Δεν είναι μόνο 5, είναι πολλά, αλλά αυτά είναι μερικά πράγματα που κάνουν το Horizon Forbidden West να ξεχωρίζει.
Το Horizon Forbidden West είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Εξίσου πετυχημένο με -ή και περισσότερο από- τον προκάτοχό του, το Zero Dawn. Υπάρχουν τμήματα που δεν εξελίχθηκαν ιδιαίτερα (μάχη, stealth) και άλλα, πολλά, που είναι πλέον πολύ πιο εντυπωσιακά. Πολλές ήταν οι φορές που ενθουσιάστηκα σε ένα playthrough, αλλά παρακάτω παρουσιάζω τα 5 πράγματα που με κέρδισαν περισσότερο στη νέα περιπέτεια της Aloy.
Θα ακολουθήσουν SPOILERS. Αν δεν έχετε τερματίσει το Horizon Forbidden West, καλύτερα να κλείσετε το άρθρο.
Αναβάθμιση σε αναρρίχηση-traversal
Στο πρώτο παιχνίδι δεν είχαμε πολλές επιλογές για τη μετακίνησή μας. Περπατούσαμε με τα πόδια ή καλούσαμε ένα mount. Αν βρίσκαμε εμπόδια μπροστά μας, κατεστραμμένους τοίχους ή κάτι παρόμοιο, δεν μπορούσαμε να περάσουμε εύκολα. Το σκαρφάλωμα στο Zero Dawn ήταν λίγο προβληματικό. Η Aloy δεν μπορούσε να περάσει πάνω από μικρά τοιχάκια, παρ’ όλο που της έφταναν ώς τη μέση. Για να εντοπίσουμε τα σημεία στα οποία η Aloy μπορούσε να πιαστεί, έπρεπε να κοιτάμε το περιβάλλον για να βρούμε φθαρμένα σημεία, κυρίως κίτρινου χρώματος, ή -πάλι κίτρινα- σχοινιά. Δεν λειτουργούσε όπως θα θέλαμε.
Στο sequel, η Guerrilla έπρεπε να βρει έναν τρόπο να κάνει την αναρρίχηση πιο εύκολη και πιο διασκεδαστική. Και, ευτυχώς, τα κατάφερε. Με πιο αποδοτικό σχεδιασμό επιπέδων αλλά και με ένα νέο σύστημα του σκάνερ, η Aloy πλέον σκαρφαλώνει άνετα και εύκολα, χωρίς να εκνευρίζει. Δείτε παρακάτω, στο βίντεο, πώς λειτουργεί το νέο σύστημα (η Aloy πιάνεται στα σημεία με «Χ» και κινείται στις γραμμές):
Επίσης, έχουμε το glider και έναν γάντζο και, τελικά, μπορούμε να συνδυάσουμε όλες αυτές τις μεθόδους κίνησης με πολύ αποτελεσματικό τρόπο. Πιάνουμε με τον γάντζο μια προεξοχή, μεταφερόμαστε εκεί αμέσως, εκτοξευόμαστε ψηλά και κατεβαίνουμε με το glider. Κάπως έτσι:
Βελτιωμένα, «ζωντανά» χωριά στο setting του Horizon Forbidden West
Τα χωριά που επισκεπτόμαστε στο Horizon Forbidden West έχουν σχεδιαστεί με πολύ πετυχημένο τρόπο. Εκτός από πανέμορφα, είναι απόλυτα ταιριαστά στο setting και έχουν αρκετά περίπλοκη δομή, με πολλούς διαφορετικούς ορόφους, με κτήρια στα οποία μπαίνουμε, με διαδρόμους που συνδέουν τα ξεχωριστά τμήματα μεταξύ τους. Δείτε, για παράδειγμα, το Plainsong, το αγαπημένο μου χωριό του Horizon Forbidden West:
Διάδρομοι χτισμένοι στον αέρα, που περιστρέφονται περίτεχνα και καλύπτουν τα πολλαπλά επίπεδα του χωριού, σχεδιασμός με βάση το ξύλο αλλά και λεπτομέρειες από υπερεξελιγμένη τεχνολογία, με μέταλλα και ένα τεράστιο, κατεστραμμένο δορυφορικό πιάτο. Με το ευέλικτο traversal, η κίνηση της Aloy στους περίπλοκους αυτούς διαδρόμους γίνεται με άνεση και το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικό.
