God of War Ragnarök – Review

Το God of War Ragnarök φέρνει την πολυπόθητη συνέχεια των περιπετειών του Kratos και του Atreus. Πιο μεγάλο με κάθε πιθανή έννοια, κλείνει τη διλογία, ίσως όχι ιδανικά, αλλά σίγουρα εκκωφαντικά.

Πώς θα μπορούσε να αντεπεξέλθει το God of War Ragnarök στις κολοσσιαίες απαιτήσεις που μπορεί να έχει κάποιος από αυτό; Είμαστε στα 4 χρόνια μετά την κυκλοφορία του God of War του Cory Barlog. H επανάσταση που έφερε ο τίτλος του 2018 ακόμη ηχεί στα αυτιά μας και διατηρεί την ηγετική του θέση τόσο στα παιχνίδια hack ‘n’ slash με το φανταστικό του σύστημα μάχης, όσο και συνολικότερα στα μοντέρνα action adventures, δείχνοντας τον δρόμο στην υπόλοιπη βιομηχανία. Ηγείται δε και του στόλου «PlayStation», αφού έχουμε να κάνουμε πιθανώς με το πιο χαρακτηριστικό παιχνίδι του brand και ένα από τα πιο επιτυχημένα της SIE. 

O Barlog και η Santa Monica Studios λανσάρισαν το 2018 ένα παιχνίδι που «χρωστούσαν» στους fans, οι οποίοι βρίσκονταν έως τότε «στα κάγκελα» για την επιστροφή του «Φαντάσματος της Σπάρτης». Το αποτέλεσμα δικαίωσε τους πάντες: γνώρισε την τετραπλάσια επιτυχία σε σχέση με το God of War III, το πιο επιτυχημένο -έως τότε- παιχνίδι της σειράς και ήταν ένα αριστούργημα από κάθε άποψη, που σαγήνευσε τα πλήθη. Το ρίσκο ήταν τεράστιο, όμως το στοίχημα το κέρδισαν. Ήταν από τις ελάχιστες στιγμές που είδαμε τη νεότερη βιομηχανία των games να απλώνεται σε άγνωστα μονοπάτια, καθώς ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο ήταν ο ίδιος ο επαναπροσδιορισμός του Kratos. 

Πηγή: VG24.gr

Ο θρύλος συνεχίζεται 

Αναμενόμενο ήταν να οδηγηθούμε σε ένα «ασφαλές» sequel, το οποίο θα συνέχιζε στον ίδιο δρόμο, και το God of War Ragnarök είναι ακριβώς αυτό. Σε έναν χώρο, που η έλλειψη δημιουργικού ρίσκου συνήθως κατακρίνεται, δεν μπορούμε παρά να παραβλέψουμε την όποια ενόχληση προκύπτει από αυτό, καθώς ακόμη και ως expansion να βλέπαμε το Ragnarök, πάλι θα είχε ξεκάθαρο λόγο ύπαρξης. Ευτυχώς όμως, δεν είναι τέτοια η περίπτωση. Το God of War Ragnarök είναι ένα sequel με την πεντακάθαρη έννοια αυτού. Είναι μεγαλύτερο, εκτενέστερο, πιο όμορφο, πιο καλά δουλεμένο και εξελίσσει την ιστορία που είδαμε στο πρώτο παιχνίδι, προσφέροντας μάλιστα και τον επίλογο αυτής. 

Η αλλαγή director συνοδεύθηκε από σκεπτικισμό, αφού ο Barlog είχε κερδίσει την εκτίμηση των πάντων. Παρ’ όλα αυτά, ο Eric Williams, παλαίμαχος της σειράς και υπεύθυνος για το σύστημα μάχης του εκάστοτε παιχνιδιού, αποδεικνύεται εξαιρετικά ικανός και ως director, καθώς φέρνει εις πέρας την κυκλοφορία ενός σημαντικού και πολύπλοκου έργου, με τόσες πολλές πτυχές που θα μπορούσαν να πάνε στραβά. Πέρα από το πολυβραβευμένο Santa Monica Studio, ξέρουμε πως βοήθησαν πολλά ακόμη στούντιο της Sony και σίγουρα η συνεργασία σε τέτοιο επίπεδο και εύρος δεν μπορεί να ήταν εύκολη. 

