από έναν διάλογο κάτω από το φεγγάρι. Έχει γίνει εκπληκτική δουλειά στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και οι σχέσεις τους έχουν στηθεί με ρεαλιστικό, πιστευτό τρόπο.
Μια εξαιρετική εκδοχή της Night City
Η Night City του Edgerunners «αναπνέει» μαζί με τους χαρακτήρες της και το αποτέλεσμα είναι υπέροχο: συγκινητικό όταν πρέπει, αστείο σε άλλες στιγμές και γεμάτο gore και δράση αλλού. Σε πολλά σημεία γίνεται καλύτερη δουλειά απ’ ό,τι στο παιχνίδι, αλλά ένα από τα βασικότερα εντοπίζεται στον τρόπο που παρουσιάζεται το «Cyberpsychosis», η κατάσταση στην οποία οδηγούνται όσοι χρησιμοποιούν πολλές σωματικές τροποποιήσεις, και αρχίζουν να «τρελαίνονται» σιγά-σιγά. Το παιχνίδι δεν μπορεί να συγκριθεί με το anime όσον αφορά την απεικόνιση τέτοιων στοιχείων του κόσμου της Night City.
εικόνα: Netflix
Να πούμε, επίσης, ότι οι ηθοποιοί έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, είτε μιλάμε για την πρωτότυπη εκδοχή στα Ιαπωνικά είτε για τη μεταγλώττιση στα Αγγλικά. Για κάποιο λόγο, πάντως, οι αγγλικοί υπότιτλοι δεν είχαν από πίσω κάποιο χρωματικό πλαίσιο και έτσι σε αρκετές σκηνές δεν φαίνονταν σωστά. Οι ελληνικοί, από την άλλη, φαίνονται όπως πρέπει και είναι αξιόλογοι, με μερικές πολύ πετυχημένες πινελιές (όπως: το “old man” μεταφράζεται ως «μουστάκιας») -και κάποια, λίγα ευτυχώς, λαθάκια.
Να δείτε το Cyberpunk Edgerunners είτε είχατε παίξει το παιχνίδι είτε όχι -και είτε σας άρεσε είτε όχι. Κάτι που ξεκινά ως ένα απλό spinoff τελικά καταλήγει να επισκιάζει το βιντεοπαιχνίδι και να μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε ένα DLC με αυτήν την προσέγγιση και αυτούς τους χαρακτήρες.
