Το Painkiller έρχεται σε reimagined μορφή, επιχειρώντας να μεταλλάξει το κλασικό FPS σε ένα game as a service co-op shooter.
Είναι αδύνατο να μιλήσουμε για το νέο Painkiller χωρίς να ανατρέξουμε στις καταβολές του. Το Painkiller του 2004, δημιούργημα της τότε ανερχόμενης πολωνικής ομάδας People Can Fly, δεν ήταν απλώς ένα ακόμα First-Person Shooter (FPS). Ήταν μια εκρηκτική επιστροφή στην εποχή των “Boomer Shooters” (Doom, Quake, Duke Nukem) —ένα αδυσώπητο, γρήγορο παιχνίδι μάχης σε αρένες που έδινε έμφαση στη συνεχή κίνηση, το ευρηματικό οπλοστάσιο διπλής λειτουργίας και τις επικές αναμετρήσεις με bosses. Είκοσι ένα χρόνια αργότερα το Painkiller επιστρέφει με τη Saber Interactive στην ανάπτυξη και την Prime Matter στην έκδοση του. Παρουσιάζεται ως ένα “reimagining” που εκσυγχρονίζει το γοτθικό σύμπαν του τίτλου, αλλά με μια κρίσιμη αλλαγή: μετατρέπει μία κλασσική action FPS εμπειρία σε ένα game as a service shooter με έντονο το co-op στοιχείο. Το μεγάλο ερώτημα, λοιπόν, παραμένει: Καταφέρνει αυτό το νέο εκμοντερνισμένο Painkiller να διατηρήσει την μοναχική, αδίστακτη ένταση που χαρακτήριζε το πρωτότυπο του 2004;
Keep raiding, raiding, raiding
Το Painkiller επαναπροσδιορίζει τον πυρήνα του παιχνιδιού του 2004, μετατρέποντας μία single player εμπειρία σε ένα -δημοφιλές για την εποχή- co-op με ομάδες των τριών παικτών. Όλη η δομή του παιχνιδιού βασίζεται στα Raids, στα οποία ομάδες (ή solo παίκτες με bots) πολεμούν στο λεγόμενο Purgatory που εκτείνεται σε 3 περιοχές (biomes) με 3 επίπεδα σε κάθε μία. Ο στόχος είναι σαφής: να πολεμήσουν ορδές δαιμόνων και τελικά να σταματήσουν την εισβολή του πεσμένου αγγέλου Αζαζήλ και των παιδιών του, των Νεφελίμ. Σε κάθε επίπεδο οι παίκτες καλούνται να προχωρήσουν στο τέλος φέρνοντας εις πέρας κάποιες τυπικές αποστολές. Να καθαρίσουν κύματα δαιμόνων, να προστατεύουν σημεία, να ξεκλειδώσουν πόρτες μαζεύοντας το αίμα των εχθρών, καταλήγοντας στα περισσότερα επίπεδα, σε ένα final boss. Στο παιχνίδι υπάρχει επίσης ένα mode τύπου roguelike, το Rogue Angel, που οι μάχες γίνονται σε 7 τυχαιοποιημένες αρένες.
Όλη η δομή του Painkiller κρίνεται ασφαλής και γνώριμη στους παίκτες που είναι εξοικειωμένοι σε τέτοιου είδους παιχνίδια, και που ειδικά τα τελευταία χρόνια ξεφυτρώνουν συνεχώς σαν μανιτάρια. Βρήκαμε αρκετά διασκεδαστικό το να σκοτώνουμε ορδές δαιμόνων, αλλά αυτή η ικανοποίηση κράτησε λίγο. Τα συνολικά 9 επίπεδα είναι λίγα σε αριθμό και έχοντας διάρκεια περίπου 25 λεπτά το καθένα για την ολοκλήρωση τους, πολύ γρήγορα μπήκαμε στη διαδικασία της επανάληψη, με μόνο στόχο το grinding.
This is the Painkiller
Αρκετά σύντομα το Painkiller καταλήγει σε μία μορφή looter shooter. Raid ξανά και ξανά με σκοπό τη συλλογή gold και souls, με τα οποία μπορείς να κάνεις αναβαθμίσεις στα όπλα, αλλά και να αγοράσεις κάρτες ταρώ. Αυτές οι κάρτες προσφέρουν περισσότερες από 40 μοναδικές ικανότητες (επιθετικές και αμυντικές) που ξεκλειδώνονται τυχαία μέσω του Lottery και παρέχουν boosts κατά τη διάρκεια του κάθε Raid. Έπειτα, στο Painkiller έχετε στη διάθεση σας τέσσερις διακριτούς χαρακτήρες (Ink, Void, Sol, Roch), ο καθένας με μοναδική παθητική ικανότητα (π.χ. ο Roch αυξάνει την Υγεία, ο Sol αυξάνει τις σφαίρες, κοκ.). Δεν ξεχωρίσαμε κάποιον καθώς οι ικανότητες τους δεν προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο, ούτε οδηγούν σε κάποια διαφορετική τακτική προσέγγιση στα Raids.
