Ακόμα ένα remake που συζητιέται πολύ, το Dead Space, κυκλοφόρησε και στοχεύει στην αναβίωση του εμβληματικού franchise.
Το remake του Dead Space, όπως και τα περισσότερα remakes, προσπαθεί να ικανοποιήσει το νεοφερμένο κοινό, να φέρει νέο κόσμο στο franchise, αλλά και να εκπλήξει τα άτομα που έχουν ήδη παίξει το παλιό παιχνίδι, να τους δώσει λόγους για να επιστρέψουν.
Πριν παίξω το remake του Dead Space, είχα χωριστεί σε δύο «μέρη»: το ένα ανυπομονούσε για την κυκλοφορία του, το άλλο, όμως, δεν έβρισκε λόγο ύπαρξης για αυτήν.
Τώρα, πρέπει να σας εξηγήσω πώς ακριβώς εξαφανίστηκε το ένα μέρος -ευτυχώς, εκείνο που γκρίνιαζε για την ύπαρξη του remake αυτού και αναρωτιόταν τι νόημα έχει μια τέτοια κυκλοφορία.
Dead Space remake: Ένα γνώριμο παιχνίδι, πλήρως ανανεωμένο
Ξεκινώντας το remake του Dead Space, τα πάντα είναι πολύ γνώριμα. Πρώτα θα μιλήσω γενικά για το παιχνίδι, και στη συνέχεια θα σας περιγράψω αναλυτικά τις αλλαγές που κάνει σε σχέση με το πρωτότυπο, που είχε κυκλοφορήσει το 2008.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι τρόμου που δανείζεται πολλά από το franchise Alien, και μας στέλνει σε ένα διαστημικό σκάφος όπου κυκλοφορούν αιμοβόρα τέρατα.
Είναι ένα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και πολύ τρομακτικό παιχνίδι, με αξιόλογο σενάριο και καλοσχεδιασμένο χάρτη γεμάτο με αντικείμενα που καλούμαστε να διαχειριστούμε σωστά για να επιβιώσουμε. Επίσης, το Dead Space είχε ξεχωρίσει με την πολύ διασκεδαστική μάχη του, που βασίζεται στην αποκοπή των άκρων των τεράτων, στον ακρωτηριασμό τους με αλλόκοτα και ασυνήθιστα όπλα.
Ακόμα και όταν πρωτοκυκλοφόρησε, το Dead Space ξεχώρισε λόγω του εξαιρετικού σχεδιασμού του, που «τίκαρε» όλα τα κουτάκια. Με ελάχιστα λάθη στον σχεδιασμό, κατάφερε να κερδίσει μια θέση στον κατάλογο των καλύτερων παιχνιδιών τρόμου.
Το remake επιστρέφει ξανά στο ίδιο διαστημικό σκάφος και διατηρεί τα βασικά στοιχεία του πρωτότυπου τίτλου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα πολύ πιστό remake, καθώς δεν κάνει αχρείαστες αλλαγές, αλλά βελτιώνει τα πάντα.
Η μάχη είναι καλύτερη τώρα, τα γραφικά πολύ αναβαθμισμένα, υπάρχουν πολλές αλλαγές τύπου quality of life, η εξερεύνηση είναι ανανεωμένη επειδή πλέον δεν υπάρχουν «camera cuts», το παιχνίδι παίζει σε μονπλάνο, και ο σχεδιασμός των επιπέδων έχει αλλάξει για να έχουμε ένα ενιαίο setting.
Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά σε κάθε τομέα: οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι πιο «σοβαρές», οι διάλογοι καλύτερα γραμμένοι, οι χαρακτήρες πιο συμπαθείς και περισσότερο ανεπτυγμένοι σεναριακά, ενώ υπάρχουν νέες προσθήκες στο gameplay που τελειοποιούν πολλά ήδη εξαιρετικά σημεία.
Αν σας αρέσουν τα παιχνίδια τρόμου, αν σας άρεσε το Dead Space, αν θέλετε να ξεκινήσετε την ενασχόλησή σας με το είδος, επενδύστε άφοβα. Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο remake, από τα καλύτερα δείγματα που έχουμε δει ως τώρα.
