Saints Row – Review

Το νέο Saints Row είναι reboot της κλασικής σειράς της Volition, το οποίο προσπαθεί να ανανεώσει αρκετά στοιχεία κρατώντας όμως ακέραιο το πνεύμα.

Για να τα πούμε από την αρχή: αν περιμένεις να παίξεις το νέο Saints Row (λέγεται απλώς «Saints Row», όπως συνηθίζεται για reboots) για να αντιμετωπίσεις ορδές εχθρών καλώντας άλλες ορδές από ζόμπι και κραδαίνοντας έναν τεράστιο δονητή που ρίχνει ντάμπστεπ νότες, θα απογοητευτείς.

Όλα αυτά, οι υπερβολές και οι γελοιότητες των προηγούμενων δύο τίτλων της σειράς, πλέον αποτελούν παρελθόν.

Ωστόσο, αναμενόμενα, το νέο Saints Row δεν είναι ένα «σοβαρό» παιχνίδι, δεν είναι ένα Grand Theft Auto. Είναι ένα παιχνίδι δράσης σε ανοιχτό κόσμο, γεμάτο με υπερβολές, αλλά προσπαθεί παράλληλα να διατηρήσει μια ισορροπία. Είναι γελοίο, είναι υπερβολικό, αλλά δεν ξεφεύγει εντελώς. Μοιάζει περισσότερο με τα πρώτα Saints Row, παρά με τα τελευταία.

Ένα «ισορροπημένο» Saints Row

Άρα, έχουμε δράση που θυμίζει κόμικ αλλά δεν έχουμε όπλα που «φτύνουν» ντάμπστεπ. Επίσης, το σενάριο ακολουθεί παρόμοια προσέγγιση: αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας νεαρών, άπειρων εγκληματιών που θέλουν να αναρριχηθούν στη «σκάλα» του εγκλήματος και, ενώ δεν συμπεριλαμβάνει εξωγήινους, φροντίζει να μην είναι ποτέ εντελώς σοβαρο.

Η νέα ομάδα των «Saints» / εικόνα: Deep Silver-VG24

Είναι ξεκάθαρο από νωρίς ότι η Volition προσπαθεί με το reboot αυτό να «πιάσει» νεότερο κοινό -νεότερο ηλικιακά, αλλά και νέο για το franchise. Είναι ξεκάθαρο ότι επιχειρεί να φτιάξει χαρακτήρες με τους οποίους μπορεί το νεότερο αυτό κοινό να ταυτιστεί και ότι θέλει να μην χάσει ο νέος τίτλος την ταυτότητά του αλλά να μην είναι επίσης πολύ έντονα ο εαυτός του, όπως τον ξέραμε από τα πρόσφατα παιχνίδια Saints Row.

Λοιπόν, σε γενικές γραμμές, τα πάει καλά, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται για πλήρη επιτυχία. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Δυνατό, εκτενές customization

Ξεκινώντας, έχουμε τη δυνατότητα να φτιάξουμε το άτομο που θα χειριζόμαστε, με μια διαδικασία δημιουργίας χαρακτήρα που δεν βάζει όρια. Μπορούμε να φτιάξουμε πραγματικά ό,τι θέλουμε, με πολλές λεπτομέρειες, με υπερβολές, με αστείες πινελιές. Μπορούμε να έχουμε πράσινο δέρμα, αυτιά ξωτικού, σώμα σαν του Σβαρτσενέγκερ.

Το φύλο δεν καθορίζει τίποτα στη δημιουργία, η διαδικασία δεν μας περιορίζει ανάλογα με τη φωνή, με τον σωματότυπο ή με κάτι άλλο. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους character creators που έχουμε δει ποτέ σε παιχνίδι.

Μάλιστα, στη συνέχεια, ενώ παίζουμε, μπορούμε απλώς να αλλάξουμε εντελώς τη μορφή του χαρακτήρα μας, τη φωνή, τα ρούχα, τα πάντα. Ξεκινάμε σωστά, λοιπόν, σε πνεύμα πιστό στις αρχές του Saints Row.

Σενάριο για τις νέες γενιές

Μετά, μπαίνουμε σιγά-σιγά στο σενάριο. Χειριζόμαστε ένα άτομο που λέγεται απλώς «Boss» και δουλεύει για μια μεγάλη εταιρεία, που είναι αμέσως προφανές ότι είναι «κακή». Έχουμε μερικούς φίλους και φίλες, νεαρής ηλικίας, που δουλεύουν για συμμορίες στην πόλη.