Εκτός, όμως, από τέτοια χαρακτηριστικά, έχουμε και μια ανανέωση στη «ζωντάνια», στην αληθοφάνεια των περιοχών αυτών. Παρ’ όλο που το νέο παιχνίδι της Guerrilla δεν φτάνει σε πρωτόγνωρα επίπεδα, καταφέρνει να στήσει χωριά που δίνουν την εντύπωση πραγματικών τοποθεσιών, στις οποίες ζουν άνθρωποι, κινούνται, μιλούν, διασκεδάζουν και δουλεύουν.
Για παράδειγμα, δείτε πώς είναι η κατάσταση μέσα σε μια ταβέρνα, με κόσμο να τραγουδά, να τρώει, να πίνει:
Οι νέες πανοπλίες της Aloy
Και στο Zero Dawn είχαμε όμορφες στολές, αλλά πλέον το σκηνικό έχει ξεφύγει. Ο σχεδιασμός είναι πιο τολμηρός αυτήν τη φορά και έχουμε μεγαλύτερη ποικιλία και πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
Μα, δείτε μεγαλείο:
Τρομερό στιλ, οριακά καταφέρνει να μην είναι αστείο / photo: Sony-VG24,gr
Και κάτι πιο «σοβαρό»:
Σοβαρή η στολή, όχι η φωτογραφία / photo: Sony-VG24,gr
Δείτε τις στολές αυτές, και ακόμα μία, σε τρία σύντομα βιντεάκια:
Το καινούργιο mount του Horizon Forbidden West
Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια εδώ. Είναι mount, είναι ιπτάμενο. Πετάει. Και είναι και πολύ κουλ.
Δείτε το:
Το Las Vegas
Και για το τέλος, το αγαπημένο μου σημείο από όλο το Horizon Forbidden West. Και από το Zero Dawn μαζί. Κάποια στιγμή, όταν η Aloy φτάνει στην έρημο, μαθαίνει πως εκεί βρισκόταν παλιά, πολύ παλιά, ένα μέρος που λεγόταν “Las Vegas”. Σε μια πολύ εύστοχη κίνηση, η Guerrilla τόλμησε να μας δώσει μια περιοχή που ξεφεύγει από το ύφος του υπόλοιπου κόσμου του παιχνιδιού. Αντί για το κλασικό «φουτουριστικό-πρωτόγονο», εδώ έχουμε έμφαση στην -ξεχασμένη- τεχνολογία. Βλέπουμε τεράστια ολογράμματα, που καλύπτουν τα θαμμένα στην άμμο κατεστραμμένα κτήρια, και τα κάνουν να μοιάζουν όπως ήταν τότε, παλιά, πολύ παλιά.
Το Las Vegas για λίγο ζωντανεύει, βλέπουμε καζίνο, ξενοδοχεία και γιγαντιαία φώτα ενώ τριγύρω υπάρχει μόνο άμμος. Μάλιστα, στην καλύτερη αποστολή όλου του παιχνιδιού, κατεβαίνουμε κάτω από τη γη σε ένα βυθισμένο Λας Βέγκας και κολυμπάμε στα φωτισμένα συντρίμμια του.
Δείτε τις τρομερές περιοχές του Las Vegas (όταν δεν είναι πια βυθισμένο):
Δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο σε αυτό το παιχνίδι. Το στιλ, γενικά, του Horizon είναι πιο «στάνταρ» και δεν παρουσιάζει συχνά τέτοιες ιδέες που φεύγουν προς πιο αλλόκοτο sci-fi, όσον αφορά τουλάχιστον την οπτική του απεικόνιση. Θα ήθελα να δω περισσότερα τέτοια μέρη και, επειδή είμαι σίγουρος πως όλος ο κόσμος θα λατρέψει το Vegas, ίσως δούμε στο επόμενο παιχνίδι της σειράς.