Dead Space: Τι αλλάζει το remake -Οι μεγαλύτερες βελτιώσεις
Όμως, παρόλο που το remake είναι γνώριμο και οικείο, δεν είναι όλα ίδια. Για να μας δώσει την καλύτερη δυνατή εκδοχή του Dead Space, η εταιρεία ανάπτυξης επιχειρεί να διορθώσει όλα τα λάθη που έγιναν στην παλιά μορφή του παιχνιδιού, το 2008. Και τα καταφέρνει!
Τα βασικά σημεία που διορθώνει το remake: βελτιώνει τις λειτουργίες των όπλων, αλλάζει τα τμήματα μηδενικής βαρύτητας για να παίζουν όπως στα επόμενα παιχνίδια της σειράς, φέρνει το σύστημα αναβαθμίσεων από τα επόμενα παιχνίδια, δίνει φωνή στον πρωταγωνιστή, τον Isaac, και αλλάζει κάποια στοιχεία των υπόλοιπων χαρακτήρων.
Επίσης, έχει εξαφανιστεί το loading, τα διάφορα τμήματα του χάρτη είναι πλέον ενιαία, το σύστημα μάχης είναι βελτιωμένο και υπάρχουν κάποιες καινούργιες λειτουργίες σε αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού.
Υπάρχουν κι άλλες αλλαγές, τις οποίες θα σας περιγράψω παρακάτω, ενώ θα σας αναλύσω περισσότερο και τις σημαντικότερες, τις προαναφερθείσες.
Οι πρώτες διαφορές: αλλαγμένοι διάλογοι και χαρακτήρες, ένας Isaac με φωνή
Στην αρχή του παιχνιδιού, τα πάντα μοιάζουν γνώριμα. Στην αρχή, βλέπουμε τη Nicole, τη σύντροφο του πρωταγωνιστή, να του στέλνει μήνυμα μέσω μιας οθόνης, το οποίο εκείνος βλέπει ξανά και ξανά.
Οι διαφορές είναι μικρές εδώ: αντί για 3 λεπτά στο «time to contact», γράφει 2, το χρώμα είναι πιο φυσικό και όχι τόσο μπλε όσο στο πρωτότυπο, ενώ αναφέρονται δύο ακόμα ονόματα στο πλήρωμα, οι Hailey Johnston και Aiden Chen, εκτός από τους Isaac Clarke, Kendra Daniels και Zach Hammond.
Οι δύο αυτοί χαρακτήρες υπήρχαν και στο πρωτότυπο, αλλά η συμπερίληψη των ονομάτων τους στην εισαγωγική σκηνή δείχνει ότι εδώ θα έχουν αλλαγμένο ρόλο.
Το μήνυμα της Nicole, πάντως, είναι ακριβώς ίδιο. Μετά, βλέπουμε την αλλαγμένη φάτσα του Isaac, που στο remake θυμίζει περισσότερο έναν καθημερινό άνθρωπο και λιγότερο έναν «action hero».
Αμέσως μετά, στο remake, βλέπουμε δύο σημαντικές αλλαγές.
Ο διάλογος που ακολουθεί, στο remake:
- Kendra Daniels: That’s her? Nicole?
- Isaac Clarke: Yeah. First I’ve heard from her in weeks.
- Kendra: We’re five minutes out and you’ve still got that thing on repeat? Guess you really miss her.
- Isaac: The Ishimura’s not a job you turn down. But six months apart with only video calls… it’s rough. Easy to say the wrong thing.
- Kendra: I don’t blame you. I’d listen to my girlfriend over Hammond reciting security protocols…
- Zach Hammond: Forewarned is forearmed, Ms. Daniels.
- Kendra: So you keep saying.
Ο αντίστοιχος διάλογος στο πρωτότυπο παιχνίδι, πριν αρχίσουν οι ήρωες να μιλούν για το Ishimura:
- Kendra: How many times have you watched that thing? Guess you really miss her. Don’t worry, we’re almost there. You’ll be able to look her up once we’re onboard. Sounds like you two have a lot of catching up to do.
