Hell is Us – Review

Η Rogue Factor με τη δημιουργία του Hell is Us επιχειρεί να τολμήσει και να προσφέρει κάτι αναζωογονητικό για το είδος.

Υπάρχει κάτι αναμφισβήτητα ιδιαίτερο στο Hell is Us, ένα στοιχείο που μας τράβηξε την προσοχή από την πρώτη στιγμή. Σε μια εποχή, στην οποία η συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών βασίζεται σε ατελείωτους χάρτες, δείκτες και συνεχή καθοδήγηση, η Rogue Factor τολμά να πετάξει το «εγχειρίδιο» του σύγχρονου σχεδιασμού παιχνιδιών στα σκουπίδια και να εμπιστευτεί απόλυτα τον παίκτη, καλώντας τον να βρει μόνος του τον δρόμο. Το αποτέλεσμα είναι μια δημιουργία που δύσκολα θα αφήσει αδιάφορο οποιονδήποτε. Πρόκειται για ένα πείραμα που ενδέχεται να μην τους αγγίξει όλους, αλλά σίγουρα έχει θέση και ταυτότητα μέσα στη βιομηχανία. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως.

Credit: Rogue Factor

Το Hell is Us διαδραματίζεται στη φανταστική χώρα «Hadea», έναν τόπο βαθιά τραυματισμένο από τις πληγές ενός εμφυλίου πολέμου. Ο παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο του Remi, ενός εξορίστου που επιστρέφει με σκοπό να ανακαλύψει την αλήθεια για την καταγωγή του και τους γονείς του. Η αφήγηση ξεκινά με μια δομή γνώριμη αλλά λειτουργική: μια ανάκριση στο παρόν λειτουργεί ως αφετηρία για την αποκάλυψη των γεγονότων του παρελθόντος. Πολύ σύντομα, ωστόσο, το προσωπικό ταξίδι του πρωταγωνιστή μας διασταυρώνεται με κάτι σκοτεινότερο και πιο ανησυχητικό.

Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού αποτελεί ίσως το μεγαλύτερό του όπλο. Το στοιχείο που το καθιστά πραγματικά ξεχωριστό. Η Hadea ξεχειλίζει από μυστήριο, θλίψη και υπαινιγμούς για μια ιστορία πολύ μεγαλύτερη και βαθύτερη από αυτήν που βιώνουμε άμεσα. Το Hell is Us δεν καταφεύγει σε εύκολες αφηγηματικές λύσεις ή σε cutscenes που εξηγούν τα πάντα. Αντιθέτως, προτιμά να μας αφήσει να ενώσουμε μόνοι μας τα κομμάτια του παζλ μέσα από το περιβαλλον, ορισμένες επιγραφές και σημειώσεις, καθώς και μέσα από αρχεία που βρίσκουμε διάσπαρτα καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας. Ωστόσο, σε αντιπαραβολή με τον πλούτο του κόσμου, η κεντρική ιστορία και οι χαρακτήρες συχνά μένουν στάσιμοι ή αναπτύσσονται βεβιασμένα. Το γεγονός αυτό υπονομεύει κατά στιγμές την συνολική εμπειρία, αφήνοντας μικρά κενά εκεί όπου η αφήγηση θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο βάθος και συναισθηματικό αντίκτυπο.

Credit: Rogue Factor

Τι κάνει άριστα το Hell is Us

Χωρίς καμία αμφιβολία, η ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την εξερεύνηση αποτελούν το πιο τολμηρό και γοητευτικό στοίχημα του Hell is Us. Εδώ δεν θα βρείτε χάρτες, έντονα σημάδια στην οθόνη ή quest logs που σας παίρνουν από το χέρι και σας οδηγούν βήμα-βήμα. Αντίθετα, τα πράγματα λειτουργούν με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο: όταν ένας NPC μάς δίνει μια οδηγία, όπως «ακολούθησε τα σημάδια στα δέντρα προς τον βορρά», ο τίτλος μάς καλεί να χρησιμοποιήσουμε την πυξίδα μας, να προσανατολιστούμε και να παρατηρήσουμε τον κόσμο γύρω μας, αναζητώντας τα σημάδια που θα μας οδηγήσουν στον προορισμό μας. Συχνά μάλιστα χρειάζεται να τραβήξουμε ακόμα και φωτογραφίες για να θυμόμαστε τοποθεσίες. Κάποιοι που θέλουν να μάθουν κάθε μυστικό του κόσμου, πιθανόν να χρειαστεί να κρατήσουν και σημειώσεις για να οργανώνουν τις ανακαλύψεις τους. Πρόκειται για μια τολμηρή και φρέσκια προσέγγιση σε έναν ψηφιακό κόσμο, η οποία καταφέρνει να ανανεώσει ριζικά την αίσθηση της περιπέτειας και να προσφέρει κάτι πραγματικά φρέσκο στη βιομηχανία.

