Silent Hill f – Review

Το Silent Hill f αποτελεί μια φρέσκια και τολμηρή προσπάθεια για ανανέωση της σειράς, χωρίς να προδίδει τις ρίζες της.

Το Silent Hill f αποτελεί την πιο πρόσφατη και ίσως πιο τολμηρή προσθήκη στη θρυλική σειρά ψυχολογικού τρόμου της Konami. Μια φιλόδοξη απόπειρα ανανέωσης που επιδιώκει να μην απομακρυνθεί πολύ από τις ρίζες της. Αναπτυγμένο από τη NeoBards Entertainment σε συνεργασία με τον εξαιρετικό Ryukishi07, το παιχνίδι μεταφέρει τη δράση στη δεκαετία του 1960, στο φανταστικό ιαπωνικό χωριό Ebisugaoka, εγκαταλείποντας για πρώτη φορά τα γνώριμα αμερικανικά σκηνικά της σειράς.

Παρά τις αρχικές επιφυλάξεις απέναντι στις αλλαγές του, καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στην καινοτομία και την πίστη στην «παράδοση», χαρίζοντας μια εμπειρία που συγκινεί εξίσου τους βετεράνους οπαδούς, αλλά και τους νεοεισερχόμενους στον κόσμο του Silent Hill.

Hinako Shimizu

Όπως σε κάθε Silent Hill, έτσι κι εδώ, η αφήγηση και οι χαρακτήρες αποτελούν τον πυρήνα. Ο Ryukishi07 υφαίνει μια ιστορία που από την πρώτη έως την τελευταία σκηνή εντυπωσιάζει με την συμβολική της δύναμη και την αφηγηματική της ευφυΐα.

Η πλοκή διαδραματίζεται σε μια ιαπωνική πόλη της δεκαετίας του ’60, όπου η έφηβη Hinako Shimizu έρχεται αντιμέτωπη με τις ασφυκτικές κοινωνικές πιέσεις της εποχής: τις πολύπλοκες σχέσεις με τους συμμαθητές της, τις προσδοκίες που τη βαραίνουν ως κορίτσι που ωριμάζει, αλλά και την ανελέητη καθημερινότητα ενός βίαιου, αλκοολικού πατέρα και μιας μητέρας εγκλωβισμένης στον φαύλο κύκλο της κακοποίησης. Το Silent Hill f τολμά να καταπιαστεί με θέματα που δύσκολα συναντάμε σε βιντεοπαιχνίδια: φυλετικές διακρίσεις, παιδική κακοποίηση, εκφοβισμό και ψυχολογικά βασανιστήρια, όλα τοποθετημένα στο πλαίσιο μιας εποχής που περιόριζε ασφυκτικά τις γυναίκες.

Credit: Konami

Στην καρδιά του παιχνιδιού βρίσκεται αναμφίβολα η γυναικεία εμπειρία στην Ιαπωνία του ’60, μια περίοδο που στέρησε από τις γυναίκες την αυτονομία τους. Η Hinako, ωστόσο, διεκδικεί τη δική της υπαρξιακή ελευθερία και αναγκάζεται να πάρει αποφάσεις, οι οποίες άλλοτε είναι σωστές, και άλλοτε ολέθριες.

Ωστόσο, είναι και οι ίδιες που θα καθορίσουν την πορεία της. Το ταξίδι της είναι γεμάτο αντιφάσεις: φόβος απέναντι στον πατέρα της, οργή αλλά και συμπόνια για τη μητέρα της, αμηχανία και συγκρούσεις με τους συνομήλικούς της. Όλες αυτές οι εμπειρίες φιλτράρονται μέσα από μια καταπιεσμένη γυναικεία ματιά, με την ενδοοικογενειακή βία να αποτυπώνεται ως τραγωδία της καθημερινότητάς της.

