Synapse – Review

Το Synapse, ένα νέο παιχνίδι δράσης που κυκλοφορεί αποκλειστικά σε PS VR2, αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες της εικονικής πραγματικότητας.

Βασικό ατού του gameplay σε VR είναι η δυνατότητα χρήσης των χεριών μας για να χειριζόμαστε τον χαρακτήρα που ελέγχουμε. Στο Synapse χρησιμοποιούμε τα χέρια μας και τα μάτια μας, ενώ το στιλ της μάχης του είναι ό,τι πρέπει για VR.

Και είναι ό,τι πρέπει για VR επειδή μας δίνει τη δυνατότητα να γίνουμε υπερήρωας για λίγο. Λοιπόν, για να καταλάβετε, ας πούμε τι ακριβώς είναι το Synapse.

Με David Hayter και Jennifer Hale το σενάριο του Synapse

Πρόκειται για ένα φουτουριστικό action game, στο οποίο ακούμε τις φωνές των David Hayter και Jennifer Hale, και χειριζόμαστε έναν πράκτορα που μπαίνει στο μυαλό εχθρών για να μάθει τα μυστικά τους.

Αφού συνδεθούμε σε ένα μηχάνημα, μπαίνουμε στο μυαλό ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου και αντιμετωπίζουμε «παγίδες» που εντοπίζονται εκεί.

Photo: nDreams

Το σενάριο είναι απλό, δεν υπάρχουν cutscenes ας πούμε, διαδραματίζεται μέσω διαλόγων που δεν παίρνουν πολύ χρόνο και, γενικά, δεν είναι από τα βασικά selling points του τίτλου.

Δεν είναι κακογραμμένο, δεν είναι αδιάφορο, οι ηθοποιοί κάνουν καλή δουλειά, απλώς δεν πρόκειται για πλοκή που βρίσκεται στο επίκεντρο. Το σενάριο του Synapse υπάρχει για να δίνει ένα υπόβαθρο στη δράση και πετυχαίνει πλήρως τον στόχο του.

Πιστολίδι και τηλεκίνηση

Το «ζουμί» βρίσκεται στο gameplay, πάντως, το οποίο είναι πάρα πολύ διασκεδαστικό.

Ξεκινώντας, σε ένα σύντομο tutorial, μαθαίνουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τους εχθρούς μας με όπλα, αλλά και με τηλεκίνηση.

Τα όπλα είναι απλά, συνηθισμένα (πιστόλι, shotgun, grenade launcher κ.λπ.), με καλοδουλεμένη στόχευση, άριστη μεταφορά της κίνησης του χεριού μας και με ένα από τα καλύτερα συστήματα κάλυψης σε VR.

Για να κρυφτούμε πίσω από ένα αντικείμενο του χώρου, από έναν τοίχο, ένα κιβώτιο, μια πέτρα, πρέπει να πιάσουμε την επιφάνειά του με το χέρι μας και να το τραβάμε προς την κατεύθυνση που θέλουμε.

Είναι ένα πολύ εύχρηστο σύστημα, που δίνει ουσία στην κάλυψη, κάνοντάς τη χρήσιμη και λειτουργική. Επίσης, με τον ίδιο τρόπο, τραβώντας με τα χέρια μας επιφάνειες, μπορούμε να σκαρφαλώσουμε σχεδόν παντού.

Οι μηχανισμοί του Synapse αξιοποιούν τις δυνατότητες του VR

Ακόμα ένας μηχανισμός που αξιοποιεί το VR: για να δούμε τον χάρτη ή το HUD, πρέπει να γυρίσουμε τον έναν καρπό μας προς τα πάνω, σαν να κρατάμε μια μπάλα στο χέρι μας.

Η  σφαίρα αυτή δείχνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και είναι απροσδόκητα λειτουργική και χρήσιμη.