Απογοητευμένοι από τη δουλειά τους, από την καθημερινότητα, από τα λίγα χρήματα που έχουν και τα «φοιτητικά δάνεια» που πρέπει να πληρώσουν οι χαρακτήρες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να φτιάξουν τη δική τους συμμορία και να γίνουν γνωστοί εγκληματίες, αλλά και πλούσιοι.

Techno-hacker συμμορίες / εικόνα: Deep Silver-VG24

Είναι ένα απλό στήσιμο που ταιριάζει στο ύφος της σειράς, αλλά ξεκινά με άνισο τρόπο. Στην αρχή, οι διάλογοι δίνουν μια ενοχλητική εντύπωση, καθώς φαίνεται ότι σχεδόν σε κάθε ατάκα οι συγγραφείς επιχείρησαν να εισάγουν αστεία και λογοπαίγνια.

Επίσης, από την αρχή, γίνεται μια προσπάθεια εγκλιματισμού, με συνεχείς αναφορές σε πράγματα που κάνουν οι millenials και οι επόμενες γενιές (brunch, internet, memes), που είναι και το κοινό στο οποίο απευθύνεται κυρίως το νέο Saints Row.

Η προσπάθεια αυτή κάνει την αφήγηση να μοιάζει περισσότερο με μια σειρά από ιντερνετικά σκετσάκια παρά με μια συνεχή ιστορία και τους χαρακτήρες με άβαταρς που εξυπηρετούν μόνο το εκάστοτε punch line.

Αργεί να βρει το πάτημά του

Ωστόσο, όταν ξεπεραστεί το αρχικό αυτό στάδιο, τα πράγματα είναι καλύτερα. Μετά από αρκετές δόσεις cringe, οι χαρακτήρες καταφέρνουν να «ανοιχτούν» και να μας πλησιάσουν με πιο αυθεντικό τρόπο. Τότε, διαπιστώνουμε ότι έχουν περάσει πια αρκετές ώρες και έχουμε πλέον «δεθεί» σε έναν βαθμό με την ομάδα μας.

Δεν πρόκειται για δουλειά που στοχεύει να σαρώσει τα βραβεία ή να μας κάνει να κλάψουμε από συγκίνηση, αλλά για γράψιμο που έχει ως στόχο τη συνεχή διασκέδαση. Σε γενικές γραμμές, τα πάει καλά, με μια αργή αρχή και κάποια σκαμπανεβάσματα. Ωστόσο, σε ένα μεγάλο μέρος του, το σενάριο του νέου Saints Row εφαρμόζει τις αρχές του απόλυτα με τα «πρέπει» του είδους και καταλήγει να έχει αόριστη ταυτότητα.

Πόσα αστέρια βάζεις; / εικόνα: Deep Silver-VG24

Είναι πολλές οι στιγμές που δεν θα μπορείτε να βρείτε έντονες διαφορές από άλλα παιχνίδια που ακολουθούν παρόμοια προσέγγιση (Far Cry 6, Watch Dogs Legion). Στην προσπάθειά της να ανανεώσει την αφήγηση της σειράς, λοιπόν, η Volition έχασε ένα μέρος της ιδιαιτερότητας του Saints Row, αλλά τελικά μας έδωσε μια διασκεδαστική, απλή ιστορία.

Το σενάριο είναι επαρκές για να διατηρήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος (το campaign τελειώνει σε περίπου 20 ώρες, με λίγη ενασχόληση με το παράπλευρο περιεχόμενο), όμως μπορούσε να κάνει κάτι πολύ καλύτερο με τα υλικά που είχε στη διάθεσή του. Απλό, διασκεδαστικό, θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα.

Πάντως, στα θετικά και αναπάντεχα στοιχεία συγκαταλέγεται το voice acting. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι όλες αξιόλογες, αλλά αυτό που κάνει εντύπωση είναι η εξαιρετική φροντίδα που δόθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μπορούμε να διαλέξουμε μεταξύ 8 διαφορετικών στιλ ερμηνείας, που δίνουν διαφορετική προσωπικότητα στον χαρακτήρα μας και όλοι οι ηθοποιοί έχουν κάνει αξιόλογη δουλειά.

