The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered – Review

Ένα από τα πιο εμβληματικά RPGs της Bethesda επανέρχεται στην επικαιρότητα, με το The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered.

Η σειρά The Elder Scrolls είναι μια από τις σπουδαιότερες που έχουν υπάρξει όσον αφορά στα βιντεοπαιχνίδια. Με κάθε νέα προσθήκη της έχει ωθήσει τα RPGs σε καινούργια μονοπάτια, αφήνοντας ιστορία με το ιδιαίτερο στιλ της και το αποτύπωμα της στην… κουλτούρα του gaming λόγω διαφόρων αξιομνημόνευτων στιγμιότυπων. Παρόλο το υψηλό prestige της όμως, κανένα από τα κεφάλαιά της δεν έχει καταφέρει να βγει νικητής ενάντια στο πέρασμα του χρόνου, αφού όλα τους έχουν γεράσει άσχημα και η επιβίωσή τους οφείλεται κυρίως στο πιστό modding community. Για αυτόν τον λόγο, η κυκλοφορία – έκπληξη του The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered όχι μόνο έβγαζε απόλυτο νόημα, αλλά ήταν και μια πολύ ευχάριστη εξέλιξη.

Photo: Bethesda Softworks / VG24

Με σεβασμό στο πρωτότυπο

Το δύσκολο (ομολογουμένως) έργο του remaster ανέλαβε η Virtuos, η οποία υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση της Bethesda, κατάφερε να ανταπεξέλθει. Η προσπάθειά της είναι τόσο αξιόλογη, εισχωρώντας σε τέτοιο βάθος, που θολώνει τη γραμμή ανάμεσα στα remasters και τα remakes, αφήνοντας την αίσθηση πως το The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered, θα μπορούσε να λέγεται και The Elder Scrolls IV: Oblivion Remade.

Πέρα από το αναμενόμενο τεχνικό λίφτινγκ (θα αναφερθούμε εκτενώς σε αυτό στη συνέχεια), αλλαγές και βελτιώσεις έχουν γίνει και σε άλλους βασικούς τομείς του παιχνιδιού, με σκοπό να κάνουν το gameplay πιο επίκαιρο και τους μηχανισμούς πιο φιλικούς για την εποχή. Το πιο εντυπωσιακό σε όλα αυτά, είναι το γεγονός πως παρ’ όλες τις αλλαγές, το Oblivion συνεχίζει να είναι το ίδιο με όλους τους τρόπους που έχει σημασία.

Photo: Bethesda Softworks / VG24

Είναι το Oblivion, αλλά καλύτερο

Η μεγαλύτερη βελτίωση παρατηρείται στη μάχη. Όπως σχεδόν όλα τα The Elder Scrolls, το Oblivion όταν πρωτοκυκλοφόρησε είχε πολλές καλές ιδέες πάνω στον τομέα, αλλά στην υλοποίηση έλειπε η αίσθηση του βάρους και της σύγκρουσης μεταξύ δύο αντιπάλων. Στο The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα.

Τα νέα animations της Virtuos, σε συνδυασμό με τα καινούργια εφέ και τις αλλαγές στο UI, δημιουργούν ένα καλύτερο παρουσιαστικό την ώρα της μάχης και ο κύκλος του feedback γίνεται πιο διασκεδαστικός για τους παίκτες.

Μικρές αλλά εξίσου σημαντικές είναι οι quality of life αλλαγές που έχουν γίνει. Παραδείγματος χάρη, το μάζεμα βοτάνων είναι πιο εύκολο, ενώ έχει προστεθεί και ένδειξη όταν έχετε πάρει όλο το loot από κάπου. Τα μενού έχουν επίσης εκμοντερνοποιηθεί.

Όπως προαναφέραμε, η Virtuos έχει δώσει μεγάλη σημασία στα animations. Αυτό δεν αφορά μόνο τη μάχη, αλλά ολόκληρο το παιχνίδι. Για αυτόν τον λόγο, η λειτουργία τρίτου προσώπου είναι αισθητά καλύτερη πλέον, αφού ο χαρακτήρας σας δεν κινείται σαν να έχει πάθει… αγκύλωση, ενώ και η θέση της κάμερας είναι πιο χαμηλή, δίνοντας καλύτερη οπτική.

