Lords of the Fallen – Review

Το Lords of the Fallen είναι εδώ. Όχι, όχι αυτό. Το άλλο. Το δεύτερο. Το reboot.

«Από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;», θα ρωτήσετε. «Aπό το 2014;». Εύλογο ερώτημα, μιας και τότε είχε κυκλοφορήσει ένα παιχνίδι με το ίδιο όνομα και με το ίδιο βασικό γνώρισμα: την ετικέτα του souls-like τίτλου. Όμως, όχι, δεν πρόκειται για λάθος. Το Lords of the Fallen του παρόντος κειμένου αποτελεί reboot του franchise, το οποίο άλλαξε χέρια και την ανάπτυξη του αυτή τη φορά δεν έχει αναλάβει η Deck13, αλλά η Hexworks. Κοινός παρονομαστής παραμένει η CI Games, που τώρα έχει μόνο τον ρόλο της εκδότριας εταιρείας.

Πριν από εννιά χρόνια, το Lords of the Fallen ήταν ένας από τους πρώτους τίτλους που επιχείρησαν να ακολουθήσουν τα χνάρια των Dark Souls. Από τότε, αυτές οι κυκλοφορίες έχουν αυξηθεί δραστικά. Η “αρένα”, βέβαια, ακόμα έχει χώρο για επίδοξους μαχητές και η CI Games αποφάσισε να διαγωνιστεί εκ νέου, κρατώντας τη γενικότερη ιδέα που είχε το 2014 (η οποία είχε αποκτήσει το δικό της κοινό), αλλά εξελίσσοντάς τη δραστικά, κάνοντας μια νέα αρχή.

Photo: CI Games / VG24

Γνωστό παραμύθι, φιλότιμη εκτέλεση

Τα όσα πραγματεύεται το σενάριο του Lords of the Fallen δημιουργούν μια αίσθηση déjà vu. Ένας ανώνυμος χαρακτήρας (ο δικός μας), από το πουθενά, καλείται να σώσει ένα βασίλειο που έχει βυθιστεί στη διχόνοια λόγω κάποιας διεστραμμένης θεότητας. Την έχουμε ξανακούσει την ιστορία. Στην περίπτωσή μας ο ήρωας φέρει τον χαρακτηρισμό του Lampbearer, το βασίλειο είναι αυτό του Mournstead και η θεότητα είναι ο Adyr.

Το τάγμα που είχε εξορίσει τον Adyr την τελευταία φορά αποτελεί πλέον μια πηγή διαφθοράς, οπότε εμείς καλούμαστε να εξυγιάνουμε τα πέντε beacons που λειτουργούν σαν ασπίδα του Mournstead, κρατώντας μακριά την εν λόγω θεότητα και τον στρατό της. Για να το κάνουμε αυτό, χρησιμοποιούμε μια μαγική λάμπα, η οποία από πολλούς θεωρείται κακός οιωνός και αιρετικό αντικείμενο, καθώς μας επιτρέπει να εισέλθουμε στον κόσμο των νεκρών κατά βούληση.

Στις 35 περίπου ώρες που διαρκεί το παιχνίδι η αίσθηση του γνώριμου είναι μόνιμη και αδιαμφισβήτητη. Παρ’ όλα αυτά, η Hexworks έχει καταβάλει φιλότιμη προσπάθεια για να διαφοροποιήσει το δημιούργημά της από αυτά του εμπνευστή της. Δηλαδή, ναι μεν, υπάρχει όλη αυτή η δυστυχία, το μυστήριο και η βλοσυρότητα που έχουμε συνηθίσει στους συγκεκριμένους τίτλους, που διατηρούν μια λακωνικότητα για να εστιάζουν στο gameplay, αλλά το Lords of the Fallen είναι λίγο πιο “πολυλογάδικο”.

