To RoboCop: Rogue City είναι video game “Β’ διαλογής”, με μπόλικο πιστολίδι και δράση, που θα ικανοποιήσει τους fans.
Τα τρία πρώτα πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό όταν ακούω για την πόλη του Detroit είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες, ο Eminem και… ο RoboCop! Η ταινία του 1987, σε σκηνοθεσία του Paul Verhoeven, είναι από αυτές που έχουν στιγματίσει τα παιδικά μου χρόνια, καθώς τη χαρακτηριστική σκηνή της εκτέλεσης του Alex Murphy μάλλον δεν θα έπρεπε να την είχα δει όντας τότε 8-9 χρονών! Μετά από τρεις ταινίες συν μία πρόσφατη (και όχι τόσο καλή) που λειτούργησε ως reboot, αλλά και αμέτρητα video games, ο cult πλέον cyborg αστυνομικός επανέρχεται με το RoboCop: Rogue City. Εκδότης είναι η Nacon με developer την Teyon, η οποία στο παρελθόν είχε μεταφέρει στο μέσο άλλες 2 ταινίες των 80s, το Rambo και το Terminator.
Welcome to Detroit City
Τα γεγονότα του RoboCop: Rogue City συμβαίνουν χρονικά μετά το RoboCop 2 και πριν το RoboCop 3. Στο Detroit εμφανίζεται ένας νέος crime boss, που έχει ως στόχο να ενώσει όλες τις συμμορίες την πόλης. Φυσικά, θα υπάρξει και η εμπλοκή της OCP, της πολυεθνικής εταιρίας που κάνει κουμάντο στην περιοχή και σχεδιάζει να χτίσει το New Detroit, καταστρέφοντας ό,τι θυμίζει το παλιό. Ο μόνος φυσικά που μπορεί να εμποδίσει τα εγκληματικά σχέδια και των δύο και να επιβάλει την τάξη είναι ο Alex Murphy, aka RoboCop, με τη βοήθεια της συνεργάτιδός του, Anne Lewis, και ορισμένων επιπλέον συμμάχων, που θα συναντήσει στην πορεία.
Ο Peter Weller, ο πρωταγωνιστής των τριών πρώτων ταινιών, δίνει και στο παιχνίδι τη φωνή του στον RoboCop και η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε κάποιον άλλο ηθοποιό, ιδανικότερο για τον ρόλο. Γενικά, οι developers έχουν καταφέρει να μεταφέρουν όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία των ταινιών με μεγάλη επιτυχία. Τα γνώριμα μουσικά θέματα από το original sountrack της τριλογίας, τα άκυρα διαφημιστικά και δελτία ειδήσεων που παρεμβάλλονται των γεγονότων, το σατυρικό ύφος και άλλες μικρολεπτομέρειες ξυπνούν τις ’80s αναμνήσεις στους λάτρεις του RoboCop.
Πώς είναι να παίζεις με τον RoboCop
Ακόμα και το gameplay του RoboCop: Rogue City εξομαλύνεται με τη δράση και το gunfight των ταινιών, παρά τις φαινομενικές δυσκολίες που έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι ελέγχουμε ένα cyborg, που είναι ουσιαστικά ένα κινούμενο τανκ! Δεν μπορεί να κάνει άλματα και η κίνηση του είναι σε πιο αργούς ρυθμούς από ό,τι έχουμε συνηθίσει σε άλλα first-person shooters. Παρ’ όλους αυτούς τους περιορισμούς, η δράση δεν παύει σε κανένα σημείο να είναι έντονη και διασκεδαστική. Σε κάθε αποστολή θα πολεμήσετε κύματα εχθρών, τους οποίους εξολοθρεύετε με αρκετά βίαιο τρόπο, χρησιμοποιώντας είτε το Auto-9, το χαρακτηριστικό πιστόλι του RoboCop, είτε με όπλα που παίρνετε από τα θύματα σας. Υπάρχει και ένα σύστημα αναβαθμίσεων, τόσο για τον RoboCop, όσο και για το πιστόλι του. Μαζεύοντας XP, ξεκλειδώνετε skills, όπως για παράδειγμα ένα flashbang, μία κίνηση τύπου dash και τη δυνατότητα για slow motion την ώρα που σημαδεύετε. Τα συγκεκριμένα skills είναι και αυτά που δίνουν το κάτι διαφορετικό στις μάχες, αφού σχεδόν αποκλειστικά το δάχτυλο σας θα είναι κολλημένο στα R2/RT, σκοτώνοντας οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα σας!