Υπερβολικό, εκρηκτικό, χαοτικό Saints Row

Το gameplay, από τη μεριά του, ακολουθεί επίσης μια προσέγγιση παρόμοια με εκείνη της αφήγησης. Επιχειρεί να είναι απλό, διασκεδαστικό και χαοτικό. Δεν θέλει να μας βάλει να σκεφτούμε ή να προσπαθήσουμε πολύ, ακονίζοντας τις ικανότητες και τα αντανακλαστικά μας.

Θέλει απλώς να μας βλέπει να χαμογελάμε όσο διαλύουμε την πόλη τραβώντας με το όχημά μας έναν τεράστιο, μεταλλικό κάκτο. Θέλει να μας βλέπει να πέφτουμε από ουρανοξύστες με wingsuit και να σκάμε με δύναμη πάνω σε περαστικούς, να πηδάμε από το ένα όχημα στο άλλο, να ξαπλώνουμε στην οροφή ενός ταξί και να ρίχνουμε πυραύλους σε ελικόπτερα (υπάρχει και co-op, δεν το δοκίμασα).

Επιστρέφουν κάποιες ιδιαίτερα διασκεδαστικές δραστηριότητες, όπως το «Insurance Fraud», που μας βάζει να πηδάμε σε διερχόμενα οχήματα και να εκτοξευόμαστε στον αέρα για να κάνουμε combos. Γενικά, υπάρχουν αρκετές δραστηριότητες, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ταιριαστές στο ύφος του Saints Row και διασκεδαστικές όσον αφορά τις λειτουργίες τους.

Πλούσιο σε περιεχόμενο, χωρίς να κουράζει πολύ

Θα παίξουμε ξύλο σε live action role-playing, θα βαθμολογήσουμε μαγαζιά με ένα αστέρι για να αντιμετωπίσουμε μετά ορδές από δυσαρεστημένους τύπους που μας επιτίθενται. Οι δραστηριότητες που είναι διαθέσιμες ενισχύουν την ταυτότητα του Saints Row και αργούν να γίνουν βαρετές, ενώ δεν είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ, δεν μας κατακλύζουν συνεχώς.

Υπάρχουν και διάφορα collectibles, όπως διακοσμητικά για τη βάση μας ή (πολλά) ρούχα, τατουάζ, αξεσουάρ και, γενικά, αντικείμενα για να φορέσουμε και να αλλάξουμε την εμφάνιση του χαρακτήρα μας. Επίσης, υπάρχει εκτενές customization για τα όπλα και τα οχήματά μας. Αν είστε σαν κι εμένα, θα περάσετε πολλές ώρες απλώς αλλάζοντας την εμφάνισή σας και, ευτυχώς, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά σε αυτό το κομμάτι.

Αλλάζουμε ρούχα, τατουάζ και μαλλιά όποτε θέλουμε / εικόνα: Deep Silver-VG24

Οι περισσότερες βασικές αποστολές είναι του τύπου «πήγαινε εκεί, σκότωσε αυτούς», αλλά ό,τι κάνουν, όσο απλό, το κάνουν με στιλ και προσπαθούν να «ταρακουνούν» τις συνθήκες με διάφορες εκπλήξεις. Δυστυχώς, κάποια σημεία είναι «κλειδωμένα» πίσω από το προαιρετικό περιεχόμενο και μας αναγκάζουν -ενοχλητικά- να τελειώσουμε βαρετές δευτερεύουσες δραστηριότητες για να συνεχίσουμε το βασικό σενάριο.

Θα δείτε, λοιπόν, πολλά set pieces: θα σκαρφαλώσετε σε αεροπλάνα ενώ πετούν, θα ρίξετε με κανόνια, θα προσπαθήσετε να ξεπεράσετε ένα γερό χανγκόβερ, θα διαλύσετε τμήματα της πόλης με μπουλντόζες και τανκς, θα κάνετε stealth… περίπου, θα προκαλέσουμε χάος και καταστροφές. Πάντως, δεν θα δείτε κάτι που ξεχωρίζει σημαντικά το Saints Row από άλλα παιχνίδια δράσης ανοιχτού κόσμου.