Το αποτέλεσμα αυτής είναι το μεγαλύτερο God of War που έχουμε δει ποτέ. Μεγαλύτερο σε κλίμακα, σε διάρκεια και σε περιεχόμενο. Άλλωστε κουβαλά τον όρο «Ragnarök» στον τίτλο του. Είναι όμως, εκτός από μεγάλο,  και αρκούντως μεγαλειώδες; 

Το μεγαλύτερο God of War που έχουμε δει ποτέ  

Λίγο πριν την κυκλοφορία του παιχνιδιού, βγήκαν άρθρα που έκαναν λόγο για 20 ώρες main story και άλλες 20 για το «μάζεμα». Τα νούμερα μπορεί να φαίνονταν κοντά στο πρώτο παιχνίδι, όμως η πραγματικότητα διαφέρει. Μου πήρε 31 ώρες να τελειώσω το main story και είχα κάνει μόλις 2 side missions. Μέχρι τον βασικό τερματισμό, δεν είχα παρεκκλίνει σχεδόν καθόλου από το βασικό μονοπάτι που προσφέρει το God of War Ragnarök. Θεωρώ ότι στον μέσο παίκτη, το main story θα πάρει από 25 έως 30 ώρες. Για την ολοκλήρωση στο 100% ακόμη δεν έχω εικόνα, όμως ξέρω ότι θα πάρει μπόλικες ακόμη ώρες, ενώ υπάρχουν side missions, που ανοίγουν ολόκληρες νέες περιοχές προς εξερεύνηση. 

Πηγή: SIE

Μάλιστα, τα side missions του God of War Ragnarök δεν μοιάζουν με παράπλευρο περιεχόμενο για κανέναν λόγο. Μερικά από αυτά θα μπορούσαν να είναι κυριολεκτικά ολόκληρα expansions. Η μόνη διαφορά με τα βασικά quests είναι ότι αυτά δεν ακολουθούν την κύρια ιστορία, κατά την οποία ο Kratos κι ο Atreus προσπαθούν να απαλλαγούν από την προκαθορισμένη μοίρα τους και να αποτρέψουν τη σκανδιναβική Αποκάλυψη. Τα side μπορεί να είναι ακόμη και «μεγαλειώδη», παρουσιάζοντας νέες περιοχές, στις οποίες θα βρείτε πολλές ώρες περιεχομένου παραπάνω ή ολοκαίνουργιους εχθρούς και χρήση νέων ικανοτήτων, σε σημείο που θα απορείτε «πώς τους ήρθε και δεν τα έβαλαν main». Δεν το έχουμε συνηθίσει αυτό, όμως φαίνεται πως δεν είχαν ανάγκη να κρατήσουν το… premium υλικό αποκλειστικά για την κύρια ιστορία.

Αυτή ξεκινά λίγα χρόνια μετά το τέλος του προηγούμενου παιχνιδιού, ενώ ο Kratos κι ο Atreus με τις πράξεις τους έχουν φέρει το «Ragnarök» προ των πυλών. Με τη Freya στο κατόπι τους, θα προσπαθήσουν να διορθώσουν τα ίδια τους τα λάθη σε ένα επικό ταξίδι, μέσα και από τα εννέα βασίλεια, κάτι που δεν είχαμε δει στο προηγούμενο παιχνίδι. Αυτήν τη φορά, όχι μόνο θα δείτε νέες τοποθεσίες και θα γνωρίσετε νέους χαρακτήρες, αλλά θα ταξιδέψετε και σε γνώριμα μέρη, όπως για παράδειγμα το Alfheim, που πλήττεται από τον πόλεμο των Ξωτικών. Θα δείτε και άλλα μέρη που ήδη είχατε επισκεφθεί στο παιχνίδι του 2018 από μια εντελώς νέα σκοπιά, τόσο μεταφορικά, όσο και κατά κυριολεξία. 

Το παιχνίδι είναι βουτηγμένο στο lore της σκανδιναβικής μυθολογίας και διατηρεί πολλά στοιχεία αυθεντικά, πάντα με την παρέμβαση των πρωταγωνιστών μας, βέβαια. Ο Mimir είναι εκεί να αφηγείται τις ιστορίες του, να μας εξηγήσει τι ήταν εκείνο το κάστρο, στο οποίο εισβάλαμε ή πώς σχετίζεται ο ρούνος που βρήκαμε. 

Πηγή: VG24.gr

Μια στρατιά από νέους χαρακτήρες 

Την πλούσια θεματολογία της σκανδιναβικής μυθολογίας έρχεται να εμπλουτίσει η «στρατιά» νέων χαρακτήρων που εισβάλλουν στο God of War, ενώ πάντα έχουμε δίπλα μας τους αξιόπιστους νάνους, τον Brok και τον Sindri, για τους οποίους θα μάθουμε και περισσότερα, θα επισκεφθούμε τον τόπο τους, στο Svartalfheim, και θα ζήσουμε την κουλτούρα των νάνων από πρώτο χέρι. Η Freya επίσης θα παίξει καταλυτικό ρόλο σε όσα έρχονται, όμως το παιχνίδι «πυροβολά» και με νέους χαρακτήρες, τους οποίους όμως δεν θα σας αποκαλύψουμε εδώ. 

