Το Diablo IV επανέρχεται με το expansion Vessel of Hatred, δίνοντας αρκετό περιεχόμενο για να μας διασκεδάσει για πολλές ώρες.
Ένα παιχνίδι σαν το Diablo IV έχει τα φόντα να κρατήσει το κοινό για χρόνια κοντά του, με σωστές προσθήκες περιεχομένου και αλλαγές για καλύτερη ισορροπία. Το νέο expansion, το Diablo IV: Vessel of Hatred, κάνει ακριβώς ό,τι πρέπει για να πετύχει κάθε πιθανό στόχο του, όσον αφορά στο gameplay, αλλά δεν τα πηγαίνει εξίσου καλά στην αφήγηση.
Η νέα ιστορία του Diablo IV: Vessel of Hatred, η σκοτεινή ζούγκλα
Συνεχίζουμε μετά τα γεγονότα του βασικού παιχνιδιού, με όλα τα φώτα στη Neyrelle. Αυτήν τη φορά, τον ρόλο του βασικού κακού έχει ο Mephisto, στα χνάρια του οποίου κινούμαστε, πηγαίνοντας στις σκοτεινές ζούγκλες της νέας περιοχής, που ονομάζεται Nahantu, αλλά και σε αλλόκοτες διαστάσεις που σχετίζονται με τη νέα κλάση, τους Spiritborn.
Η νέα ιστορία έχει αρκετά cutscenes και κινείται στο γνώριμο ύφος του Diablo IV, αλλά υπάρχουν μερικά προβλήματα. Βασικό θέμα είναι η παρουσίαση του Mephisto, που δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο την αντίστοιχη της Lilith, η οποία ήταν πανταχού παρούσα και έδινε την αίσθηση του επείγοντος.
Σε γενικές γραμμές, έχουμε ένα σενάριο που τελειώνει μετά από 10 περίπου ώρες και δεν καταφέρνει να σταθεί μεμονωμένα, αφού δίνει την εντύπωση του μεσαίου κεφαλαίου. Είναι επαρκές για να διατηρήσει το ενδιαφέρον για όλη τη διάρκεια, είναι, όμως, κατώτερο των προσδοκιών.
Η νέα περιοχή, πάντως, είναι εξαιρετική: μεγάλη σε μέγεθος (περίπου όσο μια από τις άλλες περιοχές του Diablo IV), ατμοσφαιρική, ιδιαίτερη και πολύ «σκοτεινή». Ένα ακόμα θέμα που εντοπίζεται είναι η δομή των αποστολών του νέου campaign: μέχρι το τέλος όλα πάνε σωστά, αλλά εκεί προκύπτει ένα μεγάλο διάλειμμα για grinding, πριν ξεκλειδώσουμε τα τελευταία κομμάτια. Οι αποστολές, σε γενικές γραμμές, είναι ικανοποιητικές και τα bosses πετυχημένα.
Η κλάση Spiritborn… τα σπάει
Στο gameplay δεν έχουμε προβλήματα σαν αυτά που εντοπίζονται στο σενάριο. Η νέα κλάση, από μόνη της, είναι αρκετή για να δικαιολογήσει την ύπαρξη του expansion. Πρόκειται για μια φανταστική νέα κλάση, με πάρα πολύ μεγάλο βάθος και πολλές, πολλές δυνατότητες.
Ταιριαστή στο νέο setting, η κλάση του spiritborn θυμίζει θεματικά druid, αλλά στην πράξη ξεφεύγει προς μονοπάτια τύπου monk, με πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Έχουμε στη διάθεσή μας τέσσερα πνεύματα ζώων, όπως γορίλλα και αετού, το καθένα με τις δικές του ιδιότητες, κι εμείς πρέπει να διαλέξουμε στο skill tree ιδιότητες από αυτά. Έτσι, μπορούμε να επενδύσουμε σε ένα πνεύμα ή να κάνουμε συνδυασμούς, παίρνοντας ιδιότητες από κάθε στιλ (το ένα είναι πιο tanky, το άλλο βασίζεται στο mobility και ούτω καθεξής).
