Κυκλοφόρησε σε Early Access το νέο παιχνίδι της ελληνικής εταιρείας Dragonis Games, το Eresys, που είναι ένα αλλόκοτο horror game.
Μετά την πρώτη, αξιόλογη κυκλοφορία του, με το The Shore, ο δημιουργός Άρης Δραγώνης (Ares Dragonis, το πιο cool ονοματεπώνυμο!) επανέρχεται με δεύτερο τίτλο σε μικρό χρονικό διάστημα, το Eresys, διατηρώντας κάποια στοιχεία από τον προηγούμενο, αλλάζοντας όμως σημαντικά την προσέγγιση.
Πάλι, πρόκειται για μια εμπειρία πρώτου προσώπου, που βασίζεται στο έργο του συγγραφέα Λάβκραφτ, με σκοτεινή ατμόσφαιρα, θυσίες σε μυστηριώδη, αρχαία πλάσματα, και ανατριχιαστικά τέρατα να τριγυρνούν σε έναν πανέμορφο, εφιαλτικό κόσμο.
Ωστόσο, αυτή τη φορά δεν πρόκειται για παιχνίδι γρίφων που παίζεται αποκλειστικά σε single-player. Τώρα, η εταιρεία ανοίγει τους ορίζοντές της, αναπτύσσοντας ένα πιο φιλόδοξο πρότζεκτ, με αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία.
Το Eresys προσπαθεί να ξεχωρίσει
Έχουμε ξαναδεί παιχνίδια multiplayer που ανήκουν στο είδος του τρόμου, έστω ευρύτερα, και βάζουν μια ομάδα να συνεργαστεί για να καταφέρει να πετύχει μια σειρά στόχων. Όμως, το Eresys προσπαθεί να διαφοροποιηθεί και να ξεφύγει από τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά του είδους. Και, σε ένα βαθμό, το πετυχαίνει.
Αρχικά, να σας περιγράψω τι είναι το Eresys. Μπορείτε να παίξετε σε single-player, αλλά είναι μια εμπειρία που έχει σχεδιαστεί για παιχνίδι με παρέα, και αυτό είναι εμφανές σε πολλά σημεία. Αφού διαβάσετε έναν εκτενή οδηγό με τα βασικά στοιχεία και τους μηχανισμούς που θα σας απασχολήσουν, φτιάχνετε έναν χαρακτήρα, αλλάζοντας μόνο πολύ βασικά στοιχεία της εμφάνισής του, και μετά βρίσκεστε στο κεντρικό hub.
Η έμφαση στην ατμόσφαιρα είναι αμέσως προφανής. Η μουσική αναδύεται από στοιχειωμένα νερά, ένας βαρκάρης με αλλόκοτο πρόσωπο περιμένει να σας πάρει στο σκάφος του, υπάρχει μια τεράστια εικόνα του ίδιου του Λάβκραφτ, αλλά και πάπυροι με διάφορες εικόνες με πλοκάμια και τέρατα.
Αφού εξερευνήστε λίγο το hub, το οποίο είναι σχετικά άδειο στην αρχή και γεμίζει αργότερα όσο βρίσκετε collectibles, ζητάτε στον βαρκάρη να σας πάρει στο νησί που αποτελεί το επίπεδο του Eresys.
Το πανέμορφο νησί, τα εφιαλτικά πλάσματα
Υπάρχει σενάριο, με έναν cultist που ξύπνησε Κάτι και προκάλεσε καταστροφές και θάνατο σε ένα νησί, πράξεις που εσείς πρέπει να αντιστρέψετε. Μαζί με τρεις συνοδοιπόρους, πρέπει να δελεάσετε ένα πλάσμα και να το στείλετε από ‘κει πού ήρθε, κάνοντας συγκεκριμένες κινήσεις και τελετές.
Εδώ βλέπουμε και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του Eresys: την επιθυμία του να «ποτίσει» την εμπειρία με lore και στοιχεία αφήγησης. Αλλά, αυτά θα τα σχολιάσω αργότερα: πρώτα θα σας πω για το χαρακτηριστικό που θα παρατηρήσετε αμέσως.
Ναι, το Eresys είναι, όπως και το The Shore, πολύ όμορφο. Ο Δραγώνης έχει αναπτύξει προσωπικό στιλ στο σχεδιαστικό κομμάτι, και αυτό φαίνεται ήδη, στους δύο τίτλους του. Τα τέρατα, οι χαρακτήρες, τα περιβάλλοντα, η ατμόσφαιρα, η γενικότερη προσέγγιση, όλα φέρουν τη «σφραγίδα» του δημιουργού τους.
