Evil Dead: The Game – Review

Δεν είσαι μόνο εσύ που σκέφτεσαι: «γιατί δεν είναι single-player το νέο παιχνίδι Evil Dead;»

Πολύς κόσμος θέλει ένα παιχνίδι με σενάριο, βασισμένο στο σύμπαν του Evil Dead. Μάλιστα, πρόκειται για ένα κάπως «αδικημένο» franchise.

Η πρώτη ταινία ήταν μια ατμοσφαιρική, διασκεδαστική ταινία τρόμου. Ύστερα, η δεύτερη έκανε το franchise αυτό που είναι σήμερα: ένας υπέροχος Bruce Campbell σε έναν τρομερό, αξιομνημόνευτο ρόλο, μια ταινία με ατμόσφαιρα, τρόμο, αλλά και καταπληκτικό χιούμορ.

Η τρίτη ταινία, Army of Darkness, ανέβασε τα γκάζια, έβαλε μέσα σχεδόν τα πάντα: αλυσοπρίονα, σκηνές βγαλμένες από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ιππότες… Όπως και να ‘χει, ήταν ένα ταιριαστό «κλείσιμο».

εικόνα: Saber Interactive

Η «νέα εποχή» του Evil Dead

Μετά, άρχισαν οι δυσκολίες. Το Evil Dead του 2013, ένα reboot για το franchise, δίχασε το κοινό της σειράς. Αρκετός κόσμος θεώρησε ότι δεν τιμά την ιστορία του, άλλο μέρος του κοινού όμως (κι εγώ) εκτίμησε ότι πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη.

Η Mia ήταν εξαιρετική, η Jane Levy στον ρόλο της ιδανική, είδαμε μια πιο σκοτεινή εκδοχή που όμως άφηνε χώρο και για τα κλασικά στοιχεία του franchise -και πιθανότατα, αν συνεχιζόταν αυτή η μορφή του Evil Dead, θα βλέπαμε κάτι ακόμα καλύτερο.

Έπειτα, ήρθε η τηλεοπτική σειρά, Ash vs Evil Dead, που επίσης δίχασε. Πολύς κόσμος αρκέστηκε στο ανάλαφρο αλλά ατμοσφαιρικό ύφος και στον εξαιρετικό Campbell, υπήρξε όμως και μερίδα του fanbase που είδε τους υπόλοιπους χαρακτήρες ως περιττούς και το στιλ ως πολύ χαλαρό, σε σημείο που ξεφεύγει από τα όρια που έχει θέσει η σειρά. Και οι δύο μεριές έχουν δίκιο.

εικόνα: Saber Interactive

Τώρα, περιμένουμε τη νέα ταινία, το Evil Dead Rise. Όσο πετυχημένα κι αν ήταν τα έργα της σειράς μετά το Army of Darkness, ποτέ δεν έφτασαν το επίπεδο του Evil Dead II.

To Evil Dead στα βιντεοπαιχνίδια

Όσον αφορά το κομμάτι του gaming, δεν πολυθυμάμαι πώς ήταν πραγματικά τα παιχνίδια… Θυμάμαι να παίζω στις αρχές της δεκαετίας του 2000 κάποια παιχνίδια τρόμου με τον Ash Williams, τον πρωταγωνιστή του Evil Dead. Και θυμάμαι ότι, τότε, μου άρεσαν πολύ. Ωστόσο, ξέρω ότι μπορεί η εικόνα που έχω στις αναμνήσεις μου να μην είναι αντιπροσωπευτική της πραγματικής. Τέλος πάντων, το νέο παιχνίδι Evil Dead δεν είναι ένα παιχνίδι τρόμου και δεν είναι single-player.