Photo: Bethesda Softworks

“Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν”;

Άλλοι τομείς πάλι έχουν μείνει απαράλλαχτοι – και εδώ χωράει ένα “ευτυχώς” και ένα “δυστυχώς”. Για το μακρινό (πια) 2006, το Oblivion ήταν ένας εντυπωσιακός τίτλος. Φιλόδοξος, με ενδιαφέρουσα πλοκή – όπου από το πουθενά ένας φυλακισμένος σώζει τον κόσμο – και διασκεδαστικός. Η ελευθερία που προσφερόταν στον παίκτη ήταν πραγματικά εντυπωσιακή, γεγονός που δεν παύει να υφίσταται και στο The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered. Ακόμα και αν έχουν πλέον βγει καλύτερα παιχνίδια, με πιο τρελές ιδέες και μεγαλύτερη ελευθερία, το δημιούργημα της Bethesda συνεχίζει να θεωρείται γενναιόδωρο σε αυτό το κομμάτι.

Τα quests παρουσιάζουν την ίδια ποικιλία με το 2006, πράγμα θετικό και αρνητικό ταυτόχρονα, αφού σημαίνει ότι στο μενού εμπεριέχονται και κάποια τραγικά ανέμπνευστα σενάρια, ανάμεσα στα πιο σημαντικά.

Η προσπάθεια της Virtuos να μην αλλοιώσει το πρωτότυπο υλικό έχει ως αποτέλεσμα να επιβιώσουν και κάποιες… cult καταστάσεις. Αναφερόμαστε στις περίφημες αλληλεπιδράσεις με τους NPCs, που σε πολλές περιπτώσεις γίνονται τρομερά αστείοι, στο όριο της καρικατούρας, είτε το ήθελε η Bethesda, είτε όχι. Δραματικές στροφές, αστείες εκφράσεις (ακόμα και σε αυτή την έκδοση του παιχνιδιού), αψυχολόγητες αντιδράσεις και διάλογοι που δεν βγάζουν πολύ νόημα κάποιες φορές. Αυτό είναι ένα βασικό μέρος του Oblivion, το οποίο έχει επιβιώσει.

Στα αρνητικά του remaster συμπεριλαμβάνεται το κάκιστο design των αμέτρητων dungeon, όπως και τα ελαφρώς “ξύλινα” μοντέλα των χαρακτήρων, αλλά και των τεράτων, που μάλιστα κάνουν ακόμα χειρότερη εντύπωση, όταν το υπόλοιπο παιχνίδι είναι τόσο όμορφο.

Η μορφοποίηση των dungeons αποτελεί υπόλειμμα του original. Πολλές φορές η εξερεύνησή σας τελειώνει άδοξα (χωρίς κάποια ιδιαίτερη ανταμοιβή) και σε αδιέξοδο, αναγκάζοντας σας να γυρίσετε στην αρχή της σπηλιάς (πχ.), καθώς δεν υπάρχει teleport ή κάποια άλλη έξοδος.

Photo: Bethesda Softworks / VG24

“Is it a bug or a feature?” – “Yes”

Και ήρθε η ώρα της κρίσης. Αν… συναναστρέφεστε τους τίτλους της Bethesda και κυρίως τα The Elder Scrolls και Fallout, τότε γνωρίζετε πως ο τεχνικός τομέας είναι μια πολύ (πολύ) ενδιαφέρουσα ενότητα για να αναλύσει κανείς. Το The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered “τρέχει” στην Unreal Engine 5 και είναι εμφανώς πολύ πιο όμορφο από το πρωτότυπο.

Πρόκειται για ένα οπτικά πολύ καλό ρετουσάρισμα, με εμφανώς νέα, καλύτερα textures. Οι σκιές, οι αντανακλάσεις, ο φωτισμός έχουν “στηθεί” ξανά από την αρχή. Τα μοντέλα των χαρακτήρων (παρότι ελαττωματικά) είναι πιο μοντέρνα και ρεαλιστικά. Ό,τι περιμένει κάποιος από ένα remaster, το εγχείρημα της Virtuos το προσφέρει.

Από την άλλη, όμως, είναι αδύνατο να μην προσέξει κανείς όλα τα προβλήματα που συνοδεύουν αυτή την κυκλοφορία. Και παρότι το παιχνίδι έχει ήδη δεχθεί κάποια updates (patches), έναν μήνα μετά συνεχίζει να αντιμετωπίζει κάποια αρκετά σοβαρά θέματα.

Photo: Bethesda Softworks / VG24

Ξεκινώντας από τα βασικά, στα graphics modes έχουμε δύο επιλογές: quality και performance. Το quality, αν και υψηλότερης ανάλυσης επιλογή, περιορίζεται στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο και μάλιστα, πέφτει συχνά και κάτω από το εν λόγω στόχο. Γεγονός που ωθεί τους παίκτες στο performance. Σε αυτή την περίπτωση υποτίθεται ότι έχουμε 60 fps, σε χαμηλότερη ανάλυση. Έμφαση στο “υποτίθεται”.

