Hellboy: Web of Wyrd – Review

Το νέο παιχνίδι Hellboy: Web of Wyrd, ακούγεται καλή ιδέα -και πράγματι είναι-, αλλά υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που το κρατούν πίσω.

Λοιπόν, σε μια νέα, πρωτότυπη ιστορία για τον κλασικό χαρακτήρα Hellboy, το Web of Wyrd επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την αθανασία του πρωταγωνιστή και να στήσει μηχανισμούς roguelike γύρω απ’ αυτή.

Το Hellboy: Web of Wyrd είναι κλασικό roguelike, με κάποιες διαφορές

Έτσι, βρισκόμαστε σε ένα κεντρικό hub, όπου μπορούμε να μιλήσουμε με άλλους χαρακτήρες και να διαβάσουμε για το lore, αφού πρώτα συλλέξουμε τα απαραίτητα αντικείμενα που ξεκλειδώνουν αυτήν την ανάγνωση. Από το hub πηγαίνουμε στις «πίστες», σε ξεχωριστά επίπεδα γεμάτα με εχθρούς και bosses.

photo: Good Shepherd Entertainment

Αν χάσουμε, πηγαίνουμε πάλι στο hub και ξεκινάμε πάλι, αλλά όχι απ’ την αρχή, αφού μπορούμε να πάμε πάλι στο κάθε ξεχωριστό επίπεδο, για να παίξουμε ξανά από την αρχή του, σε όλα τα υπο-επίπεδά του.

Στο hub, επίσης, μπορούμε να ξεκλειδώσουμε νέα όπλα και κάποιες ικανότητες, αλλά και να αναβαθμίσουμε τη δύναμη του Hellboy.

Πρόκειται, δηλαδή, για εντελώς τυπικό στήσιμο εμπειρίας τύπου roguelike. Σε γενικές γραμμές, ο σχεδιασμός αυτών των τμημάτων είναι επαρκής. Δυστυχώς, όταν παίζουμε μέσα στις πίστες εντοπίζονται κάποια προβλήματα.

Οπτικά, μοιάζει σαν να βγήκε από τις σελίδες του Hellboy

Πριν πάμε σε αυτά, να πούμε ότι το πρώτο που παρατηρείς όταν ξεκινά το παιχνίδι είναι, χωρίς αμφιβολία, ο ιδιαίτερος οπτικός τομέας.

Με σχέδια και χρώματα, αλλά και μια τεχνοτροπία που έχουν «βγει» από τις σελίδες του κόμικ του Mike Mignola, το Hellboy: Web of Wyrd είναι πλήρως ικανοποιητικό οπτικά, ενώ και η μουσική ταιριάζει απόλυτα, με μελωδίες που μας προσκαλούν να βάλουμε ένα ποτήρι ουίσκι και να καπνίσουμε πούρα ενώ δέρνουμε δαίμονες.

Αν είστε φαν των κόμικ, σίγουρα θα εκτιμήσετε την πολύ καλή προσπάθεια που έχει κάνει η εταιρεία ανάπτυξης για να «ζωντανέψει» τις σελίδες του, με τα κατάλληλα χρώματα και τις παχιές γραμμές στα μελάνια. Υπάρχουν κάποια προβλήματα στις σκιές, καθώς μερικές φορές κινούνται με αλλόκοτο τρόπο, αλλά, σε γενικές γραμμές, ο οπτικός τομέας είναι αξιόλογος.

Εξαιρετικός ο Reddick ως Hellboy, το σενάριο δεν συναρπάζει -Η ουσία βρίσκεται στις μάχες

Ενδιαφέρον έχει, επίσης, το voice acting, καθώς ο εξαιρετικός ηθοποιός, που έφυγε από τη ζωή, Lance Reddick, δίνει μια πετυχημένη ερμηνεία για τον πρωταγωνιστή, κάπως διαφορετική απ’ ό,τι θα περιμέναμε, αλλά αρμόζουσα στο ύφος του Hellboy.

Το σενάριο δεν είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό, δεν «αγγίζει» τα κόμικ ποιοτικά, αλλά είναι επαρκές ως υπόβαθρο για τη δράση, αν και, δυστυχώς, αδιάφορο.

Όταν μπαίνουμε στο «ζουμί», στα επίπεδα του Hellboy: Web of Wyrd, καλούμαστε να διαλέξουμε μεταξύ κάποιων διαφορετικών upgrades, δίνοντας έμφαση στις γροθιές του ήρωα, στην αντοχή του, στο πώς χειρίζεται το πιστόλι ή άλλα εργαλεία.

photo: Good Shepherd Entertainment

Το σύστημα θυμίζει κάπως εκείνο του Hades, με διαδοχικά δωμάτια που ξεχωρίζουν με βάση ενδείξεις που σχετίζονται με το περιεχόμενό τους. Ωστόσο, στο Hellboy δεν προχωράμε συνεχώς μπροστά, αλλά πρέπει να γυρνάμε πίσω για να ανοίξουμε πόρτες όταν βρίσκουμε το κατάλληλο κλειδί.

Αυτό, σε ένα παιχνίδι με διαφορετικού τύπου δομή, δεν θα ήταν πρόβλημα. Εδώ, όμως, τα επίπεδα είναι πανομοιότυπα όσον αφορά στο level design τους, με διαδρόμους που φιλοξενούν εντελώς αδιάφορες παγίδες, τις οποίες αποφεύγουμε πανεύκολα. Οι διάδρομοι οδηγούν από το ένα δωμάτιο στο άλλο, σε χώρους τύπου «αρένα» με μάχες.