Η πλειοψηφία των σύγχρονων παιχνιδιών, άλλωστε, ακολουθεί μια τυποποιημένη λογική με «κουτάκια» που πρέπει να τσεκαριστούν, ώστε να γίνουν πιο βατά και προσιτά στο ευρύ κοινό. Το Hell is Us απορρίπτει αυτήν τη λογική, χάρη στο ρίσκο και την πειραματική διάθεση της Rogue Factor. Το αν αυτό θα λειτουργήσει για όλους είναι ανοιχτό σε συζήτηση, αλλά η ίδια η ύπαρξη τίτλων που τολμούν να διαφοροποιηθούν αποτελεί αναμφίβολα ένδειξη υγείας και προόδου για τον χώρο των βιντεοπαιχνιδιών.

Credit: Rogue Factor

Η χώρα της Hadea, τώρα, είναι χωρισμένη σε μεγάλες, αποκομμένες μεταξύ τους περιοχές αντί για έναν ενιαίο ανοιχτό κόσμο. Κάθε τοποθεσία, ωστόσο, διαθέτει ξεχωριστή ταυτότητα και ιδιαίτερη ατμόσφαιρα: από αχανή και άγρια δάση, μέχρι κατεστραμμένες πόλεις, υπόγεια μπουντρούμια και λαβυρίνθους. Παντού υπάρχουν μυστικά που περιμένουν να ανακαλυφθούν, ενώ κάθε περιοχή φιλοξενεί χαρακτήρες με τους οποίους μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε, λαμβάνοντας ανταμοιβές μέσα από διαφορετικές αποστολές.

Οι δραστηριότητες στο παιχνίδι, χωρίζονται σε «Good Deeds», δηλαδή πιο απλά side quests, και σε «Mysteries», που περιλαμβάνουν πιο σύνθετους γρίφους και αποκαλύπτουν σημαντικά κομμάτια της ιστορίας. Χάρη στον εξαιρετικό σχεδιασμό των περιοχών, οι αποστολές εντάσσονται οργανικά στην εξερεύνηση, χωρίς να μοιάζουν με αγγαρείες ή βεβιασμένες προσθήκες. Έτσι, ενισχύεται σημαντικά το αίσθημα της φυσικής ανακάλυψης και περιπλάνησης στον κόσμο του τίτλου.

Επιπρόσθετα, ακόμη και η πρόοδος του χαρακτήρα διαφοροποιείται αισθητά από τα πιο συνηθισμένα action RPG. Δεν υπάρχει παραδοσιακό σύστημα εμπειρίας με XP από τις μάχες. Αντ’ αυτού, η ενδυνάμωση του χαρακτήρα μας προέρχεται από την εξερεύνηση, την ανακάλυψη νέων ικανοτήτων, την αναβάθμιση όπλων και τον εξοπλισμό που βρίσκουμε. Αυτή η επιλογή τονίζει για άλλη μια φορά το όραμα του παιχνιδιού: τυφλή εμπιστοσύνη στον παίκτη και προτεραιότητα στην ελευθερία της ανακάλυψης. Βέβαια, η προσέγγιση αυτή μπορεί να φανεί αποθαρρυντική σε όσους επιζητούν ξεκάθαρη καθοδήγηση, όμως για τους υπόλοιπους αποτελεί μια πιο σπάνια και αναζωογονητική εμπειρία.

Credit: Rogue Factor

Μια χαμένη ευκαιρία

Η μάχη του Hell is Us αποτελεί, χωρίς υπερβολή, τη μεγαλύτερή του αδυναμία. Το σύστημα μάχης, στη βασική του μορφή, παραμένει απλοϊκό και επαναλαμβανόμενο, προσφέροντας λίγα πράγματα πέρα από τις κλασικές light και heavy επιθέσεις, ένα parry και ένα dodge. Ο μοναδικός μηχανισμός που καταφέρνει να ξεχωρίσει κάπως είναι το «Healing Pulse», μια ικανότητα που απαιτεί ακριβές timing για να αναπληρωθεί μέρος της χαμένης ζωής κατά τη διάρκεια της μάχης. Παράλληλα, δεν υπάρχουν healing flasks ή πολλά healing items. Αντικείμενα όπως αυτά είναι περιορισμένα, γεγονός που καθιστά τις μάχες εξαντλητικές, ειδικά δεδομένης της μεγάλης συχνότητας των εχθρών.

