Hogwarts Legacy – Review

Το Hogwarts Legacy, ένα πολυαναμενόμενο παιχνίδι για πολύ κόσμο, που έγινε και επίκεντρο αντιπαράθεσης, κυκλοφόρησε.

Το παιχνίδι, λοιπόν, το Hogwarts Legacy, προσπαθεί από την αρχή να πάρει αποστάσεις από τις απόψεις που εξέφρασε η συγγραφέας των  βιβλίων στα οποία βασίζεται ο κόσμος του.

Από την αρχή, γίνεται ξεκάθαρο ότι το Hogwarts Legacy θέλει να «ανοίξει» τον κόσμο του Harry Potter, να κάνει το «σύμπαν» αυτό πιο συμπεριληπτικό, πιο inclusive. Θα συναντήσετε αρκετούς μη λευκούς χαρακτήρες, θα γνωρίσετε άτομα διαφόρων σεξουαλικοτήτων, ενώ υπάρχει και μια τρανς γυναίκα.

photo: Warner Bros. Games

Είναι προφανές αμέσως ότι οι δημιουργοί προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από τη συγγραφέα του κόσμου αυτού και να φτιάξουν ένα καλύτερο σύμπαν, στο οποίο χωράνε όλοι οι άνθρωποι.

B;ebaia, μπορεί να φαίνεται ότι η κίνηση αυτή, όταν το παιχνίδι βασίζεται στη δημιουργία της συγκεκριμένης δημιουργού, είναι υποκριτική. Μπορεί να φαίνεται ότι έγινε μόνο και μόνο για να αποφευχθούν αντιδράσεις όπως το μποϊκοτάζ και, τελικά, για να φέρει περισσότερους αγοραστές.

Αυτό ας μείνει στην κρίση του κάθε ατόμου. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο: το αποτέλεσμα, ο κόσμος δηλαδή του Hogwarts Legacy, είναι πράγματι πιο inclusive αν συγκριθεί με το πρωτότυπο υλικό.

Η εισαγωγή στο Hogwarts

Το επόμενο πράγμα που γίνεται αντιληπτό, και αποτελεί ένα από τα ελαττώματα του τίτλου, είναι η προσέγγιση του παιχνιδιού για την εισαγωγή στον κόσμο του Hogwarts.

Αφού φτιάξουμε χαρακτήρα, σε ένα ελλιπές μενού που μας δίνει έτοιμα μοντέλα στα οποία παρεμβαίνουμε επιφανειακά, ξεκινάμε ως πεμπτοετής στη σχολή του Hogwarts και, μετά από ένα πολύ σύντομο εισαγωγικό βίντεο, βρισκόμαστε στον μαγικό αυτόν κόσμο.

Έτσι, δεν έχουμε την ευκαιρία να δούμε τον πραγματικό κόσμο, να δούμε τι κάνει εκεί ο/η χαρακτήρας μας, πριν βρεθεί στο Hogwarts. Με αυτόν τον τρόπο, με τη βιαστική εισαγωγή, χάνεται η ευκαιρία να δούμε πώς λαμβάνει το γράμμα για να πάει στο Hogwarts, χάνεται η ευκαιρία να δούμε τον μαγικό κόσμο αφού πρώτα έχουμε δει τον πραγματικό, ώστε να γίνουν πιο έντονα τα φανταστικά στοιχεία. Εδώ, φαίνεται σαν να υπάρχει μόνο ο μαγικός κόσμος, αφού ο πραγματικός δεν εμφανίζεται ποτέ.

photo: Warner Bros. Games

Επίσης, δεν στήνεται επαρκώς η προσωπικότητα του χαρακτήρα που χειριζόμαστε, αφού φαίνεται ότι ξεκινά να υπάρχει όταν πηγαίνει στο Hogwarts και δεν αναφέρεται στη ζωή που είχε πριν από αυτή τη στιγμή, ποτέ.

