Το Marvel’s Midnight Suns είναι ένας συνδυασμός των στοιχείων για τα οποία είναι γνωστή η Firaxis, με τους ήρωες της γνωστής εταιρείας κόμικ. Πώς τα πάει; Διαβάστε παρακάτω, στο review.
Χωρίς αμφιβολία, το Marvel’s Midnight Suns βασίζεται σε μια παράξενη ιδέα, που είναι, πάντως, πολύ ενδιαφέρουσα.
Αν μου ζητήσετε να περιγράψω σύντομα τον νέο τίτλο της Firaxis, θα πω ότι προσπαθεί να συνδυάσει τις μάχες και τις αναβαθμίσεις των XCOM, στοιχεία από παιχνίδια με κάρτες, τις επαφές με άλλους χαρακτήρες σε στιλ Mass Effect, την κοινωνικοποίηση τίτλων όπως το Fire Emblem, και την εξερεύνηση ενός metroidvania.
Ακούγεται μπερδεμένο; Ακούγεται «πολύ»; Μην ανησυχείτε, δεν είναι. Δηλαδή, είναι πολύ, είναι μπόλικο, έχει μεγάλη διάρκεια, αλλά δεν είναι μπερδεμένο. Αντίθετα, μάλιστα, ο τρόπος με τον οποίο η Firaxis έχει συνδυάσει τα ξεχωριστά είδη είναι υποδειγματικός.
Οι μάχες -Είναι το Midnight Suns ένα XCOM με «Marvel» περιτύλιγμα;
Η κάμερα στις μάχες του Midnight Suns είναι παρόμοια μ’ εκείνη του XCOM της Firaxis: βλέπουμε τη δράση από ψηλά, αλλά σε κάποιες στιγμές το πλάνο έρχεται πίσω από την πλάτη των χαρακτήρων μας.
Πάλι, πρόκειται για turn-based σύστημα μάχης, παίζουμε δηλαδή σε σειρές: πρώτα εμείς, μετά οι εχθροί, πάλι εμείς, ξανά οι εχθροί, και πάλι απ’ την αρχή.
Σε μια πρώτη ανάγνωση, φαίνεται ότι πρόκειται για το ίδιο σύστημα μάχης, με μόνη σημαντική διαφορά τις κάρτες. Ωστόσο, μετά από μερικές ώρες, όσο αρχίσουμε να μαθαίνουμε καλύτερα τους μηχανισμούς, βλέπουμε τις διαφορές στην προσέγγιση.
Το XCOM ήθελε να στήσει μονομαχίες με στρατηγική, στις οποίες κάθε κίνηση έχει σημασία, με αγχωτικές αναμετρήσεις σε μεγάλους χώρους. Το Midnight Suns θέλει να στήσει μάχες με υπερήρωες, σε μικρές τοποθεσίες, με ξύλο, ακτίνες, φωτιές, με τοίχους να διαλύονται, σωλήνες να σπάνε, αντικείμενα να εκτοξεύονται παντού.
Το σύστημα πετυχαίνει πλήρως σε αυτό το κομμάτι, αλλά για να το κάνει αυτό θυσιάζει κάτι στην πορεία. Οι μάχες είναι διασκεδαστικές, γεμάτες με εύστοχες ιδέες. Οι μηχανισμοί με τις κάρτες, όσο κι αν μπορεί να φαίνονται αταίριαστοι, τελικά δεν επηρεάζουν αρνητικά το gameplay.
Στο Midnight Suns, λοιπόν, έχουμε στην ομάδα μας αρκετούς ήρωες από τα κόμικ της Marvel, εκ των οποίων επιλέγουμε τρεις, κάθε φορά που πηγαίνουμε σε μάχη.
Πώς λειτουργεί το σύστημα με τις κάρτες
Ο κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του «deck» με κάρτες και εμείς διαλέγουμε ποιες από αυτές θα του «φοράμε» για να χρησιμοποιεί όταν αντιμετωπίζει εχθρούς.