Η μάχη δεν θέλει λεπτοδουλειά, θέλει ΧΑΟΣ

Οι μάχες είναι πολύ απλές, δεν απαιτούν πολλή προσοχή και γρήγορα αντανακλαστικά, αλλά υπάρχουν κάποια εύστοχα συστήματα που διατηρούν το ενδιαφέρον -ένα από αυτά έχει να κάνει με τον τρόπο που γεμίζουμε τη ζωή: όταν γεμίζει μια μπάρα, μπορούμε να δώσουμε τελειωτικό χτύπημα σε έναν εχθρό και να πάρουμε πίσω ένα μέρος της ζωής μας (δεν υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για να αναπληρώσουμε τη ζωή).

Η δυσκολία είναι παραμετροποιήσιμη, όπως είναι παραμετροποιήσιμα και άλλα μέρη του gameplay, με ένα εκτενές και σωστά δομημένο μενού επιλογών.

Τα όπλα που έχουμε στη διάθεσή μας είναι σχεδόν συμβατικά, δεν υπάρχουν δηλαδή υπερβολές που είδαμε στα προηγούμενα δύο Saints Row. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια υπέροχα skills: ένα από αυτά μας δίνει τη δυνατότητα να βάλουμε μια χειροβομβίδα στο παντελόνι ενός εχθρού και στη συνέχεια να τον πετάξουμε μακριά, ώστε να σκάσει και να χτυπήσει κι άλλους.

Όλα τα συστήματα είναι απλά: κάθε level που ανεβάζουμε μας δίνει ένα νέο skill, ενώ υπάρχουν και μερικά perks και upgrades. Δεν έχουμε να σκεφτούμε πολλά, δεν υπάρχουν περίπλοκα skill trees για παράδειγμα.

Έτσι, αυτό που έχουμε στο τέλος είναι ένα απλό, χαοτικό σύστημα μάχης, με ανάγκη για προσεκτικό παίξιμο και στρατηγικές κινήσεις όπου χρειάζεται, αλλά έμφαση στον πανικό και την καταστροφή, όχι στις λεπτές κινήσεις.

Ο χειρισμός κάνει σωστά τη δουλειά του είτε περπατούμε, είτε οδηγούμε οχήματα, είτε αντιμετωπίζουμε δεκάδες εχθρούς (όταν πηδάμε όχι τόσο), τα skills είναι διασκεδαστικά, τα όπλα επίσης και, γενικά, πρόκειται για ικανοποιητικό κομμάτι του παιχνιδιού, που δεν εντυπωσιάζει, αλλά διασκεδάζει.

Μάλιστα, τα οχήματα έχουν κάποιες ιδιότητες που κάνουν την οδήγηση και τις οδομαχίες πιο συναρπαστικές: μπορούμε να χτυπούμε άλλα οχήματα με ορμή, μπορούμε να στρίβουμε πολύ απότομα, ενώ ξεκλειδώνονται κι άλλες κινήσεις -όπως το άλμα.

Όμορφο για Saints Row, υποφερτό για σημερινό παιχνίδι

Οπτικά, το νέο Saints Row απλώς λειτουργεί. Τα γραφικά δεν είναι εντυπωσιακά σε καμία περίπτωση, η σκηνοθεσία και το εικαστικό στιλ δεν ξεχωρίζουν, ενώ υπάρχουν προβλήματα όπως ένα πολύ έντονο pop-in (οι λεπτομέρειες των χώρων φορτώνουν μπροστά στα μάτια μας όταν πλησιάζουμε κοντά τους).

Εδώ κι εκεί, εντοπίζεται «λόξιγκας» στο frame rate, όποια επιλογή κι αν αποφασίσουμε να διαλέξουμε στις ρυθμίσεις (έμφαση στην ανάλυση ή στο frame rate). Τα μοντέλα των χαρακτήρων, οι κινήσεις τους, τα περιβάλλοντα, ο φωτισμός, τα εφέ, όλα τα στοιχεία του οπτικού τομέα, είναι απλώς… εντάξει, απλώς λειτουργούν ως ένα υπόβαθρο για τη δράση.

Σίγουρα, μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο εδώ. Επίσης, επί του παρόντος υπάρχουν κάποια μικρά bugs που δεν ενοχλούν ιδιαίτερα (εξαφανίζονται άνθρωποι στην πόλη, ας πούμε), αλλά και κάποια χειρότερα, όπως ένα πολύ εκνευριστικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί γρήγορα: πολύ συχνά, μερικά πλήκτρα σταματούν να λειτουργούν και έτσι, για παράδειγμα, δεν μπορούμε να βγούμε από το μενού και πρέπει να κλείσουμε το παιχνίδι και να το ανοίξουμε ξανά.

