Ρίξτε μια ματιά στο Skaramazuzu, ένα ακόμα αξιόλογο ελληνικό παιχνίδι, που έχει και demo για να δοκιμάσετε.
Μια εικόνα ήταν αρκετή για να με τραβήξει το Skaramazuzu. Μάλλον, το όνομα και μόνο ήταν αρκετό: μου θυμίζει τίτλους όπως το Chuchel της Samorost, εταιρεία που φαίνεται να έχει ασκήσει επιρροή και σε άλλα μέρη του παιχνιδιού της Iphigames.
Λοιπόν, δείτε το εξαιρετικό στιλ του Skaramazuzu:
image: Iphigames / VG24
Εξαιρετικά, πεντακάθαρα, ατμοσφαιρικά σχέδια με χαρακτήρα, σε ένα άσπρο-μαύρο-γκρι σκηνικό. Ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια που έχουν αναπτυχθεί ως τώρα από εγχώρια εταιρεία, σίγουρα. Ακόμα καλύτερα, τα σχέδια ταιριάζουν με το σενάριο και δείχνουν ακόμα πιο συναρπαστικά όταν τα βλέπουμε ακούγοντας παράλληλα τον αποδοτικό ηχητικό σχεδιασμό και την ατμοσφαιρική μουσική.
Μεταξύ ζωής και θανάτου
Παίζοντας το ντέμο, που διαρκεί περίπου 30-40 λεπτά, έμαθα τα εξής: Χειριζόμαστε ένα πλάσμα, το Skaramazuzu, που του αρέσει να το λένε Zuzu, και βρισκόμαστε σε ένα «ενδιάμεσο στάδιο», σε ένα limbo μεταξύ ζωής και θανάτου. Το Zuzu δεν γνωρίζει τι είναι, από πού ήρθε, γιατί και πώς πήγε εκεί. Ένα άλλο πλάσμα μάς λέει ότι πρέπει να βρούμε τον εαυτό μας, και πως για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε τέσσερα αντικείμενα.
image: Iphigames / VG24
Εδώ, ξεκινάμε να παίζουμε και πρέπει να βρούμε τα μυστηριώδη αυτά αντικείμενα. Το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση είναι ο διάλογος. Ενώ περίμενα σύντομες, απλές φράσεις, είδα ότι το Skaramazuzu περιλαμβάνει πλήρεις, μακρόσυρτους διαλόγους με αλλόκοτα πλάσματα. Μάλιστα, οι συνομιλίες αυτές χαρακτηρίζονται από έντονη, διαρκή επανάληψη φράσεων. Για παράδειγμα, σε ένα σημείο καλούμαστε να βρούμε ένα χρυσό νόμισμα, και ο σχετικός διάλογος πάει κάπως έτσι:
- Χρειάζεσαι ένα χρυσό νόμισμα.
- Ένα χρυσό νόμισμα;
- Ναι, ένα χρυσό νόμισμα, για να μπορέσεις να μπεις.
- Ωστόσο, δεν έχω ένα χρυσό νόμισμα!
- Α, κρίμα. Μόνο αν είχες ένα χρυσό νόμισμα θα μπορούσες να μπεις.
- Τότε, θα πρέπει να πάω να βρω ένα χρυσό νόμισμα, για να μπορέσω να μπω!
- Ναι, ναι, έλα πάλι να με βρεις όταν έχεις ένα χρυσό νόμισμα.
Το Skaramazuzu αγκαλιάζει το Παράξενο
Λοιπόν, η δομή αυτή των διαλόγων είναι κάπως κουραστική, αναμφίβολα. Παρ’ όλα αυτά, τη βρίσκω επίσης ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Δεν γνωρίζω αν είναι εσκεμμένη επιλογή των δημιουργών, και αν πράγματι είναι, δεν ξέρω γιατί επέλεξαν αυτήν τη μέθοδο αφήγησης. Μπορεί, δηλαδή, να επαναλαμβάνονται οι φράσεις χωρίς λόγο, έτσι να τους «βγήκε» όταν τις έγραφαν.
Ενδέχεται, επίσης, να τις έγραψαν με αυτόν τον τρόπο ώστε να λειτουργούν ως υπενθύμιση για τις αποστολές που έχουμε αναλάβει τη συγκεκριμένη στιγμή. Μπορεί, όμως, να είναι και αισθητική επιλογή, για να στηρίξει την ατμόσφαιρα. Διαλέγω το τελευταίο, και ως τέτοια επιλογή αντιμετωπίζω το στήσιμο των διαλόγων, χωρίς να με νοιάζει αν έχω δίκιο.
image: Iphigames / VG24
Οι χαρακτήρες που συναντάμε σε αυτόν τον παράξενο ενδιάμεσο κόσμο, όπως και το ίδιο το Zuzu, δεν θυμούνται από πού ήρθαν και γιατί. Δεν θυμούνται, επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις, τι ακριβώς είναι. Ένα σκυλί, για παράδειγμα, νομίζει πως είναι δράκος, γιατί θυμάται τον εαυτό του ως δράκο.