Ελλιπές roleplaying

Μετά, η κάπως άκομψη αυτή προσέγγιση συνεχίζεται και σε άλλα σημεία: επιλέγουμε αν θα είμαστε Slyterin, Hufflepuff, Gryffindor ή Ravenclaw, αλλά… δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Το κομμάτι του roleplaying είναι επιφανειακό και παραγκωνισμένο, στην προσπάθεια του παιχνιδιού να «πιάσει» όσο περισσότερο κόσμο γίνεται και να μοιάσει σε άλλα παιχνίδια, του είδους των action adventures, με κινηματογραφική προσέγγιση -δυστυχώς, ούτε σε αυτό το κομμάτι διαπρέπει, αφού η κινηματογραφικότητα είναι πολύ περιορισμένη, με απλά animations που επαναλαμβάνονται συχνά και με την απουσία εντυπωσιακών cutscenes.

Το κομμάτι του RPG, λοιπόν, είναι περιορισμένο όσον αφορά στο σκέλος της αφήγησης, δυστυχώς. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε πραγματικά χαρακτήρα, δεν μπορούμε να παίξουμε όπως θέλουμε (οι απαντήσεις στους διαλόγους, σε γενικές γραμμές, χωρίζονται ως εξής: α) «Ναι, συμφωνώ, θα σε βοηθήσω» και β) «Θα σε βοηθήσω, αλλά πρώτα θα σε τραμπουκίσω λίγο»).

Δεν υπάρχουν factions, ομάδες για να γίνουμε μέλος, δεν αλλάζει -σχεδόν- τίποτα ό,τι κι αν διαλέξουμε σε οποιοδήποτε σημείο (αν είμαστε, για παράδειγμα, Ravenclaw, θα δούμε σχετικά χρώματα στις στολές μας, θα δούμε και κάποιες άλλες μικρές πινελιές, αλλά καμία ουσιαστική αλλαγή, κανένα στοιχείο roleplaying με βάθος). Μια χαμένη ευκαιρία σε αυτό το κομμάτι, δυστυχώς.

photo: Warner Bros. Games

Ένα υπέροχα σχεδιασμένο Hogwarts

Όμως, δεν είναι όλα έτσι! Για παράδειγμα, η πρώτη είσοδος σε εμβληματικές τοποθεσίες του κόσμου του Harry Potter, όπως το Hogwarts και το Hogsmeade, είναι μαγικές -κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ειδικά αν είστε fans των βιβλίων/ταινιών, θα πάθετε πλάκα! Η εταιρεία ανάπτυξης έχει κάνει εκπληκτική δουλειά εδώ. Το fan service είναι αξεπέραστο και πολύ ποιοτικό, με απίστευτες λεπτομέρειες σε κάθε σημείο: για παράδειγμα, μπορούμε να εξερευνήσουμε πλήρως το -πολύ όμορφα σχεδιασμένο- Hogsmeade, να μπούμε σε καταστήματα, να δοκιμάσουμε μαγικά γλυκά, να αγοράσουμε σκούπες και ό,τι άλλο μπορούμε να φανταστούμε.

Το Hogwarts, όμως, είναι το δυνατότερο στοιχείο του παιχνιδιού: τεράστιο, διαθέσιμο για εξερεύνηση από τη μια άκρη στην άλλη, χωρίς loading ενδιάμεσα (περίπου, θα σας πω περισσότερα πιο κάτω), και γεμάτο με μυστικά και γρίφους.

photo: Warner Bros. Games

Σε κάθε γωνιά βλέπουμε μαθητές να μιλούν, να τρώνε, βλέπουμε φαντάσματα να τριγυρνούν, η διακόσμηση αλλάζει ανάλογα με την εποχή, απ’ έξω παιδιά πετούν με τις σκούπες τους και, γενικά, είναι ένα πανέμορφο μέρος, γεμάτο με λεπτομέρειες (πορτραίτα που κινούνται, για παράδειγμα) και πάρα πολύ χορταστικό στην εξερεύνηση. Χωρίς υπερβολές, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα setting που έχουμε δει σε βιντεοπαιχνίδι ως τώρα.

Οι αποστολές του Hogwarts Legacy

Το βασικό σκέλος των αποστολών κάνει καλή δουλειά και μας πηγαίνει σε πολλά μέρη, ενώ αργότερα, μετά τις πέντε πρώτες ώρες, αρχίζουμε να βγαίνουμε και πιο έξω, πετώντας με τη σκούπα μας. Ο κόσμος είναι ανοιχτός και μεγάλος σε μέγεθος, αλλά ο σχεδιασμός είναι συνεπής και ποιοτικός, ώστε κάθε σημείο να έχει ενδιαφέρον (βρίσκουμε χωριά, γρίφους, εχθρούς σε δάση, και γνώριμες τοποθεσίες από το franchise).