Αμέσως γίνονται ξεκάθαρα δύο πράγματα: ο Isaac αυτή τη φορά μιλά, όπως μιλούσε και στα επόμενα δύο παιχνίδια (και τον ενσαρκώνει ο ίδιος ηθοποιός) και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι πιο ρεαλιστικοί, πιο συμπαθείς και πιο «κοντά» μεταξύ τους, σε πιο ανεπτυγμένους διαλόγους.
Στο πρωτότυπο παιχνίδι, οι χαρακτήρες του πληρώματος ήταν μόνιμα θυμωμένοι, εντελώς επιθετικοί μεταξύ τους, ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν υποδεέστερες σε σχέση με αυτές του remake (ειδικά της Kendra).
Εν μέρει, για τη χαμηλότερη ποιότητα ευθύνεται ο διάλογος, που στο παλιό παιχνίδι ήταν πιο απλά γραμμένος, σε στιλ που θύμιζε B-movie. Στο remake βλέπουμε σημαντική βελτίωση, χωρίς να αλλάζει η ουσία και δίχως μεγάλες παρεμβάσεις στα γεγονότα και τη σειρά με την οποία συμβαίνουν.
Στη συνέχεια, αφού οι χαρακτήρες μιλούν μεταξύ τους -και συμμετέχουν περισσότερο οι Johnston και Chen αυτή τη φορά, ενώ πλέον είναι η Johnston και όχι ο Johnston-, βλέπουμε εκρήξεις και μερικά γεγονότα που οδηγούν την ομάδα στο Ishimura.
Καλύτερα σχεδιασμένα τέρατα, πιο ρεαλιστικές αντιδράσεις του Isaac
Το μεγαλύτερο κομμάτι είναι ίδιο, αν και έχει επεκταθεί κάπως και βγάζει περισσότερο νόημα πλέον, είναι πιο ρεαλιστικό. Η πρώτη σημαντική αλλαγή είναι ότι η Johnston χτυπά στο πόδι της και αναγκάζεται να παραμείνει στο σκάφος όσο οι άλλοι κατεβαίνουν. Στο πρωτότυπο παιχνίδι, ο Johnston ήταν ο πρώτος που πέθανε όταν εμφανίστηκαν τα τέρατα.
Ακόμα, στη σκηνή αυτή, παρατηρούμε ότι τα πλάσματα που αντιμετωπίζουμε είναι πλέον σχεδιασμένα με τρόπο που θυμίζει περισσότερο άνθρωπο -και είναι, τελικά, πιο τρομακτικά, αλλά και γεμάτα λεπτομέρειες που στην προηγούμενη εκδοχή δεν υπήρχαν.
Στη συνέχεια, επειδή ο Isaac μιλά, φαίνεται σαν πλήρης χαρακτήρας και όχι σαν ένα άβαταρ που οι άλλοι στέλνουν όπου θέλουν -επίσης, αντιδρά σε γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά του, όπως, για παράδειγμα, στην πρώτη συνάντησή του με ένα τέρας στο ασανσέρ, όταν λέει: «Χριστέ μου».
Έτσι, πλέον, ο Isaac είναι πολύ πιο πειστικός, πιο ρεαλιστικός και οι αλλαγές αυτές ενισχύουν το immersion σημαντικά -εξάλλου, ποτέ δεν ήταν καλή επιλογή η απουσία φωνής για τον πρωταγωνιστή του Dead Space.
Εδώ, πρώτος πεθαίνει ο Chen, αλλά οι αλλαγές δεν μένουν εκεί. Στη συνέχεια, ο χαρακτήρας αυτός συνεχίζει να έχει κάποιον ρόλο, μετά τον θάνατό του, ενώ οι υπόλοιποι αναφέρονται συχνά στον θάνατο μελών της ομάδας τους και φαίνεται ότι τους επηρεάζει, αντίθετα με το πρωτότυπο παιχνίδι, όπου έμοιαζε σαν να το ξεχνούσαν σε μερικά λεπτά.
Επίσης, αργότερα, συναντάμε ξανά την Johnston, ενώ κάποιοι άλλοι χαρακτήρες που στο πρωτότυπο δεν είχαν ρόλο, εδώ εμφανίζονται περισσότερο και επηρεάζουν την πλοκή -υπάρχουν και νέα αφηγηματικά εργαλεία, με ολογράμματα που περιγράφουν γεγονότα που συνέβησαν στο Ishimura.