Τα «Lymbic Weapons», τώρα, είναι τα μοναδικά όπλα ικανά να πλήξουν τους Hollow Walkers: τα υπερφυσικά πλάσματα που αποτελούν τους βασικούς και μοναδικούς εχθρούς του παιχνιδιού. Οι Hollow Walkers γεννιούνται από τα συναισθήματα βίας και απελπισίας των ανθρώπων, φέρνοντας μαζί τους τα λεγόμενα Hazes: ενσαρκώσεις συναισθημάτων όπως η θλίψη, η οργή και ο τρόμος. Για να εξοντώσουμε τον εχθρό, πρέπει πρώτα να βγάλουμε από την μέση αυτά τα πλάσματα, αλλιώς η μάχη μετατρέπεται σε πονοκέφαλο. Αν και η ιδέα έχει θεωρητικά ενδιαφέρον, η υπερβολική της επανάληψη και η μονοτονία των εχθρών, την καθιστούν γρήγορα κουραστική, σε σημείο που μέσα στις πρώτες ώρες χάνεται κάθε ίχνος ενθουσιασμού.

Credit: Rogue Factor

Παρά τις προσπάθειες να εμπλουτιστεί το σύστημα μάχης με προσθήκες όπως τα Glyphs (ειδικές ικανότητες που συνδέονται με το όπλο) και τα Drone Modules (δυνατότητες του drone που μας συνοδεύει), η συνολική εμπειρία δεν καταφέρνει ποτέ να γίνει απολαυστική. Τα animations είναι συχνά αδέξια και «βαριά», δημιουργώντας μια «clunky» αίσθηση, ενώ η μάχη μοιάζει σχεδιασμένη περισσότερο για να γεμίσει τον χρόνο του παίκτη, παρά για να προσφέρει ουσιαστική ένταση ή ικανοποίηση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, εντοπίζεται στην απουσία ποικιλίας εχθρών. Ο τίτλος μάς αναγκάζει να πολεμάμε ξανά και ξανά τους ίδιους πέντε τύπους εχθρών, χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις. Ακόμη πιο απογοητευτική είναι η πλήρης έλλειψη πραγματικών bossfights. Εκεί όπου θα περίμενε κανείς κορυφώσεις έντασης και θεαματικές μάχες, βρίσκει απλώς reskins ήδη υπαρχόντων εχθρών με μεγαλύτερα health bars. Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες χαμένες ευκαιρίες που έχουμε δει πρόσφατα σε παιχνίδι.

Credit: Rogue Factor

Οι γρίφοι και η δυσκολία τους ως αναπόσπαστο κομμάτι του

Οι γρίφοι του, από την άλλη, αποτελούν θεμέλιο λίθο της ταυτότητας του Hell is Us και προσδίδουν στο παιχνίδι τη δική του ξεχωριστή σφραγίδα. Από απλούς συνδυασμούς συμβόλων και αριθμών, μέχρι περίπλοκα περιβαλλοντικά παζλ, που απαιτούν προσοχή στη λεπτομέρεια και καλή παρατηρητικότητα, η ποικιλία είναι αξιοσημείωτη. Συχνά βρεθήκαμε να δοκιμάζουμε λύσεις που στην αρχή έμοιαζαν παράλογες, αλλά τελικά αποδείχθηκαν το κλειδί. Μια απόδειξη του πόσο δημιουργικά είναι σχεδιασμένοι αρκετοί γρίφοι. Κάποιοι από αυτούς είναι πραγματικά έξυπνοι, ενώ άλλοι μπορεί να πέφτουν στην παγίδα της υπερβολικής ασάφειας. Αυτό δεν θα αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα, βέβαια, αν υπήρχε η δυνατότητα fast travel, αφού η απουσία του οδηγεί σε εκτενές backtracking, το οποίο συχνά κουράζει.