Από άποψη επιδόσεων ο τίτλος είναι τελείως ασταθής. Ακόμα και στο performance, τα frame drops είναι πάρα πολλά και πολύ αισθητά, κυρίως στον ανοιχτό κόσμο – αλλά όχι μόνο εκεί. Αναφερόμαστε σε διακυμάνσεις από 60 μέχρι και 25 καρέ το δευτερόλεπτο, που φυσικά συνοδεύονται από έντονο stutter.

Το εντυπωσιακό (αν μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει έτσι, χωρίς να δώσει τη λάθος εντύπωση) είναι πως η νέα έκδοση του Oblivion έχει κληρονομήσει μια “πάθηση” του αρχικού παιχνιδιού, που δεν βγάζει κανένα νόημα: έχει ακριβώς το ίδιο θέμα με τη διαχείριση μνήμης (memory management). Κάπου εδώ χωράει ένα αστείο περί γνήσιας εμπειρίας και νοσταλγίας, αλλά από την άλλη είναι ακόμα πιο παράλογο εν έτει 2025 να συμβαίνει κάτι τέτοιο, οπότε ίσως δεν είναι και τόσο για γέλια.

Photo: Bethesda Softworks / VG24

Για όσους δεν γνωρίζουν, το πρόβλημα με το memory management ισούται με τα εξής στην προκειμένη περίπτωση: όσο περισσότερη ώρα παίζετε συνεχόμενα, τόσο αυξάνονται τα προβλήματα τεχνικής φύσεως. Και μην φανταστείτε πως μιλάμε για ΠΟΛΛΕΣ συνεχόμενες ώρες. Έπειτα από 15 περίπου λεπτά, οι επιδόσεις αρχίζουν σταδιακά να γίνονται χειρότερες, μέχρι που – στις κονσόλες τουλάχιστον – η εφαρμογή του παιχνιδιού crash-αρει και κλείνει λόγω σφάλματος. Και αυτή… είναι μια γνήσια εμπειρία τύπου Bethesda.

Μέχρι να φτάσετε στο τελειωτικό error όμως, μεσολαβούν και κάποια άλλα στάδια. Αρχικά, τα frame drops όσο πάνε και πληθαίνουν. Στη συνέχεια, τα loadings πάνω στο ίδιο save file επιβαρύνουν την κατάσταση (ναι, αλήθεια). Τα bugs γίνονται όλο και πιο συχνά, με χαρακτήρες και εχθρούς να αιωρούνται, μεταξύ άλλων. Οι σκιές γίνονται πιο έντονες (απλά, γιατί;). Η κάμερα όταν είστε πάνω στο άλογο, ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά (ροντέο; χα). Και, γενικά, το pop in (που υπάρχει μονίμως) γίνεται επίσης πιο συχνό.

Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως pop in υπάρχει κυριολεκτικά παντού στο open world. Θα βλέπετε μονίμως πράγματα να φορτώνουν και να εμφανίζονται στον ορίζοντα. Θα βλέπετε επίσης το ίδιο φαινόμενο στις αντανακλάσεις, που ανάλογα με τη θέση σας (μιλάμε για απόσταση ενός βήματος, όχι μεγαλύτερη) θα χάνουν λεπτομέρειες.

Photo: Bethesda Softworks / VG24

Το χρειαζόμασταν το The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered

Σε μια εποχή που τα ανούσια remasters και remakes όσο πάνε και πληθαίνουν, το The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered είναι μια επανακυκλοφορία με νόημα.

Εμφανώς βελτιωμένος σε πολλούς από τους τομείς που έχουν ουσία, ο εμβληματικός τίτλος της Bethesda διατηρεί τον χαρακτήρα του ατόφιο και ως “αντάλλαγμα” κρατάει ζωντανά και κάποια από τα μεγαλύτερα προβλήματά του. Κάποιοι θα πουν πως αυτό είναι κομμάτι της γοητείας του… οι υπόλοιποι μπορούν να ασχοληθούν μαζί του μόλις διορθωθούν τα τεχνικά θέματα.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Virtuos, Bethesda Game Studios
Εκδότρια Εταιρεία: Bethesda Softworks
Είδος: Action role-playing
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 22 Απριλίου 2025
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.