Οι βασικές αποστολές είναι σίγουρα ενδιαφέρουσες -διαρκούν περίπου 12-15 ώρες όλες μαζί- και έχουν αρκετή ποικιλία για να μην γίνονται βαρετές.

Το ίδιο ισχύει με τις παράπλευρες δραστηριότητες, είτε πρόκειται για μαθήματα με τους καθηγητές, είτε για side quests κατοίκων του κόσμου αυτού: κάθε κομμάτι είναι καλοσχεδιασμένο, με αρκετή ποικιλία και ουσιώδες περιεχόμενο σε gameplay και σενάριο.

photo: Warner Bros. Games

Σε 20-30 ώρες που θα χρειαστείτε για να τελειώσετε το παιχνίδι (ανάλογα με τον βαθμό ενασχόλησης με παράπλευρες δραστηριότητες), δεν θα βαρεθείτε ποτέ, ενώ θα βλέπετε συνεχώς νέα συστήματα -φυτεύουμε σε γλάστρες, φτιάχνουμε potions, εκτρέφουμε μαγικά πλάσματα, γνωρίζουμε καλύτερα τους χαρακτήρες, μαζεύουμε δεκάδες collectibles (ακόμα και η συλλογή, ευτυχώς, δεν είναι ποτέ αγγαρεία, αφού τα αντικείμενα αυτά έχουν κρυφτεί με ευφάνταστους τρόπους και μας μαθαίνουν στοιχεία για το lore).

Αν κάτι λείπει από το περιεχόμενο, που πράγματι λείπει, δυστυχώς, είναι ένα σύστημα σχέσεων με τους χαρακτήρες, ώστε να μπορούμε να περνάμε χρόνο μαζί τους εκτός αποστολών, και να τους κάνουμε να μας συμπαθήσουν ή όχι, ανάλογα με τις προτιμήσεις μας.

Επίσης, δεν υπάρχει κανένα σύστημα ηθικής (morality), ενώ και οι πόντοι που δίνονται από τους καθηγητές δεν είναι συνεπείς και δεν πλαισιώνονται από συστήματα ρόλων. Ως αποτέλεσμα, τελικά, έχουμε ένα Hogwarts του οποίου οι κανόνες είναι πλασματικοί, δεν επιβάλλονται στην πραγματικότητα -όχι σε εμάς, έστω- και έτσι σπάει το κατά τ’ άλλα εξαιρετικά χτισμένο immersion.

Οπτικά, υπάρχουν θέματα, αλλά το αποτέλεσμα είναι αξιόλογο

Βοηθάει, πάντως, ότι η παρουσίαση είναι, σε γενικές γραμμές, εξαιρετική, με πολύ αξιόλογες ερμηνείες ηθοποιών, πολύ ταιριαστή μουσική και ικανοποιητικά γραφικά -με κάποιους αστερίσκους. Η εικόνα είναι ικανοποιητική συνήθως, με αρκετή λεπτομέρεια, επαρκές draw distance, και εμπνευσμένο σχεδιασμό. Τα μοντέλα των χαρακτήρων έχουν στοιχεία που επαναλαμβάνονται, ο φωτισμός δεν είναι ιδανικός, υπάρχουν αρκετά προβλήματα, αλλά τα περισσότερα είναι από μικρά έως ασήμαντα.

photo: Warner Bros. Games

Υπάρχουν αρκετά mode γραφικών, ειδικά αν έχετε τηλεόραση που τα υποστηρίζει όλα, και έτσι μπορείτε να δώσετε βάρος στην ποιότητα της εικόνας ή στην απόδοση των καρέ ανά δευτερόλεπτο. Οι επιδόσεις είναι ικανοποιητικές σε γενικές γραμμές, αν και γίνονται αρκετά μεγάλες θυσίες στην ανάλυση αν επιλέξουμε το mode της performance. Επίσης, υπάρχει mode με Ray Tracing που, μέσα στο Hogwarts, είναι πανέμορφο.