Η πραγματική φρίκη, ωστόσο, ξεκινά όταν το άλλοτε ακμάζον χωριό Ebisugaoka τυλίγεται από μια ασφυκτική ομίχλη και μετατρέπεται σε εφιαλτικό τοπίο γεμάτο αποκρουστικά πλάσματα και παραμορφωμένες οντότητες. Η Hinako, χωρίς καμία εκπαίδευση ως μαχήτρια, καλείται να επιβιώσει και να περιηγηθεί σε αυτό το βασανιστικό περιβάλλον, αναζητώντας τόσο απαντήσεις για την «κατάρα» που έχει πέσει στο χωριό της, όσο και για τα βαθύτερα, προσωπικά της τραύματα.

Η Hinako αναδεικνύεται σε μια πρωταγωνίστρια που ξεχωρίζει, αφενός για τη συναισθηματική της πολυπλοκότητα, και αφετέρου για την αληθοφάνειά της. Δεν εγκλωβίζεται σε μονοδιάστατες σκέψεις, ούτε κρατά μια απόλυτη στάση. Αντίθετα, διακρίνεται για τις ισχυρές της απόψεις, τις οποίες όμως δεν διστάζει να αναθεωρήσει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Η επιμονή της να μην αφήνει άλλους να καθορίζουν τη μοίρα της, σε συνδυασμό με την τόλμη να αμφισβητεί ακόμα και τον ίδιο της τον εαυτό, τη μετατρέπουν σε έναν εξαιρετικά ανθρώπινο και σύνθετο χαρακτήρα.

Credit: Konami

Silent Hill f – Ebisugaoka και Otherworld

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, το Silent Hill f σε αιχμαλωτίζει με την ατμόσφαιρά του. Η περιπλάνηση σε ερημικούς δρόμους και εγκαταλελειμμένα σοκάκια καλλιεργεί μια αίσθηση απομόνωσης που βυθίζει ακαριαία τον παίκτη στο όραμα των δημιουργών. Ο σχεδιασμός της πόλης είναι κατά βάση εξαιρετικός: οι διαδρομές που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι ξεκάθαρες, και σπάνια υπάρχει η αίσθηση ότι χάνουμε τον προσανατολισμό μας. Ωστόσο, η ελευθερία στην εξερεύνηση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θα περίμενε κανείς. Πολλές φορές ο παίκτης καθοδηγείται διακριτικά προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, κάτι που, αν και λειτουργικό, αφήνει μια υποψία περιορισμού. Ευτυχώς, στα επόμενα playthroughs σε NG+, η εμπειρία αποκτά περισσότερη ελευθερία και βάθος, δίνοντας νέα διάσταση στο παιχνίδι.

Ο σχεδιασμός του Shrine (Otherworld), ωστόσο, αφήνει πιο ανάμεικτες εντυπώσεις. Πρόκειται για έναν εναλλακτικό, σουρεαλιστικό χώρο, τον οποίο η πρωταγωνίστριά μας επισκέπτεται σε στιγμές έντονου φόβου ή ψυχικής πίεσης. Η αίσθηση του τρόμου είναι διαρκώς παρούσα, ωστόσο ο σχεδιασμός και η ποικιλία των περιοχών δεν καταφέρνουν πάντα να ξεφύγουν από τη μονοτονία. Οι γρίφοι, επίσης, συχνά ακολουθούν επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Σχεδόν κάθε εμπόδιο απαιτεί την εύρεση τριών αντικειμένων για την πρόοδο, χωρίς ιδιαίτερες παραλλαγές στον τρόπο εκτέλεσης. Αυτό αφαιρεί κάπως από τη δημιουργικότητα και τη φαντασία που θα περίμενε κανείς από έναν τέτοιο κόσμο.

Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Σε ορισμένες περιοχές συναντάμε πραγματικά ευφάνταστους γρίφους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένας, στον οποίο ο παίκτης πρέπει να μετακινείται ανάμεσα σε διαφορετικές εκδοχές ενός ίδιου χώρου, συλλέγοντας αντικείμενα που στο τέλος συνδέουν αρμονικά το παζλ. Σε κάτι τέτοιες στιγμές ήταν που τελικά κατάφερε το Shrine να «λάμψει» σχεδιαστικά.