Ο Κύριος, το Πλάσμα 3, το Παιδί και το Πουλί
Ένα πουλί λέγεται «Πουλί», ένας τύπος λέγεται «Κύριος», ένα πλάσμα λέγεται «Πλάσμα» και ένα άλλο πλάσμα λέγεται «Πλάσμα 2». Αυτοί οι αλλόκοτοι χαρακτήρες, σαφώς πρέπει να μιλούν και αλλόκοτα. Και οι παράξενοι διάλογοι που, αν και κουράζουν ενίοτε, έχουν προσωπικότητα και «χρωματίζουν» το ύφος είναι μια σωστή επιλογή.
Με τέτοιους τρόπους κατάφεραν οι δημιουργοί κόσμων όπως εκείνος του Shenmue ή του Deadly Premonition να μας κάνουν να θυμόμαστε το έργο τους. Εδώ, στο Skaramazuzu, έχουμε σχεδόν πεθαμένους, χαμένους χαρακτήρες, φοβισμένους σε ένα άγνωστο μέρος, γεμάτους απορίες για τα πάντα.
Ε, οι διάλογοι είναι όπως πρέπει και μεταδίδουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Επίσης, το voice acting είναι εξαιρετικό. Οι χαρακτήρες δεν μιλούν σε κάποια γλώσσα, και απλώς βγάζουν ήχους, όμως οι ήχοι αυτοί αποδίδονται σωστά και μεταφέρουν το ύφος του κάθε χαρακτήρα.
image: Iphigames / VG24
Ακόμα και κάποια λάθη που εμφανίζονται στο κείμενο, συντακτικά, γραμματικά κλπ., οριακά μπορώ να πω ότι θα προτιμούσα να μείνουν έτσι στο ολοκληρωμένο παιχνίδι. Για παράδειγμα, ένα πλάσμα λέει “Ι no” αντί για “I know”. Ξεχασμένοι, μοναχικοί χαρακτήρες που θέλουν να μιλήσουν, αλλά δεν γνωρίζουν ακριβώς πώς να το κάνουν. Από εμένα είναι «ναι».
Old school adventure, με ό,τι αυτό συνεπάγεται
Επίσης, βοηθάει το ύφος των διαλόγων. Παρ’ όλο που βρισκόμαστε σε ένα παράξενο μέρος, παρ’ όλο που γίνεται λόγος για θάνατο, για φόβο, το Zuzu είναι πρόσχαρο και ενθουσιασμένο με τα πάντα. «Τι ωραίο πηγάδι! Τι ωραίος καταρράκτης! Γεια σου, όμορφη καλύβα!», είναι φράσεις που θα το ακούσετε να λέει.
Το ίδιο το gameplay, τώρα, θυμίζει παλιάς σχολής παιχνίδια adventure. Μιλάμε σε χαρακτήρες, παίρνουμε αποστολές, πάμε σε άλλους χαρακτήρες και παίρνουμε κι άλλες. Υπάρχει ένα όμορφο και καλοστημένο μενού που χωρίζει τις αποστολές μας με τη σειρά, για να ξέρουμε από πού πήραμε την κάθε μία αλλά και με ποια άλλη σχετίζεται.
Οι αποστολές, χωρισμένες ικανοποιητικά / image: Iphigames / VG24
Skaramazuzu, ένα πολλά υποσχόμενο ελληνικό παιχνίδι
Για την ώρα, το demo δεν δείχνει πολλά, καθώς το πρώτο αυτό δείγμα του gameplay μάς βάζει κυρίως να περπατήσουμε από το ένα σημείο στο άλλο και να μιλήσουμε με χαρακτήρες, χωρίς να χρειάζεται να σκεφτούμε ή να λύσουμε κάποιον γρίφο. Μπορεί το τελικό προϊόν να ακολουθήσει δομή τύπου παζλ, ίσως και όχι, αυτό μένει να το δούμε.
Όπως και να ‘χει, η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική και ενδιαφέρουσα, αρκετή θα έλεγα για να στηθεί πάνω της ένα ολόκληρο παιχνίδι, αν αυτό είναι σύντομο σε διάρκεια. Αν δούμε και γρίφους ή κάτι άλλο, ακόμα καλύτερα. Ρίξτε μια ματιά στη σελίδα του Skaramazuzu στο Steam, παίξτε το demo (δείτε και το Abtos Covert της ίδιας εταιρείας, ένα ενδιαφέρον φολκλορικό παιχνίδι, σε στιλ Five Nights At Freddy’s -επίσης, έχει demo).
Δείτε κι ένα trailer:
