Μετά από τόσα χρόνια, ανακοινώθηκε η μεγάλη επιστροφή του θρυλικού franchise, Silent Hill.
Ήταν, όμως, η ανακοίνωση της Konami για την αναβίωση του Silent Hill ιδανική;
Λοιπόν, σε γενικές γραμμές, ήταν. Αλλά με κάποιους αστερίσκους. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Καταρχάς, ας εστιάσουμε στο Silent Hill 2, καθώς αυτό παρουσιάστηκε πιο αναλυτικά κατά τη διάρκεια του event της Konami. Τα άλλα παιχνίδια, αν και είναι ελκυστικά -ναι, μπορεί να μην έδειξαν πολλά, αλλά οι συντελεστές που ανακοινώθηκαν έχουν ενδιαφέρον- δεν έχουν το «βάρος» του Silent Hill 2.
Λοιπόν, είδαμε το πρώτο trailer του remake που αναπτύσσεται για το Silent Hill 2, με την Bloober Team στο «τιμόνι».
Σε γενικές γραμμές, οι αντιδράσεις ήταν θετικές -βέβαια, από μόνη της η ανακοίνωση της επιστροφής του franchise ήταν αρκετή για μεγάλη μερίδα του κοινού. Ωστόσο, υπήρξε και κόσμος που έλεγε ότι «κάτι έλειπε» από τη νέα εκδοχή του Silent Hill 2.
Η Bloober Team και το παρελθόν της
Ας δούμε, λοιπόν, τι είναι αυτό που λείπει -ή, έστω, ας προσπαθήσουμε να το βρούμε.
Αρχικά, ας μιλήσουμε για την επιλογή της εταιρείας ανάπτυξης. Η Bloober Team, ανάλογα με το άτομο που θα ρωτήσεις, είναι είτε ένα ανερχόμενο αστέρι στο είδος του τρόμου είτε μια αποτυχημένη, υπερτιμημένη εταιρεία. Η Bloober, ας πούμε, δέχτηκε για το Layers of Fear θετικές αλλά και αρνητικές κριτικές. Αναφερόμενο στα ίδια ακριβώς στοιχεία του παιχνιδιού, ένα μέρος του κοινού μιλούσε για υπέροχη δουλειά και ένα άλλο για μεγάλη αποτυχία. Το ίδιο συνέβη, σε γενικές γραμμές, με όλους τους τίτλους της εταιρείας, εκτός μάλλον από το Observer, που ήταν αποδεκτό ως αξιόλογο παιχνίδι σχεδόν καθολικά.
Τώρα, όσον αφορά στην ανάπτυξη του επερχόμενου Silent Hill 2, δύο πράγματα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η απειρία της Bloober στη δημιουργία μάχης -και δράσης γενικότερα- και η κριτική που έχει δεχτεί για την αντιμετώπιση αφηγηματικών θεμάτων σχετικών με ψυχικές ασθένειες και χαρακτήρες που έχουν δεχτεί κακοποίηση.
Αρκετά ήταν τα σχόλια του ειδικού Τύπου αλλά και του κοινού που έκαναν λόγο για μια απρόσεκτη προσέγγιση των ζητημάτων αυτών, γεγονός που δημιουργεί ανησυχίες για τη δουλειά της εταιρείας στο Silent Hill 2, το οποίο είναι γνωστό ότι καταπιάνεται με τέτοιου είδους θεματολογία. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε αν θα δοθεί στην Bloober η δυνατότητα να κάνει αλλαγές στο σενάριο.
Όσον αφορά στη δράση, τώρα, τα πράγματα είναι επίσης περίπλοκα: το μόνο κομμάτι του remake που θα αλλάξει σίγουρα είναι η μάχη. Ξέρουμε ήδη ότι το νέο Silent Hill 2 θα παίζει σε κάμερα τρίτου προσώπου, η οποία θα «βλέπει» πίσω από τον ώμο του πρωταγωνιστή και αυτό σημαίνει ότι, αναπόφευκτα, θα δούμε αλλαγές στο gameplay.
Οπότε, η Bloober καλείται να παρέμβει στο gameplay ενός θρυλικού παιχνιδιού, να φτιάξει ένα νέο σύστημα μάχης, στοιχείο που στα δικά της παιχνίδια απουσιάζει. Γενικά, η δράση των τίτλων της Bloober είναι το αδύναμο στοιχείο τους, και είναι παράξενο τώρα να καλείται να φτιάξει τη δράση ενός εμβληματικού παιχνιδιού, να την αλλάξει και να την εκσυγχρονίσει. Άρα, η Bloober βρίσκεται σίγουρα σε δύσκολη θέση και ελπίζουμε πραγματικά να καταφέρει να αντεπεξέλθει, να αξιοποιήσει ό,τι έχει μάθει από την ανάπτυξη παιχνιδιών όπως το The Medium και να μπορέσει να φτιάξει ένα νέο σύστημα χειρισμού, μάχης και κίνησης που να ταιριάζει στο Silent Hill.
