The Expanse: A Telltale Series – Review

Το The Expanse: A Telltale Series αποτελεί μια νέα αρχή για το στούντιο του οποίου οι ιστορίες αγαπήθηκαν όσο λίγες.

Περίπου στις αρχές του Αυγούστου σάς είχαμε μεταφέρει τις εντυπώσεις μας από το παρθενικό επεισόδιο του The Expanse, που αποτέλεσε και το πρώτο δείγμα από την επάνοδο της Telltale έπειτα από τη διάλυση και επαναφορά της το 2018. Στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τότε, η αγαπητή εταιρεία έχει κυκλοφορήσει αλλά τέσσερα κεφάλαια στο σύμπαν του sci-fi franchise, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τον πρώτο της τίτλο για τη νέα αυτή εποχή.

Για αυτό βρισκόμαστε εδώ σήμερα (το “εδώ” είναι ένα φανταστικό, ψηφιακό σαλονάκι στα χρώματα του site μας, όπου φιλοξενείται αυτό το review), για να μιλήσουμε για το The Expanse, έχοντας δει πια το όραμα της Telltale ολοκληρωμένο και για να δηλώσουμε με περίσσια ανακούφιση και άφθονη χαρά πως: Κυρίες και κύριοι, η Telltale επέστρεψε.

Photo: Telltale Games / VG24

Κυνηγώντας ένα καλύτερο μέλλον ανάμεσα σε διαστημικά συντρίμμια

Όπως είχαμε προαναφέρει και στο κείμενο για το πρώτο επεισόδιο, το The Expanse της Telltale (γιατί υπάρχουν και ομώνυμες σειρές τηλεοπτικών επεισοδίων, αλλά και βιβλίων που προηγούνται του παιχνιδιού) ακολουθεί την Camina Drummer και το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Artemis, καθώς περιπλανώνται στο διάστημα, αναζητώντας μια ευκαιρία, κάποια ανακάλυψη που θα τους κάνει πλούσιους.

Οι κίνδυνοι είναι αμέτρητοι. Η επιβίωση δύσκολη. Η συμβίωση τόσων διαφορετικών προσωπικοτήτων μέσα στο Artemis σχεδόν ανέφικτη. Ο καθένας έχει τη δική του προϊστορία, τους δικούς του «δαίμονες», έχει μυστικά, φιλοδοξίες και γνώμη. Όλα αυτά δημιουργούν μια διαστημική περιπέτεια που κεντρίζει το ενδιαφέρον εξαρχής και το κρατάει έως και την τελευταία στιγμή.

Το The Expanse (στην προκειμένη θα μιλάμε πάντα για το παιχνίδι, απλά θα το γράφουμε έτσι για συντομία) είναι καλογραμμένο, με διαλόγους που δεν φαίνονται γελοίοι ή ότι προέκυψαν από το πουθενά. Η πρωταγωνίστρια είναι δυναμική, με έντονο χαρακτήρα και όχι ένα άβουλο, “νερόβραστο” ον. Μάλιστα, η Telltale έχει πετύχει κάτι όσον αφορά την Camina, που δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο: ό,τι επιλογή και αν κάνετε, σε οποιοδήποτε σημείο του παιχνιδιού, η προσωπικότητά της μπορεί να την υποστηρίξει, ακόμα και αν μιλάμε για δύο εντελώς αντίθετες πράξεις.

Παράλληλα, τη Drummer πλαισιώνει μια χούφτα από εξαιρετικούς δευτερεύοντες χαρακτήρες που ασχέτως αν γίνονται συμπαθείς ή όχι, σίγουρα κανένας τους δεν γίνεται βαρετός. Σε αυτό μεγάλο ρόλο παίζει και το voice acting, που σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλού επιπέδου. Η ερμηνεία της Cara Gee ως Camina Drummer, ωστόσο, είναι με διαφορά η καλύτερη. (σ.σ.: Σύντομο fun fact -ο χαρακτήρας της Camina υπάρχει και στην τηλεοπτική σειρά του franchise και την υποδύεται η ίδια ηθοποιός με το παιχνίδι.)

Photo: Telltale Games / VG24

Το πρόβλημα του The Expanse είναι πως δεν έχει και πολύ μεγάλη διάρκεια (μας πήρε 7 ώρες να το ολοκληρώσουμε την πρώτη φορά, τη δεύτερη περίπου 5), που ναι μεν σημαίνει ότι αποφεύγει να κάνει κοιλιά, αλλά από την άλλη μας στερεί την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα το πλήρωμα του Artemis. Πάνω κάτω κάθε επεισόδιο θα σας απασχολήσει για μια ώρα, αλλά αυτό εξαρτάται και από τον δικό σας ρυθμό και πόσο σας ενδιαφέρει να εξερευνήσετε λίγο, ώστε να απολαύσετε την υπέροχη ατμόσφαιρα και να συλλέξετε collectibles, τα οποία έχουν τη μορφή παλιών καταχωρήσεων σε υπολογιστές ή χρήσιμων αντικειμένων που έχουν απομείνει από άλλα διαστημόπλοια που έχουν καταστραφεί.