Κάποιες κάρτες λειτουργούν ως επιθέσεις, άλλες μας δίνουν buffs, μερικές μας θεραπεύουν και, γενικά, ο ρόλος τους είναι αντίστοιχος με εκείνον των abilities, των επιθέσεων, των ικανοτήτων γενικά σε άλλα παιχνίδια αυτού του τύπου.
Οι κάρτες αντιπροσωπεύουν και το στοιχείο της τύχης στο Midnight Suns, καθώς δεν υπάρχει «miss», δεν αποτυγχάνουν οι επιθέσεις μας. Υπάρχουν κάποιες κινήσεις που έχουν ποσοστά επιτυχίας για επιπλέον λειτουργίες, όμως καμία δεν αποτυγχάνει πλήρως -έτσι, μπορούμε να υπολογίσουμε κάθε κίνησή μας στις μάχες.
Οι κάρτες, όμως, εμφανίζονται με τυχαίο τρόπο: σε κάθε σειρά, παίρνουμε κάποιες στο «χέρι» μας, χωρίς να μπορούμε να ελέγξουμε με ακρίβεια ποιες θα είναι, ούτε να αποφασίσουμε τη σειρά εμφάνισής τους.
Μια άλλη, μεγάλη διαφορά μεταξύ Midnight Suns και XCOM εντοπίζεται στον τρόπο κίνησης στον χώρο. Εδώ, δεν υπάρχουν πλέγματα, δεν υπάρχουν περίπλοκα επίπεδα. Στο Midnight Suns οι μάχες λαμβάνουν χώρα σε μια «αρένα», περίπου στρογγυλή, στην οποία κινούμαστε κατά βούληση.
Αν θέλουμε να μετακινήσουμε έναν χαρακτήρα από τη μία άκρη ως την άλλη, δεν υπάρχουν περιορισμοί. Ωστόσο, έχουμε μόνο μία κίνηση σε κάθε σειρά μας (μπορούμε, όμως, να μετακινήσουμε τους ήρωες και μέσω των επιθέσεών τους, πάντα με ξεκάθαρες ενδείξεις ώστε να ξέρουμε ακριβώς πού θα βρεθούν).
Στην αρχή, κατά τη διάρκεια των πρώτων ωρών, οι μάχες φαίνονται πολύ απλές -φτάνουν σε σημείο να μοιάζουν περισσότερο με μονομαχίες σε παιχνίδι με κάρτες παρά σε τίτλο στρατηγικής, και μάλιστα της Firaxis.
Σιγά-σιγά, όμως, ξεκλειδώνουμε κάποιους νέους μηχανισμούς, οι οποίοι ανοίγουν τους ορίζοντες κάπως. Βρίσκουμε τρόπους να συνδυάζουμε επιθέσεις, να επεκτείνουμε τον αριθμό των κινήσεων που έχουμε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε σε μια σειρά, μαθαίνουμε πώς να αντιμετωπίζουμε τον κάθε τύπο εχθρού. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το πώς έχει διαμορφωθεί ο κάθε χαρακτήρας, ώστε να παίζει με το ίδιο σύστημα μάχης αλλά να ξεχωρίζει και να στηρίζεται σε «κλασικές» για εκείνον κινήσεις.
Υπάρχει βάθος, σίγουρα, και το αποτέλεσμα είναι σταθερά διασκεδαστικό. Ωστόσο, ποτέ δεν φτάνει σε βάθος αντίστοιχο με εκείνο των XCOM.
Πιο εύκολο από το XCOM
Οι αναμετρήσεις στο Midnight Suns, αν και είναι καλοστημένες, είναι εύκολες. Για ένα άτομο με εμπειρία σε τέτοιου τύπου παιχνίδια, η πρόκληση αποδεικνύεται ιδιαίτερα χαμηλή. Βέβαια, καθώς ένας τίτλος που βασίζεται σε κόμικ της Marvel αναμένεται να προσελκύσει μεγαλύτερο εύρος κοινού από ένα σκληροπυρηνικό παιχνίδι στρατηγικής, η «στροφή» αυτή είναι δικαιολογημένη.
