Ο Άρης Δραγώνης επανέρχεται με το επόμενο παιχνίδι του, το Necrophosis, στο γνώριμο, εφιαλτικό στιλ που μας έχει συνηθίσει ο ιδιαίτερα δραστήριος δημιουργός.
Αφού μας έστειλε με το The Shore σε ανατριχιαστικές ακτές βγαλμένες από τις σελίδες του Λάβκραφτ, αφού μας ταξίδεψε σε ένα σκοτεινό νησί με το Eresys, ο Δραγώνης αλλάζει χρωματική παλέτα και μας βάζει σε μια αλλόκοτη έρημο με το Necrophosis, σε ένα «πεθαμένο» τοπίο, γεμάτο με τα αναγνωρίσιμα στοιχεία της δουλειάς του.
Λοιπόν, κυκλοφόρησε το demo του Necrophosis στο Steam και, αφού το έπαιξα μία φορά (20-30 λεπτά σε διάρκεια), έρχομαι να σας μιλήσω για όσα είδα στο παιχνίδι τρόμου πρώτου προσώπου.
image: Dragonis Games
Η κολασμένη έρημος του Necrophosis
Ξυπνάμε σε ένα αλλόκοτο δωμάτιο, στο οποίο βλέπουμε χέρια, μάτια και παράξενα, νεκρά πλάσματα. Παίρνουμε κάποια αντικείμενα πατώντας το πλήκτρο αλληλεπίδρασης, τα πιάνουμε στα χέρια του χαρακτήρα μας (ο οποίος μοιάζει με όρθιο πτώμα) και τα βάζουμε σε ειδικά σημεία για να ανοίξουμε την πρώτη πόρτα και να βγούμε στην έρημο.
image: Dragonis Games
Τότε, αμέσως, καταλαβαίνουμε ότι παίζουμε παιχνίδι του Άρη Δραγώνη: βλέπουμε μπροστά μας ένα εντυπωσιακό τοπίο, βγαλμένο από εφιάλτες, αλλά μεγαλειώδες. Μοιάζει με κάποιου τύπου κόλαση, με στοιχεία από τη βιβλιογραφία του Χ. Φ. Λάβκραφτ και από τα εικαστικά του Ζντζίσλαβ Μπεκσίνσκι.
Τεράστιες φιγούρες στέκονται στην άμμο και στήνουν ένα κάδρο που δεν συνηθίζεται σε βιντεοπαιχνίδια: μαξιμαλιστικό, γιγάντιο, ικανό να σε βουτήξει σε εκείνη την Τρέλα που περιέγραφε ο συγγραφέας τρόμου όταν μιλούσε για τους Μεγάλους Παλαιούς.
Η προσέγγιση αυτή έχει γίνει σήμα κατατεθέν του δημιουργού και το αποτέλεσμα είναι πάντα εντυπωσιακό.
Φανταστική ατμόσφαιρα
Τεράστια ανοιχτά στόματα, πλάσματα με κουκούλες πάνω από τον ορίζοντα, πτώματα που σέρνονται ουρλιάζοντας στην άμμο και προσεύχονται σε βλοσυρές οντότητες.
image: Dragonis Games
Όλα είναι εδώ και είναι ιδιαίτερα όμορφα, καλοσχεδιασμένα, επαρκώς λεπτομερή και όσο αλλόκοτα πρέπει, για να μας κάνουν να μην μπορούμε να πάρουμε μακριά το βλέμμα μας.
Η ατμόσφαιρα είναι κολασμένη και ιδιαίτερη, και μεταδίδει επαρκώς την αίσθηση που θέλει: ότι έχουμε χαθεί σε μια αλλόκοσμη έρημο και μας περιτριγυρίζουν παράδοξα φαινόμενα και ανίερα πλάσματα. Ότι είμαστε μικροί μέσα σε έναν μεγάλο κόσμο, τόσο μεγάλο που σου παίρνει το μυαλό.
image: Dragonis Games
Βρισκόμαστε, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο θάνατος, δισεκατομμύρια χρόνια μετά το τέλος του σύμπαντος. Στον κόσμο αυτόν, ακόμα κι ο θάνατος μπορεί να πεθάνει…
Δεν θα μιλήσω για το σενάριο, είναι πολύ μικρό το δείγμα για να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει -θα πω μόνο ότι, σε προσωπικό επίπεδο, θα προτιμούσα λιγότερο διάλογο.
Necrophosis: Απλή εξερεύνηση, μακριά από περίπλοκους γρίφους
Στη συνέχεια το Necrophosis μάς αφήνει να εξερευνήσουμε ένα μικρό μέρος, το οποίο είναι κλεισμένο από βουναλάκια και από «αόρατους τοίχους», οι οποίοι, τουλάχιστον, δικαιολογούνται εύκολα, αφού δεν πρόκειται για πραγματικό κόσμο που υπακούει στους πραγματικούς κανόνες (πάλι, τα εμπόδια τέτοιου τύπου δεν είναι ιδανικά).
image: Dragonis Games
Ο χώρος που μπορούμε να εξερευνήσουμε είναι μικρός, αλλά με την αποδοτική χρήση της κλίμακας δίνεται η αίσθηση ότι κυκλοφορούμε σε μια επιβλητική, γιγαντιαία, κολασμένη τοποθεσία. Είναι σωστή επιλογή· δεν χρειάζεται να σχεδιαστεί μεγάλος χώρος, να δημιουργούνται μπερδέματα και να υπάρχει backtracking, αλλά είναι καλό να ενισχύεται η ατμόσφαιρα μέσω του μεγέθους στο βάθος.