Τελικά, όταν αρχίσετε να φτιάχνετε το build σας (θα αρχίσετε από νωρίς, καθώς δίνονται πολλές δυνατότητες παραμετροποίησης) θα δείτε πώς ο χαρακτήρας σας έχει πολύ ξεκάθαρες ικανότητες, ανάλογα με τις επιλογές σας, και μπορείτε να φτιάξετε άνετα ένα «τέρας», μια πολεμική μηχανή με απίστευτη ευελιξία.
Μια από τις καλύτερες κλάσεις που έχουμε δει στο Diablo, η οποία είναι ανοιχτή στον πειραματισμό και μπορεί να σας δώσει δεκάδες ώρες δοκιμών, αλλά και πολύ διασκεδαστικό playstyle.
Νέα στοιχεία συμπληρώνουν έξοχα το gameplay
Μετά, έχουμε και άλλα νέα χαρακτηριστικά που «δένουν» με την κλάση: βασική νέα προσθήκη είναι οι mercenaries, βοηθοί που παίρνουμε στο πλάι μας για να μας στηρίζουν στη μάχη με τις ξεχωριστές ικανότητές τους. Μπορούμε να διαλέξουμε μεταξύ κάποιων διαθέσιμων επιλογών, για να έχουμε τελικά δύο συντρόφους: έναν που μας ακολουθεί μόνιμα και παλεύει στο πλάι μας, δίνοντάς μας, παράλληλα, κάποια ειδικά buffs, και έναν που πετάγεται όταν κάνουμε κάποια ενέργεια (που εμείς καθορίζουμε) για να εξαπολύσει μια ειδική επίθεση.
Πρόκειται για ένα σύστημα που βοηθά πολύ όταν παίζουμε solo και λειτουργεί ιδανικά, αφού οι mercenaries ανεβαίνουν επίπεδο όσο τους έχουμε δίπλα μας, αποκτώντας νέες ιδιότητες και δίνοντάς μας διάφορα μπόνους, όπως skill points, μεταξύ άλλων.
Το gameplay συμπληρώνεται από πολλά ακόμη συστήματα, ενώ μαζί με το expansion έχουμε και νέο update, αλλά και την τρέχουσα season, που διορθώνουν πολλά τμήματα του παιχνιδιού και προσθέτουν ενδιαφέροντα στοιχεία. Έχουμε νέα, διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας, που κλιμακώνουν καλύτερα και κάνουν το δύσκολο δυσκολότερο από ποτέ.
Υπάρχουν runes που μπορούμε να «φοράμε» σε όπλα και εξοπλισμό, για να ενεργοποιούμε ξεχωριστές λειτουργίες (για παράδειγμα: όταν κάνω dodge, παίρνω πίσω mana), με αρκετό χώρο για πειραματισμό και πολύ χρήσιμα αποτελέσματα.
Το level cap είναι πλέον στα 60 και το Paragon Board καλύτερα ισορροπημένο -και, πλέον, σε 15 ώρες είσαι ήδη στο endgame (με το expansion θα περάσεις σίγουρα 15 ώρες, μπορεί και πολλές, πολλές ακόμη). Μεγάλη βελτίωση στη ροή, ειδικά με δεδομένο πως το παιχνίδι κυκλοφορεί εδώ και τόσο καιρό, άρα το endgame είναι βασικό κομμάτι του για πολύ κόσμο.
Πλέον έχουμε και pets, κατοικίδια που μας ακολουθούν και μας βοηθούν με τη συλλογή των αντικειμένων. Τα νέα στοιχεία που φέρνει το expansion συνδυάζονται θαυμάσια με όλα τα υπόλοιπα, ενώ το Vessel of Hatred εκμεταλλεύεται σωστά και όσα έχουν έρθει για τη νέα σεζόν.