Όμως, ακόμα και για αρχάριους, δεν πρόκειται για ιδανική περίπτωση: η χαμηλή δυσκολία σημαίνει ότι υπάρχουν λιγότεροι μηχανισμοί, τελικά, ενώ όταν επιλέγουμε πιο απαιτητικό mode κυρίως αυξάνονται μεταβλητές όπως το health και το damage των εχθρών, δεν προκύπτουν, δηλαδή, νέα, πιο περίπλοκα σενάρια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το Midnight Suns δεν προσπαθεί να παρουσιάζει σενάρια και μηχανισμούς. Θα δείτε πολλούς τύπους εχθρών, με διαφορετικές συμπεριφορές και ικανότητες (πάντα ξεκάθαρα όλα), θα παίξετε σε αρκετών τύπων αποστολές με διαφορετικούς στόχους.
Υπάρχει αρκετή ποικιλία, αλλά δεν είναι αρκετή. Από ένα σημείο και μετά, ιδίως εξαιτίας της δομής του campaign που μας αναγκάζει να παίξουμε «απλές» αποστολές μεταξύ των βασικών, προκύπτει επανάληψη η οποία, ειδικά προς το τέλος, αρχίζει να κουράζει.
Τελικά, πόσο διαρκεί το Marvel’s Midnight Suns;
Ακούσαμε, πριν από την κυκλοφορία του τίτλου, ότι το campaign του διαρκεί 60 ώρες ή και παραπάνω. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ακριβώς έτσι.
Βλέπετε, στο Midnight Suns, εκτός από μάχες, υπάρχουν πολλές ακόμα δραστηριότητες. Αν παίξουμε «τρέχοντας» και πηγαίνουμε από μάχη σε μάχη, για να προχωρήσουμε στην επόμενη αποστολή και να τελειώσουμε γρήγορα το campaign, θα χρειαστούμε περίπου 30 ώρες.
Μετά, αν το άτομο που παίζει επιθυμεί να ασχοληθεί με τα υπόλοιπα κομμάτια του τίτλου, μπορεί να περάσει τις 50 ώρες άνετα, χωρίς να βαρεθεί, καθώς το περιεχόμενο είναι ουσιαστικό.
Τι κάνουμε εκτός μάχης
Το πιο ενδιαφέρον τμήμα του τίτλου, μάλιστα, το βρίσκουμε εκτός μάχης. Οι ήρωές μας έχουν συγκεντρωθεί σε ένα μοναστήρι, σε ένα ακατοίκητο μικρό νησί.
Το setting αυτό είναι ένα από τα πιο δυνατά «χαρτιά» του Midnight Suns. Αυτήν τη φορά χειριζόμαστε τον/την πρωταγωνιστή/πρωταγωνίστριά μας και μπορούμε να κινούμαστε στον χώρο ελεύθερα, σε κάμερα τρίτου προσώπου.
Το νησί είναι ένας μικρός «ανοιχτός κόσμος», με αρκετά μυστικά, με κρυφούς διαδρόμους, με collectibles και αποστολές. Πρόκειται για ένα παιχνίδι εξερεύνησης περιορισμένου μεγέθους, αφού για να πάμε από τη μία μεριά του νησιού στην άλλη χρειαζόμαστε μερικά λεπτά. Όμως, το περιεχόμενο που προσφέρεται είναι ιδιαίτερα πυκνό.
Σε κάθε γωνία υπάρχει ένα σημείο ενδιαφέροντος και κάποιες αποστολές σχετίζονται άμεσα με το βασικό campaign, δίνοντας επιπλέον πληροφορίες για τους χαρακτήρες και τα γεγονότα που εμπλέκονται σε αυτό.
Πολύ πετυχημένος είναι ο τρόπος με τον οποίον «ανοίγει» το νησί: Σιγά-σιγά, όσο ασχολούμαστε με αυτό το κομμάτι, βρίσκουμε στοιχεία. Αν τα ακολουθήσουμε, βρίσκουμε κι άλλα στοιχεία. Λύνοντας τους «γρίφους» του νησιού, αποκτούμε μία-μία κάποιες δυνάμεις που ανοίγουν τοίχους, σπάνε εμπόδια, γενικά ξεκλειδώνουν νέους δρόμους.