Αυτό στο οποίο θα αναφερθούμε είναι η επιλογή των δημιουργών να φέρουν τόσους πολλούς μέσα σε ένα μόλις παιχνίδι. Υπάρχουν χαρακτήρες που παρουσιάζονται, εξελίσσονται και κλείνουν τον κύκλο τους ιδανικά, μεγιστοποιώντας τον αντίκτυπο της «γεμάτης» εμπειρίας που θα αποκομίσει ο παίκτης. Υπάρχουν όμως και χαρακτήρες, που είτε υπάρχουν σε κάποιο side mission, το οποίο δεν είδα εγώ προσωπικά, είτε προκύπτουν από «κομμένο» περιεχόμενο, όμως παρ’ όλα αυτά μου τους εμφάνισε μετέπειτα ως «γνωστούς». Δεν είναι πολλές αυτές οι περιπτώσεις, όμως είναι παραπάνω από μία. Ακόμη και σε παράπλευρο περιεχόμενο να εμφανίζονται, ο τρόπος παρουσίασής τους δεν είναι ιδανικός, ενώ σε άλλες περιπτώσεις σχηματίζεται και κάτι σαν «filler». 

Το πρόβλημα του μονοπλάνου 

Το παραπάνω ζήτημα δημιουργεί ένα πρόβλημα στον ρυθμό του παιχνιδιού, ενώ υπάρχει κι άλλο πιο σημαντικό: το μονοπλάνο. Η ταύτιση του God of War (2018) με τη συγκεκριμένη σκηνοθετική άποψη δούλεψε τέλεια γιατί υπήρχε μια συγκεκριμένη ιδέα και το εύρος ήταν επίσης πολύ συγκεκριμένο. Αυτήν τη φορά όμως η κλίμακα έχει μεγαλώσει. Λόγω των καταστάσεων, των τοποθεσιών και των χαρακτήρων, πολλές φορές πλέον το μονοπλάνο μοιάζει με περιορισμός. Η δυσκολία που έρχεται για παράδειγμα όταν πρέπει να αφηγηθεί τι γίνεται σε ένα διαφορετικό μέρος σε σχέση με το μέρος που είναι οι πρωταγωνιστές μας έχει «αλυσοδεθεί» με την παρουσία των ίδιων των πρωταγωνιστών.  

Παρότι υπάρχει εξέλιξη στην τεχνική του μονοπλάνου, το οποίο καθοδηγείται με μαεστρία και πάντα με κάποιον μαγικό τρόπο στήνεται υπέροχα για να λαμβάνει ο παίκτης τις πληροφορίες που πρέπει να λάβει, δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις που θυσιάστηκε ο ρυθμός της αφήγησης -και κυρίως του gameplay- για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της συγκεκριμένης σκηνοθετικής προσέγγισης. 

Αυτό δημιουργεί κομμάτια gameplay που δεν λειτουργούν εξίσου καλά, ενώ μπορεί να είναι ακόμη και βαρετά σε κάποια σημεία, κάτι που δεν υπήρχε στον προηγούμενο, πιο συγκροτημένο τίτλο. Το θέμα είναι το εξής: πόσο σημαντικό είναι αυτό το «παράπτωμα»; Όχι πολύ, είναι η αλήθεια. Δηλαδή, θα περάσετε από τη μία επική στιγμή στην επόμενη και απλά, σε κάποιο σημείο, θα «φρενάρει» λίγο για να σας διηγηθεί κάτι, το οποίο ενδεχομένως να μην χρειαζόταν να γίνει έτσι ή να φάει τόσο χρόνο, αν δεν υπήρχε ο περιορισμός του μονοπλάνου. Αν προσθέσουμε δε και το γεγονός ότι μιλάμε για έναν τίτλο με μεγαλύτερο περιεχόμενο και διάρκεια, τότε μοιάζει ακόμη πιο μικρό πρόβλημα. Όμως, υφίσταται και είναι εκεί.

Πηγή: SIE

Ένας κόσμος high fantasy

Σε ένα περιβάλλον που προσεγγίζει το high fantasy πιο πολύ από ποτέ, οι ίδιοι δημιουργοί καταφέρνουν να χρησιμοποιήσουν απτές, ανθρώπινες σχέσεις για να γειώσουν τους χαρακτήρες μέσα από θέματα όπως είναι η απώλεια, ο θρήνος, η κακοποίηση, η απουσία του κηδεμόνα, τα λάθη των γονέων και άλλα πολλά διαχρονικά ζητήματα. Με πολύ έξυπνο τρόπο έχει χρησιμοποιηθεί και η έννοια της διλογίας, φέρνοντας «καθρεπτισμούς» στο προσκήνιο, μέσα από σκηνές ανάλογες με το πρώτο παιχνίδι και όχι μόνο.

Η απεραντοσύνη του κόσμου αυτού περιλαμβάνει πολύ περισσότερο lore απ’ όσο είχαμε δει στον προηγούμενο τίτλο και με κάθε ευκαιρία μάλιστα μας μαθαίνει και μας εξηγεί μικρότερες σχετικές ιστορίες. Από τους κήπους των ξωτικών, που πλέον δεν είναι ξεκάθαρο αν τα «Σκοτεινά» Ξωτικά είναι και οι… κακοί της υπόθεσης, μέχρι τις ιστορίες των νάνων στις ταβέρνες, ο κόσμος του God of War Ragnarök είναι πιο πλήρης. 