Παράλληλα, η δομή του κόσμου σημαίνει ότι θα συναντήσουμε αποστολές ή γρίφους που δεν μπορούμε να λύσουμε εκείνη τη στιγμή, αναγκάζοντάς μας να τους προσπεράσουμε. Με τον καταιγισμό νέων αποκαλύψεων και προκλήσεων σε συνεχή ρυθμό, είναι εύκολο να τους ξεχάσουμε τελείως. Αν και η ίδια η σχεδιαστική φιλοσοφία ενθαρρύνει την περιπλάνηση και την ανακάλυψη, η απουσία ενός ευέλικτου συστήματος μετακίνησης υποβαθμίζει την εμπειρία, μετατρέποντας ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία του παιχνιδιού σε χρονοβόρες αγγαρείες. Η δυνατότητα fast travel ανάμεσα στα διάσπαρτα σημεία αποθήκευσης θα αποτελούσε ιδανική λύση για αυτό το πρόβλημα.

Credit: Rogue Factor

Επιβλητική παρουσίαση

Εικαστικά, το Hell is Us είναι εντυπωσιακό και γεμάτο προσωπικότητα. Φτιαγμένο στην Unreal Engine 5, με το art direction του Jonathan Jacques-Belletête (Deus Ex), ο κόσμος της Hadea αποτυπώνεται με έναν μοναδικό τρόπο. Το σκηνικό της εμφύλιας σύρραξης συνδυάζει χαρακώματα και εικόνες εμπνευσμένες από τους παγκόσμιους πολέμους με σουρεαλιστικά υπερφυσικά στοιχεία, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που ισορροπεί ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και στον εφιάλτη.

Την ίδια στιγμή, το ηχητικό κομμάτι δεν έχει απλώς υποστηρικτικό ρόλο, αλλά αποτελεί ουσιώδες εργαλείο πλοήγησης, ειδικά σε ένα παιχνίδι όπως το Hell is Us. Το να ακολουθούμε έναν ήχο για να αποκαλύψουμε κρυμμένες τοποθεσίες και μυστικά, είναι μια ιδέα που υλοποιείται σπάνια σε τέτοιο επίπεδο, και εδώ εκτελείται με εξαιρετική επιτυχία.

Από τεχνικής πλευράς, η απόδοση του παιχνιδιού είναι σταθερή, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Και τα δύο διαθέσιμα modes «Performance» και «Quality» ανταποκρίνονται ικανοποιητικά, ενώ οι χρόνοι φόρτωσης είναι αρκετά γρήγοροι. Την εμπειρία ενισχύει σε μεγάλο βαθμό και η αξιοποίηση του DualSense, με τα haptics και τον ήχο να αποτελούν μια ευχάριστη προσθήκη στην συνολική εμπειρία.

Credit: Rogue Factor

Hell is Us – Τελικές Εντυπώσεις

Το Hell is Us είναι αναμφίβολα ένα παιχνίδι με προσωπικότητα και ψυχή. Η ατμόσφαιρα, ο σχεδιασμός του κόσμου και η θαρραλέα του προσέγγιση στην εξερεύνηση, το καθιστούν μια εμπειρία που ξεχωρίζει στον χώρο. Χωρίς σημάδια, χάρτη ή quest log, και με γρίφους που απαιτούν πλήρη προσήλωση και ανταμείβουν την παρατηρητικότητα, η Rogue Factor δείχνει πλήρη εμπιστοσύνη στον παίκτη.

Ωστόσο, η υλοποίηση αυτού του οράματος δεν φτάνει πάντοτε στο ύψος των φιλοδοξιών του. Η αφήγηση παρουσιάζει εμφανή κενά, οι χαρακτήρες παραμένουν ρηχοί, χωρίς να καταφέρνουν να μας κάνουν να νοιαστούμε ουσιαστικά για αυτούς, ενώ το σύστημα μάχης απογοητεύει σε όλο του το φάσμα, στερώντας δυναμική από το σύνολο. Παράλληλα, η απουσία καθοδήγησης αναπόφευκτα θα διχάσει το κοινό: κάποιοι θα εκτιμήσουν την αίσθηση απόλυτης ελευθερίας, ενώ άλλοι θα χαθούν στο χάος της και πιθανότατα θα τα παρατήσουν.

Όπως και να έχει, όμως, το Hell is Us παραμένει μια εμπειρία αυθεντική, ιδιόμορφη και τολμηρή. Ένα παιχνίδι που, ακόμη και με τις αδυναμίες του, αφήνει θετικό αποτύπωμα και θυμίζει ότι η βιομηχανία εξακολουθεί να έχει χώρο για τίτλους που τολμούν να πειραματιστούν με νέες ιδέες.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Rogue Factor
Εκδότρια Εταιρεία: Nacon
Είδος: Adventure
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 4 Σεπτεμβρίου 2025
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.