Μόλις ακούσαμε ότι το Gotham Knights έχει multiplayer, κάτι «κλώτσησε» μέσα μας. Υπήρξαν αντιδράσεις, ήταν όμως δικαιολογημένες;
Ευτυχώς, δεν ήταν -τουλάχιστον όχι για αυτό το κομμάτι του Gotham Knights.
Το Gotham Knights, βλέπετε, δεν είναι ένα παιχνίδι τύπου «live service», δεν είναι ένα grind για πολλούς παίκτες, δεν έβαλε το single-player campaign απλώς για τα προσχήματα.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα «κανονικό» παιχνίδι, με σενάριο, με αποστολές, με διαλόγους και villains από τα κόμικ της DC. Μην ανησυχείτε, δεν είναι απάτη.
Το Gotham Knights, το νέο παιχνίδι που βασίζεται στα υπερηρωικά κόμικ του Batman, δεν είναι ένα «Arkham», δεν είναι καν ένα παιχνίδι του Batman. Ωστόσο, δεν είναι πολύ μακριά από τα παιχνίδια της Rocksteady -ή, καλύτερα, της WB Games Montréal, που μας έδωσε το Arkham Origins.
Η Gotham μετά τον Batman
Ο Batman έχει πεθάνει και εμείς καλούμαστε να συνεχίσουμε το έργο του, σε ένα νέο κρησφύγετο, με τέσσερις «διαδόχους» του ήρωα.
Το στήσιμο μπορεί να φέρνει στο μυαλό προσέγγιση τύπου live service, με loot και grind, όμως δεν είναι έτσι. Υπάρχει πράγματι σενάριο, καταρχάς, το οποίο είναι επαρκές ως υπόβαθρο για την περιπέτεια των τεσσάρων ηρώων.
Το «φάντασμα» του Batman, η επιρροή του στην Gotham, με τη στολή του αλλά και ως Bruce Wayne, έχει έντονη παρουσία και οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να σταθούν αντάξιοι.
Η σχέση μεταξύ τους, αλλά και με τον Batman, δεν εξερευνάται όσο θα έπρεπε, δυστυχώς. Η πλοκή έχει ενδιαφέροντα σημεία, η ατμόσφαιρα είναι καλοδουλεμένη, κάποιοι villains κερδίζουν τις εντυπώσεις, αλλά δεν πρόκειται, συνολικά, για σενάριο που κλέβει την παράσταση.
Το fan service είναι αρκετό, οι αναφορές σε ήρωες και κακούς της DC επίσης μπόλικες και αξιόλογα δοσμένες, το writing σε διαλόγους είναι αξιοπρεπές. Γενικά, έχει γίνει αξιόλογη δουλειά, απλώς δεν είναι ένα πολύ εντυπωσιακό σενάριο, κυρίως λόγω των αδιάφορων πρωταγωνιστών που δεν πλησιάζουν το επίπεδο επιρροής του Batman.
Τουλάχιστον, η εκδοχή κάποιων κλασικών «κακών» που βλέπουμε εδώ έχει ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, η Harley Quinn δεν είναι τελείως «κλόουν» σε αυτήν την έκδοσή της, αλλά πιο τρομακτική και «σοβαρή», χωρίς να χάνει τα βασικά χαρακτηριστικά της όμως.
Διαφορετική, αλλά γνώριμη πόλη
Σημαντικά αλλαγμένη είναι και η πόλη Gotham, πάντως. Στο νέο παιχνίδι της WB Games Montréal βλέπουμε μια πιο πολύχρωμη εκδοχή της εμβληματικής πόλης όπου δραστηριοποιείται ο Batman.
Δεν λείπει το «goth», η πόλη είναι «σκοτεινή», αλλά βλέπουμε και αρκετό νέον, πολύχρωμες επιγραφές, κόκκινα, μπλε και μοβ φώτα να χρωματίζουν την ομίχλη πάνω από τα επιβλητικά κτίρια στον νυχτερινό ουρανό.
Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στον σχεδιασμό της πόλης, όσον αφορά στην εξερεύνησή της. Η Gotham είναι χωρισμένη σε τμήματα, κάθε ένα εκ των οποίων έχει δική του εικαστική προσέγγιση και ξεχωριστά σημεία ενδιαφέροντος.
Γενικά, κάθε τμήμα έχει ξεκάθαρο σχεδιασμό, ώστε να αρκεί μια ματιά για να καταλάβουμε σε ποιο βρισκόμαστε -υπάρχει ένα πιο βιομηχανικού τύπου, ένα πιο σύγχρονο, ένα σχεδόν εγκαταλειμμένο, μεταξύ άλλων. Αυτή τη φορά η πόλη δεν είναι άδεια, μάλιστα: υπάρχουν άνθρωποι που τριγυρνούν με τις ομπρέλες τους και αυτοκίνητα που κινούνται στους δρόμους.
