Lost in Play – Review

Το Lost in Play είναι παιχνίδι που θεματικά πιάνει 100% την αχαλίνωτη παιδική φαντασία, τη δένει με καθαρό point ‘n click gameplay και τη γαρνίρει με εικαστικά που στάζουν μέλι.

Κάποτε έβλεπα τα point ‘n click κι έλεγα ότι θέλω κι εγώ να φτιάξω ένα τέτοιο παιχνίδι στη ζωή μου. Τα αγαπούσα. Τα πραγματικά ξεχωριστά συναισθήματα που σου χάριζαν όταν έλυνες κάποιον δύσκολο γρίφο, ειδικότερα όταν το στόρι που τα συνόδευε ήταν αξιοπρεπές, παρέμειναν στη μνήμη μου ως κάτι ανεκτίμητο. Η βιομηχανία βέβαια εξελίχθηκε. Τα point ‘n click χάθηκαν στα βάθη των ετών και τη θέση τους πήραν πιο… επιφανειακοί τίτλοι. Ο developer πλέον δεν νοιάζεται να ακονίσει το μυαλό του παίκτη, αλλά αρκείται σε ένα απλό παζλ που απλά θέλει χρόνο και όχι ιδιαίτερη σκέψη. Το engagement πλέον προκαλείται με επανάληψη και σχέδια που εκμεταλλεύονται τους «ψυχαναγκασμούς» του παίκτη.

Ναι, αυτό λέγεται «τσουβάλιασμα». Μπορεί να μην είναι σωστό, όμως είναι μερικές σκόρπιες σκέψεις μιας ευρύτερης κουβέντας που θα μπορούσε να γίνει με θέμα τo είδος των point ‘n click adventures. Η αλήθεια δεν είναι ακριβώς εκεί, βέβαια. Ανά τα χρόνια, κυκλοφορούν και διαμαντάκια στο είδος, σαφώς μικρότερες παραγωγές μόνο πλέον, που σκοπό έχουν να δώσουν κάτι από την αίγλη των παλαιότερων υπερ-παραγωγών. Ας μην ξεφύγουμε όμως. Ανάμεσα σε αυτές τις νέες προσπάθειες βρίσκουμε και το Lost in Play.

Το παιχνίδι με κέρδισε από τα πρώτα δευτερόλεπτα του trailer που παρακολούθησα.

Ζωντανεύει την παιδική αθωότητα

Δεν θέλει και πολύ. Όταν η παιδική αθωότητα απεικονίζεται με στιλ Pixar ή τελοσπάντων κάτι που μπορεί να μην χρησιμοποιεί διαλόγους, αλλά ευφάνταστα σχεδιασμένα περιβάλλοντα και χαρακτήρες, που συνεννοούνται μέσω εκφράσεων του προσώπου ή στάσης του σώματος, τότε είναι πιο εύκολο να σε γοητεύσει. Όταν αυτά τα σχέδια δε είναι και εξαιρετικά καλοσχεδιασμένα και χτυπούν κάποιο ευαίσθητο σημείο της παιδικής σου ηλικίας ή των αναμνήσεων, τότε ξεκάθαρα ο developer σε κάνει ό,τι θέλει… με την καλή έννοια.

Το Lost in Play είναι ένας point ‘n click adventure τίτλος, που αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού και ενός κοριτσιού, που δεν θυμάμαι αν μου είπε ότι είναι αδέλφια ή το συμπέρανα μόνος μου, όμως δεν είναι εκεί το θέμα. Το παιχνίδι αναλαμβάνει να μεταφέρει επί της οθόνης τους κόσμους που φαντάζεται το κάθε παιδί όταν παίζει ένα παιχνίδι με τους φίλους του. Τα «παιχνίδια στις αλάνες», αν θέλετε. Ελάτε να παίξουμε «βρικόλακες και φαντάσματα» μού έλεγαν τα άλλα παιδάκια -πριν 25 χρόνια- στην πλατεία. Αυτό έπαιρνε σάρκα και οστά στο κεφάλι μας, όπου το κάθε παιδί έμπαινε στον ρόλο του, ζώντας για το παιχνίδι. «Είμαι αρκούδα», έλεγε ένα άλλο παιδί και τρέχαμε σαν χαζά τα υπόλοιπα.

Ανοίξτε το σεντούκι με τον θησαυρό / Photo: Joystick Ventures

Αυτές οι εικόνες νοσταλγίας έρχονται ξανά στη μνήμη μέσα από αυτό που κάνει το Lost in Play. Το παιχνίδι εκτυλίσσεται μέσα από 15 κεφάλαια, καθένα εκ των οποίων μπορεί να διαρκέσει από 5 λεπτά μέχρι… αρκετά λεπτά, φτάνοντας σύνολο τις 4-5 ώρες. Στο κάθε κεφάλαιο θα ελέγχετε το κορίτσι, το αγόρι ή και τους δύο, καθώς θα παίζουν μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους, την οποία το παιχνίδι αναλαμβάνει να ζωντανέψει στις οθόνες σας για να μεταφέρει στον παίκτη την εμπειρία των παιδιών.