Credit: Konami

Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η ύπαρξη του Shrine έχει τεράστια αφηγηματική βαρύτητα. Κάθε φορά που η Hinako μεταφέρεται εκεί, καλείται να αντιμετωπίσει δοκιμασίες που αντανακλούν τα βαθύτερα ψυχικά της τραύματα. Σημειώσεις και έγγραφα που ανακαλύπτουμε λειτουργούν ως θραύσματα μιας μεγαλύτερης εικόνας, ενώ οι συμβολικές αναφορές είναι διάσπαρτες παντού, υφαίνοντας ένα αφηγηματικό παζλ που απαιτεί πλήρη προσοχή του παίκτη.

Μια ιστορία γεμάτη συμβολισμούς

Χαρακτηριστικό γνώρισμα της σειράς Silent Hill παραμένει η αφήγηση: εσκεμμένα ασαφής, πολυεπίπεδη και γεμάτη συμβολισμούς. Το Silent Hill f δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ιστορία του αγγίζει με ωμότητα και βάθος θέματα όπως η κακοποίηση, ο αυτοτραυματισμός και η κοινωνική αποξένωση, συνθέτοντας ένα σκοτεινό μωσαϊκό ανθρώπινων εμπειριών. Παρότι η πρώτη επαφή μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, ιδίως στο πρώτο playthrough, όσοι επιλέξουν να ξαναβουτήξουν στον εφιαλτικό του κόσμο θα ανταμειφθούν πλουσιοπάροχα. Το παιχνίδι προσφέρει πέντε διαφορετικά τέλη, τα οποία διαμορφώνονται μέσα από τις επιλογές μας, ενώ κάθε νέα προσπάθεια αποκαλύπτει κρυμμένες λεπτομέρειες: νέους διαλόγους, επιπλέον cutscenes και αποστολές. Όλα αυτά ενισχύουν την αίσθηση ότι η ιστορία δεν είναι ποτέ στατική, αλλά ένα ζωντανό και εξελισσόμενο μυστήριο.

Επιπροσθέτως, ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην πολιτισμική διάσταση του τίτλου. Σε αντίθεση με τους προκάτοχούς του, το Silent Hill f αντλεί βαθιά από την ιαπωνική παράδοση, ενσωματώνοντας στην αφήγηση έθιμα, καθώς και μυθολογικά και πολιτισμικά στοιχεία που συνδέονται άρρηκτα με την εποχή και τον τόπο όπου εκτυλίσσεται η πλοκή. Παράλληλα, καταφέρνει αβίαστα και διατηρεί την ψυχολογική ένταση που καθιέρωσε τη σειρά ως σημείο αναφοράς στο είδος.

Credit: Konami

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ η αφήγηση δεν αφήνει τόσο μεγάλο περιθώριο αμφισημίας όσο σε προηγούμενους τίτλους. Οι δημιουργοί φαίνεται να έχουν απόλυτα ξεκάθαρη πρόθεση. Ξέρουν τι θέλουν να πουν και με ποιον τρόπο θα το εκφράσουν. Αυτό ίσως ξενίσει ορισμένους οπαδούς της σειράς, καθώς η ανοιχτή ερμηνεία και η αμφισημία ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας του Silent Hill. Από την άλλη, όταν μια ιστορία, ακόμη και με σαφή προσανατολισμό, αφηγείται με τόση δεξιοτεχνία και δύναμη, είναι δύσκολο να αφήσει οποιονδήποτε ανικανοποίητο.