Συγκινήσεις και επικές στιγμές

Το Ragnarök κλείνει τη διλογία που ξεκίνησε το 2018. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ένα τέλος, το οποίο έρχεται σταδιακά να προκαλέσει δυνατά συναισθήματα, όπως κάποτε ζήσαμε με το God of War III, που έληξε το ελληνικό saga. 

Μέχρι να φτάσουμε εκεί, έχουμε πολλές στιγμές που θα προκαλέσουν ενθουσιασμό, συγκίνηση ή ακόμη και γέλιο. Η δυναμική και το εύρος των συναισθημάτων είναι ακόμη μεγαλύτερο, ενώ το ίδιο μοτίβο ακολουθούν και οι ερμηνείες, οι οποίες είναι τρομερά βελτιωμένες. Θα ακούσετε τον Kratos να εκτείνει την γκάμα συναισθημάτων του από ικανοποίηση, σε θυμό, θλίψη και όλα τα ενδιάμεσα με καλλιτεχνία, πάντα εντός των ορίων του χαρακτήρα του, καθώς διατηρεί ανά πάσα ώρα και στιγμή το επιβλητικό παρουσιαστικό του. Μαθαίνουμε καλύτερα αυτόν και τους γύρω του, μέσα από τους εκπληκτικούς διαλόγους, των οποίων η ποιότητα επίσης έχει ανέβει πολλά επίπεδα. Σχεδόν πάντα ακούγονται ουσιώδεις κουβέντες ό,τι ταξίδι κι αν κάνετε, όποιον κι αν έχετε μαζί σας ως συνταξιδιώτη. Οι χαρακτήρες φέρονται πιο ανθρώπινα και δεν είναι «ξύλινοι», ενώ τεράστια είναι και η βελτίωση του ίδιου του Atreus.  

Ο γιος του Kratos μπορεί να ήταν ένα παιδάκι στο προηγούμενο παιχνίδι που αντιδρούσε στις συμβουλές του πατέρα του, όμως εδώ έχουμε έναν ώριμο πολεμιστή, παρά το νεαρό της ηλικίας του, που έχει μάθει να σκέφτεται κι έχει καλλιεργήσει την κρίση του. Βλέπουμε έναν Atreus που πρακτικά κινεί το σενάριο με τις πράξεις του και παίρνει πρωτοβουλίες, χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα τη συγκατάθεση του Kratos. Λειτουργεί πολύ καλά το συγκεκριμένο κομμάτι και αποτελεί πρακτικά εξέλιξη των χαρακτήρων.  Αντίστοιχη εξέλιξη έχουμε και για τη Freya, αλλά και για άλλους. Μάλιστα,  φαίνεται πως οι δημιουργοί καταλαβαίνουν τη δυναμική μεταξύ των χαρακτήρων καλύτερα, καθώς έχουμε μερικές εκπληκτικές στιγμές μεταξύ τους.

Η έννοια της μοίρας παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο και έχουμε δει ξανά τον «Χλωμό Θεό» να αναμιγνύεται με τις Μοίρες, όμως εδώ είναι αλλαγμένος, έχει άλλη οπτική και αποζητά διαφορετικά πράγματα. Το God of War Ragnarök παίζει πολύ με το νόημα του πεπρωμένου και το αν είμαστε δέσμιοι αυτού ή το καθορίζουμε. «Have you broken fate or have the fates broken us», λέει σε κάποια φάση ο Mimir στον Kratos, συνοψίζοντας πρακτικά όλο το παιχνίδι.

Δεν μπορω να μην αναφέρω ότι το τέλος της ιστορίας άφησε ενα κομμάτι ελαφρώς ανικανοποίητο βέβαια, κυρίως γιατί φάνηκε κάπως βιαστικό σε σχέση με όλες τις εξελίξεις που παρουσιάζει μέχρι εκείνη την ώρα, με το ίδιο το Ragnarök να στέκεται από τη μια όπως πρέπει, βάσει των όσων γνωρίζουμε ήδη από τη μυθολογία, αλλά ταυτόχρονα ένιωσα σαν να υπάρχει μια «αόρατη checklist» που έπρεπε να συμπληρωθεί, καταλήγοντας σε κάποια κλισέ κομμάτια. Σε τελική ανάλυση, ακόμη κι αν υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί πιθανώς λόγω last-gen, το τέλος όντως παρουσιάζεται, δεν αποφεύγεται, και είναι όσο «μέταλ» πρέπει να είναι.

Παρά τις λεπτομέρειες που ανέφερα παραπάνω, το νέο God of War είναι εκεί για όλους τους fans του για να προσφέρει απλόχερα μια από τις πιο επικές ιστορίες που έχει προσφέρει το μέσο έως σήμερα και να ικανοποιήσει όσους αποζητούν τα στοιχεία για τα οποία είναι γνωστή η σειρά. «Επικούρα», δράκοι, φωτιές, απίθανα σκηνοθετημένες σκηνές δράσης και όλα αυτά με τις υψηλότερες αξίες παραγωγής που θα βρει κάποιος σε ολόκληρη τη βιομηχανία.