Πολύ ενδιαφέρον έχει, επίσης, ο μηχανισμός του reload. Όταν ένα όπλο αδειάσει από σφαίρες, πατάμε ένα κουμπί για να βγάλουμε τον γεμιστήρα και, μετά, πρέπει να βάλουμε άλλον πιέζοντάς τον με το χέρι μας.

Στην πορεία, ανακαλύπτουμε ότι δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε το χέρι μας για να πιέσουμε τον γεμιστήρα… Μπορούμε να το κάνουμε με έναν βράχο, μπορούμε να σπρώξουμε το όπλο στο σώμα μας ή στο κεφάλι μας (με άψογο tracking), ή, ακόμα, και στο κεφάλι ενός εχθρού…

Photo: nDreams

Πρόκειται για συστήματα που ξεφεύγουν από τον ρεαλισμό, για μηχανισμούς που ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διασκέδαση παρά για την πειστική απεικόνιση της μάχης -και ακριβώς αυτό πρέπει να κάνει ένα παιχνίδι σαν το Synapse.

Roguelike arena shooter

Πριν μιλήσουμε για το πιο διασκεδαστικό σύστημα του Synapse, που είναι η τηλεκίνηση, ας πούμε για τα υπόλοιπα κομμάτια του.

Η δομή του gameplay έχει στοιχεία από roguelike και arena shooter. Μπαίνουμε στις πίστες, τις περνάμε με τη σειρά, αν χάσουμε πάμε από την αρχή.

Από πίστα σε πίστα διατηρείται ένα currency που μας δίνει τη δυνατότητα να αγοράζουμε αναβαθμίσεις που χάνονται όταν πεθάνουμε.

Ολοκληρώνοντας συγκεκριμένα challenges, μπορούμε να ξεκλειδώσουμε αναβαθμίσεις που είναι μόνιμα ενεργοποιημένες (αμέσως, όταν είναι εφικτό, να ξεκλειδώσετε τη δυνατότητα να πιάνετε εχθρούς με τηλεκίνηση).

Οι πίστες είναι σχεδιασμένες με τη λογική ενός arena shooter. Πρέπει, σε κάθε μία, να σκοτώσουμε όλους τους εχθρούς, σε «κύματα», για να πάμε στην επόμενη.

Photo: nDreams

Τα επίπεδα είναι σχεδιασμένα με αξιόλογο τρόπο, όχι όμως έτσι ώστε να αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία του gameplay. Να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για τυχαία διαμορφωμένες πίστες· είναι ίδιες κάθε φορά, όσον αφορά στη διαρρύθμισή τους (κάποια άλλα στοιχεία είναι τυχαία).

Αυτή η απόφαση των δημιουργών έχει δύο αποτελέσματα: καλύτερα σχεδιασμένες πίστες, των οποίων η εκμάθηση είναι εφικτή, αλλά και κούραση μετά από μερικές ώρες εξερεύνησης των ίδιων επιπέδων, συνεχώς.

Τα upgrades είναι αξιόλογα και αλλάζουν σταδιακά την εμπειρία, κάνοντάς μας όλο και πιο ισχυρούς. Δυστυχώς, το περιεχόμενο και η διάρκεια δεν είναι σωστά ρυθμισμένα.

Πόσο διαρκεί το Synapse

Για να τελειώσετε μια φορά το παιχνίδι, όλες τις πίστες του με τη σειρά, όταν έχετε πλέον αποκτήσει αρκετές αναβαθμίσεις, θα χρειαστείτε μερικές ώρες, ας πούμε 2-3.

Ωστόσο, για να φτάσετε σε αυτό το σημείο, μπορεί να έχετε παίξει ήδη 6-8 ή και περισσότερες ώρες, στις ίδιες πίστες, ξανά και ξανά (μετά τον τερματισμό, ξεκλειδώνονται νέα modes δυσκολίας).

Επίσης, οι τύποι των εχθρών δεν είναι αρκετοί για να διατηρηθεί το ενδιαφέρον -και κάποιοι παρουσιάζονται σε προχωρημένο στάδιο, με αποτέλεσμα να παίζουμε συνεχώς εναντίον των ίδιων, στις πρώτες πίστες.