Νέα συστήματα, που βελτιώνουν το Dead Space
Μετά, μέσα στο ασανσέρ έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα νέα, πλήρως ανανεωμένα γραφικά: η στολή του Isaac γεμίζει με αίμα, οι λεπτομέρειες είναι εξαιρετικές, το φως ρεαλιστικό και οι σκιές πραγματικά σκοτεινές.
Οι αλλαγές, στη συνέχεια, αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Σύντομα, βλέπουμε ένα από τα νέα στοιχεία που φέρνει το remake.
Ο λόγος για ένα εντελώς νέο σύστημα, το οποίο μας βάζει να κάνουμε επιλογές. Σε κάποια σημεία, βρίσκουμε πίνακες με καλώδια, τα οποία ενεργοποιούν διάφορες συσκευές. Για παράδειγμα, ένα καλώδιο μπορεί να ανάβει τα φώτα, το άλλο να δίνει οξυγόνο στον χώρο και το τρίτο να ανοίγει μια πόρτα ή να ενεργοποιεί ένα ασανσέρ.
Εμείς, αν θέλουμε να προχωρήσουμε, συχνά καλούμαστε να διαλέξουμε: για να ανοίξεις την πόρτα, είτε θα κλείσεις τα φώτα είτε το οξυγόνο. Έτσι, επί της ουσίας διαλέγεις ποια θα είναι η πρόκληση που θα αντιμετωπίσεις: θα πρέπει να σκοτώσεις γρήγορα τους εχθρούς και ενδεχομένως να σπαταλήσεις αντικείμενα που αναπληρώνουν το οξυγόνο, ή θα πρέπει να αντιμετωπίσεις τέρατα στο σκοτάδι (το σκοτάδι του remake είναι πολύ πιο σκοτεινό από του πρωτότυπου παιχνιδιού), σημαδεύοντάς τα με τον φακό, ενώ αυτά κινούνται και κρύβονται.
Πρόκειται για μια πολύ εύστοχη προσθήκη, που βελτιώνει χωρίς αμφιβολία το gameplay και του δίνει νέες πτυχές, με τη στρατηγική σε πρώτο πλάνο.
Side missions ενισχύουν την πλοκή
Μετά, αργότερα, βλέπουμε κι άλλες προσθήκες: αυτή τη φορά, υπάρχουν παράπλευρες αποστολές, που είναι ενταγμένες στο βασικό σενάριο με οργανικό τρόπο και δίνουν νέες πληροφορίες για το Ishimura, το πλήρωμά του και τον κόσμο του Dead Space γενικότερα.
Είναι μια καλοδεχούμενη προσθήκη, που αυξάνει και τη διάρκεια του παιχνιδιού (10-15 ώρες περίπου), αν και, τελικά, οι δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στο σκέλος των side missions δεν είναι ιδιαίτερα ουσιώδεις και αποτελούνται κυρίως από backtracking.
Το αφηγηματικό κομμάτι είναι ουσιώδες, αφού δίνει στοιχεία για το lore και «κλείνει» κομμάτια της πλοκής για κάποιους χαρακτήρες, το gameplay όμως είναι εντελώς τυπικό.
Ένα καλύτερα σχεδιασμένο Ishimura, περισσότερο πνεύμα «metroidvania»
Επίσης, ο σχεδιασμό του σκάφους έχει αλλάξει σε αρκετά σημεία, αφού πλέον δεν είναι χωρισμένο σε τμήματα. Για αυτόν τον λόγο, εισάγονται νέοι μηχανισμοί: υπάρχουν shortcuts που μπορούμε να ανοίξουμε για να ενώσουμε περιοχές, διάφορα πράγματα και γεγονότα έχουν αλλάξει θέση ή σειρά, ενώ, επίσης, εμφανίζεται ένα νέο σύστημα με επίπεδα «clearance».