Φανταστικές μάχες

Το αδιανόητα μελετημένο σύστημα μάχης που παρουσίασε το God of War του 2018 είναι και πάλι εδώ, και μάλιστα βελτιωμένο. Πώς μπορεί να βελτιώσει κάποιος το τέλειο; Με μικρές αλλαγές που φέρνουν ακόμη καλύτερες ισορροπίες. Ο Kratos διατηρεί στη φαρέτρα του πλέον από την αρχή τόσο το πιστό του τσεκούρι, όσο και τις λεπίδες του, κάτι που δίνει νέες δυνατότητες τόσο στις μάχες, όσο και στην εξερεύνηση και τα παζλ.

Πηγή: SIE

Για την ακρίβεια, οι εχθροί του παιχνιδιού απαιτούν πλέον σχεδόν πάντα τη χρήση και των δύο όπλων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να περιοριστείτε. Απλά οι ισορροπίες προστάζουν πολλές φορές τη χρήση του ενός ή του άλλου όπλου, και πιο συγκεκριμένα τη χρήση φωτιάς ή πάγου, σε συνδυασμό με τις μακρινές ή κοντινές επιθέσεις. Η ποικιλία στη στρατηγική έχει μεγιστοποιηθεί.

Η φωτιά και ο πάγος παίζουν πολύ σημαντικότερο ρόλο. Μπορείτε να «φορτίσετε» το κάθε όπλο με πάγο ή φωτιά αναλόγως και να εξαπολύσετε επιθέσεις πιο δυνατές, ενώ παράλληλα, οι εχθροί που είναι παγωμένοι, δέχονται μεγαλύτερη ζημιά από τις λεπίδες, αλλά και αντίστροφα. Σε συνδυασμό με τις νέες προκλήσεις που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο μενού των δεξιοτήτων, το παιχνίδι σάς ωθεί να παίζετε συνεχώς με νέες στρατηγικές και με νέες κινήσεις.

Σε αυτό βοηθά και η τεράστια γκάμα των εχθρών που θα αντιμετωπίσετε. Το sequel περιλαμβάνει τους περισσότερους (αν όχι όλους) από τους εχθρούς που είδατε στο προηγούμενο παιχνίδι και προσθέτει κι άλλους τόσους. Το τερατολόγιο γέμισε και εσείς θα έχετε να αντιμετωπίσετε όντα, που βασίζονται σε ύλη ή ενέργεια, θα χρησιμοποιούν μαγεία ή φυσικές επιθέσεις, θα είναι αργοί και υπερμεγέθεις ή μικρότεροι και σβέλτοι και γενικά κάθε πιθανό συνδυασμό. Μάλιστα οι μάχες βελτιώνονται ακόμη περισσότερο όσο προχωράτε στο παιχνίδι και ξεκλειδώνετε νέες κινήσεις, ενώ αργότερα που θα αρχίσουν να παρουσιάζονται και οι μάχες που εκτυλίσσονται σε πολλαπλά επίπεδα, εκεί το παιχνίδι δείχνει πραγματικά τα δόντια του, καθώς ο Kratos είναι πολύ πιο ευκίνητος και χρησιμοποιεί τα Blades of Chaos για το traversal.

Ένα από τα βασικά παράπονα των fans από τον προηγούμενο τίτλο ήταν η ποικιλία στη μορφή των bosses και ο μικρός αριθμός των boss fights. Χωρίς να σας χαλάσω το παραμικρό, θα πω το εξής: θα μου φανεί πραγματικά αδιανόητο να έχει κάποιος παράπονο από το God of War Ragnarök σε αυτό το κομμάτι. Δεν είναι μόνο ότι τα mini bosses είναι πιο ουσιώδη και πιο σωστά τοποθετημένα, αλλά τα ανυπέρβλητα τα boss fights είναι αυτά που δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης. Θυμάστε τη μάχη με τον δράκο στο πρώτο; Σας άρεσε; Θέλετε περισσότερο; Θα περάσετε υπέροχα με το sequel.