Σημαντικά βελτιωμένο endgame με το Diablo IV: Vessel of Hatred
Το ίδιο το endgame, επίσης, είναι πολύ πιο πλούσιο σε περιεχόμενο, όπως είναι γενικότερα το παιχνίδι. Στο expansion βλέπουμε κάποιες νέες δραστηριότητες, όπως ένα timed dungeon, που μας βάζει να πολεμάμε με τυχαία διαμορφωμένους εχθρούς κάθε φορά, απέναντι στον χρόνο που τελειώνει, και να σκοτώνουμε ειδικούς αντιπάλους για να προσθέτουμε δευτερόλεπτα.
Αυτή είναι μια σύντομη, διασκεδαστική διαδικασία, ένας καλοδεχούμενος νέος τύπος dungeon. Ειδικά με τον Spiritborn, αν παίζουμε με έμφαση στο mobility, τα dungeon αυτά γίνονται ιδιαίτερα χορταστικά, με τεράστιους αριθμούς damage σε γρήγορη κίνηση, ενώ υπάρχουν και προαιρετικά bonus σε κάθε έναν απ΄ τους τρεις ορόφους αυτών των dungeon (και boss στο τέλος). Τα reward είναι, επίσης, επαρκή (στη συνέχεια, αποκτούμε και τρόπους να αυξήσουμε τη δυσκολία και να βελτιώσουμε το έπαθλο). Σωστό grinding: ικανοποιητικό, σύντομο, διαφορετικό κάθε φορά (έστω λίγο), όχι κουραστικό.
Το δεύτερο, και σημαντικότερο νέο κομμάτι του Diablo IV: Vessel of Hatred το βρίσκουμε στο Dark Citadel, ένα dungeon σε στιλ raid, που παίζεται σε co-op (είναι αυξημένης δυσκολίας, υπάρχουν και ξεχωριστές δραστηριότητες για συνεργατικό παιχνίδι -παίζουν 2 έως 4 παίκτες, μέσα στο dungeon θα χωριστούν και θα χρειαστεί να συνεργαστούν, αλλά και να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους).
Ξεκλειδώνεται όταν ανοίξει ένας από τους αυξημένους βαθμούς δυσκολίας και απευθύνεται κυρίως σε παίκτες που σκοπεύουν να ασχοληθούν με το endgame και με τη βελτιστοποίηση του χαρακτήρα τους μέσω του loot και του Paragon Board. Είναι κρίμα, πάντως, που τα πολύ αξιόλογα dungeons του citadel γίνονται διαθέσιμα μόνο στο τέλος του campaign του expansion, αφού έχουμε κάνει αρκετό grind, και αρκετός κόσμος δεν θα τα παίξει, καθώς δεν θα ασχοληθεί τόσο.
Ιδανική στιγμή για επιστροφή στον κόσμο του Diablo IV
Η αυξημένη δυσκολία και η ανάγκη για συνεργασία δίνουν στο Diablo IV κάτι που χρειαζόταν: την ανάγκη οι παίκτες να κατανοήσουν τα builds τους, αλλά και το πώς αυτά μπορούν να συνδυαστούν με τις ικανότητες άλλων builds και άλλων κλάσεων. Μαζί με άλλες δραστηριότητες του endgame που έχουν εμφανιστεί στη νέα season, και με τις βελτιωμένες του βασικού παιχνιδιού, το Diablo IV είναι στα καλύτερά του αυτήν τη στιγμή.
Και, μαζί με τη νέα κλάση, με τους νέους τύπους dungeon, με το νέο σενάριο και το campaign, με τα αντικείμενα, τα runes, τον νέο χάρτη, το Diablo IV: Vessel of Hatred είναι η στιγμή που περίμενες για να επιστρέψεις στο παιχνίδι και να μείνεις στον κόσμο του για μερικές δεκάδες -τουλάχιστον- ώρες. Ένα εξαιρετικό expansion, που δίνει στο παιχνίδι τη φρεσκάδα που δεν μπόρεσαν να του δώσουν οι σεζόν.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Blizzard Team 3, Blizzard Albany
Εκδότρια Εταιρεία: Blizzard Entertainment, Inc.
Είδος: Action role-playing, hack and slash, dungeon crawler
Pegi: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 7 Οκτωβρίου 2024
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.