Η ιστορική σειρά βιντεοπαιχνιδιών, Metal Gear Solid, έχει πετύχει πολλά: εδραίωσε το stealth στο maistream gaming, ανέπτυξε τα κινηματογραφικά στοιχεία του μέσου και «εκπαίδευσε» μια ολόκληρη γενιά από gamers.
Δύσκολα θα βρεις άτομο που έχει μεγαλώσει με τα παιχνίδια της δεκαετίας του 1990 να μην έχει να σου πει προσωπικές ιστορίες για το Metal Gear Solid.
Λοιπόν, ας αρχίσω με μερικές δικές μου, πριν σας μιλήσω για τη νέα συλλογή που κυκλοφόρησε από την Konami.
Η πρώτη επαφή με το Metal Gear Solid
Τη χρονιά που κυκλοφόρησε το Metal Gear Solid, το 1998, εγώ έπαιζα κυρίως platformers, jRPGs και παιχνίδια δράσης/ξύλου. Έπαιζα Resident Evil, Final Fantasy, Panzer Dragoon, Tekken, Spyro the Dragon, Medievil.
Πρώτη φορά έπαιξα MGS αργότερα, σε ένα μαγαζί τύπου ίντερνετ καφέ -αλλά με κονσόλες, αντί για PC.
Έχοντας παίξει Syphon Filter, δεν ενθουσιάστηκα με την προσέγγιση που ακολουθούσε το Metal Gear Solid.
Δεν ήθελα να κρύβομαι, να σέρνομαι στο έδαφος, ήθελα να σκοτώνω εχθρούς με πολυβόλα.
Ο Snake είναι «φλώρος», λέγαμε, και ο Gabe Logan του Syphon Filter τον «έχει» για πλάκα -συγχωρέστε τις εκφράσεις παρακαλώ, δημοτικό πήγαινα.
Σνομπάραμε το Metal Gear Solid, το κράζαμε για όλη την ημέρα, τότε που το παίξαμε, αλλά κάτι μας έκανε «κλικ» και το σκεφτόμασταν συνεχώς, συζητούσαμε για αυτό.
photo: Konami
Μετά, έγινε το «κλικ»
Αργότερα, όταν το έπαιξα στο σπίτι, το λάτρεψα. Λάτρεψα το σενάριο, τη διαφορετική προσέγγιση της δράσης, την πολύ πιο ανεπτυγμένη σκηνοθεσία σε σχέση με άλλα παιχνίδια της εποχής.
Τα bosses έχουν μείνει αξέχαστα, θυμάμαι ακόμα και τώρα κάποιους διαλόγους απ΄ έξω, τα set-pieces είναι μοναδικά και στέκονται μέχρι σήμερα.
Fast forward μερικά χρόνια αργότερα, στο ορεινό χωριό της μητέρας μου. Αφού είχα παίξει το δεύτερο Metal Gear Solid, το Sons of Liberty, και αφού είχα μάθει απ’ έξω όλο το σενάριο, έπαιξα stealth στην πραγματικότητα: δύο παιδιά έκαναν τους φρουρούς, το βράδυ, δίπλα από τα γουρούνια που κοιμόντουσαν, ένα άτομο ήταν ο Snake (ναι, όπως σε εκείνο το multiplayer mode) και προσπαθούσε να περάσει χωρίς να τον εντοπίσουν.
photo: Konami
Τόσο μεγάλη ήταν η επιρροή, τελικά, του MGS: στην αρχή κοροϊδεύαμε το stealth, μετά κατάφερε να πάρει τη θέση, στο μυαλό και τη φαντασία μας, της δράσης. Αντί να παίζουμε «πόλεμο» ή κάτι παρόμοιο, παίζαμε stealth. Μάλλον, δεν παίζαμε «stealth». Παίζαμε Metal Gear Solid.
Πώς μας «εκπαίδευσε» το Metal Gear Solid
Εξάλλου, το MGS ήταν, για πολλά χρόνια, συνώνυμο του stealth gameplay. Ακόμα και στα πιο πρόσφατα χρόνια, η σειρά συνέχισε να εξελίσσει το είδος της και να φέρνει νέες ιδέες.
Το πρώτο παιχνίδι τάραξε τα νερά, το δεύτερο μας έδωσε μια γεύση του «meta», το τρίτο μας πήγε σε stealth επιβίωσης, το τέταρτο ξέφυγε εντελώς με μερικές πολύ ιδιαίτερες ιδέες, και το Phantom Pain παραμένει ένα από τα πληρέστερα και πιο διασκεδαστικά παιχνίδια τέτοιου τύπου.
photo: Konami
Αρκετά στοιχεία των παιχνιδιών που σήμερα θεωρούνται δεδομένα, ξεκίνησαν -ή, έστω, εδραιώθηκαν- με την κυκλοφορία του Metal Gear Solid.