Αυτό σημαίνει ότι πού και πού τού αρέσουν τα δραματικά cutscenes και γενικά οι NPCs του εμπλέκονται αρκετά με τον κόσμο του, είτε μέσω ιστοριών που θα σας διηγηθούν, είτε μέσω side quests που θα τους αφορούν. Είναι μια ωραία προσέγγιση, μιας και συνήθως οι souls-like τίτλοι εστιάζουν κυρίως στη βασική πλοκή, προσφέροντας πληροφορίες με το σταγονόμετρο για να διατηρήσουν την αίσθηση του μυστηρίου. Το Lords of the Fallen, όμως, έχει ένα πλούσιο κόσμο, με άφθονο lore, που περιμένει να ασχοληθείτε μαζί του κατ’ επιλογήν. Μπορείτε να τον αγνοήσετε και να δώσετε βάση μόνο στις μάχες από την αρχή μέχρι το τέλος (δεν θα σας εμποδίσει κανείς), αλλά μπορείτε επίσης και να εμπλακείτε στη ζωή των διαφόρων προσωπικοτήτων που θα βρουν καταφύγιο στο κεντρικό hub. Τα quests τους θέλουν προσοχή και συγκεκριμένα βήματα σε συγκεκριμένες στιγμές, τα οποία δεν θα σας εξηγήσει με λεπτομέρεια κανείς. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, σε καμία περίπτωση δεν χαλάνε το μυστήριο και σίγουρα κάνουν τις περιοχές πιο “ζωντανές” με την παρουσία τους και το υψηλής ποιότητας voice acting τους.

Photo: CI Games / VG24

Ακονίζοντας ξίφη, ακονίζοντας και υπομονή

Σε τίτλους όπως αυτόν με τον οποίο ασχολούμαστε στο συγκεκριμένο κείμενο, το gameplay έχει μέγιστη σημασία, ειδικά όσον αφορά στη μάχη. Η αίσθηση ομαλότητας, η άμεση ανταπόκριση και οι αξιόπιστοι χειρισμοί είναι τα χαρακτηριστικά που μπορούν να καταδικάσουν ή να σώσουν ένα τέτοιο παιχνίδι. Το Lords of the Fallen δεν αποτελεί το καλύτερο δείγμα σε τίποτα από αυτά, αλλά καταφέρνει να μην ξεπεράσει το νοητό όριο που υπάρχει πριν ο παίκτης αρχίσει να αισθάνεται πως αδικείται ή πως μια κυκλοφορία δεν αξίζει τον χρόνο και την προσπάθειά του.

Ουσιαστικά, ο βασικός κορμός που έχει δημιουργήσει η Hexworks είναι δοκιμασμένος και στιβαρός. Βάναυσες μάχες με σπαθιά, δόρατα, πελέκεις και ξόρκια (μεταξύ άλλων), με πανοπλίες τύπου Μεσαίωνα και ασπίδες σε διάφορα μεγέθη για προστασία. Μπορείτε να αμυνθείτε, να αποφύγετε τις επιθέσεις με μανούβρες, να επιτεθείτε. Γνωστές οι κινήσεις, γνώριμος και ο χορός. Θέλετε να παίξετε με δύο όπλα μαζί; Μπορείτε. Μάλιστα, ανάλογα σε ποιο χέρι κρατάει ο χαρακτήρας σας το κάθε όπλο, το moveset αλλάζει. Οι κινήσεις έχουν το βάρος που χρειάζεται, η χορογραφία των επιθέσεων είναι επαρκώς εντυπωσιακή και οι ποικιλία σε εξοπλισμό και προσεγγίσεις μεγάλη.

Κάπου στη διαδρομή όμως χάνεται αυτή η απόλυτη αίσθηση συγχρονισμού και αξιοπιστίας που απογειώνει την όλη εμπειρία. Ο χαρακτήρας θα τύχει να κάνει dodge σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που ορίσατε (θα αποφύγετε το χτύπημα του εχθρού, αλλά και πάλι…) ή ένα βήμα παραπάνω από τη στιγμή που θα δώσετε την εντολή να σταματήσει να τρέχει (στην προκειμένη ξενίζει και το animation που δεν προφταίνει να αλλάξει αρκετά γρήγορα). Ίσως να κάνει ένα επιπλέον swing με το σπαθί του επίσης, ενώ εσείς έχετε αλλάξει την εντολή σας λίγο νωρίτερα. Δεν υπάρχει η άρτια αμεσότητα που χρειάζεται το σύστημα μάχης του ώστε να μην κατακριθεί έστω και λίγο. Παράλληλα όμως, τα ελαττώματά του παραμονεύουν τόσο στη λεπτομέρεια, που κάποιος μπορεί να τα αγνοήσει ή να μάθει να τα διαχειρίζεται.