Στην αρχή, η δομή είναι διασκεδαστική, αλλά δεν είναι αρκετά συναρπαστική για να μπορέσει να παραμείνει ευχάριστη ως το τέλος και καταλήγει να κουράζει.

Η τηλεκίνηση κλέβει την παράσταση

Ωστόσο, η τηλεκίνηση δεν κουράζει ποτέ. Έχουμε παίξει αρκετά παιχνίδια, εδώ και πολλά χρόνια, που προσπαθούν να μας κάνουν να νιώσουμε σαν υπερήρωας που πετά από δω κι από ‘κει αντικείμενα και εχθρούς. Κανένα δεν το πετυχαίνει τόσο καλά όσο το Synapse.

Στην αρχή, μαθαίνουμε να σηκώνουμε κουτιά και βαρέλια. Ο χειρισμός είναι σχεδόν άψογος. Αν έχουμε ενεργοποιημένο το eye tracking του PS VR2, μπορούμε να στοχεύουμε με τα μάτια.

Για να καταλάβετε πώς λειτουργεί: σε ασπρόμαυρο φόντο, όταν κοιτάμε ένα αντικείμενο που είναι interactive, το βλέπουμε να χρωματίζεται και αυτό σημαίνει ότι το έχουμε στοχεύσει.

Στη συνέχεια, πατάμε τη σκανδάλη του χειριστηρίου και σηκώνουμε το αντικείμενο στον αέρα. Μετά, μπορούμε να το περιστρέφουμε, να το σηκώνουμε πιο ψηλά, να το μετακινούμε κατά βούληση, με κινήσεις του χεριού μας (μπορούμε να αλλάξουμε κάποιες ρυθμίσεις, ώστε να στοχεύουμε με το χέρι, ας πούμε).

Photo: nDreams

Αφού έχουμε σηκώσει ένα αντικείμενο, μπορούμε να το φέρουμε μπροστά μας για κάλυψη, να το πετάξουμε σε έναν εχθρό με δύναμη, να το χτυπάμε πάνω του συνεχώς για να τον σκοτώσουμε.

Επίσης, μπορούμε να σηκώσουμε βαρέλια που προκαλούν εκρήξεις: αν πιέζουμε ελαφρά τη σκανδάλη τα κρατάμε στον αέρα, αν την πιέσουμε με δύναμη σκάνε. Εξαιρετικές ιδέες, ιδανικά υλοποιημένες, και το χειριστήριο του PS VR2 τα πηγαίνει περίφημα.

Δράση βγαλμένη από superhero comic

Στην αρχή, το Synapse είναι διασκεδαστικό. Τρέχουμε στις αρένες, αποφεύγουμε εχθρικά πυρά, κρυβόμαστε, πυροβολούμε, πετάμε βαρέλια εδώ κι εκεί. Ωστόσο, όταν ξεκλειδώσουμε τη δυνατότητα να σηκώνουμε εχθρούς με τηλεκίνηση, το παιχνίδι «ξεφεύγει».

Από το σημείο αυτό και μετά, η διασκέδαση αυξάνεται πολύ σημαντικά. Μπορείτε να σηκώνετε εχθρούς, να τους κρατάτε στον αέρα, να τους κοπανάτε στο έδαφος με δύναμη, να τους πετάτε ψηλά και να πέφτουν κάτω για να δεχτούν damage, να τους ρίχνετε στη θάλασσα ή εκτός πίστας, να τους φέρνετε κοντά σας για να τους πυροβολήσετε με το shotgun σας.

Πού και πού θα διαλέγετε κατά λάθος το διπλανό αντικείμενο και όχι τον εχθρό που θέλατε, ειδικά όταν υπάρχουν πολλά στοιχεία μαζί μπροστά σας, αλλά, σε γενικές γραμμές, πρόκειται για πολύ καλοσχεδιασμένο σύστημα και καλοδουλεμένο χειρισμό.