Άλλοι αστερίσκοι εντοπίζονται σε κάποια glitches, όπως το έντονο clipping (στοιχεία μπαίνουν μέσα σε άλλα στοιχεία, χέρια μέσα από τοίχους, σώματα το ένα μέσα στο άλλο, ο μανδύας που φοράμε περνά πάνω από τα πόδια και τα χέρια μας), ή κάποιες κινήσεις των ρούχων που δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν.

Υπάρχει, επίσης, pop-in (φορτώνουν τα στοιχεία του χώρου όσο πλησιάζουμε σε αυτά, και βλέπουμε ξαφνικές αλλαγές στις λεπτομέρειες του χώρου, ιδίως όταν πετάμε με ταχύτητα). Ο ανοιχτός κόσμος προσθέτει πόντους στο immersion, αφού ενισχύει την εντύπωση ότι βρισκόμαστε στο σύμπαν του Harry Potter, σε έναν ολόκληρο μαγικό κόσμο, ενώ μας δίνει και την ευκαιρία να βλέπουμε από μακριά το Hogwarts και άλλα αξιοθέατα, προκαλώντας «δέος».

photo: Warner Bros. Games

Υπάρχουν, όμως, κι άλλα τεχνικά προβλήματα, εδώ κι εκεί: βλέπουμε παράξενα σχήματα στον ουρανό που «κολλάνε», ξαφνικές αλλαγές στη χρωματική παλέτα, απότομες εναλλαγές φωτισμού, θολούρες όταν αλλάζουμε δωμάτια, ενώ και το «κρυφό» loading στις πόρτες κάποιες φορές δεν είναι κρυφό, αφού αναγκαζόμαστε να περιμένουμε και βλέπουμε πάνω στο ξύλο την «κλεψύδρα».

Τέλος πάντων, υπάρχουν αρκετά τέτοια προβλήματα, αλλά η συνολική εικόνα είναι αξιόλογη και δικαιολογεί αρκετές επιλογές της εταιρείας (για παράδειγμα, η δημιουργία ενός Hogwarts που μπορούμε να εξερευνήσουμε πλήρως δικαιολογεί το άκομψο loading στις πόρτες -το οποίο δεν συμβαίνει κάθε φορά που ανοίγουμε μία, ευτυχώς).

photo: Warner Bros. Games

Απροσδόκητα καλοστημένες μάχες

Το άλλο πολύ δυνατό σημείο του τίτλου, εκτός από την εξερεύνηση, είναι η μάχη. Το σύστημα φαίνεται πολύ απλό στην αρχή, αλλά όσο ανεβαίνουμε επίπεδο και ξεκλειδώνουμε μαγικά μέσω των αποστολών γίνεται όλο και καλύτερο.

Η μάχη λειτουργεί ως εξής: ρίχνουμε μαγικές «σφαίρες» στους εχθρούς και, όταν οι κατάλληλες μπάρες (cooldown) είναι γεμάτες, μπορούμε να εξαπολύουμε ειδικές μαγικές επιθέσεις, τις οποίες οι «φίλοι» του franchise γνωρίζουν καλά.

Για να έχετε μια εικόνα, λειτουργεί κάπως έτσι: παγώνουμε έναν ισχυρό εχθρό, σηκώνουμε στον αέρα έναν άλλον, ώστε να ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους, τραβάμε κοντά μας έναν, τον καίμε, τον εκτοξεύουμε μακριά, τον χτυπάμε στο έδαφος, όλα αυτά διαδοχικά, αποφεύγουμε μια επίθεση με τούμπα στο έδαφος (dodge), αποκρούουμε μια άλλη (parry). Πρέπει να ελέγχουμε τα πλήθη των εχθρών (crowd control) με τα κατάλληλα ξόρκια, να έχουμε τον νου μας στις ενδείξεις των επερχόμενων επιθέσεων, να δίνουμε σημασία σε χρώματα ώστε να ξέρουμε τις αδυναμίες των εχθρών.