Η «λούπα» του gameplay είναι η εξής: σε κάθε in-game ημέρα μπορούμε να κάνουμε μία μάχη το πρωί και έτσι ο χρόνος «πηδά» αμέσως στο βράδυ. Ενδιάμεσα, μπορούμε να μιλάμε στους υπόλοιπους ήρωες και να εξερευνάμε το νησί.
Το βράδυ, αφού εξερυνήσουμε όσο θέλουμε και «αράξουμε» με τους άλλους χαρακτήρες, πάμε για ύπνο. Έτσι, η εμπειρία χωρίζεται σε ξεχωριστά τμήματα, τα οποία όμως κινούνται παράλληλα και αλληλοσυμπληρώνονται.
Η δουλειά που έχει κάνει η Firaxis είναι εξαιρετική. Το βασικότερο πρόβλημα, σε αυτό το κομμάτι, έχει να κάνει με τον χειρισμό όταν κινούμαστε στον χώρο, που είναι απότομος, με το level design που οδηγεί σε «αόρατους τοίχους» σε σημεία, και με τα μενού που δεν είναι ιδανικά σχεδιασμένα. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι, πάντως, ικανοποιητικό.
Λέσχη βιβλίου με τον Blade, μπίρες με τον Wolverine
Ένα άλλο πολύ διασκεδαστικό στοιχείο είναι το κομμάτι της κοινωνικής ζωής των ηρώων. Εδώ, δεν βλέπουμε τους υπερήρωες μόνο όταν βρίσκονται σε αποστολές και δέρνουν κακούς. Τους βλέπουμε και όταν ξεκουράζονται, όταν κάνουν παρέα.
Έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε εκτενώς με όλο το καστ, στο οποίο περιλαμβάνονται οι Spider-Man, Wolverine, Captain Marvel, Iron Man, Doctor Strange, Blade (μεταξύ άλλων), να χτίσουμε φιλίες μαζί τους, να τους γνωρίσουμε σε βάθος σιγά-σιγά.
Έτσι, θα πάμε να μαζέψουμε μανιτάρια με τον Iron Man, θα παίξουμε βιντεοπαιχνίδια με τον Spider-Man, θα δούμε ταινίες, θα πιούμε στο μπαρ, θα διαβάσουμε βιβλία, θα συζητήσουμε για τα βιβλία που διαβάσαμε.
Οι διάλογοι είναι απροσδόκητα καλογραμμένοι, οι προσωπικότητες των χαρακτήρων καλοδουλεμένες και συνεπείς, οι σχέσεις τους με εμάς διασκεδαστικές, οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις επίσης. Μπορούμε να επιλέγουμε απαντήσεις και να επηρεάσουμε κάπως την επαφή μας με τους άλλους χαρακτήρες, ενώ όσο γινόμαστε φίλοι αποκτούμε και πλεονεκτήματα που βοηθούν στη μάχη.
Θα μάθουμε την ιστορία των ηρώων αυτών, με λεπτομέρειες, θα τους δούμε να γίνονται φίλοι (Iron Man – Doc Strange best buddies) και μεταξύ τους (θα δούμε και love story -εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε «romance»), θα τους μάθουμε σε βάθος.
Επίσης πολύ θετικό είναι το πώς έχει χειριστεί η Firaxis το custom avatar που φτιάχνουμε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Παρόλο που εμείς επιλέγουμε πώς θα μοιάζει εμφανισιακά, δεν πρόκειται για ένα «κενό» avatar: μιλάει, έχει backstory και μάλιστα σημαντικό για την πλοκή. Είναι «κανονικός» χαρακτήρας.
Εξαιρετικοί χαρακτήρες, ιδανικά στημένη ατμόσφαιρα
Επίσης, θα δούμε και γνωστούς villains της Marvel, όπως τον Venom. Τα boss fights «ταρακουνούν» κάπως το σύστημα μάχης, με ειδικές για την περίσταση κάρτες, όπως τις καμπάνες που χτυπάμε για να νικήσουμε τον Venom. Το σενάριο, στο σύνολό του, είναι συναρπαστικό, γεμάτο με ανατροπές, με γνωστούς χαρακτήρες σε παράξενους ρόλους, με διασκεδαστικά γεγονότα και επικά σκηνικά τύπου Marvel.