Υπάρχουν πόρτες και κουτιά με αντικείμενα που απαιτούν συγκεκριμένο βαθμό «clearance» για να ανοίξουν, και το επίπεδο αυτό αυξάνεται με τέτοιο τρόπο και ρυθμό ώστε να ανοίγουν σιγά-σιγά οι περιοχές, να είναι πιο έντονο το στοιχείο «metroidvania» και να νιώθουμε πιο συχνά ότι μας επιβραβεύει το παιχνίδι για την εξερεύνηση σε βάθος, ενώ η πρόοδος είναι λιγότερο γραμμική τώρα. Επίσης, είναι συστήματα που προσδίδουν νέες πτυχές στο παιχνίδι και αναπτύσσουν διάφορα κομμάτια του, αν και δεν είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσουν κάθε τύπο gamer, αφού το backtracking μπορεί να μην είναι εξίσου διασκεδαστικό για όλους.
Μια νέα, τρομακτική λειτουργία
Πάντως, υπάρχει μια νέα λειτουργία, το «Intensity Director», που εμφανίζει διάφορα γεγονότα. Γιο παράδειγμα, μπορεί να έχουμε περάσει από ένα σημείο δεκάδες φορές στο πλαίσιο του backtracking, να το έχουμε «καθαρίσει» πλήρως από αντικείμενα και εχθρούς, αλλά, ξαφνικά, να γίνει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί: να κλείσει ένα φως, να ακούσουμε κραυγές, να έρθουμε αντιμέτωποι με εχθρούς που βγαίνουν από έναν τοίχο.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για καλοσχεδιασμένα συστήματα, που έχουν στηθεί με προσοχή ώστε να υπάρχει ισορροπία. Ωστόσο, ένα σημείο που παραμένει ίδιο και στο remake και γίνεται κάπως κουραστικό είναι το pathfinding: πατώντας το R3 στο PS5, βλέπουμε στο έδαφος μια μπλε γραμμή που μας δείχνει πού πρέπει να πάμε.
Επειδή το σκάφος είναι κλειστοφοβικό, γεμάτο με παρόμοιους, μεταλλικούς διαδρόμους, περνάμε αρκετό χρόνο πατώντας το πλήκτρο για να δούμε τη σωστή διαδρομή -δεν είναι κάτι απαγορευτικό, ενδεχομένως μπορούσε, όμως, να βρεθεί καλύτερος και πιο σύγχρονος τρόπος. Σε γενικές γραμμές, το Dead Space, και ειδικά το remake, είναι ένα πολύ σωστά σχεδιασμένο παιχνίδι, με υποδειγματικό σχεδιασμό των επιπέδων, με ολόσωστο ρυθμό προόδου και απόκτησης νέων ιδιοτήτων και με χορταστική εξερεύνηση.
Τα zero gravity του Dead Space είναι πλήρως ανανεωμένα
Ακόμα, μεγάλη βελτίωση βλέπουμε στα σημεία μηδενικής βαρύτητας. Στο πρωτότυπο παιχνίδι, σε αυτά τα δωμάτια μπορούσαμε να πηδάμε από σημείο σε σημείο και να κινούμαστε ακόμα και ανάποδα. Τώρα, έχουμε ένα σύστημα σαν των επόμενων παιχνιδιών, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να πετάμε ελεύθερα στον χώρο.
Η ανανέωση αυτή βελτιώνει πάρα πολύ κάποιες μάχες (όπως το boss Leviathan, για παράδειγμα), την εξερεύνηση, αλλά και μερικούς γρίφους, αφού μπορούμε να πετάμε και να βλέπουμε καλύτερα τον χώρο όταν προσπαθούμε να εντοπίσουμε ένα καλώδιο, ας πούμε.
Σε παρόμοιο πλαίσιο, αυτή τη φορά τα σημεία με έλλειψη οξυγόνου είναι περισσότερα και έτσι δίνεται νόημα και σε αυτή τη λειτουργία του παιχνιδιού. Α, και, ακόμα, λείπει το mini game με το turret και τους αστεροειδείς -αντί για αυτό κάνουμε κάτι άλλο, πιο σύγχρονο και καλύτερα σχεδιασμένο.