Μετά από μερικά επίπεδα, η διαδρομή αρχίζει να γίνεται κουραστική, αφού δεν υπάρχουν σημεία ενδιαφέροντος, εκτός από εκείνα που αφορούν τα οπτικά ερεθίσματα (μπορεί, ας πούμε, να βρισκόμαστε σε τούνελ ή σε βάλτους), που να διαφοροποιούν τη διαδικασία.

Hellboy: Web of Wyrd: Εκτός των αναμετρήσεων, δεν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον -Οι μάχες, όμως, διασκεδάζουν

Οι μάχες, τώρα, που είναι το βασικό κομμάτι του gameplay και αυτό που πιάνει τον μεγαλύτερο χρόνο (τερματίζεται σε 5-7 ώρες περίπου), είναι το καλύτερο κομμάτι της εμπειρίας, αν και δεν γίνεται ποτέ όσο πλήρες θα έπρεπε σε ένα roguelike αυτού του στιλ.

Ευτυχώς, η μάχη είναι αρκετά «κρατσανιστή», με ήχους και οπτικές ενδείξεις που βοηθούν στη δημιουργία της αίσθησης ελέγχου ενός ογκόλιθου, ενός γιγαντιαίου, κόκκινου μποξέρ, του οποίου οι ατσάλινες γροθιές διαλύουν τα πάντα.

Ο Hellboy κινείται αργά, αποφεύγει τις επιθέσεις με πλάγιες κινήσεις, χτυπάει αλύπητα με γρήγορες (για τα δεδομένα του) ή πιο αργές αλλά πιο ισχυρές μπουνιές, αμύνεται με τα χέρια, χρησιμοποιεί τα όπλα του (από κοντινή απόσταση, γενικά). Η αίσθηση έχει μεταδοθεί ολόσωστα, αν και η απόκριση του χειρισμού δεν είναι πάντα ιδανική.

Όταν χτυπάμε έναν εχθρό συνεχόμενα, σπάζοντας την άμυνά του και κοπανώντας τον στον τοίχο, η μάχη είναι χορταστική και διασκεδάζει. Ενδιαφέρον έχει το στήσιμο σε στιλ μποξ, με αποφυγές προς κάθε κατεύθυνση, αντεπιθέσεις την κατάλληλη στιγμή, και stagger μετά από διαδοχικές επιθέσεις. Σε γενικές γραμμές, έχει γίνει καλή δουλειά.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια προβλήματα κι εδώ. Οι εχθροί είναι βαρετοί, συνήθως, όσον αφορά στον τρόπο συμπεριφοράς τους, που είναι απλός, ενώ η δυσκολία είναι ιδιαίτερα χαμηλή, ειδικά για παιχνίδι τύπου roguelike.

Ένα ιδιαίτερα εύκολο roguelike, με καλές στιγμές και αρκετές ελλείψεις

Δεν θα χρειαστείτε πολλές προσπάθειες για να νικήσετε τους εχθρούς και τα bosses των επιπέδων, γεγονός που κάνει τις αναβαθμίσεις κάπως ανούσιες. Έτσι κι αλλιώς, τα upgrades που βρίσκουμε είναι πολύ απλά και όχι επαρκώς ξεχωριστά ώστε να μπορούμε να φτιάχνουμε διαφορετικά, ουσιώδη builds -κάτι που είναι απαραίτητο σε παιχνίδια του είδους.

photo: Good Shepherd Entertainment

Η μάχη είναι διασκεδαστική, παρά τις ελλείψεις, αλλά εκτός των αναμετρήσεων αυτών δεν υπάρχει κάτι άλλο συναρπαστικό.

Πάντως, η εταιρεία ανάπτυξης αξίζει εύσημα, επειδή δεν ακολούθησε τον πιο εύκολο δρόμο, με ένα απλό, κινηματογραφικό παιχνίδι δράσης-περιπέτειας σε τρίτο πρόσωπο.

Προσπάθησε να κάνει κάτι πιο ιδιαίτερο, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι αγαπά πολύ τα κόμικ του Hellboy. Το Web of Wyrd είναι ένα roguelike, το οποίο, όμως, χωρίζεται σε κεφάλαια και επίπεδα, και δεν μας στέλνει κάθε φορά από την αρχή, διαφοροποιώντας έτσι τη δομή του απ’ ό,τι συνηθίζεται στο genre, ενώ την εφαρμόζει κάπως στην πλοκή.

Η μάχη είναι διασκεδαστική, το παιχνίδι μοιάζει συνεχώς με πάνελ από το κόμικ, η ατμόσφαιρα είναι πετυχημένη, αλλά η εξερεύνηση δεν έχει τίποτα να προσφέρει. Αν είστε fan του είδους ή των κόμικ, θα περάσετε μερικές ευχάριστες ώρες, αλλά όχι πολύ συναρπαστικές. Προτείνεται μόνο για mindless fun.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS5, PS4, Switch,  Xbox One, Xbox Series X|S, PC
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Upstream Arcade
Εκδότρια Εταιρεία: Good Shepherd Entertainment
Είδος: Beat ’em up, roguelike
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 18 Οκτωβρίου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.