The Dark Pictures Anthology: House of Ashes – Review

Η Supermassive Games συνεχίζει στο ίδιο πνεύμα, με μία ακόμα προσθήκη στη σειρά παιχνιδιών τρόμου The Dark Pictures Anthology, το House of Ashes.

Το μοτίβο είναι γνωστό πια αν έχετε παίξει οποιοδήποτε προηγούμενο, αλλά αν δεν έχετε παίξει, πάει περίπου έτσι: μία ομάδα ανθρώπων μπλέκει σε ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινία τρόμου και εσείς προσπαθείτε να εξασφαλίσετε την επιβίωσή της. Το gameplay είναι περιορισμένο, με βασικού τύπου γραμμική εξερεύνηση, με σημεία στα οποία παίρνετε αποφάσεις απαντώντας σε ερωτήσεις και με άλλα που σας βάζουν να πατήσετε το κατάλληλο πλήκτρο τη σωστή στιγμή για να αποφύγετε κάποιον κίνδυνο. Ο νέος τίτλος της ανθολογίας συνεχίζει σε παρόμοιο ύφος, αλλά είναι χωρίς αμφιβολία η καλύτερη προσθήκη μέχρι τώρα και το πιο αξιόλογο παιχνίδι της εταιρείας, μετά το Until Dawn.

Από το Ιράκ στα έγκατα της γης και στη «σκιά» του Until Dawn

Μάλιστα, το Until Dawn έκανε κακό στην ανθολογία αυτή, επειδή η «σκιά» του βρισκόταν συνεχώς πάνω από τα παιχνίδια που την αποτελούν. Τα δύο προηγούμενα τμήματα της σειράς, τα Man of Medan και Little Hope, δέχτηκαν αρνητική κριτική και εν μέρει για αυτό ευθύνεται το Until Dawn με τα υψηλά στάνταρ που έθεσε. Οι δύο αυτοί τίτλοι ήταν αξιοπρεπείς, διασκεδαστικές εμπειρίες τρόμου με έμφαση στην παρεΐστικη προσέγγιση και όχι στην πρόκληση φόβου. Είχαν αρκετά προβλήματα, αλλά ήταν κατάλληλοι για μία «νύχτα τρόμου» με παρέα και εξαιρετική βοήθεια αποτέλεσε η εισαγωγή multiplayer -που είναι και το δυνατότερο σημείο της ανθολογίας.

photo: Bandai Namco Entertainment, Supermassive Games

Το καινούργιο παιχνίδι της Supermassive, λοιπόν, μας στέλνει στο Ιράκ για να χειριστούμε τα μέλη μιας στρατιωτικής ομάδας των ΗΠΑ που επιχειρεί να εντοπίσει ένα κρυσφήγετο του Σαντάμ στο οποίο υπάρχουν πυρηνικά όπλα. Η ομάδα αποτελείται από άτομα με διαφορετικές και ξεχωριστές προσωπικότητες, αλλά και σχέσεις μεταξύ τους ώστε να μπορεί στη συνέχεια να υπάρξει ένταση και να προκύψει δράμα. Εδώ η γραφή έχει πετύχει τους σκοπούς της και μας δίνει μερικούς χαρακτήρες που είναι ικανοποιητικοί και πειστικοί, ιδίως για τα δεδομένα μιας τέτοιας ιστορίας τρόμου.

Δεν χρειαζόμαστε πολλά, δηλαδή, καθώς αρκούν απλές προσωπικότητες με μερικά χαρακτηριστικά, όμως οι writers έκαναν περισσότερη δουλειά και ανέπτυξαν τους πρωταγωνιστές περαιτέρω, με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Οι χαρακτήρες δεν θα σας χαραχτούν στη μνήμη για πάντα, ούτε διαλύουν τα κλισέ του είδους, αλλά είναι επαρκείς για τον σκοπό του παιχνιδιού, και τον εκπληρώνουν. Αυτό που ακόμα δεν έχει καταφέρει να πετύχει τον δικό του σκοπό είναι το σύστημα της Supermassive που δίνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στους ήρωες, τα οποία μπορούμε να δούμε σε ένα μενού, όπως και κάποιους μετρητές που ποσοτικοποιούν τις σχέσεις μεταξύ των διαφορετικών χαρακτήρων.