Το νησί είναι μεγάλο σε μέγεθος και εντυπωσιακό, γεμάτο με δέντρα, με αλλόκοτα αγάλματα, με πτώματα, με ξεχασμένα σπίτια, με φάρους και άλλα κτίσματα. Ο ουρανός, με ένα πρασινωπό χρώμα και έντονα, σκούρα σύννεφα, ενισχύει την αρρωστημένη ατμόσφαιρα, ενώ στη γη συμβαίνουν διάφορα εφιαλτικά σκηνικά.
Περπατώντας στο ατμοσφαιρικό νησί, διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για μια μεγάλη πίστα, η οποία περιλαμβάνει διάφορα σημεία ενδιαφέροντος. Κάθε κομμάτι έχει σχεδιαστεί με προσοχή στη λεπτομέρεια, με φύλλα να πέφτουν από τα δέντρα, κάδρα, έπιπλα και άλλα αντικείμενα μέσα στα κτίρια, αλλά και καλοσχεδιασμένα τέρατα να περπατούν στο σκοτάδι.
Οι βόλτες στο δάσος είναι συνεχώς εφιαλτικές, αφού η εικόνα είναι πυκνή και ο ήχος τη βοηθά πολύ, με ταιριαστές, αργόσυρτες μελωδίες και εφέ ανέμου ή θάλασσας, ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.
Το Eresys «ζωντανεύει» το έργο του Λάβκραφτ
Υπάρχουν κάποια προβλήματα εδώ κι εκεί: για παράδειγμα, είδα έναν λόφο να φαίνεται κενός, άδειος, ώστε να μπορώ να κοιτάω στο εσωτερικό του. Πάντως, η εικόνα είναι ακριβώς όπως πρέπει: μεγαλειώδης, εντυπωσιακή, ατμοσφαιρική και γεμάτη με λεπτομέρειες. Μιλάμε για τίτλο σε Early Access, ο οποίος, μάλιστα, μόλις τώρα κυκλοφόρησε, οπότε τα προβλήματα συγχωρούνται -και αναμένεται να λυθούν αρκετά από αυτά, στο μέλλον. Αν έρχεστε στο Eresys για να δείτε μια ατμοσφαιρική περιπέτεια που «ζωντανεύει» τα έργα του Λάβκραφτ, δεν θα απογοητευτείτε.
Τώρα, το άλλο ενδιαφέρον κομμάτι: η αφήγηση. Όσο περπατάτε στο δάσος, θα βλέπετε διάφορα σημεία ενδιαφέροντος και θα θέλετε να πλησιάσετε για να προχωρήσετε στην αποστολή σας (θα σας πω σε λίγο τι ακριβώς συμβαίνει με τις δραστηριότητες του gameplay). Ωστόσο, θα διαπιστώσετε και κάτι ακόμα: τα διάφορα σημεία αυτά, εκτός από σημαντικά για το gameplay, είναι και γεμάτα με lore.
Θα διαβάσετε γράμματα από ανθρώπους σε εξωφρενική κατάσταση, κοντά στην «Τρέλα» που περιγράφει ο Λάβκραφτ ή και μέσα σε αυτή, θα δείτε κρεμασμένους, γδαρμένους, θα βρείτε κάτι αλλόκοσμο σε ένα υπόγειο και πολλά, πολλά άλλα. Αρκετά από αυτά τα τμήματα του Eresys εξηγούνται μέσω της αφήγησης σε χαρτιά, αλλά και μέσω του environmental storytelling, της αφήγησης μέσω στοιχείων του περιβάλλοντος, δηλαδή.
Μετά από λίγη ώρα, μάλλον θα αρχίσετε να ψάχνετε για σπίτια, απόκοσμους ναούς και οτιδήποτε άλλο επιφυλάσσει το νησί, όχι μόνο για να βρείτε ό,τι χρειάζεστε, αλλά και για να δείτε τι σας περιμένει εκεί. Πρόκειται για έναν κόσμο γεμάτο με ενδιαφέρον, με λεπτομέρειες απόλυτα πιστές στη βασική ιδέα και στην έμπνευση πίσω από το Eresys.
Είναι ένα setting που έχει φτιαχτεί χειροποίητα ώστε να σε καλεί να «βουτήξεις» μέσα του. Στο στάδιο που βρίσκεται τώρα το παιχνίδι, το περιεχόμενο είναι κάπως περιορισμένο: θα βρείτε αρκετά σημεία του νησιού όπου υπάρχουν μόνο δέντρα. Υπάρχουν, πάντως, ήδη υποσχέσεις για νέο περιεχόμενο, με πύλες όπου αναγράφεται «coming soon».