Όλες οι μάχες φυσικά βασίζονται σε ελαφρά RPG στοιχεία, τα οποία δίνουν levels στους χαρακτήρες, αλλά και στον εξοπλισμό των πρωταγωνιστών. Τα μενού είναι ακόμη πιο εύχρηστα αυτήν τη φορά, ενώ οι επιλογές ακόμη περισσότερες. Ο Atreus έχει ξεχωριστό, δικό του skill tree και οι πόντοι που συλλέγει από τις μάχες είναι δικοί του, ώστε να τους καταναλώσετε καταλλήλως. Όλα όσα θυμάστε από το προηγούμενο παιχνίδι επιστρέφουν, ελαφρώς πιο καλορυθμισμένα και ελάχιστα πιο περίπλοκα. Δεν θα χρειαστεί να αφιερώσετε ατελείωτες ώρες στις κατασκευές πανοπλίας, όμως θα σας βοηθήσει στις ανώτερες δυσκολίες, όταν θα πρέπει να εστιάσετε σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Πηγή: SIE

 Ίσως κουράσει κάποιους λίγο το δεδομένο πως οι μάχες ξεκινούν και σταματούν σε συγκεκριμένο χώρο και σπάνια φαίνεται να ξεφεύγει από αυτό, όμως είναι πιο καλά και πιο σύνθετα δομημένο τόσο το level design, όσο και η τοποθέτηση εχθρών, αλλά και των σεναρίων μάχης. Όπως και να έχει, παραμένει πιθανώς το κορυφαίο σύστημα μάχης που υπάρχει αυτήν τη στιγμή εκεί έξω.

Η δυσκολία είναι και πάλι αξιοσημείωτη, καθώς θα χάσετε πολλές φορές και το “normal” επίπεδο προσφέρει πολύ ισορροπημένη πρόκληση. Στη διάθεσή σας θα έχετε ακόμη 4 επίπεδα δυσκολιών, όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι.

“My dad likes loot”

Οι μάχες, στα σημεία που είναι μόνες τους, μπορεί να γίνονται κάποιες φορές και αγγαρεία, καθώς είναι αμέτρητες. Όταν συνδυάζονται όμως με loot, τότε το σύνολο γίνεται πιο απολαυστικό, ενώ για να φτάσετε σε αυτό το loot, θα πρέπει να εξερευνήσετε και να βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει.

Τα σεντούκια, που ανοίγουν με τις τρεις σφραγίδες, επιστρέφουν σε πολλαπλές μορφές και απαιτούν να σκεφθείτε “out of the box” πολλές φορές. Η χρήση του τόξου με βέλη διαφορετικών ειδών, σε συνδυασμό με πάγο και φωτιά, επίσης παίζει ρόλο στην επίλυση. Παράλληλα θα χρησιμοποιήσετε το τσεκούρι σας για να γυρίσετε διακόπτες και γερανούς σε πιο πολύπλοκες πίστες, ενώ οι αλυσίδες από τα Blades επίσης θα φανούν χρήσιμες. Όταν στο τέλος κάποιου παζλ εμφανίζεται και εκείνος ο πολυπόθητος νέος ρούνος, που ξεκλειδώνει νέα επίθεση ή βρείτε τον θησαυρό βάσει του χάρτη (νέο σύστημα που εμπνέεται από το RDR) , τότε όλη η διαδικασία γίνεται απόλαυση.

Η εξερεύνηση γίνεται πλέον επίσης με διάφορους τρόπους, αφού θα κάνετε κουπί με τη βάρκα σε πολύ πιο σύνθετα μέρη, όπως πχ. στους βάλτους του Vanaheim ή θα πάρετε τα βουνά με το έλκηθρό σας στο παγωμένο Midgard. Πολλές πίστες πλέον είναι πιο εκτενείς και πιο ανοιχτές, ενώ όπως αναφέραμε και πιο πριν, υπάρχουν side missions, που μοιάζουν με την ανοιχτή πίστα του The Last of Us Part II ή τη Μαδαγασκάρη του Uncharted 4.

Μέσω του πανέξυπνου και τρομερά πολύπλοκου game design, θα χρειαστεί να αφήσετε κάποιες περιοχές πίσω σας, μέχρι να είστε έτοιμοι να τις επισκεφθείτε ξανά, σε στιλ metroidvania. Πουθενά και σε κανένα σημείο δεν γίνεται αβίαστα αυτό και εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ποτέ δεν νιώθεις εγκλωβισμένος.

Ανυπέρβλητο υπερθέαμα

Όσον αφορά στα οπτικοακουστικά του, είναι δεδομένο ότι μιλάμε για μία από τις ακριβότερες παραγωγές της βιομηχανίας αυτήν τη στιγμή. Ίσως ένιωσα λίγο παραπάνω αυτήν τη φορά, σε σχέση με το Horizon Forbidden West, ότι η προηγούμενη γενιά κρατά κάπως πίσω το God of War Ragnarök, κυρίως όσον αφορά στις μεταβάσεις από τη μία περιοχή στην άλλη, που πλέον έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε αστραπιαία ταξίδια, ελέω SSD, ή μηδενικούς χρόνους φόρτωσης, κάτι που ισχύει εν μέρει, αφού δεν θα νιώσετε ποτέ ότι περιμένετε ιδιαίτερα.