Οπτικά και σχεδιαστικά, η Gotham αυτή είναι θαυμάσια, αλλά, δυστυχώς, δεν δίνει έντονη αίσθηση «ζωντάνιας» και σε σημεία μοιάζει άδεια.
Το traversal, οι μέθοδοι κίνησης στον ανοιχτό κόσμο -που είναι μεγαλύτερος αυτή τη φορά αλλά όχι χαοτικός-, στην αρχή δεν ικανοποιεί, αλλά στη συνέχεια ξεκλειδώνονται κάποιες ιδιότητες που το βελτιώνουν σημαντικά, όπως για παράδειγμα το glide της Batgirl.
Η διαδικασία του ξεκλειδώματος αυτού είναι κάπως κουραστική, καθώς πρέπει να την επαναλάβουμε για κάθε έναν από τους τέσσερις χαρακτήρες, είναι όμως ένας καλός τρόπος να γνωρίσουμε τις κινήσεις των πρωταγωνιστών μας. Δυστυχώς, η οδήγηση της μηχανής στην πόλη είναι εντελώς αδιάφορη και λειτουργεί μόνο ως ένας γρήγορος τρόπος μετακίνησης, χωρίς να διασκεδάζει.
Τα αμφιλεγόμενα 30 fps του Gotham Knights
Τώρα, ας μιλήσουμε για τα γραφικά και τον τεχνικό τομέα, που έχουν ήδη συζητηθεί εκτενώς, εξαιτίας της αποκάλυψης ότι ο τίτλος τρέχει σε 30 fps. Πράγματι, αυτό ισχύει και, όντως, δημιουργούνται προβλήματα.
Αρχικά, να πούμε ότι το παιχνίδι είναι όμορφο, αναμφίβολα. Ο σχεδιασμός της πόλης, σε συνδυασμό με κάποια καλοδουλεμένα εφέ και μερικά τεχνικά χαρακτηριστικά, δημιουργεί ένα πολύ ευχάριστο και ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Το draw distance είναι αρκετά μεγάλο για να κάνει την πόλη να φαίνεται «ζωντανή», τα καιρικά φαινόμενα και η ομίχλη βοηθούν πολύ στο χτίσιμο της ατμόσφαιρας, οι υφές, οι στολές, τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι καλοσχεδιασμένα και λεπτομερή, αν και πιο «κόμικ» σε σχέση με ό,τι είδαμε στα πιο σκοτεινά Arkham.
Όμως, σε ένα τέτοιο παιχνίδι, με γρήγορη δράση και ακροβατικά, τα 60 καρέ είναι -πλέον- σχεδόν απαραίτητα, σχεδόν αυτονόητα, ενώ, παράλληλα, εδώ σημειώνονται και πτώσεις κάτω από τα 30, ειδικά όταν οδηγούμε τη μηχανή στους δρόμους της Gotham, ενώ στις βόλτες στην πόλη παρατηρείται και pop-in. Πιθανώς, γίνεται χρήση ray-tracing σε κάποια σημεία, ενώ οι σκιές και τα φώτα κάνουν πάντα εντύπωση και οι λεπτομέρειες σε υφές είναι πολύ ικανοποιητικές. Ωστόσο, υπάρχει ένα θέμα.
Το θέμα δεν είναι αν το Gotham Knights είναι όμορφο. Είναι όμορφο. Το θέμα είναι αν αξίζει η θυσία των 60 fps για όλα όσα το κάνουν όσο όμορφο είναι. Εγώ θα πω ότι δεν αξίζει και ότι θα έπρεπε, τουλάχιστον, να έχουμε ένα ξεχωριστό mode που να μειώνει την ανάλυση, η οποία πράγματι είναι υψηλή ως έχει, ή να αφαιρεί άλλα στοιχεία για να πετύχει τα 60 καρέ.
Οι τέσσερις «Ιππότες» της Gotham
Πάντως, ευτυχώς, υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να ευχαριστηθούμε στο Gotham Knights. Το βασικότερο έχει να κάνει με την τετράδα των πρωταγωνιστών, Red Hood, Robin, Nightwing και Batgirl, οι οποίοι είναι επαρκώς διαφορετικοί όσον αφορά στο gameplay.
Όταν γυρνάμε στη βάση μας, μπορούμε να διαλέξουμε όποιον από τους τέσσερις θέλουμε για να βγούμε στην πόλη. Τα levels που ανεβάζουμε είναι κοινά μεταξύ των ηρώων και έτσι μπορούμε να αλλάζουμε όποτε θέλουμε, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε grinding από την αρχή.