photo: Bandai Namco Entertainment, Supermassive Games

Παρόλο που όσον αφορά το writing, τους διαλόγους και την εξέλιξη της ιστορίας έχει γίνει καλή δουλειά, η παρουσίαση μέσω του μενού δεν βγάζει νόημα και δεν προσφέρει κάτι στην εμπειρία. Αντίθετα, η εισαγωγή ενός τέτοιου μηχανισμού συνεχίζει να πλήττει το immersion, όπως έκανε και στα προηγούμενα παιχνίδια. Το ίδιο ισχύει για τις σύντομες προβλέψεις που βρίσκουμε διάσπαρτες στους χώρους και μας προσφέρουν μια ματιά σε ένα πιθανό μέλλον, συνήθως δείχνοντάς μας τον θάνατο ενός απ’ τους χαρακτήρες, χωρίς όμως να γίνεται τίποτα ξεκάθαρο ούτε να μας δίνονται στοιχεία για να τον αποτρέψουμε. Σε αυτό το σημείο, φαίνεται πως η Supermassive εξακολουθεί να συμπεριλαμβάνει αυτές τις ιδέες της επειδή πλέον έχουν γίνει σήμα κατατεθέν των παιχνιδιών της, ή έστω εκείνη θεωρεί πως αυτό ισχύει. Όπως και να ‘χει, οι λειτουργίες αυτές δεν αφαιρούν πολλά αφού μπορούμε να τις αγνοήσουμε σχεδόν πλήρως και να δώσουμε βάση στα θετικά στοιχεία, που είναι πολύ περισσότερα ευτυχώς.

photo: Bandai Namco Entertainment, Supermassive Games

Κάθοδος στο σκοτάδι με εξαιρετική δράση

Η ομάδα, λοιπόν, των πρωταγωνιστών, κατεβαίνει στο Ιράκ και μπλέκει σε μία ιστορία που περιλαμβάνει αρχαίους Σουμέριους δαίμονες, μεταξύ πολλών άλλων, και δανείζεται πολλά από την ταινία The Descent, με κλειστοφοβικούς διαδρόμους από πέτρα, σκοτάδι, και μοχθηρά πλάσματα να περιμένουν στις σκιές. Επίσης, βλέπουμε ένα «κλείσιμο ματιού» στο Alien, με σχεδιασμό που θυμίζει σε πολλά σημεία τον αντίστοιχο του διάσημου franchise. Τα πάντα, όλως περιέργως, λειτουργούν σχεδόν άψογα. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, οι χαρακτήρες ικανοποιητικοί και όλες οι ερμηνείες εξαιρετικές, τα γραφικά παρόμοιου στιλ με των προηγουμένων τίτλων της ανθολογίας αλλά βελτιωμένα (με δύο modes σε PS5, ένα για υψηλότερη ανάλυση και ένα με 60fps) και οι διάλογοι πολύ καλύτεροι αυτήν τη φορά. Επίσης, παρόλο που το gameplay παραμένει περιορισμένο και λίγο βαρετό όταν μας βάζει να εξερευνούμε, στις σκηνές δράσης τα πάει περίφημα και ζητά περισσότερα από εμάς, σε καλοσκηνοθετημένες μάχες όπου συμμετέχουμε ενεργά (για τα δεδομένα του τίτλου) και μπορούμε να φέρουμε την καταστροφή με μία λάθος κίνηση που προκαλεί πολλαπλές συνέπειες.

photo: Bandai Namco Entertainment, Supermassive Games

Δυστυχώς, υπάρχουν κάποια προβλήματα, όπως η τελείως απλοϊκή ενσωμάτωση του ενδιαφέροντος setting στο σενάριο, που οδηγεί σε κλισέ αναπαράσταση τύπου “America, Hell Yeah!” όσο κι αν προσπαθεί να πείσει πως δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Επίσης, το gameplay της εξερεύνησης εκτός από βαρετό γίνεται και κουραστικό εδώ κι εκεί εξαιτίας της κάμερας που δεν λειτουργεί σωστά και μπαίνει στη μέση συνεχώς, με αλλόκοτα ζουμ και ξαφνικές περιστροφές.