Παρ’ όλα αυτά, έχουμε σαφείς βελτιώσεις στα πάντα. Τα μοντέλα είναι πολύ πιο λεπτομερή και τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι τρομερής ποιότητας. Ο Kratos μορφάζει με μεγάλη ποικιλία και καρφώνει με το βλέμμα του τον Atreus, καθώς ρυτιδιάζει το πρόσωπό του και αναγνωρίζουμε τον φόβο στο βλέμμα του. Η Freya θρηνεί με τρεμάμενα χείλη και μεταφέρει το θρήνο της στον θεατή. Είναι όλα θαυμάσια.

Εκτενέστατη δουλειά έχει γίνει στην ποικιλία του περιβάλλοντος, με τον κάθε κόσμο να είναι όχι μόνο διαφορετικός σε σχέση με αυτά που ήδη είχαμε δει, όπως για παράδειγμα το σπίτι των πρωταγωνιστών, αλλά βλέπουμε και νέες περιοχές με εντελώς νέα ατμόσφαιρα, πολύ πυκνή βλάστηση και καταπληκτικά textures σε κάθε επιφάνεια.

Πηγή: SIE

Η κίνηση των χαρακτήρων είναι γενικότερα πιο ομαλή και βουτυρένια, με πολύ αμεσότερη απόκριση και τα Blades, όπως αναφέραμε ξανά, βοηθούν πολύ στο traversal. Τα kill animations απαιτούν ειδική μνεία, καθώς με κάθε όπλο κάνετε διαφορετικό… «fatality» σε κάθε εχθρό, με τη βία να μπαίνει στο προσκήνιο και να μας θυμίζει τον… παλιό, καλό Kratos. Φοβερό στιλ, καταπληκτική τεχνική δουλειά, τεράστια ποικιλία.

Παρότι πατά στον προκάτοχό του και δεν έχουμε επανάσταση, έχουμε σίγουρα βελτιώσεις σε επιμέρους τομείς, με τον φωτισμό να είναι ένας από τους πιο εμφανείς. Έχουμε δυναμικό φωτισμό από περισσότερες πηγές και οι χαρακτήρες πλέον «μιξάρονται» καλύτερα στα περιβάλλοντα, ενώ και το ίδιο το HDR φαίνεται πολύ καλύτερα ρυθμισμένο, αφού αναδεικνύει το εύρος του, χρησιμοποιώντας πυρσούς σε σπηλιές, φωτεινά παγόβουνα και άλλα. Η οπτική πάνω από τον ώμο επίσης βοηθά σε συνδυασμό με τα ασύλληπτα, μαγικά τοπία, για να κάτσει κάποιος να θαυμάσει τη δουλειά των καλλιτεχνών, με τις περίπλοκες πόλεις και τα ρουνικά σχέδια.

Η ανάλυση του παιχνιδιού στο PS5 είναι native 4K στο quality mode συνδυασμένη με στόχο στα 30 καρέ και υπάρχει κι ένα performance mode, που στοχεύει τα 60 και λειτουργεί με δυναμική ανάλυση, η οποία κυμαίνεται από 1440p έως 4K, και συνήθως «στέκεται» κοντά στα 1800p. Σε συνδυασμό με κορυφαίες λύσεις temporal AA, η εικόνα και στα δύο modes φαίνεται κάθε στιγμή «κρύσταλλο», ενώ δεν εντοπίζονται εύκολα διαφορές στο image quality των δύο διαφορετικών modes. Υπάρχουν, βέβαια. Στο quality, θα δούμε καλύτερη ποιότητα σε σκιές και σε αντανακλάσεις, αλλά και ελαφρώς πιο πλούσια εικόνα, με μερικά εφέ που δεν εμφανίζονται στο performance. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, το default mode, το performance δηλαδή, θεωρώ πως είναι το mode, στο οποίο αξίζει να παιχτεί, καθώς είναι πολύ μικρές οι διαφορές στην ποιότητα εικόνας, αλλά οι επιδόσεις στα 60 σίγουρα θα βελτιώσουν την εμπειρία. Αξίζει να αναφέρω επίσης ότι και στα δύο modes το παιχνίδι τρέχει «νερό», τόσο στα 30, όσο και στα 60, με μηδενικά drops. Η βελτιστοποίηση του τίτλου είναι άψογη.

Για όσους έχουν τηλεόραση με δυνατότητα απεικόνισης 120Hz, έχουμε ακόμη δύο modes: ένα HFR (high frame rate), που στοχεύει πολύ υψηλούς ρυθμούς ανανέωσης με χαμηλότερη ανάλυση κι ένα mode που χρησιμοποιεί ακριβώς ίδιες ρυθμίσεις με το quality mode, όμως αντί για 30fps, έχει στόχο τα 40, κάτι το οποίο το έχουμε δει και σε άλλους τίτλους τελευταία και σίγουρα βοηθά στη βελτιστοποίηση της εμπειρίας. Θα προτείναμε και αυτό το mode σε όσους έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Τεχνικά μιλώντας, η AI επίσης έχει υποστεί τρομερές βελτιώσεις με τον companion να λειτουργεί πιο βοηθητικά από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι έως τώρα. Ο παίκτης νιώθει ότι πραγματικά έχει κάποιον άλλο χαρακτήρα να πολεμά μαζί του και δεν είναι εκεί απλά σαν διακοσμητικό στοιχείο. Μάλιστα, μέσω των ικανοτήτων που ξεκλειδώνουμε σταδιακά, βλέπουμε την AI να χρησιμοποιεί όλο και μεγαλύτερη ποικιλία κινήσεων.