Η αυλή στο σπίτι τους μετατρέπεται σε μυστηριώδες δάσος, τα πάρκα σε ανεξερεύνητα βασίλεια και τα ζωάκια της φύσης σε δράκους και άλλα μυθικά πλάσματα. Όλες οι αλλαγές γίνονται με πανέμορφο τρόπο, καθώς το στιλ γραφικών, που μοιάζει με χειροποίητες ζωγραφιές, μαζί με τα απίθανα animations, θυμίζουν μια 2D ταινία κινουμένων σχεδίων που ζωντανεύει. Η ποικιλία είναι απαράμιλλη. Όχι μόνο αυτό, αλλά θα βρείτε πολλές έξυπνες σκηνοθετικές παρεμβάσεις, με χρώματα που δίνουν τον τόνο της ατμόσφαιρας ή έξυπνες προσθήκες αντικειμένων που παραλλάσσουν τη σκηνή για να μοιάζει μοναδική. Το εκτίμησα ιδιαίτερα αυτό. Δεν θα δείτε ίδια περιβάλλοντα ούτε κατά διάνοια. Καμία περιοχή δεν μοιάζει με καμία άλλη και αυτό συνεχίζεται και στο πρακτικό του θέματος, δηλαδή το gameplay.

Αγνοί, παραδοσιακοί γρίφοι point ‘n click adventure

Σε αυτό το κομμάτι, παρότι υπάρχουν ενστάσεις, κυριαρχεί η ίδια λογική: οι γρίφοι δηλαδή δεν είναι fetch quests και ξεπέτες, αλλά έχουν από πίσω τους μια ιδέα, μια προγραμματισμένη αλληλουχία, όπως τότε, στα παλιά adventures. Δυστυχώς, δεν έχουν τον ίδιο αριθμό επιπέδων, δηλαδή δεν είναι το ίδιο πολύπλοκοι, καθώς το Lost in Play φαίνεται πως σαφώς στοχεύει σε μικρές ηλικίες με τη δυσκολία των παζλ να παραμένει εν μέρει μικρή.

Για παράδειγμα, ένας χαρακτήρας μπορεί να σας πει τι θέλει (πάντα μέσω νοημάτων) και μετά να πρέπει να ψάξετε σε 3-4 οθόνες, από τις οποίες αποτελείται το συγκεκριμένο κεφάλαιο (ή αλλιώς, στάδιο του ταξιδιού σας) μέσα στις οποίες θα έχετε συγκεκριμένα αντικείμενα με τα οποία θα μπορείτε να διαδράσετε. Συνήθως, αφού ολοκληρώσετε τους συνδυασμούς των αντικειμένων, πχ. να κόψετε ένα κλαδί να το πάτε σε κάποιον για να σας δώσει κάτι που θα σας χρησιμεύσει σε ένα ευρύτερο πλάνο, κ.ο.κ., έρχεται η ώρα για ένα κάπως πιο δύσκολο παζλ.

Αυτά τα «boss puzzles», όπως θα τα έλεγα, είναι στην ουσία τις περισσότερες φορές παραλλαγή κάποιου γνωστού παιχνιδιού, πχ. ντάμα ή σκάκι ή κάποιο παζλ λογικής. Αυτά δυσκολεύουν αρκετά από τη μέση του παιχνιδιού περίπου και θα τολμούσα να πω ότι, σε περίπτωση που παίζετε μαζί με το παιδί σας, πιθανώς να είναι η στιγμή που το μικρό θα «τα βρει σκούρα» και θα ζητήσει τη βοήθειά σας, κάτι που ίσως κι εσείς βέβαια να μην καταφέρετε.

Ευτυχώς υπάρχει ένα αρκετά καλοσχεδιασμένο σύστημα για hints, το οποίο σας εμφανίζει μια εικόνα, όταν πατήσετε το αντίστοιχο κουμπί, στο σημείο που έχετε κολλήσει. Τότε, θα εμφανιστεί στην οθόνη σας μια εικόνα που θα περιγράφει μινιμαλιστικά το τι θα πρέπει να κάνετε. Όπως και να έχει δεν θα κολλήσετε σε παζλ του πρώτου είδους, αφού οι λύσεις και τα αντικείμενα είναι πεπερασμένα. Ίσως όμως κολλήσετε σε κάποια από τα παζλ της άλλης κατηγορίας, που αναφέραμε.

Όσον αφορά στη δομή, το Lost in Play, θα μπορούσε να είναι πολλά παραπάνω, καθώς αυτή η τόσο έντονη γραμμικότητα μπορεί να βοηθά τον παίκτη να μην χαθεί με τα παζλ και τις προτεραιότητές του, όμως αναδεικνύει απλότητα που θα βρίσκαμε σε κάποιο mobile game κι ενώ τα παζλ αυτά καθ’ αυτά, αλλά και οι υπόλοιποι τομείς δείχνουν κάτι άλλο, συγκεκριμένα η δομή του το κάνει να φαίνεται πιο… «μικρό».

Το νυχάκι θέλει μια περιποίηση / Photo: Joystick Ventures

Οι απίθανοι σχεδιασμοί των χαρακτήρων, όπως ο κύριος… νεράιδα ή ο καλικάντζαρος με τη φωνή του Ταζ δίνουν «ψυχή» στο Lost in Play, το οποίο μαγεύει έτσι κι αλλιώς με το concept, αλλά και τα απίθανα γραφικά του. Διέπεται από συνοχή και αυτό είναι σπάνιο στα παιχνίδια της κατηγορίας του. Αν υπήρχε μια ευρύτερη ιδέα για τη δομή και δεν κολλούσε τόσο στενά στους… κανόνες του, τότε ίσως να μιλούσαμε και για αριστούργημα. Όπως και να έχει όμως, επενδύστε σε αυτό, καθώς εύκολα θα σας λιώσει την καρδούλα.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ Nintendo Switch, PC
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ Nintendo Switch
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Happy Juice Games
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Joystick Ventures
Είδος:‌ Adventure, Point and Click
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 10 Αυγούστου 2022
Επίσημη ιστοσελίδα: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.