Το Evil Dead Rise, η νέα ταινία του φραντσάιζ, είναι άξια να κουβαλά τον τίτλο της, αν και δεν καταφέρνει να φτάσει στο ύψος των πρώτων ταινιών.
Το Evil Dead συνεχίζει, χωρίς τον Ash, χωρίς τον Bruce Campbell, και προσπαθεί να βρει τα πατήματά του μακριά από τον εξαιρετικά αγαπητό πρωταγωνιστή. Η νέα ταινία, Evil Dead Rise, επιχειρεί να μας δώσει μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του Evil Dead, διατηρώντας βασικά στοιχεία που έκαναν το φραντσάιζ τόσο δημοφιλές.
Πώς κάνεις, λοιπόν, μια ταινία Evil Dead χωρίς τον Ash; Λοιπόν, έχουμε, πλέον, δύο δείγματα: την ταινία του Álvarez που κυκλοφόρησε το 2013 και τη νέα προσπάθεια, με σεναριογράφο-σκηνοθέτη τον Lee Cronin.
Οι δύο αυτές εκδοχές προσπάθησαν να προσεγγίσουν τη σειρά με διαφορετικό τρόπο. Η πρώτη ταινία φαινόταν ως ενός είδους reboot, ως μια απόπειρα να ξεκινήσει από την αρχή το Evil Dead με νέα μορφή. Το χιούμορ απομακρύνθηκε και τη θέση του πήρε πιο σκληρή ατμόσφαιρα, περισσότερη «σοβαρή» βία, αλλά και πιο σοβαρά θέματα στον πυρήνα της πλοκής. Η ταινία αυτή προσπαθούσε να ακολουθήσει ένα ρεύμα που θέλει τις ταινίες τρόμου να «ωριμάζουν», να αγγίζουν θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος, να έχουν αλληγορικά μηνύματα και, γενικά, να μην στοχεύουν μόνο στη διασκέδαση.
Τέλος πάντων, η ταινία εκείνη ήταν αξιόλογη, η Mia της Jane Levy ήταν εξαιρετική, αλλά η απομάκρυνση από πολύ βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία του Evil Dead έκανε το πρότζεκτ να μοιάζει με spin-off και όχι με ουσιώδες reboot.
Evil Dead Rise: Πώς προσεγγίζει η νέα ταινία το στιλ της σειράς
Τώρα, με το Evil Dead Rise, η προσέγγιση βρίσκει μια πιο σωστή πορεία. Η νέα ταινία κοιτά περισσότερο στο παρελθόν της σειράς για να βρει την ταυτότητά της, λαμβάνει υπόψη της όμως και το reboot του Alvarez.
Πάλι, δεν έχουμε Ash, έχουμε όμως Deadites, αλυσοπρίονα, λίτρα αίματος, αξιοσημείωτα πρακτικά εφέ, χιούμορ, βία, ό,τι, τέλος πάντων περιμένουμε από μια προσθήκη στη σειρά ταινιών Evil Dead -με κάποιους, πάλι, αστερίσκους.
Το σενάριο του Evil Dead Rise είναι εντελώς νέο και δεν χρειάζεται να έχετε δει παλιότερες ταινίες ή τη σειρά Ash vs Evil Dead για να παρακολουθήσετε και να καταλάβετε τα γεγονότα. Εξάλλου, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα απλό σενάριο, για μια λιτή πλοκή. Μια γυναίκα ζει με τα τρία παιδιά της σε ένα διαμέρισμα και, όταν την επισκέπτεται η αδερφή της που έχει μείνει έγκυος, ξεκινά το μακελειό. Το κλασικό βιβλίο των νεκρών εμφανίζεται, ξυπνά κάτι αλλόκοσμο και έρχονται οι Deadites. Για την ακρίβεια, έρχεται η Deadite, αφού η νέα ταινία δεν αντλεί έμπνευση από το σύγχρονο «ζόμπι» genre, αλλά από τις παλιές ταινίες Evil Dead και, ταυτόχρονα, από τις ταινίες με δαιμονισμένους.
Εξαιρετική η villain, σωστό το ύφος, το αίμα ρέει άφθονο
Είναι μια σωστή επιλογή, που διαφοροποιεί την εικόνα της ταινίας από εκείνη των πολύ συνηθισμένων πια ζόμπι. Στο Evil Dead Rise βλέπουμε τη μία πρωταγωνίστρια να μετατρέπεται σε Deadite, με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη, με την προθυμία να σκοτώσει τους πάντες, ακόμα και τα παιδιά της, με ευφάνταστους και φρικιαστικούς τρόπους (κάποια στιγμή βλέπουμε σκηνή με έναν τρίφτη…), αλλά και με εξίσου έντονη προθυμία να προσβάλλει τους πάντες, να βρίσει, να πετάξει κουλ ατάκες (mommy’s with the maggots now). Ευτυχώς, το ύφος είναι ακριβώς αυτό που πρέπει και η ηθοποιός (Alyssa Sutherland) ερμηνεύει την εξωφρενική villain ιδανικά.