Σαφώς βελτιωμένη μάχη, καλύτερα upgrades, πιο αποδοτικά όπλα
Η μάχη, γενικότερα, είναι καλύτερη αυτή τη φορά, ενώ βελτιωμένα είναι και τα συστήματα που την πλαισιώνουν. Το σύστημα του ακρωτηριασμού των εχθρών δουλεύει καλύτερα, είναι πιο ρεαλιστικό -οπτικά και λειτουργικά-, ενώ και οι αντιδράσεις των πλασμάτων είναι πιο καλοστημένες. Επίσης, στον χώρο βρίσκουμε περισσότερα βαρέλια που σκάνε αν τα πυροβολήσουμε, κάτι που ενισχύει το κομμάτι της στρατηγικής και της εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος.
Τα πιο βελτιωμένα σημεία, όμως, που ανεβάζουν πολύ ποιοτικά τη μάχη, είναι η αναβάθμιση των όπλων και οι εναλλακτικές λειτουργίες τους. Όταν αναβαθμίζουμε τα όπλα μας, πλέον υπάρχουν κάποιες ειδικές κινήσεις που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε (αν τις βρούμε πρώτα, εξερευνώντας) και ανοίγουν νέες ιδιότητες και στρατηγικές (για παράδειγμα, σφαίρες που κάνουν damage over time).
Επίσης, ΕΥΤΥΧΩΣ, δεν υπάρχουν πλέον κενά nodes στο «δέντρο» των αναβαθμίσεων. Τέλος, οι εναλλακτικοί τρόποι χρήσης των όπλων (όχι όλων, αλλά πολλών) έχουν αλλάξει και είναι ΠΟΛΥ καλύτεροι, πιο χρήσιμοι και εντυπωσιακοί.
Για παράδειγμα, το φλογοβόλο δημιουργεί ένα τείχος φωτιάς στο έδαφος, για να μπορούμε να κάνουμε crowd control, το pulse rifle ρίχνει μια χειροβομβίδα, ενώ υπάρχουν κάποιες πολύ εντυπωσιακές νέες ιδιότητες που δεν μου πάει η καρδιά να αποκαλύψω. Το DualSense ενισχύει το immersion με πετυχημένη λειτουργία ανάδρασης και με τις σκανδάλες που σκληραίνουν όταν πρέπει, αλλά δεν πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές περιπτώσεις αξιοποίησης του χειριστηρίου του PS5.
Νέες επιλογές εξατομίκευσης, νέο mode δυσκολίας
Σίγουρα καλύτερη μάχη, με περισσότερες στρατηγικές, πιο πολλές και πιο αξιόλογες κινήσεις. Αν σας φαίνεται δύσκολο το παιχνίδι, υπάρχει και ένα νέο mode δυσκολίας, το «story» (μπορείτε να αλλάζετε εν μέσω gameplay), που κάνει τις αναμετρήσεις ΠΟΛΥ εύκολες.
Επίσης, υπάρχουν αρκετές επιλογές εξατομίκευσης και προσβασιμότητας. Το εύκολο mode είναι επίσης καλοδεχούμενο, αφού πρόκειται για ένα παιχνίδι με πολύ αξιόλογο setting και καλογραμμένο σενάριο -ειδικά στη νέα του μορφή, θυμίζει λιγότερο B-movie και περισσότερο Alien- και είναι ευχάριστο το άνοιγμα που γίνεται σε νέο κοινό.
Τελευταία νέα προσθήκη, ένας εναλλακτικός τερματισμός, που ξεκλειδώνεται μέσω του New Game plus και αυξάνει ακόμη περισσότερο τη διάρκεια (δεν το έκανα, τον είδα online). Πρόκειται για μια ακόμα σωστή επιλογή, και ο τερματισμός αυτός είναι ταιριαστός και στήνει τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν στο sequel.
Τα γραφικά του Dead Space remake
Λοιπόν, πράγματι, το remake είναι σχεδιασμένο από την αρχή, σε νέα μηχανή γραφικών, με αρκετές αλλαγές και τεράστιες βελτιώσεις.
Το πιο προφανές σημείο είναι το σκοτάδι που έχει ενισχυθεί σημαντικά και κάνει τις τοποθεσίες πιο ατμοσφαιρικές. Μεγάλη ανανέωση βλέπουμε και στις υφές, όλων των ειδών, που κάνουν το σκάφος πιο ρεαλιστικό.