Δεν είσαι μόνο εσύ, λοιπόν, που είπες: «γιατί, γιατί να μην είναι single-player;»

Ωστόσο, υπάρχει ένα άλλο θέμα, πιο σημαντικό, μια ερώτηση στην οποία καλείται το παιχνίδι να δώσει απάντηση: για ποιον λόγο είναι «Evil Dead»;

εικόνα: Saber Interactive

Εννοώ ότι υπάρχουν αρκετοί τίτλοι που «φορούν» το όνομα ενός franchise για εμπορικούς λόγους, χωρίς να βασίζονται πραγματικά σε εκείνο. Θα μπορούσε το νέο παιχνίδι Evil Dead να μην είναι Evil Dead; Αν δεν ήταν, θα άλλαζε κάτι, σε σημαντικό βαθμό;

Ένα παιχνίδι «βουτηγμένο» στην ιστορία του franchise

Ευτυχώς, η απάντηση σε όλα αυτά είναι αυτή που θέλουμε. Το νέο παιχνίδι Evil Dead είναι πραγματικά βασισμένο στο franchise. Είναι αστείο με τον τρόπο που ήταν αστείες οι ταινίες, είναι γεμάτο με αναφορές, με ατάκες που ερμηνεύονται από τους ηθοποιούς των ταινιών (αν και επαναλαμβάνονται πολύ), με χαρακτήρες και τοποθεσίες από όλη την ιστορία του franchise.

Θα δούμε τη Henrietta να προσπαθεί να βγει από την αλυσοδεμένη καταπακτή, θα χειριστούμε τον Ash σε κάθε μορφή του (από τις ταινίες και από τη σειρά), θα χειριστούμε ακόμα και τον Henry the Red…

Η ατμόσφαιρα είναι απόλυτα πετυχημένη και πιστή στο ύφος του franchise. Στην αρχή κάθε match διαλέγουμε αν θα είμαστε με τη μεριά των ανθρώπων ή των δαιμόνων, σε στιλ Dead by Daylight ή Friday the 13th.

Αφού διαλέξουμε χαρακτήρες, ο κάθε ένας εκ των οποίων έχει τις δικές του ιδιότητες, θα βγούμε σε έναν από τους δύο μεγάλους χάρτες που είναι διαθέσιμοι επί του παρόντος και είτε θα προσπαθήσουμε να επιβιώσουμε και να νικήσουμε εναντίον του Κακού, είτε θα είμαστε το Κακό και θα επιχειρούμε να εμποδίσουμε τους ανθρώπους από το να κερδίσουν.

εικόνα: Saber Interactive

Κλασικό, ασύμμετρο multiplayer, με περισσότερο «ξύλο» όμως

Η πλευρά των ανθρώπων είναι πιο κλασική. Τέσσερα άτομα παίζουν μαζί, ψάχνουν για όπλα, πυρομαχικά, γιατρικά, αναβαθμίσεις και πολεμούν τους εχθρούς τους.

Αντίθετα με ό,τι έχουμε συνηθίσει, πάντως, εδώ οι άνθρωποι δεν είναι αβοήθητοι. Μπορούμε να δείρουμε τους εχθρούς με melee όπλα, με αλυσοπρίονα, σπαθιά, σφυριά, μπορούμε να τους πυροβολήσουμε με καραμπίνες και πιστόλια.

Είναι μια ευχάριστη και καλοδεχούμενη διαφοροποίηση, που αλλάζει το γενικότερο ύφος του παιχνιδιού, σε σχέση με το αναμενόμενο, και το φέρνει πιο κοντά σε εκείνο του Evil Dead, με το “campy” στιλ του και τους πίδακες αίματος. Εδώ, δεν θα χτυπήσεις τον «μπαμπούλα» ώστε να παραλύσει και να ξεφύγεις. Εδώ, θα τον πετσοκόψεις με το αλυσοπρίονο.

Ανέλπιστα όμορφο, έξοχα ατμοσφαιρικό

Αυτό που κάνει αμέσως εντύπωση, είναι ο οπτικός τομέας. Τα γραφικά είναι πολύ καλύτερα απ’ ό,τι θα περιμέναμε, με πολύ πετυχημένα εφέ φωτισμού και καιρού, με ικανοποιητική βλάστηση, με εξαιρετικά μοντέλα χαρακτήρων (είτε μιλάμε για ανθρώπους είτε για τέρατα) και λεπτομερείς χώρους.