photo: Warner Bros. Pictures
Ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης δείχνει επαρκή κατανόηση του Evil Dead, αλλά ακόμα πιο βαθιά καταλαβαίνει το είδος του κωμικού τρόμου. Αντί να σκαρφίζεται συνεχώς αστείες καταστάσεις και ατάκες, προσεγγίζει τον τρόμο με τόση υπερβολή, ώστε σταματά να έχει αντίκτυπο η βία στο άτομο που παρακολουθεί, σταματά να είναι σοκαριστική, περνά αυτό το όριο, και γίνεται αστεία με στιλ κόμικ. Το σημείο αυτό ξεπερνιέται συχνά, αλλά όχι για πολλή ώρα και ούτε σε μεγάλη έκταση. Ως αποτέλεσμα, έχουμε σκηνές βίας που είναι ενοχλητικές και αστείες, σε γρήγορες εναλλαγές. Αν έπρεπε να περιγράψω τη νέα ταινία με όρους Evil Dead, μάλλον θα έλεγα ότι είναι συνδυασμός της ταινίας του Alvarez με το Evil Dead 2.
Evil Dead Rise: Ικανοποιητικές ερμηνείες, διασκεδαστικό setting, αναφορές στο παρελθόν του φραντσάιζ
Επίσης, ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται αρκετά το setting που έχει επιλέξει για το μακελειό. Η κάμερα κοιτά τη δράση με ευφάνταστους και πλήρως ταιριαστούς στο franchise τρόπους, τα καθημερινά αντικείμενα του διαμερίσματος γίνονται εξωφρενικά φονικά όπλα, υπάρχει μια αίσθηση κλειστοφοβίας αλλά και υπερβολής (το σενάριο προσπαθεί να εξηγήσει γιατί οι χαρακτήρες δεν ανοίγουν την πόρτα να φύγουν, η εξήγηση δεν είναι αρκετή για να προκύψει μια ρεαλιστική ιστορία τρόμου).
photo: Warner Bros. Pictures
Πάντως, αν και η πλοκή είναι πολύ περιορισμένη, η ανάπτυξη των χαρακτήρων είναι επαρκής, ώστε να δημιουργείται ένα πλαίσιο, ένα υπόβαθρο για όσα συμβαίνουν. Οι ηθοποιοί, συνολικά, κάνουν καλή δουλειά -ξεχωρίζει η Alyssa Sutherland, όπως προαναφέρθηκε, και η άλλη πρωταγωνίστρια, η Lily Sullivan.
Πάντως, η νέα ταινία προσπαθεί, επίσης, να είναι «σοβαρό σινεμά τρόμου» και, έτσι, αναγκάζεται να δημιουργήσει μια μεταφορά, μια αλληγορία, ένα κρυφό μήνυμα τέλος πάντων. Το Evil Dead Rise, για να ικανοποιήσει αυτήν την τάση, ασχολείται αφηγηματικά με την ιδέα της μητρότητας, το κάνει, όμως, εντελώς αόριστα και επιφανειακά. Καλύτερα θα ήταν να απομακρυνθεί από τέτοιου τύπου επιταγές και να μείνει στο άλλο κομμάτι, σε αυτό που κάνει καλά, στο gore και τη δράση (το gore είναι άφθονο, πάντως, μην ανησυχείτε).
Όσον αφορά στη σύνδεση με τα άλλα μέρη του franchise, το Evil Dead Rise τα πηγαίνει περίφημα. Είναι σχεδιασμένο ώστε να μπορεί να το απολαύσει fan της σειράς αλλά και νεοφερμένο κοινό, αλλά είναι γεμάτο με λαχταριστές αναφορές στις ταινίες του Raimi, στο reboot του Alvarez, σε κάθε κομμάτι του μύθου γενικά. Οι αναφορές είναι πολύ διασκεδαστικές και αρκετά μελετημένες.
- Ναι ή όχι; Ναι, σίγουρα, αν σας αρέσει η σειρά και το είδος γενικότερα. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια ικανοποιητική προσθήκη που διατηρεί τα βασικά συστατικά αλλά ανακινεί κάπως τη συσκευασία. Με λίγο ακόμα πειραματισμό, μια επόμενη ταινία στο ίδιο «σύμπαν» θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη και, παρόλο που το Evil Dead Rise δεν πλησιάζει τις κλασικές ταινίες της σειράς, παρόλο που δεν θα μιλάμε για αυτό μετά από χρόνια, είναι μια αξιοπρεπής συνέχεια και καταφέρνει να διασκεδάσει.