Καλή αρχή για το setting, τι κάνουμε σε ένα match του Eresys
Το μεγάλο νησί, το οποίο δεν έχει δρόμους και άλλα τέτοιου τύπου σημάδια, μπορεί να φαίνεται κάπως άδειο στην παρούσα φάση. Πράγματι, η αίσθηση του αποπροσανατολισμού που δημιουργείται εξαιτίας της απουσίας σηματοδότησης ενισχύει την ατμόσφαιρα και σε κάνει να νιώθεις χαμένος σε έναν αλλόκοτο κόσμο, όμως αυτή η προσέγγιση δεν θα ικανοποιήσει κάθε μέρος του κοινού.
Φαίνεται ότι στο μέλλον θα υπάρχει κάποιου είδους χάρτης, και θα είναι καλοδεχούμενος, μάλλον. Σίγουρα καλοδεχούμενη θα είναι η προσθήκη νέων σημείων ενδιαφέροντος, ώστε γίνει το νησί πιο πυκνό όσον αφορά στο περιεχόμενό του. Ως έχει, είναι μια καλή αρχή, με πολλές προοπτικές για το μέλλον.
Τώρα, στη βασική αποστολή: για να κερδίσετε σε ένα match του Eresys, θα πρέπει να βρείτε φιαλίδια, να τα γεμίσετε με αίμα από πτώματα, να τα πάτε σε κάποια αγάλματα και να δημιουργήσετε σκοτεινές σφαίρες. Όταν φτιάξετε τέσσερις, θα μπορέσετε να καλέσετε τον βασικό «κακό», έναν Μεγάλο Παλαιό, για να τον διώξετε από το νησί και τον κόσμο, με την κατάλληλη τελετουργία.
Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει, επίσης, να μαζέψετε σελίδες για ένα βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Οι μηχανισμοί είναι πολλοί. Αν χάσετε, ας πούμε, θα πρέπει κάποιος να πάρει το κεφάλι σας (!) και να το βάλει σε άλλα σώματα, που βρίσκονται στον χάρτη. Υπάρχουν κάποια bugs και glitches, αλλά είναι νωρίς, δεν δίνουμε μεγάλη σημασία σε αυτά για την ώρα, αναμένουμε να πέσει δουλειά για να διορθωθούν (μπορείτε να κάνετε αναφορές όταν βρίσκετε προβλήματα, για να ενημερώνετε την εταιρεία).
Στο interface βλέπουμε ένα μάτι, το οποίο περιγράφει τον βαθμό της αντίληψης των πλασμάτων για την παρουσία σας. Αν κινείστε απρόσεκτα, αν μιλάτε δυνατά στους συμπαίκτες μέσω του voice chat, αν φωτίζετε απερίσκεπτα με τον φακό, τέλος πάντων αν δεν έχετε τον νου σας και δεν προσπαθείτε να κάνετε stealth, μπορεί να βρεθείτε από νωρίς απέναντι στα πλάσματα που κατοικούν στο νησί (και οι συναντήσεις… δεν είναι ευχάριστες).
Η μάχη, η εξερεύνηση, η συμπεριφορά των πλασμάτων
Εσείς δεν μπορείτε να παλέψετε με κάποιον τρόπο, άρα είτε θα βρείτε ένα safe house για να κρυφτείτε, είτε θα ρίξετε ένα ειδικό φως (που τελειώνει με τη χρήση και πρέπει να βρείτε τα κατάλληλα αντικείμενα για το ανανεώσετε) που διώχνει μακριά τα τέρατα. Αν παίζετε σε single-player θα νιώθετε απελπισία συχνά, ενώ με παρέα θα μπορέσει να σας βοηθήσει και κάποιος άλλος cultist όταν βρεθείτε σε δύσκολη θέση (το παιχνίδι σάς προτρέπει να κινείστε μαζί, όχι να σκορπίζεστε στον χάρτη).
Για να βρείτε τις σελίδες βασίζεστε κυρίως στο βιβλίο σας, το οποίο λάμπει όταν πλησιάζετε μία και σας δείχνει περίπου τον δρόμο για να φτάσετε σε αυτήν (αν τρέχετε, όμως, δεν μπορείτε να δείτε το βιβλίο). Για να βρείτε άλλα πράγματα, όπως τα αγάλματα ή τα φιαλίδια, κυρίως βασίζεστε στα μάτια σας, ψάχνοντας σπίτια, σκηνές κάμπινγκ, και ό,τι άλλο μπορεί να σας κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Όσο προχωράτε στη βασική αποστολή, τόσο σκοτεινιάζει ο ουρανός και τόσο τα τέρατα γίνονται όλο και πιο επιθετικά. Υπάρχουν (πετυχημένα) jump scares, ενώ η ατμόσφαιρα αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς: θα βλέπετε σκιές να κινούνται στο δάσος, θα ακούτε βήματα και παράξενους ήχους. Ένα match μπορεί να διαρκέσει πάνω από μία ώρα και η εμπειρία μοιάζει με περιπέτεια τύπου single-player σε πολλά σημεία της, ενώ υπάρχει replayability, αφού μπορείτε να βρείτε διάφορα μυστικά… που δεν θα σας χαλάσω εγώ (κάποιες εικόνες είναι πολύ εντυπωσιακές, πάντως).