Κάθε ήρωας έχει το δικό του skill tree και εστιάζει σε διαφορετικό στιλ μάχης και κίνησης. Ο Robin ειδικεύεται στο stealth, άρα μπορεί να αποκτήσει κάποια εργαλεία που βοηθούν στη σιωπηλή εξόντωση των εχθρών, ο Red Hood είναι το «ντούκι» και έχει ιδιότητες που τον κάνουν να παίζει σαν παλαιστής, ο Nightwing είναι ευκίνητος και μπορεί να ελέγχει το πεδίο της μάχης, ενώ η Batgirl μάχεται με πιο ισορροπημένο τρόπο και είναι ιδανική για άτομα που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία σε τέτοιου τύπου παιχνίδια (επίσης, υπάρχουν easy και very easy modes).
Σημαντικές διαφορές υπάρχουν και στην κίνηση στον χώρο, αφού ο κάθε χαρακτήρας έχει δικές του ιδιότητες για traversal και άλλο στιλ κίνησης γενικότερα.
Οι διαφορές αυτές στην προσέγγιση είναι αρκετές για να έχει νόημα ο διαχωρισμός του gameplay σε τέσσερις ήρωες -όλοι είναι διασκεδαστικοί και έχουν αρκετά να προσφέρουν, ενώ υπάρχουν και κάποιες διαφορές στην αφήγηση ανάλογα με τον χαρακτήρα που έχουμε επιλέξει.
Πώς λειτουργεί το multiplayer του Gotham Knights
Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσέγγιση του multiplayer. Το Gotham Knights παίζεται με ένα άτομο χωρίς κανένα πρόβλημα, αλλά αν έχετε παρέα και θέλετε να παίξετε μαζί, σίγουρα θα περάσετε μερικές πολύ ευχάριστες ώρες.
Όταν παίζουμε multiplayer, λοιπόν, το ένα άτομο είναι «host» και το άλλο guest. Αν είμαστε host, η πρόοδος που σημειώνουμε όσο παίζουμε με άλλο άτομο (μέχρι 2 άτομα παίζουν multiplayer, αργότερα, σε άλλο mode, θα μπορούν μέχρι 4) παραμένει, ενώ αν είμαστε guest τη χάνουμε και κρατάμε μόνο τα level και το loot.
Ωστόσο, όταν βγούμε από το παιχνίδι και πάμε πάλι στο δικό μας, το single-player, αν συναντήσουμε αποστολές που ολοκληρώσαμε στο multiplayer έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε skip. Τέλος, όταν παίζουμε μαζί με κάποιο άλλο άτομο, δεν αναγκαζόμαστε να είμαστε δίπλα-δίπλα: μπορούμε να χωριστούμε και να κάνουμε διαφορετικά πράγματα.
Είναι μια ικανοποιητική προσέγγιση, που λειτουργεί σωστά και κάνει τις μάχες πιο συναρπαστικές και το stealth πολύ πιο διασκεδαστικό (ένα άτομο κρύβεται στα σκοτάδια και τις σκεπές, το άλλο ρίχνει ξύλο, για παράδειγμα, ενώ υπάρχουν και ομαδικές επιθέσεις), χωρίς ωστόσο να αποτελεί το βασικό selling point, καθώς το παιχνίδι δεν έχει στηθεί αποκλειστικά ως εμπειρία multiplayer.
Δυστυχώς, οι διάλογοι όταν παίζουμε μαζί με κάποιο άλλο άτομο δεν έχουν προσαρμοστεί επαρκώς και δεν δίνεται η εντύπωση ότι οι δύο ήρωες βρίσκονται μαζί και συζητούν, αλλά ότι μονολογούν δίπλα-δίπλα, ενώ στα cutscenes φαίνεται μόνο ο χαρακτήρας που είναι host.
Το gameplay, οι διαφορές με τα Arkham, το loot
Όσον αφορά το ίδιο το gameplay, τώρα, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Έχουν γίνει απλοποιήσεις σε σχέση με ό,τι είδαμε στη σειρά Arkham και το αποτέλεσμα δεν είναι πολύ ικανοποιητικό.
Έχει αφαιρεθεί το counter, δεν χρειάζεται πια να κάνουμε combos, απουσιάζουν τα takedowns, υπάρχουν λιγότερα gadget και κινήσεις, καθώς έχουν χωριστεί σε τέσσερις χαρακτήρες και, γενικά, η μάχη και το stealth δεν συναρπάζουν όσο στη σειρά του Batman.