Από εκεί που έχουμε ένα διασκεδαστικό shooter με κάποιες υπερφυσικές δυνάμεις, παίρνουμε ξαφνικά ένα υπέροχο, γρήγορο παιχνίδι δράσης, με δυνάμεις που φαίνονται «σπασμένες».

Για παράδειγμα, μπορείτε να τρέχετε σε μία πίστα και να πετάτε ψηλά όποιον βλέπετε μπροστά σας, χωρίς να σταματάτε ποτέ, με απλές κινήσεις των χεριών σας.

Το παιχνίδι γίνεται, σε σημεία, πολύ εύκολο, αλλά αυτό είναι το point: είμαστε υπερήρωας, κάνουμε τα πάντα με απλές κινήσεις του χεριού μας, διαλύουμε δεκάδες εχθρούς μόνο με τον καρπό μας.

Είναι απίστευτα διασκεδαστικό σύστημα, καλοφτιαγμένο σε κάθε πτυχή του. Αν σας φαίνεται έστω και λίγο ελκυστικό αυτό που διαβάζετε, θα περάσετε μερικές πολύ ευχάριστες ώρες, χωρίς αμφιβολία.

Οπτικοακουστικά, το Synapse είναι αξιόλογο και σε σημεία εντυπωσιακό

Καλή δουλειά έχει γίνει, επίσης, στον οπτικό τομέα του Synapse. Ο τίτλος εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του PS VR2 και μας δίνει gameplay που τρέχει απροβλημάτιστα, με άριστο χειρισμό και πολύ όμορφα visuals.

Καθώς η εικόνα είναι ασπρόμαυρη, βλέπουμε πώς έχει βελτιωθεί το δεύτερο VR του PlayStation λόγω της οθόνης OLED, με πολύ καλύτερη απόδοση του μαύρου χρώματος.

Οι αντανακλάσεις, επίσης, κερδίζουν τις εντυπώσεις, τα animations είναι αξιόλογα, η καλλιτεχνική επιμέλεια ιδανική (και βοηθητική, αφού τα χρώματα λειτουργούν ως ενδείξεις), ενώ η γεωμετρία των χώρων και οι υφές είναι επαρκώς περίπλοκες.

Photo: nDreams

Ένας δυνατός τίτλος για το PS VR2

Υπάρχουν αρκετές ρυθμίσεις για την κίνηση και τη στόχευση (δεν μπορούμε να παίξουμε με teleport, όπως σε άλλα παιχνίδια), οι ζαλάδες είναι περιορισμένες, ειδικά για τα δεδομένα ενός τόσο γρήγορου παιχνιδιού, ενώ μπορούμε να παίξουμε χωρίς πρόβλημα σε καναπέ ή και στα όρθια.

Αξιοποιούνται και οι δονήσεις σε χειριστήρια και headset για να ενισχύεται η ατμόσφαιρα, χωρίς υπερβολές και ενοχλήσεις. Φαίνεται πως υπάρχει ray-tracing, ενώ το παιχνίδι τρέχει σε 120 FPS (reprojection).

Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιχνίδι, που θα μπορούσε να επωφεληθεί από επιπλέον περιεχόμενο, καθώς μετά από μερικά runs γίνεται επαναλαμβανόμενο.

Ωστόσο, οι μάχες είναι τόσο διασκεδαστικές και τα συστήματα τόσο καλοσχεδιασμένα, που, τελικά, είναι μια εμπειρία που προτείνεται ανεπιφύλακτα σε fans της γρήγορης δράσης, των υπερηρώων και της τηλεκίνησης.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS VR2
Δοκιμάστηκε σε: PS VR2
Εταιρεία Ανάπτυξης: nDreams
Εκδότρια Εταιρεία: nDreams / Silence Games
Είδος: Action
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 4 Ιουλίου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.