Γενικά, η ατμόσφαιρα είναι ιδανικά σχεδιασμένη, με μουσική, ήχους, φωνές, γραφικά ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι σε ένα παιχνίδι Evil Dead. Υπάρχουν, μάλιστα, και κάποιες υπέροχες πινελιές, όπως για παράδειγμα η κίνηση της κάμερας σε πρώτο πρόσωπο όταν ελέγχουμε τον δαίμονα, η οποία θυμίζει πάρα πολύ τον τρόπο που βλέπαμε την αντίστοιχη κίνηση στις ταινίες.

Επίσης, ο τίτλος «τρέχει» ικανοποιητικά, με σύντομα loading times και απουσία σημαντικών προβλημάτων.

εικόνα: Saber Interactive

Χαοτικές μάχες, βγαλμένες από B-movie

Το gameplay, επίσης, ταιριάζει στο επιδιωκόμενο ύφος. Οι μάχες είναι χαοτικές, γρήγορες και διασκεδαστικές, είτε παίζουμε με καραμπίνες και όπλα είτε με σπαθιά και σφυριά.

Οι εχθροί συνηθίζουν να εμφανίζονται ξαφνικά από τις άκρες της οθόνης. Αρκετές φορές καταφέρνουν να εκνευρίσουν με τον τρόπο που καθιστούν την πλαϊνή μας όραση μη λειτουργική, αλλά αυτό προσδίδει στο στήσιμο ενός κλίματος τύπου B-movie horror.

Η στόχευση με τα melee weapons μπορούσε να είναι καλύτερη, η αποφυγή επίσης, εδώ κι εκεί παρατηρείται lag και οι κινήσεις είτε αργούν είτε δεν πραγματοποιούνται ποτέ, όμως σε γενικές γραμμές είναι ένα αξιόλογο σύστημα μάχης.

Το ίδιο ισχύει και για τη μάχη από απόσταση, πάνω κάτω. Δεν πρόκειται για συναρπαστικούς μηχανισμούς, είναι όμως επαρκείς και ταιριαστοί στο κλίμα. Θα μπορούσε, πάντως, να υπάρχει πλήκτρο για άλμα, καθώς οι χαρακτήρες κολλούν συχνά στο περιβάλλον ή αδυνατούν να περάσουν πάνω από ένα πεζούλι μερικών εκατοστών ενώ ακριβώς δίπλα πηδούν πάνω από τον φράχτη.

εικόνα: Saber Interactive

Jump scare mechanics

Αν χειριζόμαστε τη μεριά των δαιμόνων, η διασκέδαση εκτοξεύεται πιο ψηλά, καθώς οι μηχανισμοί είναι πιο ευφάνταστοι εδώ. Πρέπει να κυριεύουμε τέρατα για να χτυπάμε τους ανθρώπους. Καλούμαστε να στήνουμε παγίδες, να αυξάνουμε το επίπεδο τρόμου τους (το οποίο μπορούν να μειώσουν αν μένουν μαζί, ως ομάδα, και αν αποφεύγουν το σκοτάδι).

Μπορούμε, όμως, να χρησιμοποιήσουμε και κάποιες εξαιρετικές ιδιότητες, όπως μία που προκαλεί ξαφνικά jump scares, αλλά και να κυριεύουμε δέντρα και οχήματα για να ενοχλούμε και να τρομάζουμε τους αντιπάλους μας.

εικόνα: Saber Interactive

Τώρα, οι αποστολές που καλούμαστε να αναλάβουμε είναι τελείως τυπικές για ένα τέτοιο παιχνίδι, αν και δανείζονται στοιχεία από τη σειρά Evil Dead για να «χρωματίσουν» την εμπειρία κατάλληλα.

Θα πρέπει να μαζέψουμε κομμάτια ενός χάρτη, μετά να βρούμε ένα αντικείμενο. Έπειτα, να το προστατεύσουμε για ένα χρονικό διάστημα και στο τέλος να νικήσουμε το boss. Αν είμαστε άνθρωποι, όλα αυτά, γιατί στη δαιμονική πλευρά όλα είναι πιο χαοτικά και απλώς προσπαθούμε να εμποδίσουμε τους εχθρούς μας από το να φτάσουν στους στόχους τους.

Είναι ικανοποιητικές αποστολές, επαρκώς καλοστημένες, ευνόητες και γρήγορες, αλλά γίνονται κάπως επαναλαμβανόμενες μετά από μερικές ώρες.