Τα όπλα από την άλλη αποτελούν το πιο δυνατό σημείο του τίτλου. Το οπλοστάσιο, εμπνευσμένο από το πρωτότυπο παιχνίδι, περιλαμβάνει έξι κύρια όπλα όπως το Hand Cannon, το Stake Gun και τον κλασικό Rocket Launcher, μαζί με το πάντα διαθέσιμο Painkiller. Το Painkiller έχει μία παρόμοια λειτουργία με το Lancer Chainshaw του Gears of War. Κομματιάζεις με τις λεπίδες του τους (πιο αδύναμους) εχθρούς με σκοπό να σου “πετάξουν” σφαίρες μετά από κάθε kill. Γενικότερα τα όπλα, αν και αυτά λίγα σε αριθμό, με τις παραμετροποιήσεις που χρειάζονται φυσικά resources (άρα και grinding), προσφέρουν κάτι το ενδιαφέρον στην εμπειρία. Βοηθούν να κάνουν το κάθε Raid λίγο διαφορετικό από το προηγούμενο και σχεδόν κάθε φορά αλλάζαμε τόσο όπλα όσο και τις ικανότητες αυτών για να κάνουμε τις μάχες λιγότερο επαναλαμβανόμενες και βαρετές.
Η κόλαση του Painkiller
Το Painkiller επιχειρεί να αναβιώσει την γοτθική κόλαση του original τίτλου, όμως ο τεχνικός τομέας δυστυχώς το κρατά πίσω, προσφέροντας μια αίσθηση που δύσκολα χαρακτηρίζεται current-gen. Το art direction επιχειρεί μεν να διατηρήσει την ατμόσφαιρα του Purgatory, αλλά ο σχεδιασμός των τριών biomes κινείται σε τυπικά, μάλλον ξεπερασμένα μονοπάτια. Αρκετά προβλήματα εντοπίσαμε και στο performance. Το παιχνίδι αντιμετωπίζει συχνά frame drops και lag, ειδικά όταν οι οθόνες γεμίζουν με ορδές εχθρών ή κατά τη διάρκεια των μαχών με τα Nephilim bosses. Συνολικά, ο τεχνικός τομέας του Painkiller είναι τυπικός και, σε πολλές περιπτώσεις, προβληματικός, αφήνοντας την εμπειρία να μοιάζει με κόλαση. Απλά όχι με την κόλαση που θα ήθελαν οι developers να αποτυπώσουν!
Τελικά, το reimagining του Painkiller σε ένα online co-op shooter συμβαδίζει μεν με τις τάσεις της εποχής, προσφέροντας κάποια διασκέδαση και στιγμές έντονου χάους και αδρεναλίνης, ειδικά όταν παίζεται με φίλους. Ωστόσο, η εμπειρία πλήττεται σοβαρά από την επαναληψιμότητα. Ειδικά σε αυτήν την αρχική έκδοση, το παιχνίδι δεν προσφέρει αρκετή ποικιλία στα Raids, με αποτέλεσμα ο ενθουσιασμός των πρώτων ωρών να εξασθενεί γρήγορα. Το γεγονός αυτό επιδεινώνεται από έναν τεχνικό τομέα που είναι απλώς τυπικός και υποφέρει από προβλήματα frame drops και lag, τα οποία υπονομεύουν την ακρίβεια που απαιτεί το γρήγορο gameplay. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα Game as a Service (GaaS). Ως εκ τούτου, η τελική του αξία θα κριθεί από τη μακροπρόθεσμη υποστήριξη. Αυτήν τη στιγμή όμως το Painkiller αφήνει μια αίσθηση ημιτελούς ή ελλιπούς σε περιεχόμενο τίτλου, με την κατάσταση να μπορεί να βελτιωθεί με προσθήκες νέου περιεχομένου, ανάλογα βέβαια και με το ενδιαφέρον της κοινότητας των παικτών.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Saber Interactive
Εκδότρια Εταιρεία: Prime Matter
Είδος: Multiplayer Co-op / First-Person Shooter
Ηλικίες: 17+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 21 Οκτωβρίου 2025
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
Θετικά
- Οι μάχες είναι έντονες και προσφέρουν αδρεναλίνη ειδικά όταν παίζετε με φίλους
- Ενδιαφέροντα όπλα με ειδικές ικανότητες το κάθε ένα
Αρνητικά
- Η έλλειψη ποικιλίας στα Raids καθιστά το παιχνίδι γρήγορα επαναλαμβανόμενο και μονότονο
- Συχνά frame drops και lag που επηρεάζουν τον ακριβή χειρισμό, ειδικά σε μεγάλες μάχες
- Ο σχεδιασμός των biomes και τα γραφικά δεν εντυπωσιάζουν, δίνοντας αίσθηση ξεπερασμένου τίτλου
- Η μετατόπιση προς το online co-op απομακρύνει τον τίτλο από την κλασική εμπειρία του 2004