Η σειρά Metal Gear Solid μάς εκπαίδευσε, μας έκανε να ζητάμε κάτι παραπάνω από τα βιντεοπαιχνίδια, σε όποιο είδος κι αν ανήκαν -ακόμα κι αν ήταν παιχνίδια δράσης.
Να ζητάμε ένα πιο πλήρες σενάριο, να ζητάμε χαρακτήρες με προσωπικότητα και εξέλιξη, να θέλουμε σκηνοθεσία και, γιατί όχι, να θέλουμε παιχνίδια που περνούν κάποιο μήνυμα μέσω της αφήγησης και που αξιοποιούν με ευρηματικούς τρόπους την τεχνολογία.
Η νέα συλλογή, που περιλαμβάνει θρυλικά παιχνίδια της σειράς, μας δίνει την ευκαιρία να ξαναπαίξουμε τους ιστορικούς αυτούς τίτλους, να ταξιδέψουμε για λίγο στην παιδική μας ηλικία.
Μας δίνει την ευκαιρία να έχουμε εύκολη πρόσβαση σε αυτά τα παιχνίδια, να τα παίξουμε ξανά για λόγους νοσταλγίας, ή να τα παίξουμε για πρώτη φορά, ώστε να καταλάβουμε γιατί θεωρείται τόσο σπουδαία αυτή η σειρά. Η ιστορική αξία της συλλογής είναι αδιαμφισβήτητη.
Η Konami επαναφέρει τα θρυλικά παιχνίδια στη συλλογή Metal Gear Solid: Master Collection Vol. 1
Μια τόσο ιστορική σειρά, που αποτελείται από εξαιρετικά παιχνίδια, γεμάτα με ιδέες που ήταν χρόνια μπροστά από την εποχή τους, επανέρχεται στη σύγχρονη εποχή μέσω της συλλογής Master Collection, που περιλαμβάνει τα Metal Gear, Metal Gear 2: Solid Snake, Metal Gear Solid, Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty, Metal Gear Solid 3: Snake Eater.
photo: Konami
Επίσης, περιλαμβάνονται διάφορες εναλλακτικές εκδόσεις, όπως τα Integral και η εκδοχή του Metal Gear για NES, αλλά και επιπλέον υλικό που είχαμε δει, όπως τα VR Missions.
Τι extras περιλαμβάνει η συλλογή
Ακόμα, για να τα βγάλουμε όλα από τη μέση, στο πακέτο υπάρχουν διάφορα ακόμα εξτραδάκια, όπως ψηφιακά βιβλιαράκια με πληροφορίες για τα παιχνίδια και τους χαρακτήρες τους, αλλά και εντυπωσιακά comics.
Το επιπλέον περιεχόμενο είναι αρκετό και ικανοποιητικό, αν και είναι κάπως εκνευριστικός ο τρόπος πρόσβασης σε αυτό: κάθε παιχνίδι της συλλογής βρίσκεται σε ξεχωριστό download, ενώ το επιπλέον περιεχόμενο σε κάθε τέτοιο download βρίσκεται σε άλλο download, μέσω του store.
Θα ήταν βολικό ένα κεντρικό hub από το οποίο θα αποκτούσαμε πρόσβαση σε όποιο τμήμα της συλλογής θέλουμε. Σε κάθε περίπτωση, παρά τις ενοχλήσεις αυτές και παρόλο που μένουν έξω αρκετά παιχνίδια της σειράς (για ένα δεύτερο μέρος της συλλογής μάλλον, όπως φαίνεται από το «Vol. 1» στον τίτλο), το περιεχόμενο του Master Collection είναι ικανοποιητικό και μας δίνει την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν του franchise και του είδους.
photo: Konami
Μια ματιά στο παρελθόν
Στα πρώτα δύο παιχνίδια, τα Metal Gear χωρίς το Solid, μπορούμε να δούμε τη γέννηση κάποιων ιδεών που θα βλέπαμε στη συνέχεια, σε μεταγενέστερους τίτλους, όπως τις συνομιλίες στο codec, το σύρσιμο στο έδαφος και την έμφαση στο stealth, μεταξύ άλλων. Ευχάριστη πινελιά η προσαρμογή του χειρισμού, ώστε να υπάρχουν κοινά σημεία με πιο σύγχρονα παιχνίδια της σειράς, για να υπάρχει κάποια ομοιομορφία.
Πριν πάμε στην κατάσταση των ίδιων των παιχνιδιών, όπως κυκλοφορούν στην εν λόγω συλλογή, ας πούμε κάτι ακόμα για άλλα προβλήματα που παρατηρούνται.