Photo: CI Games / VG24

Κάμερα 1 – Developers 0

Δεν έχω ιδέα από όρους στοιχηματισμού, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι το πιο σίγουρο στοίχημα που θα μπορούσατε να παίξετε στη ζωή σας θα ήταν αυτό της κάμερας ενός παιχνιδιού εναντίον των developers. Μια ζωή οι δεύτεροι χάνουν. Προς έκπληξη κανενός και στο Lords of the Fallen η δεύτερη ομάδα χάνει. Καμία ανατροπή.

Στην προκειμένη το πρόβλημα δεν είναι συχνό, μπορεί όμως να γίνει σοβαρό. Παραδείγματος χάρη, στα χαμηλοτάβανα δωμάτια η κάμερα αρχίζει και “παίζει” προς όλες τις κατευθύνσεις όταν το κεφάλι του χαρακτήρα σχεδόν αγγίζει την οροφή. Το ίδιο συμβαίνει και όταν βρίσκεστε υπερβολικά κοντά ή κάτω από έναν μεγαλύτερο εχθρό, ή αν επιχειρήσετε να περάσετε μέσα από κάποιο εμπόδιο με μεγάλο ύψος, όπως μια στοίβα από χιόνι.

Φως, άναψε

Backtrack και επιστροφή στη μαγική λάμπα που προαναφέραμε. Αυτό το απλό, αλλά και αμφιλεγόμενο αντικείμενο, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο Lords of the Fallen και στην πραγματικότητα δεν είναι διόλου “απλό”, αφού το φως του σχίζει το πέπλο μεταξύ του πραγματικού κόσμου (Axiom) και του κόσμου των νεκρών (Umbral).

Οι επιπλοκές αυτής της δυνατότητας είναι πολλές και στην ουσία εδώ είναι το σημείο που το εγχείρημα της Hexworks καταφέρνει πραγματικά να διαφοροποιηθεί από τα παιχνίδια του είδους του. Το πιο βασικό είναι πως ανά πάσα ώρα και στιγμή υπάρχουν δύο εκδοχές της κάθε περιοχής που επισκέπτεστε για να εξερευνήσετε, αλλά για αυτό θα μιλήσουμε αναλυτικά σε λίγο.

Photo: CI Games / VG24

Προς το παρόν, θα σταθούμε στις άλλες ευκαιρίες που δημιουργεί αυτή η λάμπα, όπως αυτή του να δημιουργείτε δικό σας mini checkpoint (vestige) σε ορισμένα σημεία, για να κάνετε level up, να γεμίσετε τα healing items ή να χρησιμοποιήσετε το fast travel. Μπορείτε να έχετε ένα ενεργό κάθε φορά, αλλά ουσιαστικά αυτός είναι ο τρόπος που η Hexworks προσφέρει μια χείρα βοηθείας στους παίκτες, ώστε να μην τρέχουν πίσω στα μεγάλα vestiges (“ξαδελφάκια” των bonfires) όποτε ξεμένουν από healing items.

Έπειτα, με τη λάμπα μπορείτε να αποδεσμεύσετε το πνεύμα από το σώμα του εχθρού για λίγα δεύτερα (soulflay), είτε για να τους ακινητοποιήσετε έστω για μια στιγμή, είτε για να επιτεθείτε στην άυλη μορφή τους, όταν αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κάνετε damage. Η δεύτερη περίπτωση ήταν η μόνη που θεωρήσαμε πως άξιζε τον κόπο, καθώς στην πρώτη το παράθυρο που προσφέρεται για να ανασκουμπωθείτε είναι πολύ μικρό.

Πάντως, οι “ελεημοσύνες” του μικρού και θαυματουργού αυτού αντικειμένου δεν σταματάνε σε όσα προαναφέραμε, αφού σας δίνει και μια δεύτερη ευκαιρία πριν χάσετε για τα καλά και επιστρέψετε στο τελευταίο vestige που επισκεφθήκατε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πως δεν είστε ήδη στον κόσμο των νεκρών (Umbral), αφού το παιχνίδι σας ανασταίνει αυτόματα σε αυτόν, αν πεθάνετε στον κανονικό (Axiom).

Στην αντίπερα όχθη

Όμως, κάθε φορά που χρησιμοποιείτε τη λάμπα για να εισέλθετε στον κόσμο των νεκρών τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Μπορείτε να πραγματοποιήσετε το “άλμα” οποιαδήποτε στιγμή, αλλά για να επιστρέψετε στην πραγματικότητα πρέπει είτε να ξεκουραστείτε σε ένα vestige, είτε να βρείτε ένα από τα μικρά αγαλματίδια που βρίσκονται σε διάφορα σημεία του χάρτη και σπάνε κατά τη χρήση τους.