Σε γενικές γραμμές, οι μηχανισμοί λειτουργούν όπως πρέπει, αλλά υπάρχουν κάποια σημεία που θέλουν περαιτέρω ανάπτυξη. Ο τρόπος που βρίσκεις τον δρόμο σου, ας πούμε, μπορεί να βελτιωθεί (για παράδειγμα, μπορεί να βρεις κάτι και να θες να επιστρέψεις αργότερα, αλλά χωρίς χάρτη ή κάποιου τύπου πυξίδα αυτό είναι δύσκολο, αφού οι διάφορες περιοχές μοιάζουν μεταξύ τους, αποτελούμενες κυρίως από δασικές εκτάσεις).
Μια διαφοροποίηση στα σημεία του χάρτη, ένα ποτάμι για παράδειγμα, ώστε να μπορούμε να βρούμε πιο εύκολα πού βρισκόμαστε και να προσανατολιστούμε καλύτερα, θα ήταν καλοδεχούμενη. Επίσης, αν και τα τέρατα είναι καλοσχεδιασμένα, η συμπεριφορά τους μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματική. Τώρα, ο τρόπος που αντιδρούν στην παρουσία μας φαίνεται κάπως χαοτικός: τρέχουν μανιωδώς κατά πάνω μας, με αποτέλεσμα να «χάνονται» κάπως οι διαφορές του κάθε είδους αντιπάλου.
Και σε αυτό το κομμάτι, πάντως, υπάρχουν καλές ιδέες, όπως η δημιουργία θολούρας με παράσιτα όποτε κοιτάμε ένα πλάσμα. Πάλι, με μελλοντικά updates, θα ήθελα να δω περισσότερα εδώ: περισσότερα πλάσματα, αλλά και αλλαγές στην πραγματικότητα, με διαφοροποίηση των χρωμάτων και με άλλα εφέ που θα με κάνουν να αμφισβητώ ό,τι βλέπω.
Το Eresys δεν είναι αδιάφορο, σίγουρα
Φυσικά, ένας τίτλος του χώρου των indie, που βρίσκεται σε Early Access, δεν θα είναι τέλειος από την αρχή. Αυτή τη στιγμή, βλέπουμε το βασικό «κάδρο» του Eresys, το βασικό σκέλος της εμπειρίας που προσφέρει, και μπορούμε να φανταστούμε τι θα έρθει μετά.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ έχω να πω ότι, παρά τις ατέλειές του και κάποια παράξενα σημεία στον σχεδιασμό, το Eresys έχει ένα μεγάλο ατού: είναι ενδιαφέρον. Είναι ιδιαίτερο, ο developer έχει όραμα και φιλοδοξία. Η πρώτη φορά που θα παίξεις ένα ολόκληρο match του Eresys με παρέα είναι μια εμπειρία που μπορεί να ξεχωρίσει από άλλες, παρόμοιου τύπου.
Έχει πολλούς μηχανισμούς, ασυνήθιστα τμήματα, έχει στοιχεία από κλασικά παιχνίδια τρόμου όπως το Slender αλλά και από άλλα, τύπου multiplayer, αλλά ποτέ δεν χάνει την ταυτότητά του. Είναι μια δημιουργία με προσωπικότητα, πρόθυμη να ξεχωρίσει και να δώσει κάτι μη συνηθισμένο. Η ατμόσφαιρα και τα visuals, αλλά και διάφορες αναφορές σε κείμενα, που έχουν βγει απευθείας από το έργο του Λάβκραφτ και έχουν σχεδιαστεί με πολλή αγάπη, είναι ένα από τα βασικά highlights και σε αυτό το σκέλος του το Eresys δεν απογοητεύει. Ευχόμαστε τα καλύτερα και θα παρακολουθούμε την πορεία της ανάπτυξης.
Δοκιμάστηκε σε: PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: Ares Dragonis
Εκδότρια Εταιρεία: Dragonis Games
Είδος: PvE Horror
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 20 Απριλίου 2023 (Early Access)
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του preview.