Διλήμματα και συνέπειες

Όταν δεν σας αφήνει ελεύθερους να ανακαλύψετε ιστορίες στο διάστημα, το The Expanse σάς αναγκάζει να πάρετε σημαντικές αποφάσεις, όπως οφείλει ένας τίτλος της Telltale. Κάθε επεισόδιο έχει τα διλήμματά του, είτε μικρά, είτε μεγάλα, τα οποία έχουν αρκετή αξία, ώστε να δίνουν νόημα σε ένα δεύτερο, ίσως και τρίτο, playthrough.

Το καλό είναι πως ο τρόπος που περιγράφει η Telltale μέσα σε λίγες λέξεις την κάθε επιλογή έχει βελτιωθεί κατά πολύ, που σημαίνει ότι γίνεται εύκολα αντιληπτό το γενικό ύφος στο οποίο θα ανταποκριθείτε σε κάθε περίσταση. Φαίνεται πως τελείωσαν οι μέρες που θα επιλέξετε μια απάντηση και θα εκπλαγείτε με τον τόνο του χαρακτήρα σας, επειδή η περιγραφή δεν ήταν ξεκάθαρη.

Photo: Telltale Games / VG24

Η ώρα της αλλαγής

Και τώρα θα σας πούμε τι έχει το The Expanse που δεν έχουμε συνηθίσει σε τίτλους της Telltale: έχει side quests. Όπως προαναφέραμε, οι περιοχές που επισκέπτεστε έχουν collectibles, αλλά και χρήσιμα αντικείμενα για να συλλέξετε. Μερικά από αυτά συνδέονται με side quests που επηρεάζουν ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ την εξέλιξη της βασικής πλοκής, για αυτό καλό θα ήταν να μην τα αγνοήσετε.

Είναι ίσως το “χέρι” της Deck Nine (Life is Strange: Before the Storm, Life is Strange: True Colors [review]) που φέρνει αυτήν τη νέα πτυχή στο The Expanse, καθώς βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη του παιχνιδιού (θα μιλήσουμε περισσότερο για αυτό σε λίγο). Αν και καμιά από τις δύο εταιρείες δεν συνηθίζει να γεμίζει τους τίτλους της με μακροσκελείς δευτερεύουσες αποστολές, η Deck Nine τείνει να δίνει περισσότερες ευκαιρίες στους παίκτες να εξερευνήσουν και να ανακαλύψουν collectibles ή προαιρετικές αλληλεπιδράσεις με άλλους χαρακτήρες.

Είναι μια καλή αλλαγή. Κάνει τον παίκτη να νιώθει πιο ενεργός και παράλληλα τού επιτρέπει να παρατηρήσει τα περιβάλλοντα, που στην προκειμένη είναι πολύ όμορφα και ταιριαστά.

Βόλτες σε χαμηλή βαρύτητα

Ακόμα καλύτερα, όλη αυτή η εξερεύνηση γίνεται σε χαμηλή βαρύτητα, που σημαίνει ότι η Camina φοράει τη στολή της και σας επιτρέπει να αιωρηθείτε στο ατελείωτο κενό με θέα πλανήτες και φεγγάρια (τρόπος του λέγειν, οι περιοχές δεν είναι ατελείωτες, έχουν πολύ συγκεκριμένα όρια). Έπειτα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον εξοπλισμό σας για να αιωρηθείτε και μέσα σε κλειστούς χώρους ή για να περπατήσετε στο ταβάνι… και τους τοίχους -πάντα σε χαμηλή ταχύτητα όμως. Είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από έναν τίτλο που μας πάει στο διάστημα, αλλά δεν παύει να είναι τόσο εντυπωσιακό, όσο είναι και διασκεδαστικό.

Υπάρχει όμως και ένα σχεδιαστικό σφάλμα που σχετίζεται με όλα τα καλά που προαναφέραμε. Βλέπετε, το The Expanse σας κατατοπίζει με ακρίβεια για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσετε για το main objective, αλλά δεν σας δίνει καμία ένδειξη για το πότε αυτό θα γίνει trigger ακριβώς και αν θα σας απαγορεύσει να γυρίσετε πίσω για να ψάξετε για κάτι που δεν βρήκατε. Παραδείγματος χάρη, υπάρχει ένα σημείο του παιχνιδιού που αν πλησιάσετε σε μια συγκεκριμένη πλευρά ενός δωματίου, τότε θα ξεκινήσει το επόμενο cutscene, χωρίς αυτό να γίνεται ξεκάθαρο με τον οποιοδήποτε τρόπο ότι θα συμβεί και ενώ μέσα στον ίδιο χώρο υπάρχει ένα collectible. Ναι, δεν είναι και ό,τι το καλύτερο.