Διαλέξτε τις μάχες σας

Το gameplay του Silent Hill f παραμένει πιστό στη φιλοσοφία του survival horror, δίνοντας έμφαση στην εξερεύνηση, τη διαχείριση πόρων και κυρίως στις στρατηγικές αποφάσεις. Η Hinako, ως μια απροετοίμαστη και μη εκπαιδευμένη πρωταγωνίστρια, βασίζεται σε αυτοσχέδια όπλα, όπως σιδερένιους σωλήνες, μαχαίρια και ρόπαλα του μπέιζμπολ, χωρίς την «πολυτέλεια» των πυροβόλων όπλων που συναντούσαμε σε προηγούμενους τίτλους της σειράς. Η μάχη είναι αποκλειστικά melee–oriented και δανείζεται ελαφρά στοιχεία από Soulslike μηχανισμούς, όπως stamina management, dodges, light και heavy επιθέσεις, ακόμα και ένα είδος parry.

Παρά τους αρχικούς μας φόβους για υπερβολική δυσκολία, το σύστημα μάχης αποδεικνύεται ισορροπημένο και ίσως σχετικά εύκολο. Η Hinako μπορεί να αποφεύγει με άνεση τις περισσότερες επιθέσεις, αλλά η περιορισμένη αντοχή της αποτρέπει τη συνεχή χρήση του dodge, δημιουργώντας έτσι διαρκή ένταση σε στενούς χώρους ή απέναντι σε πολυάριθμους αντιπάλους. Στο ίδιο πνεύμα, κάθε όπλο έχει συγκεκριμένη ανθεκτικότητα: μετά από ορισμένα χτυπήματα σπάει, αναγκάζοντας τον παίκτη να σκέφτεται στρατηγικά και να αξιολογεί προσεκτικά τις επιλογές του. Ωστόσο, η γενικότερη αίσθηση της μάχης παραμένει ελαφρώς αργή και όχι απόλυτα στιβαρή, χαρακτηριστικό που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, συνοδεύει τη σειρά από τα πρώτα της βήματα.

Credit: Konami

Οι εχθροί, τώρα, αποτελούν, δίχως υπερβολή, ένα από τα πιο εντυπωσιακά και τρομακτικά στοιχεία του παιχνιδιού. Ο σχεδιασμός τους μοιάζει λες και ξεπήδησε κατευθείαν από τους πιο διεστραμμένους εφιάλτες. Από παραμορφωμένα σώματα με σκελετούς και κεφάλια παιδιών ενωμένα σε αποκρουστικές φιγούρες να χοροπηδούν στον χώρο, μέχρι ακαθόριστες μάζες σάρκας που εκτοξεύουν υγρά. Αν και προς το τέλος η ποικιλία μειώνεται αισθητά, η έμφαση στην αποφυγή μάχης εξισορροπεί αυτή την αδυναμία. Το παιχνίδι ενθαρρύνει τον παίκτη να μην πολεμά κάθε εχθρό, αλλά να διαλέγει προσεκτικά τις μάχες του. Μια επιλογή που ενισχύει τον στρατηγικό χαρακτήρα της εμπειρίας.

Ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες καινοτομίες ξεχωρίζει ο μηχανισμός του Sanity. Πρόκειται ουσιαστικά για μια δεύτερη μπάρα αντοχής, στενά συνδεδεμένη με την ικανότητα Focus. Χρησιμοποιώντας το Focus, η Hinako μπορεί να διευρύνει το χρονικό περιθώριο ενός parry ή να συγκεντρώσει όλη της την ενέργεια σε μια πανίσχυρη επίθεση. Όμως, κάθε χρήση του Focus μειώνει το απόθεμα του Sanity, καθιστώντας την πρωταγωνίστρια ευάλωτη σε αυτό που το παιχνίδι ονομάζει «ψυχολογικές επιθέσεις». Αυτές δεν περιορίζονται, όμως, μόνο στις μάχες. Πρόκειται για ορισμένες εχθρικές κινήσεις ή και περιβαλλοντικές καταστάσεις που αποσταθεροποιούν την Hinako σε ψυχολογικό επίπεδο.