Στα του ήχου, το πρώτο πράγμα που αξίζει προσοχής, πέρα από το βελτιωμένο voice acting που αναφέραμε παραπάνω, είναι η μουσική του Bear McCreary, ο οποίος πιάνει το θρυλικό theme του προηγούμενου μέρους και χτίζει την καλύτερη δουλειά του: ένα μυθικό soundtrack που ξεπερνά τα όρια του συγκεκριμένου καλλιτέχνη, με παραλλαγές, αλλά και εντελώς νέα κομμάτια που ταιριάζουν σε κάθε στιγμή.

Πηγή: SIE

Ο δε ήχος δοκιμάστηκε σε 3D, μέσω των Pulse 3D, αλλά και των νέων INZONE H9 της SONY, όσο και σε ηχοσύστημα με subwoofer. Αν επιθυμείτε να αναδείξετε το ηχοσύστημά σας με ένα παιχνίδι, τότε ξέρετε ποιο παιχνίδι να χρησιμοποιήσετε. Απίστευτα μπάσα, τρομερό ambience σε σπηλιές, μικρά σπίτια, φαράγγια και γενικότερο ολόσωστός ήχος με τρομερά ποιοτικά δείγματα. Η τοποθέτηση του 3D επίσης είναι από τις πιο σωστές που έχουμε δει έως τώρα, με τους χαρακτήρες να μιλούν πίσω από πόρτες και να απομακρύνονται εντελώς ρεαλιστικά.

Αξίζει να αναφερθούμε και στα haptics του PS5, τα οποία χρησιμοποιούνται στο έπακρο και λειτουργούν εξαιρετικά αποδοτικά για να ανυψώσουν την εμπειρία. Μια βόλτα με το έλκηθρο αρκεί για να καταλάβετε, ενώ το εκκωφαντικό «τσαγκ» που κάνει το τσεκούρι που επιστρέφει στο χέρι σας συνδυάζεται και με ήχο από το ηχείο για να ενισχύσει την αίσθηση.

Τέλος, αξίζει να μιλήσουμε και για τις εκτενέστατες επιλογές προσβασιμότητας, οι οποίες ακολουθούν το μοτίβο των τελευταίων παιχνιδιών της εταιρείας και δείχνουν τον δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον στη βιομηχανία, όπου το gaming δεν περιορίζει κανέναν χρήστη.

Πηγή: VG24.gr

Το τέλος αυτού του saga

To God of War Ragnarök χτίζει στις επαναστατικές βάσεις που έθεσε το παιχνίδι του 2018 και προσφέρει μια εφάμιλλη, εντυπωσιακή περιπέτεια, όμως υποκύπτει σε κάποια μικρά παραπτώματα, τα οποία είναι αρκετά για να σπάσουν την εικόνα της τελειότητας. Είναι ένα αντάξιο sequel που βελτιώνει σχεδόν όλους τους τομείς του προηγούμενου τίτλου, βαδίζοντας όμως πάντα σε ασφαλή μονοπάτια, τα οποία είναι και αυτά που το κρατούν κάπως πίσω. Υπάρχουν επικές στιγμές -ίσως μεγαλύτερης αξίας ακόμη κι απ’ αυτές του πρώτου παιχνιδιού-, ενώ υπάρχουν και κάποιες αχρείαστες στιγμές που «λαβώνουν» τον κατά τ’ άλλα καταιγιστικό ρυθμό του. 

Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, αλλά και το γεγονός ότι η κλίμακα και το περιεχόμενο του τίτλου έχει μεγαλώσει προς πάσα κατεύθυνση, τα μικρολαθάκια φαντάζουν ασήμαντα και μπορεί να μην είναι εντέλει το παιχνίδι που θα κάνει βήματα εμπρός για τη βιομηχανία, όπως έκανε ο προκάτοχός του, όμως είναι δεδομένο ότι αυτή η διλογία θα εξετάζεται στο μέλλον ως παράδειγμα προς μίμηση. 

Το God of War Ragnarök εύκολα είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του 2022 και κλείνει θεαματικά μια άκρως εντυπωσιακή χρονιά για το PS5. 

Σημείωση: Δεν προλάβαμε να δοκιμάσουμε την ελληνική μεταγλώττιση, θα επανέλθουμε με νεότερο άρθρο γι’ αυτό.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PS5, PS4
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Santa Monica Studio
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Sony Interactive Entertainment
Διανομή: Sony Hellas
Είδος:‌ Action Adventure
Ηλικίες:‌ 18+‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 9 Νοεμβρίου 2022
Official website:‌ link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.