Οι ηθοποιοί που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες κάνουν υπέροχη δουλειά, τόσο που θα αναρωτιέστε αν αυτές ήταν, πάντα, οι φωνές των ηρώων αυτών. Επιπλέον, έχουμε τη δυνατότητα να αλλάζουμε ρούχα σε όλους τους χαρακτήρες (και στον δικό μας), να αλλάζουμε διακόσμηση και, γενικά, υπάρχει επαρκές customization, με «λεφτά» που βρίσκουμε με διάφορους τρόπους (και με microtransactions, μόνο για cosmetics, αλλά δεν «πρήζει» το παιχνίδι με αυτά). Μπορούμε να αναβαθμίζουμε τις κάρτες μας, να φτιάχνουμε καινούργιες, να μαγειρεύουμε συνταγές, να φτιάχνουμε αντικείμενα και, γενικά, το περιεχόμενο είναι πλούσιο και εμφανίζεται σταδιακά, με σωστό ρυθμό.
Θυμίζει περισσότερο τα κόμικ παρά τις ταινίες
Ο τρόπος που αναπτύσσονται οι χαρακτήρες και που έχει στηθεί η πλοκή θυμίζει περισσότερο τα κόμικ της Marvel παρά τις ταινίες, ενώ υπάρχει και ένας «αέρας» γοτθικού τρόμου, με στοιχεία από Λάβκραφτ. Το τελικό αποτέλεσμα, όσον αφορά στην ατμόσφαιρα, είναι «ζεστό» με εκείνον τον τρόπο που είναι «ζεστά» άλλα setting, όπως το Hogwarts. Υπάρχει καλογραμμένο χιούμορ, η μουσική είναι εξαιρετική και απόλυτα ταιριαστή στο ύφος, η ατμόσφαιρα, γενικά, είναι από τα καλύτερα στοιχεία του τίτλου.
Πάντως, τα γραφικά του Midnight Suns, αν και στις μάχες είναι όπως πρέπει, με όμορφες τοποθεσίες, πετυχημένα μοντέλα για τους ήρωες και εντυπωσιακές επιθέσεις, εκτός μάχης υπάρχουν κάποια προβλήματα. Το βασικότερο εντοπίζεται στο facial animation, το οποίο είναι εντελώς βασικού τύπου και έτσι μειώνεται κάπως η ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για πραγματικούς, πλήρεις χαρακτήρες.
Επίσης, υπάρχουν κάποια glitches εδώ κι εκεί, με αντικείμενα να εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας και προτάσεις στους διαλόγους να μην ακούγονται ποτέ. Λίγο ενοχλητικός γίνεται ο τρόπος με τον οποίον πατάμε το «action button», αφού πρέπει να βρισκόμαστε ακριβώς στη σωστή γωνία για να ενεργοποιηθεί, με αποτέλεσμα, μερικές φορές, να πηγαίνουμε πέρα-δώθε.
Τελικά, το Midnight Suns πετυχαίνει όλους τους σκοπούς του: μας κάνει να νιώσουμε μέρος της ομάδας, μας επιτρέπει να γνωρίσουμε σε βάθος όλους τους συναρπαστικούς χαρακτήρες, μας αφήνει να εξερευνήσουμε ένα καλοσχεδιασμένο setting, μας βάζει να κερδίσουμε σε διασκεδαστικές μάχες. Δεν φτάνει σε βάθος το XCOM, όσον αφορά στη μάχη και τη στρατηγική, αλλά διαφέρει αρκετά από αυτό και δίνει βάρος σε άλλα τμήματα. Ένας τίτλος ιδανικός για fans της Marvel και της δουλειάς της Firaxis.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Firaxis Games
Εκδότρια Εταιρεία: 2K
Διανομή: CD Media
Είδος: Tactical role-playing
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 2 Δεκεμβρίου 2022 (Xbox One, PS4, Switch TBA)
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη CD Media για τις ανάγκες του review.