Το remake του πρώτο παιχνιδιού The Last of Us κυκλοφόρησε μετά το δεύτερο μέρος και είχε μια ευκαιρία, την οποία δεν εκμεταλλεύτηκε.
Ευτυχώς, η σειρά The Last of Us κάνει ό,τι έπρεπε να κάνει το remake και έτσι είναι η πραγματική, η ουσιώδης μορφής της επανακυκλοφορίας του πρώτου παιχνιδιού.
Το remake έπρεπε να λάβει υπόψη του το δεύτερο παιχνίδι, αφού κυκλοφόρησε μετά από αυτό, και να προσπαθήσει να δημιουργήσει συνδέσεις μεταξύ των δύο τίτλων.
Επίσης, έπρεπε να κοιτάξει πίσω έχοντας πλέον την εμπειρία από το δεύτερο μέρος και να βελτιώσει σημεία που δεν ήταν ιδανικά, ενώ θα μπορούσε, ακόμα, να αλλάξει το ύφος εδώ κι εκεί για να είναι πιο συνεπές στο σύνολό του.
Το remake δεν έκανε κάτι από αυτά, δυστυχώς, και αρκέστηκε σε τεχνικές βελτιώσεις. Η τηλεοπτική σειρά του HBO, όμως, κάνει ακριβώς αυτό που πρέπει και, επίσης, εκμεταλλεύεται τη διαφορετική δομή του μέσου με σωστό τρόπο.
Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο 6 της σειράς The Last of Us αλλά και για τα δύο παιχνίδια.
Το έκτο επεισόδιο τα κάνει όλα αυτά ξεκάθαρα, με έναν απλό τρόπο: μας δείχνει, από τώρα, την πόλη Jackson.
Η πόλη αυτή ήταν ένα πολύ σημαντικό μέρος για το δεύτερο παιχνίδι, όταν είδαμε τον Joel και την Ellie να ζουν εκεί, ενώ γνωρίσαμε και την Dina.
Πώς το έκτο επεισόδιο βελτιώνει το The Last of Us
Στο παιχνίδι και στη σειρά, μετά από τη συνάντηση με τους Henry και Sam, υπάρχει ένα χρονικό άλμα και βλέπουμε τους δύο πρωταγωνιστές μετά από λίγο καιρό, ήδη πιο δεμένους (αλλά όχι πλήρως ανοιχτούς), να πηγαίνουν να βρουν τον αδερφό του Joel, Tommy.
Η διαδρομή είναι παρόμοια και στις δύο περιπτώσεις, με διάλογο μεταξύ του Joel και της Ellie, σε πανέμορφες ορεινές τοποθεσίες.
Ωστόσο, στην εκδοχή της σειράς, αντί να βρούμε τον Tommy στο υδροηλεκτρικό φράγμα, τον βρίσκουμε στην πόλη Jackson, η οποία έχει σχεδιαστεί εδώ με ύφος πολύ παρόμοιο με εκείνο του The Last of Us Part II, με τα φώτα, τη διακόσμηση, τα σπίτια, όλα σχεδόν ίδια.
Μάλιστα, κάποια στιγμή βλέπουμε ένα κορίτσι να κοιτά την Ellie επίμονα, και μπορεί να είναι η Dina, ή μπορεί και όχι.
Όπως και να ‘χει, αυτή η εμφάνιση της πόλης από τώρα είναι μια εξαιρετική επιλογή των δημιουργών, καθώς είναι πιο συνεπής στο εικαστικό ύφος, που παραπέμπει σε Western, και η ατμόσφαιρα είναι πιο «ζεστή» αυτή τη φορά, σε σχέση με τους μεταλλικούς τοίχους και τις εγκαταστάσεις που βλέπουμε στο βιντεοπαιχνίδι.
Επίσης, με αυτόν τον τρόπο έχουμε τη δυνατότητα να δούμε την πόλη από τώρα, να «ζήσουμε» για λίγο μέσα της, και έτσι οι σκηνές στη δεύτερη σεζόν, στα γεγονότα του δεύτερου παιχνιδιού, θα είναι καλύτερα στημένες, αφού θα επιστρέψουμε σε γνώριμο μέρος, όπου, μάλιστα, έγιναν πολύ σημαντικές εξελίξεις για το σενάριο και τη σχέση των Ellie και Joel.
Καλύτερη ανάπτυξη Joel-Ellie-Tommy, εξαιρετικές ερμηνείες
Στην τηλεοπτική του εκδοχή, ο Joel είναι σκληρός, αλλά, επίσης, δείχνει καλύτερα τις αδυναμίες του, τους φόβους του, έχει καλύτερη και πιο συνεπή ανάπτυξη. Φαίνεται ότι φοβάται για την Ellie, έχει πλέον σωματικές αδυναμίες λόγω ηλικίας και δύσκολης ζωής. Επίσης, η σχέση του με τον Tommy είναι πιο ανεπτυγμένη εδώ και ο αδερφός του φαίνεται πιο ολοκληρωμένος ως χαρακτήρας.