Σε υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας, μάλιστα, οι συνέπειες γίνονται ακόμη πιο σκληρές. Αν δεχτούμε χτύπημα την ώρα που χρησιμοποιούμε το Focus, για παράδειγμα, το μέγιστο όριο του Sanity μειώνεται. Πρόκειται για έναν μηχανισμό που προσθέτει ένα νέο στρώμα έντασης και βάθους στο σύστημα μάχης, υπενθυμίζοντας ότι η αληθινή απειλή στο Silent Hill f δεν είναι μόνο τα τέρατα που συναντάμε, αλλά και η ψυχολογική κατάσταση της πρωταγωνίστριας μας.

Γρίφοι και εξερεύνηση

Η εξερεύνηση στο Silent Hill f χτίζεται πάνω σε έναν συνδυασμό αναζήτησης πόρων, συλλογής αντικειμένων και επίλυσης γρίφων, μέσα σε έναν κόσμο που, αν και παρουσιάζεται πιο «ανοιχτός», παραμένει στη βάση του γραμμικός. Οι γρίφοι, εμπνευσμένοι έντονα από την ιαπωνική κουλτούρα, προσφέρουν μια πλούσια γκάμα προκλήσεων, από απλούς και διαισθητικούς μέχρι εξαιρετικά σύνθετους, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα προσαρμογής της δυσκολίας τους ανεξάρτητα από τη μάχη. Έτσι, ο παίκτης μπορεί να επιλέξει τον βαθμό δυσκολίας που ταιριάζει περισσότερο στο προσωπικό του στυλ.

Credit: Konami

Μια από τις πιο αξιοσημείωτες προσθήκες είναι το σύστημα των Shrines, που λειτουργούν σαν τα Bonfires των Souls παιχνιδιών. Σε κάθε Shrine μπορούμε να αποθηκεύσουμε την πρόοδο μας, να αναβαθμίσουμε τις ικανότητες της Hinako ή να ανταλλάξουμε αντικείμενα. Εδώ, όμως, υπάρχουν ορισμένες διαφορές. Η ζωή μας δεν αναπληρώνεται αυτόματα, ενώ ούτε οι εχθροί επανέρχονται στη ζωή.

Μέσω των Shrines, τώρα, έχουμε την δυνατότητα να ανταλλάξουμε ορισμένα αντικείμενα για να αποκτήσουμε Faith, το οποίο επενδύουμε σε αναβαθμίσεις, καθώς και σε κάποια ειδικά φυλακτά Omamori. Αυτά μπορούν να ενισχύσουν την αντοχή, τη μπάρα ζωής ή την ανθεκτικότητα των όπλων μας, ενθαρρύνοντας έτσι την αίσθηση εξερεύνησης. Ωστόσο, το πλήθος των αντικειμένων μπορεί να αποδειχθεί κουραστικό. Συχνά βρεθήκαμε να διαβάζουμε ξανά και ξανά τις περιγραφές τους για να θυμηθούμε τη λειτουργία τους, κάτι που μέσα στη μάχη ήταν κάπως αμήχανο. Το ήδη περιορισμένο inventory, επίσης, εντείνει αυτό το βάρος, αναγκάζοντας τον παίκτη να αποφασίζει με προσοχή τι αξίζει να κουβαλάει μαζί του μέχρι το επόμενο Shrine.

Οπωσδήποτε 2-3 playthroughs

Όπως κάθε Silent Hill, έτσι και εδώ η ιστορία δεν ξεδιπλώνεται πλήρως σε ένα μόνο playthrough. Το παιχνίδι ουσιαστικά σε καλεί να το βιώσεις τουλάχιστον δύο-τρεις φορές, καθώς κρύβει πλούσιο περιεχόμενο που αποκαλύπτεται σταδιακά. Τα πέντε διαφορετικά τέλη ανοίγουν τον δρόμο για νέα αντικείμενα, αποστολές, διαλόγους και ολοκαίνουργια cutscenes, δίνοντας την αίσθηση ενός ζωντανού, μεταβαλλόμενου αφηγηματικού παζλ.