Photo: CI Games / VG24

Γιατί να θέλετε να βγείτε; Γιατί οι εχθροί εκεί είναι περισσότεροι και μάλιστα, δεν σταματάνε ποτέ. Αντιθέτως, όσο περνάει η ώρα αρχίζουν να σας καταδιώκουν ακόμα πιο επικίνδυνα πλάσματα, μέχρι που εν τέλει, μετά από περίπου επτά λεπτά μέσα στον κόσμο των νεκρών, έρχεται και ένα κόκκινο πνεύμα που σας αποτρέπει από το να γιατρευτείτε και σας ακολουθεί σχεδόν παντού.

Γιατί να θέλετε να μείνετε τότε; Γιατί οι ανταμοιβές σας πολλαπλασιάζονται όσο το ρίσκο μεγαλώνει και η ώρα περνάει. Στο επτάλεπτο το multiplier είναι x3. Ακόμα και αν δεν θέλετε να σηκώσετε αυτό το πέπλο όμως, είστε αναγκασμένοι.

Η Hexworks έχει κάνει κάτι έξυπνο και το έχει κάνει εξαιρετικά: έχει συνδέσει άρρηκτα την πρόοδο στο παιχνίδι με την εναλλαγή ανάμεσα στις δύο όψεις του κόσμου του. Μια γέφυρα που έχει σπάσει στον κόσμο των ζωντανών είναι ακόμα εκεί στον κόσμο των νεκρών. Μια πόρτα που σας κόβει τον δρόμο στην πραγματικότητα, στην αντίπερα όχθη δεν υπάρχει και ούτω καθεξής.

Βέβαια, δεν χρειάζεται απαραίτητα να κάνετε τη μετάβαση για να προχωρήσετε. Εφόσον σας το επιτρέπει η περίπτωση, μπορείτε να σηκώσετε ψηλά τη λάμπα σας και να… ρίξετε μια ματιά στον άλλον κόσμο. Ανά πάσα ώρα και στιγμή, όπου φωτίσει η λάμπα, θα δείτε τι υπάρχει στην άλλη μεριά, είτε αυτό είναι ένα πέρασμα, είτε ένα αντικείμενο αξίας. Προσοχή όμως, όπως μπορείτε να δείτε εσείς τι υπάρχει στην άλλη μεριά, έτσι και ό,τι υπάρχει στην άλλη μεριά μπορεί να δει εσάς και εάν καταφέρει να σας ακουμπήσει, τότε σας τραβάει στον κόσμο του.

Photo: CI Games / VG24

Cosmic horror, αγάπη μου

Αξίζουν πολλά κομπλιμέντα στη Hexworks για αυτό που έχει καταφέρει. Κάθε περιοχή έχει ουσιαστικά σχεδιαστεί δύο φορές. Ναι μεν η βασική δομή είναι η ίδια, αλλά δεν έχει χρησιμοποιήσει τη διπλή πραγματικότητα απλά για να προσθέσει γέφυρες, αφήνοντας όλο το υπόλοιπο περιβάλλον ίδιο.

Ο κόσμος των νεκρών είναι άχρωμος, γεμάτος με απελπισμένα υπολείμματα ψυχών και φρικαλεότητες. Κουφάρια νεκρών που προσπαθούν απελπισμένα να βρουν μια πηγή φωτός, μια πηγή ζωής. Θα σηκώσετε τη λάμπα σας να φωτίσετε ένα ταφικό μνημείο και γύρω του θα δείτε απολιθωμένα όντα να προσπαθούν να το αγγίξουν. Μέσα από έναν ραγισμένο τοίχο ξεπροβάλλουν δύο σκελετωμένα χέρια, κάποιας άγνωστης οντότητας. Μπροστά σας θα δείτε μια ιπτάμενη οντότητα που θα επιχειρήσει να σας αρπάξει.

Αυτή η διπλή πραγματικότητα δεν έχει φτιαχτεί με επιπολαιότητα και τεμπελιά. Υπάρχει σκέψη από πίσω, υπάρχει πλάνο, κόπος και σωστή εκτέλεση. Η εξερεύνηση είναι το καλύτερο που έχει να προσφέρει το Lords of the Fallen για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Υπερφόρτωση(;)

Το τίμημα για όλα αυτά τα επικίνδυνα, κερδοφόρα και ενδιαφέροντα ταξίδια μεταξύ Axiom και Umbral το πληρώνει το… performance του τίτλου κατά κάποιον τρόπο.