Ακόμα, στην εκδοχή της σειράς, η Ellie δεν φεύγει μόνη της όταν μαθαίνει ότι ο Joel θα τη στείλει να συνεχίσει το ταξίδι με τον Tommy, καθώς είναι μια κίνηση που δεν θα της ταίριαζε -ναι, είναι παιδί, ναι είναι «σπαστικιά» σε σημεία, όπως θα ήταν ένα παιδί, είναι όμως και μεγαλωμένη σε αυτόν τον κόσμο, είναι πολύ έξυπνη, ξέρει να επιβιώνει. Δεν θα έφευγε μόνη της απλώς για να κάνει «σπάσιμο».
Η Bella Ramsey είναι εκπληκτική σε αυτό το επεισόδιο και καταφέρνει να αποδώσει ολόσωστα και ολοκληρωμένα την προσωπικότητα της Ellie, με τον τρόπο που πηδά από τα αστειάκια και τα λογοπαίγνια σε εκφράσεις γεμάτες με συναίσθημα, σε θυμό ή λύπη.
Ο Pedro Pascal, επίσης, είναι υπέροχος και έχει την ευκαιρία να ερμηνεύσει τον Joel σε διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις. Ο Gabriel Luna ως Tommy, επίσης, είναι εξαιρετικός και η χημεία του με τον Joel ιδανική, ενώ εδώ έχει χτιστεί καλύτερα το παρελθόν του χαρακτήρα.
The Last of Us: Συνεχίζει πολύ δυνατά με το επεισόδιο 6
Το επεισόδιο δεν έχει δράση, δεν βάζει ληστές να επιτίθενται συνεχώς, όπως το παιχνίδι που είχε την ανάγκη του gameplay, αλλά έχει πολλές συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές, ενώ προχωρά το βασικό σενάριο πάρα πολύ, αναπτύσσει σημαντικά τη σχέση των πρωταγωνιστών και είναι πάντα πολύ καλογραμμένο και καλοσκηνοθετημένο, μέσα σε ειδυλλιακές τοποθεσίες, σε βουνά και ποτάμια (έχει και νέες σκηνές, όπως την πρώτη, που μας δείχνει δύο ανθρώπους που έχουν επιβιώσει και ζουν σε ένα σπίτι, απομονωμένοι).
Εξαιρετικά στημένη η σκηνή του πρώτου καβγά μεταξύ Ellie και Joel (βγαλμένη από το παιχνίδι, πραγματικά, αλλά διαφορετικά «χτισμένη»), σε γενικές γραμμές, η σειρά εκμεταλλεύεται τη δομή της για να μπορέσει να αναπτύξει τους χαρακτήρες με διαφορετικό τρόπο.
Για παράδειγμα, έχουμε την ευκαιρία να δούμε την Ellie μόνη της, όταν χωρίζεται από τον Joel μέσα στην πόλη, όσο εκείνος μιλά με τον αδερφό του (πολύ καλύτερος, πιο πειστικός, πιο ρεαλιστικός ο διάλογος στη σειρά -εδώ, ο Tommy απομακρύνεται περισσότερο από το στάτους του σεναριακού μοχλού, είναι χαρακτήρας με προσωπικότητα και ανάπτυξη).
Το έκτο επεισόδιο κάνει καλύτερη δουλειά από το παιχνίδι, στο αντίστοιχο μέρος του σεναρίου, και είναι πιο ταιριαστό όσον αφορά στην ατμόσφαιρά του, αλλά το video game έχει κι εκείνο σημεία που κερδίζουν.
Για παράδειγμα, στη σειρά του HBO, το κομμάτι στο πανεπιστήμιο, αν και έχει σκηνές που έρχονται αυτούσιες από το παιχνίδι, δεν αναπτύσσεται εξίσου τώρα. Η σκηνή είναι πολύ πιο σύντομη και χάνει αρκετά επειδή δεν μπορεί να αναπτυχθεί όπως στο video game, μέσω σημειωμάτων και ηχητικών μηνυμάτων που μας έδωσαν πολύ καλύτερη εικόνα για όσα συνέβησαν εκεί.
Σε γενικές γραμμές, τελικά, είναι ένα πολύ δυνατό επεισόδιο, ιδανικά γραμμένο, με άψογες αλλαγές σε σχέση με το πρωτότυπο υλικό και υπέροχες ερμηνείες, με εκπληκτικές τοποθεσίες και συγκινητική μουσική (του παιχνιδιού).
Καθώς πλησιάζουμε σιγά-σιγά προς το τέλος της πρώτης σεζόν, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η σειρά έχει λόγο ύπαρξης, για νεοφερμένο αλλά και για κοινό που έχει παίξει τα παιχνίδια. Είναι το σωστό, το πραγματικό, το ουσιώδες remake, που φέρνει πιο κοντά το πρώτο παιχνίδι με το δεύτερο και είναι από την αρχή πιο «ώριμο» αφηγηματικά.
Μπορείτε να διαβάσετε για τα προηγούμενα επεισόδια εδώ: (πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο, πέμπτο)