Με αυτόν τον τρόπο, κάθε νέο playthrough δεν μοιάζει ποτέ με αγγαρεία. Αντιθέτως, εμπλουτίζει και ρίχνει φως σε πτυχές που αρχικά παρέμεναν σκοτεινές. Μάλιστα, το παιχνίδι διευκολύνει τον παίκτη παρέχοντας, μετά την πρώτη ολοκλήρωση, έναν οδηγό στο κεντρικό μενού που καταγράφει τις απαραίτητες ενέργειες για την απόκτηση κάθε πιθανού τέλους, προσφέροντας σαφή κατεύθυνση και ενθαρρύνοντας τον παίκτη να βουτήξει ξανά στον κόσμο του.

Credit: Konami

Πού μας χάνει και πού μας ξαναβρίσκει

Οπτικά, το Silent Hill f παρουσιάζει μια ιδιαίτερη διττότητα. Από τη μία, τα καταπράσινα τοπία και οι εφιαλτικές μεταμορφώσεις με τα χαρακτηριστικά κόκκινα φυτά δημιουργούν μια εικόνα ζωντανή και ανατριχιαστική. Από την άλλη, τα γραφικά συνολικά δεν εντυπωσιάζουν όσο θα περιμέναμε από έναν τίτλο του 2025. Δεν μιλάμε για κακή εικόνα, αλλά για έναν οπτικό τομέα που δείχνει να μην αξιοποιεί πλήρως το υλικό του, με αποτέλεσμα η ομορφιά και η φρίκη του κόσμου να μην αναδεικνύονται στο έπακρο.

Η ατμόσφαιρα, ωστόσο, παραμένει αδιαμφισβήτητα Silent Hill: βαριά, καταπιεστική και γεμάτη παράνοια. Η μουσική υπόκρουση, με την υπογραφή των θρυλικών Akira Yamaoka και Kensuke Inage, παντρεύει κλασικούς, ασύμφωνους ήχους της σειράς με παραδοσιακά ιαπωνικά μουσικά στοιχεία. Το αποτέλεσμα είναι ένα ηχητικό υπόβαθρο που απογειώνει την ένταση, ενισχύει τον τρόμο και προσθέτει βάθος στην αγωνία.

Στο τεχνικό κομμάτι, το παιχνίδι αποδεικνύεται εξαιρετικά σταθερό. Είτε επιλέξει κανείς το Quality Mode για υψηλότερη ανάλυση με ελαφρώς χαμηλότερα καρέ, είτε το Performance Mode για πιο ομαλή ροή, το Silent Hill f τρέχει απροβλημάτιστα στο απλό PS5, χωρίς κανένα σημαντικό πρόβλημα. Παράλληλα, οι χρόνοι φόρτωσης είναι ταχύτατοι, ενώ η αξιοποίηση του DualSense είναι αρκετά ικανοποιητική.

Credit: Konami

Silent Hill f – Τελικές εντυπώσεις

Το Silent Hill f καταφθάνει ως η πολυπόθητη ανανέωση που η σειρά είχε ανάγκη, αποδίδοντας φόρο τιμής στο παρελθόν της ενώ ταυτόχρονα χαράζει τολμηρά νέους δρόμους. Η ιστορία του είναι πολυεπίπεδη, γεμάτη με εύστοχους συμβολισμούς και σκοτεινά θέματα που σπάνια συναντάμε με τέτοια ωμότητα, προσφέροντας ένα από τα πιο συναρπαστικά και ώριμα αφηγηματικά κεφάλαια της σειράς.

Παρά τις ατέλειες στον οπτικό τομέα, έναν κατά τόπους μονότονο σχεδιασμό και την ελαφρώς κουραστική μάχη, το Silent Hill f καταφέρνει να σταθεί ως μια αντάξια και ουσιαστική επιστροφή της σειράς. Μια επιστροφή που τολμά να αγγίξει διαχρονικά ανθρώπινα ζητήματα με έναν μοναδικό «Silent Hill» τρόπο.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS5, PC, Xbox Series X/S
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: NeoBards Entertainment
Εκδότρια Εταιρεία: Konami
Είδος: Action Horror
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 25 Σεπτεμβρίου 2025
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.