Με το Pokemon Legends Arceus να σαρώνει τις πωλήσεις, σκέφτηκα να γράψω δυο λόγια για το πώς ξεκίνησε το δικό μου ταξίδι και πού βρίσκομαι μετά από 60 ώρες.
Το ταξίδι προς την κυκλοφορία
Όλα ξεκίνησαν όταν ανακοινώθηκε ο επόμενος μεγάλος τίτλος Pokemon, το Legends Arceus. Οι περισσότεροι από εμάς ήταν επιφυλακτικοί μετά τον οπτικό τομέα των Pokemon Sword και Shield, με το trailer ανακοίνωσης του τίτλου να μας δημιουργούν το ίδιο άγχος και αυτό το καταραμένο Chingling να εμφανίζεται με 5 frames δίπλα στον παίκτη. Είχα πει στον εαυτό μου να μην δω περισσότερα trailers και να απολαύσω τον τίτλο χωρίς καμία γνώση για το τι με περιμένει από θέμα ιστορίας, gameplay και γενικότερου περιεχομένου.
Έτσι και έγινε, πέρα από τα πρώτα screenshots που ενδεικτικά έδειξαν το σύστημα μάχης. Ερχόμαστε στον Ιανουάριο, με το παιχνίδι να έχει διαρρεύσει μια εβδομάδα νωρίτερα, να προσπαθώ να αποφύγω ανακοινώσεις και spoilers με οποιονδήποτε τρόπο, και να μην έχω κάνει προ-παραγγελία. Έμφαση στο τελευταίο. Μετά την πρόσφατη εμπειρία μου με την προ-παραγγελία των Brilliant Diamond και Shining Pearl, αποφάσισα να μην το ρισκάρω γιατί ήξερα πως ο κούριερ δεν θα μου χτυπήσει το κουδούνι τη μέρα της κυκλοφορίας.
Και μετά ήρθαν τα χιόνια. Ομολογουμένως, εκεί αγχώθηκα, καθώς παράλληλα έβλεπα ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο για προ-παραγγελία. Έρχεται η μέρα της κυκλοφορίας, οι ανησυχίες μου για τις day one παραδόσεις βγαίνουν αληθινές, με πολλούς να παραλαμβάνουν ακόμα και μια εβδομάδα μετά. Στη δική μου περίπτωση στάθηκα αρκετά τυχερός, και μετά από πολλά τηλέφωνα, βρήκα αντίτυπο σε μικρότερο μαγαζί.
Η επιστροφή της μαγείας
Σκίσιμο ζελατίνας, άνοιγμα υποδοχής, κασέτα στη θέση της και φύγαμε. Το να μη δω τα trailers λειτούργησε θετικά και όλα τα άγχη που είχαν δημιουργηθεί από τα πρώτα trailers και το παρελθόν της εταιρείας, εξαφανίστηκαν. Ναι, το παιχνίδι δεν είναι ό,τι καλύτερο οπτικά, ειδικά όταν το συγκρίνεις με παιχνίδια όπως το Xenoblade Chronicles 3, αλλά η συνολική εμπειρία είναι ξεχωριστή και το να βλέπεις πράγματα για πρώτη φορά είναι κάτι που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Λίγο τα trailers, λίγο βίντεο στο YouTube πριν επενδύσει κάποιος, η μαγεία χάνεται.
Επιτέλους, η Game Freak τόλμησε και πείραξε το gameplay της σειράς και βλέπουμε κάτι καινούργιο. Δεν φαντάζεστε πόσο φρέσκο είναι, όταν οι περισσότεροι από τους προηγούμενους βασικούς τίτλους, παρόλο που ήταν καλοί, είχαν καταλήξει σε -σχεδόν- αγγαρεία με αργές μάχες και encounters. To Legends είναι τόσο γρήγορο, εθιστικό και διασκεδαστικό, με το να προσεγγίζεις Pokémon και να τα πιάνεις σε γρήγορη ταχύτητα διαδοχικά, και αν κάτι πάει στραβά να μπεις στη μάχη που πραγματικά είναι εξίσου γρήγορη. Το γεγονός πως κάθε Pokemon αντιδρά διαφορετικά στην προσέγγιση που του κάνει ο χαρακτήρας προσθέτει και άλλους πόντους.
Σαν να μην έφτανε αυτό, τα shiny Pokémon φαίνεται πως εμφανίζονται πολύ πιο εύκολα και αποτελούν ευχάριστες εκπλήξεις, ενώ με τον μηχανισμό των outbreaks τρέχεις διαρκώς σε διάφορες περιοχές, ενώ πολλές φορές κλήθηκα να διαλέξω ένα από τα πολλά outbreaks και να «θυσιάσω» τα υπόλοιπα.
Όλα αυτά μαζί με πολλές αποστολές, έναν νέο τρόπο να «γεμίσει» το Pokédex και μια ενδιαφέρουσα ιστορία με boss fights(!), με έκαναν να ξεχάσω τα γραφικά και να φέρνω άκυρες βόλτες μπας και εμφανιστεί αυτό το άτιμο το Munchlax. Εντάξει, δεν τα ξέχασα εντελώς, όταν πετάς κάνει μπαμ το πρόβλημα.
Όπως και να έχει, με 60 περίπου ώρες στο ρολόι και ένα σχεδόν ολοκληρωμένο Pokédex, βλέπω να ανοίγω συχνά την κονσόλα μέσα στη βδομάδα προκειμένου να δω πού στο καλό θα καταλήξει. Λίγο το να ολοκληρώσω την τελευταία αποστολή που με έβαλε να πιάσω όλα τα Pokemon, λίγο το να δω πού ακριβώς θα καταλήξει, και λίγο να πάρω το shiny charm και να ψάξω για shinies γιατί (όπως έγραψα και πριν) ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ είναι διασκεδαστικό και όχι αγγαρεία. Όλα αυτά τα “λίγα” μας κάνουν πολύ και έφτασα στο σημείο να εύχομαι να βγουν αληθινές οι φήμες για DLC.
Τι σημαίνει για το μέλλον της σειράς;
Το μόνο σίγουρο είναι πως με 6.5 εκατομμύρια πωλήσεις την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, η σειρά Pokemon Legends είναι εδώ για να μείνει. Αρκεί όμως ένα spin-off κάθε δύο με τρία χρόνια για να “το κρατήσει ζωντανό”; Ιδανικά, θα βλέπαμε κάποιους από τους μηχανισμούς να εντάσσονται και στην κύρια σειρά για να πάει ένα βήμα μπροστά. Δεν είναι απίστευτο να δούμε ανακοίνωση της ένατης γενιάς φέτος, μιας και ακούγεται έντονα. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα πρέπει να δουλέψουν αρκετά σκληρά και να δημιουργήσουν μια εξίσου δυνατή εμπειρία, ιδανικά με έναν καλύτερο οπτικό τομέα.