Κάποια προβλήματα στον χειρισμό και την ομοιομορφία
Ο χειρισμός δεν είναι ομοιόμορφος. Όσο κι αν έχουν γίνει κάποιες αλλαγές εδώ κι εκεί, παραμένουν κάποιες αναντιστοιχίες. Για παράδειγμα, σε άλλο παιχνίδι το κουμπί επιλογής είναι το Χ και σε άλλο το Ο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μπερδέματα.
Επίσης, ακόμα και στο ίδιο παιχνίδι μπορεί να εντοπιστεί τέτοιου τύπου αναντιστοιχία, αφού, ας πούμε, στο Metal Gear Solid το κουμπί επιλογής είναι το Ο, αλλά, αν ανοίξουμε διάφορα online manuals, ξαφνικά αλλάζει και γίνεται το Χ.
Έτσι, μπορεί να επιλέξουμε το online manual με το O, αλλά, όταν ανοίξει, το Ο να είναι το πλήκτρο εξόδου. Στο ίδιο πνεύμα, παρόλο που έχουν γίνει αλλαγές στο interface και πλέον αναφέρονται τα πλήκτρα της νέας έκδοσης (όπως, για παράδειγμα, όταν σου λένε «πάτα το touchpad»), αυτό δεν γίνεται πάντα και παντού.
photo: Konami
Έτσι, μπορεί, ας πούμε, να σου πει ένας χαρακτήρας, σε συνομιλία μέσω ασυρμάτου, να πατήσεις το touchpad, αλλά, αργότερα, το παιχνίδι να σου πει να πατήσεις το select (και να είναι το ίδιο πλήκτρο, το touchpad). Πρόκειται για προχειρότητες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εδώ.
Disclaimer, όχι αφαίρεση -Τι γίνεται με τον Psycho Mantis
Ακόμα, πρέπει να αναφερθεί ότι, αναπόφευκτα, κάποια τμήματα του πρώτου Metal Gear Solid, που ήταν εκπληκτικά στην αρχική τους μορφή, πλέον δεν κάνουν τόση εντύπωση, εξαιτίας των αλλαγών στην τεχνολογία.
Για παράδειγμα, η περίφημη μάχη με τον Psycho Mantis, στη νέα της μορφή, με κάποια virtual saves που μπορούμε να αξιοποιήσουμε, χάνει τη «σπίθα» της, αν και θα εντυπωσιάσει άτομα που δεν την είχαν δει στην αρχική της εκδοχή, καθώς θα καταλάβουν περί τίνος πρόκειται και θα δουν ιδέες που ήταν καινοτόμες και εντυπωσιακές στην εποχή τους.
Ενδιαφέρον έχει, επίσης, ότι υπάρχει πλέον δυνατότητα για παύση στα cutscenes, αλλά μόνο στο πρώτο Metal Gear Solid.
Τέλος, να αναφερθεί ότι η Konami δεν έχει κάνει αλλαγές στο σενάριο των παιχνιδιών και, έτσι, γράφει στην αρχή τους, με disclaimer, ότι υπάρχουν απεικονίσεις που πλέον είναι ξεπερασμένες.
Πρόκειται για σωστή επιλογή, καθώς δεν θα ήταν καλή ιδέα να αφαιρεθούν κομμάτια της πλοκής, όσο απαρχαιωμένα κι αν είναι σήμερα. Εξάλλου, τα MGS ήταν προϊόντα της εποχής τους, με το στιλ, τα καλά και τα κακά της.
Σε τι μορφή φέρνει τους τίτλους η συλλογή Metal Gear Solid: Master Collection Vol. 1
Τώρα, για τα πιο τεχνικά. Το πρώτο Metal Gear Solid έρχεται όπως ακριβώς ήταν στην αρχική του κυκλοφορία, με «τετράγωνα« γραφικά, πολύ χαμηλή ανάλυση -και κάποιες παραξενιές, όπως: αν κατεβάσουμε την έκδοση της Βρετανίας και της Αμερικής, ας πούμε, βλέπουμε μεταξύ τους διαφορετικό ρυθμό στα FPS.
photo: Konami
Τα άλλα παιχνίδια, τα Metal Gears Solid 2 και 3, έρχονται όπως τα είδαμε σε remasters της Bluepoint, στην HD Collection. Πρόκειται για εκδόσεις που περιλαμβάνουν τα features των Substance and Subsistence -άρα, για παράδειγμα, μπορούμε να παίξουμε το τρίτο παιχνίδι της σειράς με την (πολύ βελτιωμένη και πιο σύγχρονη) κάμερα τρίτου προσώπου.