Η μάχη είναι πολύ διασκεδαστική, έχει αρκετό βάθος και τα μαγικά είναι πολλά σε αριθμό και ικανοποιητικά σε ποικιλία, ώστε να μπορούμε να φτιάξουμε δικά μας στιλ μονομαχίας (builds). Το DualSense βοηθά αρκετά, ενισχύοντας την αίσθηση ότι ρίχνουμε πραγματικά ξόρκια, με σωστά υλοποιημένες δονήσεις στα σωστά σημεία, αλλά και με έξυπνη αξιοποίηση του ηχείου στο χειριστήριο, για να ακούμε από εκεί κάποια μαγικά.

photo: Warner Bros. Games

Υπάρχουν αρκετά combos, πολλές δυνατότητες για συνδυασμούς επιθέσεων, και το σύστημα αποδίδει όπως ακριβώς πρέπει, σε κάθε περίπτωση. Υπάρχουν και παράπλευρα συστήματα, που υποστηρίζουν τους βασικούς μηχανισμούς της μάχης, με φίλτρα, αλχημείες και μαγικά φυτά, τα οποία βελτιώνουν το «πακέτο», χωρίς να κλέβουν την παράσταση.

Η δυσκολία είναι ικανοποιητικά ρυθμισμένη: αν βρείτε απαιτητικό το normal, υπάρχει easy και story, και το τελευταίο είναι ΠΟΛΥ εύκολο. Οι τύποι των εχθρών είναι επαναλαμβανόμενοι, αλλά δεν βρισκόμαστε συνεχώς σε μάχη, υπάρχουν μεγάλα χρονικά διαστήματα όπου ασχολούμαστε με άλλες δραστηριότητες, και έτσι δεν είναι πολύ μεγάλο το πρόβλημα.

Απροσδόκητα καλοστημένοι γρίφοι, συναρπαστική πλοκή, ένα εξαιρετικό παιχνίδι

Άλλο ένα πολύ αξιόλογο κομμάτι της εμπειρίας είναι οι γρίφοι, που, ειδικά σε dungeons, είναι «κανονικοί». Δεν πρόκειται, δηλαδή, για παζλ που υπάρχουν απλώς για να δώσουν ποικιλία στο gameplay, αλλά για περίπλοκους, πολύ διασκεδαστικούς γρίφους. Επίσης, υπάρχει ελαφρύ platforming, το οποίο συνδυάζεται με τα ξόρκια (μετακινούμε πλατφόρμες, για παράδειγμα) και είναι, επίσης, καλοδουλεμένο.

Τα συστήματα είναι πολλά, αλλά έχει γίνει καλή δουλειά στον ρυθμό της εμφάνισής τους, ώστε να μην βαριόμαστε ποτέ αλλά και να μην μπερδευόμαστε από τις πολλές πληροφορίες.

photo: Warner Bros. Games

Τέλος, το Hogwarts Legacy τα πηγαίνει περίφημα στο βασικό σενάριο, το οποίο «αγγίζει» σκοτεινά θέματα, όπως τις αρρώστιες και τον θάνατο. Οι χαρακτήρες έχουν επαρκές υπόβαθρο, οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, η πλοκή ενδιαφέρουσα και σε αρκετά σημεία συναρπαστική.

Τελικά, είτε είστε fan του franchise είτε όχι, το Hogwarts Legacy θα σας κερδίσει με τα καλοστημένα συστήματά του, το διασκεδαστικό gameplay, την ενδιαφέρουσα πλοκή, τον συναρπαστικό κόσμο, το ουσιώδες περιεχόμενό του και το υπέροχο setting. Ένα πολύ δυνατό παιχνίδι, που αξιοποιεί ιδανικά το υλικό στο οποίο βασίζεται, αλλά είναι καλοστημένο σε κάθε πτυχή του και θα μπορούσε να σταθεί και εκτός της σειράς. Βέβαια, αν είστε fan, θα βάλετε τα κλάματα αρκετές φορές…

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS5, PS4, Switch, Xbox Series X|S, Xbox One, PC
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης:Avalanche Software
Εκδότρια Εταιρεία: Warner Bros. Games
Διανομή: CD Media
Είδος: Action RPG
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 10 Φεβρουαρίου 2023 (PS4, Xbox One: 4 Απριλίου / Switch: 25 Ιουλίου)
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη CD Media για τις ανάγκες του review.