Πάντως, αν και πρόκειται για βήμα προς τα πίσω, το gameplay παραμένει ευέλικτο και διασκεδαστικό, αν και πιο απλό αυτή τη φορά αλλά και πιο εύκολο (υπάρχουν αρκετά modes δυσκολίας, πάντως).
Υπάρχουν κάποια προβλήματα στον χειρισμό και τα animations, που κάνουν τους χαρακτήρες να «σκαλώνουν» σε γωνίες και πόρτες, ενώ και η αίσθηση του βάρους δεν είναι ιδανική -φαίνεται ότι έχει γίνει προσπάθεια για πιο «ανάλαφρη» κίνηση σε στιλ κόμικ, για να υπάρχει και διαφοροποίηση από τον Batman, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι ιδανικό, παρόλο που οι κινήσεις από μόνες τους είναι εντυπωσιακές.
Όπως προαναφέρθηκε, το level των χαρακτήρων μας είναι κοινό και έτσι δεν υπάρχει grind, ενώ έχουμε κάποια ξεχωριστά skill trees για να ξεκλειδώσουμε ειδικές κινήσεις και ιδιότητες. Το loot και το gear που εξοπλίζουμε, αν και δεν είναι εντελώς απαραίτητο χαρακτηριστικό, δεν είναι ενοχλητικό και μάλιστα έχει κάποιες ενδιαφέρουσες προεκτάσεις, που δίνουν τη δυνατότητα για εξατομίκευση των χαρακτήρων -για παράδειγμα, μπορούμε να έχουμε όπλα που παγώνουν τους εχθρούς ή που τους καίνε.
Ωστόσο, φαίνεται σαν να φοβήθηκε η εταιρεία ανάπτυξης να επενδύσει στο σύστημα του loot και, για να προλάβει τις αντιδράσεις, το παραγκώνισε από μόνη της και το έκανε σχεδόν περιττό.
Δεν είναι αναγκαίο να ασχοληθείτε σε βάθος με το σύστημα του εξοπλισμού, πάντως, ενώ υπάρχουν και πανέμορφες στολές για τους τέσσερις ήρωες.
Και, τι ακριβώς κάνουμε σε αυτήν την Gotham;
Όσον αφορά στο περιεχόμενο, ενδιαφέρον έχει ότι οι δραστηριότητες δεν αποτελούνται μόνο από μάχες, αφού υπάρχουν γρίφοι, εξερεύνηση και ντετεκτιβική έρευνα.
Οι αποστολές είναι διασκεδαστικές, χωρίς να προσφέρουν όμως κάτι εξαιρετικά συναρπαστικό στα set pieces. Οι στόχοι μας είναι χωρισμένοι σε ξεχωριστές προκλήσεις, εκτός του main campaign, εκ των οποίων κάποιες έχουν να κάνουν με τους διάφορους villains που συναντάμε, άλλες είναι σύντομα quests που ξετυλίγουν το backstory των ηρώων μας, υπάρχουν «clues» που συγκεντρώνονται σαν currency από τους εχθρούς στην πόλη και αποκαλύπτουν events για να ολοκληρώσουμε, ενώ τα challenges ξεκλειδώνουν νέες κινήσεις και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία.
Είναι ένα κλασικό σύστημα open world, διασκεδαστικό, καλοστημένο (αν εξαιρέσουμε το δύσχρηστο και δυσνόητο μενού), αλλά όχι ιδιαίτερα ξεχωριστό. Ευτυχώς, το παιχνίδι δεν μας αναγκάζει να ασχοληθούμε πολύ με προαιρετικό περιεχόμενο. Συνολικά, για να τερματίσετε το campaign, αν ασχοληθείτε και με παράπλευρες αποστολές, θα χρειαστείτε περίπου 20 ώρες.
Λοιπόν, το Gotham Knights είναι, τελικά, ένα αξιόλογο παιχνίδι, που βαδίζει στα χνάρια των τίτλων της σειράς Arkham. Δεν καινοτομεί, δεν κλέβει την παράσταση, αλλά είναι επαρκές για fans του είδους και των κόμικ ώστε να περάσουν μερικές ευχάριστες ώρες. Ένα διασκεδαστικό, όμορφο, ατμοσφαιρικό παιχνίδι, πλούσιο σε περιεχόμενο, καλοσχεδιασμένο και πολύ ευχάριστο με παρέα.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: WB Games Montréal
Εκδότρια Εταιρεία: Warner Bros. Interactive Entertainment
Διανομή: CD Media
Είδος: Action role-playing
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 21 Οκτωβρίου 2022
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη CD Media για τις ανάγκες του review.