Επίσης, εντυπωσιακό είναι το volumetric lighting που, σε συνδυασμό με την παχιά ομίχλη, τα εφέ, και τις σκιές, «ζωντανεύει» το σκηνικό του Ishimura σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ποτέ. Μάλιστα, αν επιλέξουμε το Quality mode, υπάρχει και Ray Tracing που βελτιώνει ακόμα περισσότερο την εικόνα -ποτέ δεν φτάνει σε επίπεδα Callisto Protocol, παραμένει ένα πανέμορφο παιχνίδι με πολλά εντυπωσιακά σημεία.
Αν διαλέξουμε το Performance mode πάμε από τα 30FPS στα 60, και το παιχνίδι -και στις δύο περιπτώσεις- τρέχει απόλυτα ικανοποιητικά. Ωστόσο, στο Performance βλέπουμε μεγάλες πτώσεις στην ανάλυση, με αποτέλεσμα η εικόνα να μην είναι όπως θα τη θέλαμε πάντα και το Quality να είναι η καλύτερη επιλογή (το Quality στοχεύει σε 2160p και το performance σε 1440p, και στα δύο βλέπουμε, πού και πού, ένα «πιξέλιασμα», αλλά οι πτώσεις της ανάλυσης στο performance φτάνουν σε χαμηλά σημεία, μάλλον σε 1080p, θα έλεγα).
Βέβαια, δεν είναι μόνο τα τεχνικά στοιχεία που φτιάχνουν τον οπτικό τομέα ενός παιχνιδιού. Το Dead Space είναι εξαιρετικό οπτικά και για αυτό, εκτός από τα προαναφερθέντα, ευθύνονται ο σχεδιασμός και η καλλιτεχνική επιμέλεια. Στη νέα εκδοχή του παιχνιδιού, μπορούμε να δούμε μπροστά στα μάτια μας τη ζωή των ανθρώπων στο σκάφος, μπορούμε να δούμε τι έχουν αφήσει πίσω.
Το Ishimura φαίνεται πολύ πιο «ζωντανό» και αληθινό τώρα, ενώ, επίσης, έχει αλλάξει σε σημεία η χρωματική παλέτα και έχουν δημιουργηθεί πιο ιδιαίτερες τοποθεσίες, περισσότερο αξιομνημόνευτες και ξεχωριστές.
Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι ικανοποιητικά, είτε μιλάμε για ανθρώπους είτε για τέρατα. Ο ήχος, με τη σειρά του, είναι επίσης εξαιρετικός. Μπορούμε να ακούσουμε την κατεύθυνση μιας κραυγής, να εντοπίσουμε τα ηχητικά εφέ των εχθρών, ενώ συχνά ακούμε σύρσιμο πάνω από το ταβάνι, μέσα σε έναν τοίχο, αλλά και μέταλλα να «τρίζουν» -εφέ που ενισχύουν την ατμόσφαιρα και τον τρόμο.
Dead Space remake: Μια μεγάλη επιτυχία
Τελικά, το remake του Dead Space παίρνει ένα πολύ δυνατό παιχνίδι, με σπουδαίο σχεδιασμό και αξιοσημείωτο setting, αλλά και με ένα από τα πιο πετυχημένα συστήματα μάχης του είδους, και το βελτιώνει σε κάθε πτυχή του, διορθώνοντας παράλληλα τα λάθη του.
Οι νέες προσθήκες είναι σωστά ζυγισμένες, οι αλλαγές καλοδουλεμένες και εύστοχες και το συνολικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, με ελάχιστα ατοπήματα. Μια πολύ αξιόλογη αναβίωση του παιχνιδιού, που δίνει πολλούς πόντους και στην αναβίωση του mainstream survival horror. Ελπίζουμε να δούμε και άλλα παιχνίδια για τη σειρά στο μέλλον, είτε είναι remakes είναι εντελώς νέες προσθήκες.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Motive Studio
Εκδότρια Εταιρεία: EA
Διανομή: Bandai Namco Entertainment Hellas
Είδος: Survival horror
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 27 Ιανουαρίου 2023
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.