Το trailer του Silent Hill 2
Τώρα, ας πάμε στο trailer. Αν εξαιρέσουμε το αλλαγμένο πρόσωπο του πρωταγωνιστή, James Sunderland, που το αν μας αρέσει ή όχι είναι υποκειμενικό ζήτημα, όσα είδαμε ήταν πολύ «καλογυαλισμένα». Είναι δύσκολο να φτιάξεις εκ νέου ένα έργο σαν το Silent Hill 2 και να το κάνεις εξίσου επιδραστικό, κι αυτό έχει να κάνει εν μέρει με την εποχή στην οποία κυκλοφόρησε αρχικά.
Κάποια πράγματα δεν μπορούν να δημιουργηθούν εσκεμμένα. Το Silent Hill 2 είχε καταφέρει να στήσει ένα πολύ ιδιαίτερο «κάδρο», μια παράξενη, ονειρική ατμόσφαιρα. Χαρακτήρες εμφανίζονταν από το πουθενά, μιλούσαμε μαζί τους σε πολύ αλλόκοτους διαλόγους, οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν επίσης παράξενες, υπερβολικές και οι συνομιλίες παρουσιάζονταν σε βίντεο με «φίλτρο» ομίχλης και έντονες μελωδίες από πίσω. Όπως και άλλα αλλόκοτα έργα, το Twin Peaks ας πούμε, το Silent Hill 2 ήταν αυτό που ήταν εξαιτίας των εξαιρετικών χαρακτηριστικών του, αλλά και εκείνων που υπήρξαν «κατά λάθος», λόγω περιορισμών της εποχής, τεχνικών ή άλλου τύπου.
Τότε, ας πούμε, δεν είχαμε φτάσει στο σημείο να έχουμε συνηθίσει κινηματογραφικού επιπέδου ερμηνείες ηθοποιών σε παιχνίδια και, έτσι, ο τρόπος με τον οποίον έπαιζαν οι voice actors στο SH2 μάς φαινόταν «κανονικός». Σήμερα, ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα θα δεχόταν αρνητικές κριτικές, εξαιτίας της διαφορετικής οπτικής γωνίας της εποχής μας. Ωστόσο, οι αλλόκοτες ερμηνείες για παράξενους χαρακτήρες είναι, τελικά, ένα μέρος της «καρδιάς» του παιχνιδιού, οι ατέλειές του το έκαναν αυτό που είναι, μαζί με τα δυνατά σημεία του.
Μια δύσκολη αναβίωση
Φοβάμαι ότι το remake θα είναι πολύ «τέλειο» και θα χάσει αυτή τη «μαγεία». Στο πρωτότυπο, μέσα στο πρώτο δεκάλεπτο περίπου, συναντούσαμε μια άκυρη γυναίκα σε ένα νεκροταφείο και κάναμε εντελώς εξωπραγματικούς, μη ρεαλιστικούς διαλόγους. Η κάμερα βοηθούσε στο χτίσιμο της ατμόσφαιρας επειδή δεν μας άφηνε να δούμε καλά τι συμβαίνει (ο James κοιτούσε κάπου, αλλά εμείς δεν βλέπαμε πού κοιτάει). Τα βήματα έκαναν έναν πάρα πολύ δυνατό θόρυβο, είτε σε χώμα είτε σε τσιμέντο, στην αρχή απλώς περπατούσαμε για πολλή ώρα, χωρίς να συμβαίνει κάτι -με τα σημερινά δεδομένα, ο μονόλογος του James που ακούγεται στα πρώτα λεπτά, μάλλον θα μπορούσε να μπει στο σημείο που περπατάμε προς την πόλη.
Γενικά, πολλές αλλαγές μπορούν να γίνουν ώστε να είναι πλέον «καλύτερο» το παιχνίδι, αλλά με αυτόν τον τρόπο κινδυνεύει να γίνει απλώς «ένα πολύ καλό παιχνίδι τρόμου» και να χάσει ό,τι το κάνει μοναδικό.
Αν μου ζητούσατε να διαλέξω κάποιον δημιουργό για να επιβλέπει την ανάπτυξη του Silent Hill 2 remake, θα έλεγα ότι αυτός είναι ο Hidetaka Miyazaki. Όχι, δεν θέλω να γίνει action το παιχνίδι, ούτε να έχει στοιχεία Souls-like. Όμως, ο Miyazaki κατανοεί σε βάθος τον τρόμο και πάντα φτιάχνει ονειρικά σκηνικά, με χαρακτήρες που μιλούν σαν να μην βρίσκονται ακριβώς εκεί, όπως ακριβώς ήταν και στο SIlent Hill 2.