Η πόλη από ψηλά
/ εικόνα: Deep Silver-VG24

Ακόμα, εντοπίζονται κι άλλα προβλήματα στις ρυθμίσεις: αν ενεργοποιήσουμε την αντίσταση των σκανδαλών του DualSense, αυτό που συμβαίνει είναι η αντιστροφή των κατευθύνσεων (το «μπροστά» γίνεται «πίσω»), χωρίς να ενεργοποιείται πράγματι η αντίσταση. Σε γενικές γραμμές, η εικόνα του παιχνιδιού είναι απλώς ανεκτή και τα τεχνικά προβλήματα που εντοπίζονται πριν από την επίσημη κυκλοφορία μάλλον αναμένεται να διορθωθούν -αν όχι όλα, τα περισσότερα και τα πιο σημαντικά.

Πάντως, παρόλο που το νέο Saints Row δεν ρίχνει σαγόνια, αποτελεί αναβάθμιση για το franchise, όσον αφορά τα γραφικά του. Πλέον, τα ρούχα, τα μαλλιά, το δέρμα των χαρακτήρων, είναι πολύ πιο ρεαλιστικά και αυτό είναι σημαντικό επειδή η δημιουργία χαρακτήρα και η εξατομίκευση βρίσκονται στον πυρήνα της εμπειρίας.

Επίσης, υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα εφέ, όπως η παχιά ομίχλη που καλύπτει τους νυχτερινούς δρόμους και μέσα στην οποία διαχέονται οι ακτίνες του φωτός. Δείχνει εντυπωσιακό για παιχνίδι της σειράς, δείχνει απλώς υποφερτό για σημερινό παιχνίδι.

Ένας εξαιρετικός χάρτης

Ο χάρτης της νέας πόλης, Santo Ileso, πάντως, είναι χορταστικός. Δεν είναι τεράστιος σε υπερβολικό σημείο, δεν είναι ΓΕΜΑΤΟΣ με δραστηριότητες σε κάθε γωνιά του, αλλά είναι εύκολος στην εκμάθηση και την κατανόηση, γεμάτος με χαρακτηριστικά σημεία και αξιοθέατα, όμορφα σχεδιασμένος και διασκεδαστικός στην εξερεύνησή του.

Ακόμα, έχουμε αρκετούς τρόπους κίνησης: ελικόπτερα, μηχανές, οχήματα κάθε τύπου, από τα οποία μπορούμε να εκτοξευθούμε για να αρχίσουμε να «πετάμε» με το wingsuit.

Επίσης, βοηθά το εξαιρετικό soundtrack, που προσφέρει μελωδίες από διάφορα είδη μουσικής (από Rosalia και TLC μέχρι In Flames) για να μας συνοδεύουν στην οδήγηση ή τις βόλτες.

Διασκεδαστικό, μπορούσε όμως να είναι πιο ξεχωριστό

Τελικά, το νέο Saints Row είναι ένα διασκεδαστικό παιχνίδι με χορταστικό περιεχόμενο και υπερβολικές καταστάσεις. Είναι ό,τι περιμέναμε: ένα reboot που πάει προς το παρελθόν της σειράς για να αντλήσει έμπνευση και ακολουθεί μια πιο «σοβαρή» προσέγγιση, χωρίς να γίνεται ποτέ ρεαλιστικό.

Είναι πιο διασκεδαστικό απ’ ό,τι είναι αστείο, είναι πολύ generic σε κάποιους τομείς, δεν εντυπωσιάζει οπτικά και μένει κάπως πίσω στο gameplay. Ωστόσο, αν ψάχνετε ένα παιχνίδι δράσης με εκρήξεις, καταστροφές, αστείες ατάκες και υπερβολές παντού, το Saints Row θα σας διασκεδάσει, αν και δεν θα μείνει στη μνήμη σας όσο τα προηγούμενα παιχνίδια του franchise,  αφού, δυστυχώς, θα το ξεχάσετε αμέσως.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PC, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Volition
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Deep Silver
Διανομή: Enarxis Dynamic Media
Είδος:‌ Action-adventure
Ηλικίες:‌ 18+‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 23 Αυγούστου 2022
Official website:‌ link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.