Όλα αυτά κάνουν τις σεκάνς δράσης να είναι κάπως επαναλαμβανόμενες, αφού δε χρειάζεται να έχετε κάποια συγκεκριμένη τακτική προσέγγιση, ενώ και η ποικιλία των εχθρών είναι μικρή. Απλά μπαίνετε σε ένα χώρο και αρχίζετε να πυροβολείτε αδιακρίτως, αφήνοντας πίσω σας πτώματα, αίματα στους τοίχους και διαλυμένα σκηνικά. Δεν μπορούμε να πούμε όμως ότι βαρεθήκαμε να το κάνουμε σε κανένα σημείο του RoboCop: Rogue City! Πραγματικά ατελείωτο πιστολίδι με την αίσθηση και τον ήχο των όπλων να είναι σε υψηλό επίπεδο. Έπειτα αν κουραστεί το δάχτυλο σας να πατάει τη σκανδάλη, απλά αρπάζετε τον εχθρό και τον εκσφενδονίζετε σε κάνα τοίχο ή πάνω στα κεφάλια των υπόλοιπων συμμοριτών.
Σενάριο B movie σε video game
Η ιστορία του RoboCop: Rogue City θα μπορούσε να είναι άνετα σενάριο μιας ακόμα Β movie της σειράς ταινιών με πρωταγωνιστή τον Alex Murphy. Σάτιρα, κοφτοί -στα όρια του cringe- διάλογοι, ξύλινοι χαρακτήρες και προβλέψιμη εξέλιξη είναι ορισμένα χαρακτηριστικά της γραφής που μπορεί να ακούγονται άσχημα, αλλά έχουν μία cult γοητεία! Βέβαια, επειδή έχουμε να κάνουμε με video game, έχει γίνει μία προσπάθεια εισαγωγής κάποιων επιπλέον στοιχείων. Υπάρχουν side missions, που έχουν να κάνουν με δευτερεύοντες χαρακτήρες, όπως για παράδειγμα να βάλετε στον ίσιο δρόμο έναν πληροφοριοδότη που είναι χρήστης ναρκωτικών ή να βοηθήσετε στην έρευνα μιας δημοσιογράφου.
Επίσης ορισμένες επιλογές που θα χρειαστεί να κάνετε, είτε σε διαλόγους, είτε στη στάση που θα κρατήσετε ως όργανο επιβολής της τάξης, επηρεάζουν σε έναν βαθμό το τέλος της ιστορίας, αλλά και το αν θα έχετε την συμπάθεια των πολιτών ή όχι. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα πακέτο διάρκειας περίπου 15 ωρών, που το θεωρούμε αρκετά τίμιο, καθώς αν ήταν παραπάνω, ίσως να κούραζε τους παίκτες και ειδικά αυτούς που δεν έχουν επαφή με τον RoboCop και απλά θέλουν να περάσουν καλά με ένα first-person shooter.
“You Call This A GLITCH?”
Aν η ιστορία του RoboCop: Rogue City θα μπορούσε να είναι σενάριο μίας B movie, τότε ο τεχνικός του τομέας είναι επιπέδου Β video game. H Teyon επέλεξε την Unreal Engine 5 για μηχανή γραφικών και μάλλον χρειαζόταν να γίνει καλύτερη προσπάθεια για να δουλέψει σε ικανοποιητικό βαθμό. Από τη μία υπάρχουν σημεία, όπως ο ημιανοιχτός κόσμος της πόλης του Detroit, όπου οπτικά το αποτέλεσμα είναι αρκετά εντυπωσιακό, με λεπτομέρειες στα textures, αντανακλάσεις σε λιμνούλες νερού στον δρόμο και όμορφους φωτισμούς από ταμπέλες neon που βγάζουν έντονα cyberpunk vibes. Από την άλλη όμως έχουμε τα μοντέλα των χαρακτήρων να φαίνονται λες και είναι από παιχνίδι άλλων εποχών, ενώ τελείως παράταιρος είναι και ο σχεδιασμός των άλλων περιοχών, εκτός του Detroit. Έπειτα συναντήσαμε σε αρκετά σημεία έντονα frame drops, ειδικότερα στις τελευταίες αποστολές που συνέβαιναν πολλά πράγματα στην οθόνη μας. Γενικά, βγάζει μία αίσθηση ότι το παιχνίδι είναι μισοτελειωμένο στον τεχνικό τομέα με προσοχή να έχει δοθεί μόνο σε συγκεκριμένα κομμάτια.
Το RoboCop: Rogue City αποτίνει φόρο τιμής στις cult ταινίες των ’80s και -χρησιμοποιώντας αρκετό fan service- στοχεύει να ικανοποιήσει τους λάτρεις του RoboCop, οι οποίοι θα εκτιμήσουν τον τρόπο με τον οποίο τελικά μεταφέρεται σε αυτήν την εκδοχή του. Οι αδυναμίες όμως του παιχνιδιού τόσο στον τεχνικό τομέα, όσο και στην ιστορία, αλλά και η απλοϊκότητα του gunplay δύσκολα θα κερδίσουν παίκτες που δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με το franchise.
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Teyon
Εκδότρια Εταιρεία: Nacon
Είδος: First-Person Shooter
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 02 Νοεμβρίου 2023
Official website: link
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.