Αρκετό grinding, καθόλου microtransactions

Πρόκειται για ένα σύνολο στόχων και συστημάτων που μοιάζει ταυτόχρονα απλό και περίπλοκο. Είναι εύκολο να κατανοήσεις τι πρέπει να κάνεις και πώς αυτό γίνεται, αλλά πρέπει να μάθεις σιγά-σιγά κάποια κομμάτια, όπως τα upgrades που αναβαθμίζουν τις ικανότητες των χαρακτήρων in-game.

Για μόνιμες αναβαθμίσεις, πρέπει να πάμε σε ένα εκτενές μενού εκτός παιχνιδιού, το οποίο είναι ξεχωριστό για κάθε χαρακτήρα. Όσο επενδύουμε πόντους, που αποκτούμε μόνο παίζοντας καθώς δεν υπάρχουν microtransactions, δυναμώνουμε τους χαρακτήρες μας και κάνουμε πιο εύκολο και διασκεδαστικό το παιχνίδι.

Γενικά, η πρόοδος είναι ζυγισμένη σωστά, αλλά επειδή είναι ξεχωριστή για κάθε χαρακτήρα μπορεί να πάρει πολύ χρόνο και να χρειαστεί αρκετό grinding, στις ίδιες πίστες και τις ίδιες αποστολές συνεχώς, μέχρι τουλάχιστον να προστεθεί νέο περιεχόμενο.

εικόνα: Saber Interactive

Single-player υπάρχει, αλλά…

Φυσικά, πρόκειται για μια εμπειρία που προορίζεται για συνεργατικό gameplay, και έτσι είναι πιο διασκεδαστική. Αν παίζετε με άλλα άτομα online, το πόσο θα διασκεδάσετε εξαρτάται εν μέρει από το πόσο θα συνεργαστούν μαζί σας.

Το σύστημα των ειδοποιήσεων που στέλνουμε στα άτομα που παίζουν μαζί μας είναι ικανοποιητικό. Ωστόσο, αν δεν μιλάτε μεταξύ σας χάνετε ένα μεγάλο κομμάτι της εμπειρίας.

Αν θέλετε να παίξετε σε single-player mode, μπορείτε πράγματι, σε μερικές πίστες που επιχειρούν να αναδημιουργήσουν σκηνικά από την ιστορία του franchise.

εικόνα: Saber Interactive

Μην περιμένετε συναρπαστικές στιγμές αδρεναλίνης, ούτε ένα πραγματικό single-player campaign. Πρόκειται απλώς για σύντομες πίστες που φέρνουν fan service και μας δίνουν τη δυνατότητα να ξεκλειδώσουμε νέους χαρακτήρες.

Αν ήταν λίγο πιο σωστά ρυθμισμένη η δυσκολία, τα επίπεδα αυτά θα ήταν διασκεδαστικά. Ως έχουν, σπάνε νεύρα με την έλλειψη checkpoint και το απαιτητικό gameplay. Θα βρίσκετε, για παράδειγμα, ελάχιστα γιατρικά και θα χάνετε συνεχώς, χωρίς σημαντικό κίνητρο για να συνεχίσετε να προσπαθείτε.

Αν στηριχθεί από τους δημιουργούς, το Evil Dead: The Game θα είναι επιτυχία

Τελικά, το Evil Dead καταφέρνει να δώσει μια διασκεδαστική, ευνόητη, όμορφη και αστεία εμπειρία, πιστή στο πνεύμα του franchise. Είναι ένα από τα πολύ αξιόλογα δείγματα του είδους του. Ένα εξαιρετικό ασύμμετρο παιχνίδι multiplayer, που χρειάζεται όμως σίγουρα νέο περιεχόμενο για να διατηρήσει το ενδιαφέρον στο μέλλον. Σίγουρα, καλύτερο απ’ ό,τι περιμέναμε.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PC, Nintendo Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Saber Interactive
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Saber Interactive, Boss Team Games
Είδος:‌ Survival horror
Ηλικίες:‌ 18+‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 13 Μαΐου 2022 / Nintendo Switch: Άγνωστη
Official website:‌ evildeadthegame.com

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.