Φτιαγμένο στην Unreal Engine 5, το Lords of the Fallen είναι οπτικά εντυπωσιακό, προσφέροντας επιβλητικά κάστρα, ναούς, βάλτους, σπηλιές και λίμνες, υπό διάφορες συνθήκες φωτισμού και καιρικών φαινομένων. Η ποικιλία στις περιοχές και το level design είναι αξιοθαύμαστα, με τις περιοχές να συνδέονται σαν ένας ατελείωτος λαβύρινθος σχεδόν από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά, δυστυχώς, αυτή η φιλοδοξία επηρεάζει το frame rate, δημιουργώντας καμιά φορά stutter και framedrops, κυρίως στα περιβάλλοντα και τους εχθρούς. Η Hexworks έχει κάνει μια σειρά από updates που έχουν βελτιώσει την κατάσταση, αλλά προς το παρόν τα προβλήματα δεν έχουν εξαλειφθεί σε κανένα από τα δύο modes που είναι διαθέσιμα στις κονσόλες (performance – quality).

Photo: CI Games / VG24

Τεχνικά προβλήματα παρατηρήσαμε και στο multiplayer, ανεξαρτήτως αν επιλέξαμε το co-op ή το PvP. Πολύ συχνά είχαμε αποσυνδέσεις, ενώ πολλές φορές όταν κατορθώναμε να παίξουμε, η ποιότητα της σύνδεσης ήταν τόσο κακή που σύμμαχοι και εχθροί τηλεμεταφέρονταν ή κατάφερναν να περάσουν hits που στην οθόνη μας δεν έβγαζαν νόημα.

Κάπου σε έχω ξαναδεί, κάπου σε ξέρω

Λίγο πριν φτάσουμε στο τέλος αυτής της κριτικής, ας μιλήσουμε για κάτι που είναι μείζονος σημασίας σε όλα τα souls-like: τα bosses. Το Lords of the Fallen έχει περίπου 30 boss encounters. Κάποια είναι περισσότερο εντυπωσιακά, κάποια λιγότερο, κάποια είναι πιο δύσκολα, κάποια πιο εύκολα, όμως όλα είναι μοναδικά και προσεγμένα στον σχεδιασμό. Πάραυτα, μάλλον κανένα δεν θα μας μείνει αξέχαστο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα βρήκαμε κάτι λιγότερο από καλά.

Το μεγαλύτερο λάθος της Hexworks σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού είναι το γεγονός πως αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κάποια bosses ως απλούς εχθρούς σε μεταγενέστερες περιοχές, αντί να σκαρφιστεί κάποια νέα απειλή. Πέρα από τα bosses, η ποικιλία στους υπόλοιπους εχθρούς είναι αρκετή, αλλά όχι και πολύ μεγάλη.

Από άποψη δυσκολίας πάντως δεν είναι και το πιο απαιτητικό παιχνίδι που θα παίξετε, αλλά αν δεν έχετε επαφή με το είδος μάλλον θα σας παιδεύσει.

Photo: CI Games / VG24

Το καλύτερο Lords of the Fallen, αλλά όχι και το καλύτερο souls-like

Ανάμεσα στον τίτλο του 2014 και του 2023, ο δεύτερος είναι ξεκάθαρα ο ανώτερος και όχι απλά επειδή είναι ο πιο πρόσφατος και ανώτερος τεχνικά. Το νέο Lords of the Fallen είναι ένα παιχνίδι που εντυπωσιάζει σε αρκετά σημεία και καταφέρνει να ξεχωρίσει με τις αρμονικές εναλλαγές ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, καθώς και με τις έξυπνες ιδέες του γύρω από την εξερεύνηση.

Ενάντια στον απαιτητικό ανταγωνισμό όμως χάνει έδαφος στις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, αφού σχεδόν σε όλους τους τομείς το εγχείρημα της Hexworks έχει μικρές (ή μεγάλες) ατέλειες, που δημιουργούν μια στοίβα από ελαττώματα.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Hexworks
Εκδότρια Εταιρεία: CI Games
Είδος: Action role-playing
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 13 Οκτωβρίου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.