Παίζοντας το δεύτερο παιχνίδι, θα δείτε ένα τεράστιο άλμα σε κάθε τομέα σε σχέση με ό,τι είδατε στο πρώτο: πολύ ανώτερα γραφικά, σημαντικά αναβαθμισμένο gameplay.
Πώς στέκονται σήμερα τα Metal Gear Solid
Ωστόσο, παραμένει το αργόσυρτο και φλύαρο exposition, οι διάλογοι αγγίζουν (με τα σημερινά δεδομένα) ή και ξεπερνούν τα όρια του χαρακτηρισμού «visual novel», τα cutscenes είναι τεράστια και, ενίοτε (πάλι με τα σύγχρονα δεδομένα) βαρετά. Ωστόσο, το σενάριο παραμένει πολύ ενδιαφέρον, «προφητικό» σε σημεία, με ιδέες και θέματα που είναι ακόμα και σήμερα relevant.
Η σκηνοθεσία, επίσης, καταφέρνει, αν όχι να σταθεί ως σήμερα, τουλάχιστον να μας δείχνει ξεκάθαρα γιατί αυτά τα παιχνίδια θεωρούνται σπουδαία.
Στη διαχρονικότητα συμβάλλει η κάμερα, που κοιτά τη δράση από ψηλά, κρύβοντας αρκετές ατέλειες και αποφεύγοντας τα τεράστια λάθη που έκαναν παιχνίδια της εποχής όταν μας άφηναν να χειριζόμαστε ελεύθερα την οπτική γωνία (το τρίτο MGS, στην εκδοχή του με κάμερα third-person, τα πηγαίνει περίφημα, καθώς πρόκειται για mode που αναπτύχθηκε αργότερα).
Στις νέες τους εκδόσεις, τα ιστορικά αυτά παιχνίδια διατηρούν ό,τι τα έκανε να ξεχωρίζουν. Αν έχετε παίξει στο παρελθόν τα MGS, η νοσταλγία θα χτυπήσει κόκκινο όταν επιστρέψετε στους κόσμους τους.
photo: Konami
Αν δεν τα έχετε παίξει -και αν μπορέσετε να παραβλέψετε τον απαρχαιωμένο χειρισμό, την εντελώς απλή ΑΙ και άλλα στοιχεία της εποχής, που αφορούν στο gameplay και στην αφήγηση- θα δείτε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Metal Gear Solid: Master Collection Vol. 1: Αξιόλογη, αδιαμφισβήτητα ιστορική συλλογή, με κάποιες ελλείψεις
Αξίζει να ασχοληθεί κάθε άτομο που έχει έστω και το παραμικρό ενδιαφέρον. Θα μπορούσε να έχει γίνει κάτι καλύτερο, πάντως, για να είναι πιο εύκολη η ενασχόληση για άτομα που δεν μπορούν να παραβλέψουν εύκολα τα προαναφερθέντα.
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να υπάρχει μια οπτική αναβάθμιση του πρώτου παιχνιδιού, προαιρετικά, ώστε να την επιλέγουμε αν θέλουμε -είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί σε επανακυκλοφορίες τύπου remaster.
Η κατάσταση στα 2 και 3 είναι καλύτερη, αφού βλέπουμε ανάλυση που φτάνει σε πολύ υψηλότερα νούμερα (1080p με κάποια μέθοδο upscaling από 720 ίσως, τα frames είναι 60 το δευτερόλεπτο).
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια αξιόλογη κυκλοφορία, παρά τις ελλείψεις της. Είναι ένας εύκολος τρόπος να παίξουμε τα θρυλικά αυτά παιχνίδια, μια ματιά στην ιστορία του μέσου, μια συλλογή που αξίζει να έχετε στη συλλογή σας, είτε παίξατε τους τίτλους αυτούς στην ώρα τους είτε όχι.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Konami
Εκδότρια Εταιρεία: Konami
Είδος: Stealth
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 24 Οκτωβρίου 2023
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη CD Media για τις ανάγκες του review.
Θετικά
- Εύκολη πρόσβαση σε ιστορικά παιχνίδια, χωρίς αλλαγές ή αφαιρέσεις
- Αξιόλογο επιπλέον περιεχόμενο
- Κάποιες προσπάθειες εκσυγχρονισμού σε χειρισμό
- Οι εκδόσεις των MGS2 και 3 στέκονται και σήμερα
Αρνητικά
- Το πρώτο MGS χρειαζόταν αναβαθμίσεις
- Δεν είναι πάντα ομοιόμορφος ο χειρισμός
- Έπρεπε να υπάρχει δυνατότητα παύσης στα cutscenes, παντού
- Αναπόφευκτα, ο χρόνος έχει αλλοιώσει κάποιους μηχανισμούς -και δεν βρέθηκε ιδανική λύση