Στον αντίποδα, σε σκηνές δράσης η κάμερα είναι από τα πιο σωστά δουλεμένα στοιχεία, με δυναμικές αλλαγές μεταξύ χαρακτήρων που αυξάνουν την ένταση κατακόρυφα. Τέλος, ένα πρόβλημα εμφανίζεται στους διαλόγους οι οποίοι, επειδή μας βάζουν να κάνουμε επιλογές και να διαμορφώσουμε την εξέλιξη της πλοκής, πού και πού οδηγούν σε πολύ παράξενες συνομιλίες που δεν βγάζουν νόημα. Μπορεί, για παράδειγμα, πριν από δύο λεπτά, ένας χαρακτήρας να μισούσε έναν άλλον, και στην επόμενη σκηνή να συμβαίνει το αντίθετο, ανεξήγητα, χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο. Το σενάριο και το ύφος αυτήν τη φορά δεν είναι ιδιαίτερα χιουμοριστικά, άρα αυτές οι παράξενες σκηνές φαίνονται εκτός τόπου και χρόνου. Πάντως, μην ανησυχείτε λόγω της πιο σοβαρής προσέγγισης: παρόλο που πράγματι υπάρχει, η υπερβολή είναι διάχυτη παντού και τελικά έχουμε ένα διασκεδαστικό αποτέλεσμα σε κάθε πτυχή του.

photo: Bandai Namco Entertainment, Supermassive Games

Το Houses of Ashes βελτιώνει τη γνώριμη προσέγγιση

Δύο σημεία στα οποία το House of Ashes είναι επίσης βελτιωμένο σε σχέση με τους προκατόχους του, είναι: ο τρόπος που κάνουν ξεκάθαρο το πότε θα χρειαστεί να πατήσουμε πλήκτρο εν μέσω cutscene, αλλά και τι τύπου πλήκτρο θα είναι αυτό, και η ενσωμάτωση του multiplayer. Όσον αφορά το πρώτο, έχουμε εικονίδια που εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή και μας ενημερώνουν, για παράδειγμα, ότι θα ακολουθήσει μάχη. Δεν είναι αρκετά ξεκάθαρα ώστε να εξαφανίζεται όλη η δυσκολία, αλλά βοηθούν όσο πρέπει για να διατηρείται η ροή -επίσης, υπάρχουν δεκάδες επιλογές εξατομίκευσης και προσαρμογής της δυσκολίας για να πιάσουν ένα μεγάλο εύρος αναγκών.

Το δεύτερο, το multiplayer, λειτουργεί με την ίδια βάση, με τα δύο ξεχωριστά modes: στο ένα παίζουμε από τον ίδιο καναπέ και δίνουμε το χειριστήριο στην παρέα μας ανάλογα με τον χαρακτήρα που πρωταγωνιστεί στην κάθε σκηνή, και στο άλλο παίζουμε με ένα ακόμα άτομο μέσω online σύνδεσης ταυτόχρονα, σε διαφορετικά σημεία της πλοκής. Σε όλα τα παιχνίδια της ανθολογίας, το online multiplayer ήταν ένα από τα κορυφαία στοιχεία του gameplay, αλλά εδώ είναι ακόμα καλύτερο επειδή ο διαχωρισμός των τμημάτων της ιστορίας έχει γίνει με πιο αποδοτικό τρόπο ώστε να τμηματοποιείται η εμπειρία κατάλληλα για να τη δούμε σε multiplayer 2 ατόμων.

Τελικά, παρά τα λαθάκια που εμφανίζονται, το House of Ashes παρουσιάζει μία Supermassive που βρήκε πάλι της φόρμα της και αρχίζει να πλησιάζει επιτέλους την ποιότητα του Until Dawn. Πρόκειται για ένα αστείρευτα διασκεδαστικό παιχνίδι που θα σας χαρίσει 5 περίπου ώρες γνήσιας horror διασκέδασης, σε ένα απροσδόκητα καλογραμμένο σενάριο με αρκετά highlights. Προτείνεται ανεπιφύλακτα, είτε απολαύσατε τους προηγούμενους τίτλους της ανθολογίας είτε όχι.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PC, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Supermassive Games
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Bandai Namco Entertainment
Διανομή: Bandai Namco Entertainment
Είδος:‌ Interactive drama, survival horror
Ηλικίες:‌ 18+‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 22 Οκτωβρίου 2021
Official website:‌ the-dark-pictures-house-of-ashes

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.