Photo: Telltale Games / VG24

Οι… άσοι και οι «αποσκευές» της Deck Nine

Από την άλλη, ξέρετε τι θεωρώ χαρακτηριστικό γνώρισμα της Deck Nine, ακόμα και αν θεωρείται -εν μέρει- ψιλοασήμαντο; Αυτές τις ήσυχες στιγμές που καταφέρνει πάντα να τρυπώσει μέσα στους τίτλους της, όπου κάποιο τραγούδι παίζει στο background και διάφορες σκηνές εναλλάσσονται ήρεμα στην οθόνη μέχρι εσείς να επιλέξετε να προχωρήσετε παρακάτω. Είναι πάντα εκεί για να προσθέσουν κάτι το απλό, όμορφο και ίσως ελαφρώς δραματικό. ΚΑΙ το The Expanse έχει μια τέτοια σκηνή, από τις πιο όμορφες στο παιχνίδι θα έλεγα. (Μάλλον είναι το πιο απλό πράγμα που προσέφερε το στούντιο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, αλλά ήθελα να το αναφέρω. Προχωράμε.)

Η επιρροή της Deck Nine είναι απόλυτα ξεκάθαρη, ακόμα και αν κάποιος δει έστω και ένα στιγμιότυπο του παιχνιδιού. Αυτό γιατί το The Expanse δεν έχει τη cel-shaded αισθητική των προηγούμενων παιχνιδιών της Telltale, που θύμιζαν οπτικά κάτι σαν κόμικ. Αντιθέτως η ιστορία της Camina έχει αποδοθεί με μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση όσον αφορά στα γραφικά, κάτι που συνηθίζει η συνεργαζόμενη εταιρεία.

Έτσι, λοιπόν, η νεότερη αφηγηματική περιπέτεια της Telltale έχει υψηλότερης ποιότητας animations και περιβάλλοντα. Οι χαρακτήρες είναι πιο καλοφτιαγμένοι, με πιο ρεαλιστικές εκφράσεις και με περισσότερες λεπτομέρειες, που επιτρέπουν την ύπαρξη “συζητήσεων” μόνο με νοήματα ή…ματιές. Πρόκειται για πράγματα, που πριν δεν ήταν δυνατά λόγω της σχεδιαστικής προσέγγισης της εταιρείας.

Υπάρχει όμως και ένα “αλλά”. Όπως και στα δικά της παιχνίδια, έτσι και εδώ, η Deck Nine έχει ένα πρόβλημα με τα έντονα συναισθήματα, κυρίως με τον θυμό. Όταν λοιπόν ένας χαρακτήρας εκφράζει την οργή του, η έκφρασή του είναι ελαφρώς υπερβολική σε κάποια σημεία, τόσο που μοιάζει αφύσικη.

Sound check

Στα του ήχου, έχουμε κάποιες ανισορροπίες στην ένταση. Συζητήσεις που διεξάγονται κανονικά, αλλά όταν υψώνονται οι τόνοι… υψώνονται υπερβολικά και εφέ που ακούγονται σαν να έχουμε ανεβάσει την ένταση του ήχου και να το έχουμε ξεχάσει (δεν την είχαμε ανεβάσει). Οι κραυγές ακούγονται επίσης πολύ δυνατά και γενικά είναι ένα άβολο σύνολο αυτός ο τομέας δυστυχώς.

Το soundtrack έχει κάποια ωραία δείγματα, κυρίως την ώρα της εξερεύνησης, αλλά κατά τα άλλα είναι σχεδόν ανύπαρκτο.

Photo: Telltale Games / VG24

Το comeback

(Δεν θα κάνω αναφορά στο άσμα της Λαίδης γιατί είναι ο επίλογος, αλλά να ξέρετε ότι το σκέφτηκα.)

Εδώ είμαστε, λοιπόν. Η Telltale επέστρεψε, με τα καλά και τα κακά της, αλλά επέστρεψε και αυτό είναι το σημαντικό. Το The Expanse κάνει πέντε βήματα μπροστά για την αγαπητή εταιρεία και ένα πίσω, στερώντας μας τον χρόνο να γνωρίσουμε καλύτερα τους εξαιρετικούς χαρακτήρες του.

Είναι, όμως, ένα υποσχόμενο comeback (αχμ), ακόμα και αν δεν μιλάμε για το νέο The Walking Dead της μέχρι στιγμής. Μας δίνει λόγους να ανυπομονούμε για τη συνέχεια και το δικαίωμα να ελπίζουμε πως ακόμα δεν έχουμε δει την καλύτερη δουλειά του μεγάλου “παραμυθά” της βιομηχανίας.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5,  PS4, Xbox Series X|S, Xbox One
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Telltale Games, Deck Nine
Εκδότρια Εταιρεία: Telltale Games
Είδος: Graphic adventure
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 27 Ιουλίου – 21 Σεπτεμβρίου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.