Ακόμα μια σωστή επιλογή του δημιουργού: πλησιάζει στο στιλ του «walking simulator», με απλό gameplay που βασίζεται στο «βρες αντικείμενα, βάλε τα αντικείμενα στο σωστό σημείο, προχώρα». Μπορώ να φανταστώ ότι θα υπάρξουν παράπονα από παίκτες που θα επιθυμούν δυσκολότερο gameplay, με πιο περίπλοκες δραστηριότητες.
Και ναι, πράγματι, μπορώ να φανταστώ και τον εαυτό μου να θέλει πιο περίπλοκους γρίφους, μάχες και πιο μεγάλο βάθος στην εξερεύνηση. Ωστόσο, μπορώ να πω και το εξής: αυτή η απλότητα στην προσέγγιση είναι καλή επιλογή.
image: Dragonis Games
Και είναι καλή επιλογή, επειδή δείχνει εγκράτεια και εστιάζει σε ό,τι μπορεί να κάνει καλύτερα ο δημιουργός, χωρίς να χάνεται σε μια προσπάθεια να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα ή να κάνει πράγματα με τα οποία δεν είναι εξοικειωμένος.
Για νέους δημιουργούς, ειδικά, η εγκράτεια είναι ένα πολύ σημαντικό προσόν. Δεν γνωρίζω πώς θα είναι το τελικό προϊόν, αλλά το πρώτο δείγμα είναι ενθαρρυντικό, αφού βάζει στο προσκήνιο τα δυνατότερα στοιχεία του και δεν κουράζει με τα υπόλοιπα.
Κάποια σημεία θέλουν λίγο καλύτερο ζύγισμα: για παράδειγμα, γίνεται, εδώ κι εκεί, κουραστικό να «χτενίζεις» όλη την περιοχή για να βρεις ένα μικρό αντικείμενο. Λίγο καλύτερα πρέπει να ρυθμιστεί, επίσης, ο χειρισμός της αλληλεπίδρασης με τα αντικείμενα και το inventory.
Γενικά, υπάρχουν σημεία που χρειάζονται διορθώσεις/βελτιώσεις (ο φωτισμός σε κλειστούς χώρους παρασκοτεινιάζει, κάποιες υφές είναι θολές, ο χειρισμός όταν αλλάζει η κάμερα γίνεται αργός), αλλά η συνολική εικόνα είναι θετική.
Αηδία, σαπίλα, σε ένα όμορφο, επιβλητικό demo
Πολύ καλοδεχούμενη είναι η εικαστική προσέγγιση των γρίφων: αντί να βάζουμε πλήκτρα σε διακόπτες ή κάτι παρόμοιο, βουτάμε για τα καλά στον σουρεαλιστικό τρόμο.
Πιάνουμε με τα χέρια μας ένα μεγάλο κόκαλο και το καρφώνουμε πίσω από ένα σάρκινο όπλο, στο οποίο στέκεται ένα νεκρό, ανθρωπόμορφο πλάσμα, με το μυαλό του εκτεθειμένο; βάζουμε το χέρι μέσα στον εγκέφαλο και ελέγχουμε το παράξενο, οριακά ζωντανό όπλο.
image: Dragonis Games
Σε αυτόν τον κόσμο, όπου κυριαρχεί ο θάνατος και οι κάτοικοι έχουν ξεφύγει εντελώς από οποιαδήποτε λογική που να θυμίζει τον πραγματικό κόσμο, οι γρίφοι είναι όσο αηδιαστικοί πρέπει.
Καλές επιλογές κι εδώ. Περιμένω να δω καταστάσεις που ξεφεύγουν ακόμη περισσότερο (θα δείτε σώματα να συνδέονται σε παράξενους μηχανισμούς, αλλόκοτα κεφάλια σε κοκάλινα δοχεία και άλλα φρικιαστικά, λαχταριστά σκηνικά).
Έτσι, το Necrophosis καταφέρνει να πετύχει τους στόχους του, με τον αποδοτικό εικαστικό σχεδιασμό του και με πετυχημένη δουλειά στον ήχο (θα μπείτε σε δωμάτια που ακούγονται σαν σάρκινες φυλακές, στις οποίες πτώματα σφαδάζουν και ουρλιάζουν χωρίς φωνή, ενώ, αλλού, θα ακούσετε κόκαλα να τεντώνονται επικίνδυνα).
Ο δημιουργός είναι σε καλό δρόμο, για να μας δώσει ένα όμορφο, εφιαλτικό παιχνίδι, με ατμόσφαιρα που έχει ό,τι χρειάζεται για να σκαρφαλώσει μέσα μας και να μας μείνει στο μυαλό.
Δοκιμάστηκε σε: PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: Dragonis Ares, Adonis Brosteanu
Εκδότρια Εταιρεία: Dragonis Games
Είδος: Horror adventure
Ημ/νία Κυκλοφορίας: TBD
Official website: link
Το preview βασίζεται στο demo του παιχνιδιού.
