Άλλο ένα εξαιρετικό επεισόδιο της σειράς The Last of Us κυκλοφόρησε, με έξυπνες αλλαγές στο πρωτότυπο υλικό.
Στο πέμπτο επεισόδιο της σειράς The Last of Us συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει, όταν, δηλαδή, ο Joel και η Ellie ξύπνησαν και αντίκρισαν τον Henry και τον Sam.
Λοιπόν, ακολουθούν spoilers για το παιχνίδι και τη σειρά The Last of Us
Στο παιχνίδι η συνάντηση δεν γίνεται στο ίδιο ακριβώς σημείο, αλλά η γενική ιδέα είναι ίδια: δύο ξένοι σταματούν τους ήρωές μας, τους απειλούν με όπλο, αλλά τελικά τα βρίσκουν και συνεχίζουν μαζί την περιπέτειά τους.
Το γενικό πλαίσιο είναι, επίσης, ίδιο: μέσω της συνάντησης με τον Sam, βλέπουμε νέες πτυχές της προσωπικότητας της Ellie, αφού τη βλέπουμε για πρώτη φορά να συνομιλεί και να παίζει με ένα παιδί. Επίσης, βλέπουμε και νέες πτυχές του Joel (όχι ακριβώς νέες, μάλλον ξεχασμένες), καθώς αρχίζει να γίνεται προστατευτικός και να δείχνει ξεκάθαρα ότι η Ellie είναι κάτι παραπάνω από απλό φορτίο για εκείνον. (Δεν μπορώ, δυστυχώς, να μην σημειώσω ότι στην ελληνική μετάφραση, στο Vodafone TV, είδα τουλάχιστον δύο ορθογραφικά λάθη στους υπότιτλους μέσα σε λίγα λεπτά.)
Σημαντικές αλλαγές και στο επεισόδιο των Henry και Sam
Στο πέμπτο επεισόδιο του The Last of Us έχουν γίνει, ωστόσο, αρκετές αλλαγές σε σχέση με ό,τι βλέπουμε στο παιχνίδι.
Εδώ, στην τηλεοπτική εκδοχή, έχει γίνει προσπάθεια να δοθεί προσωπικότητα στην ομάδα των «κακών», των raiders που έχουν καταλάβει την πόλη. Υπάρχει μια βασική αρχηγός της ομάδας, η Kathleen, την οποία ερμηνεύει εξαιρετικά η Melanie Lynskey.
H Kathleen
Μαθαίνουμε διάφορα για το παρελθόν της γυναίκας αυτής, και μαθαίνουμε ότι κυνηγά τον Henry επειδή πρόδωσε τον αδερφό της για να πάρει φάρμακα για τον δικό του αδερφό, τον Sam. Εδώ, βλέπουμε ένα κλασικό κόνσεπτ με το οποίο ασχολείται το franchise του The Last of Us: γιατί η δική σου ζωή έχει περισσότερη σημασία από των άλλων; Το έχουμε δει με την Abby, το βλέπουμε ξανά τώρα, σε πιο σύντομη μορφή.
photo: HBO
Η προσπάθεια να επεκταθεί το κομμάτι αυτό, και να έχουμε μια ομάδα «κακών» που μοιάζει περισσότερο με πραγματική και όχι με μια τυχαία απειλή, είναι καλοδεχούμενη, αλλά, επειδή όλο αυτό γίνεται σε πολύ σύντομο χρόνο, υπάρχουν μερικές ατέλειες. Για παράδειγμα, η Kathleen, αν και είναι απειλητική ως villain, είναι και πολύ προφανής. Τα κίνητρά της μοιάζουν περισσότερο με αφηγηματικά εργαλεία παρά με πραγματικά κίνητρα. Όλα γίνονται, και είναι ξεκάθαρο, για να προχωρήσει η πλοκή, για να ξεδιπλωθούν οι Ellie και Joel, για να υπάρξει ακόμα ένα τραγικό κεφάλαιο στην περιπέτεια.
Επιτέλους, δράση!
Α, και για να υπάρξει δράση! Και, ω, η δράση είναι υπέροχη! Βλέπουμε τη σκηνή με τον ελεύθερο σκοπευτή, σχεδόν ολόιδια με την αντίστοιχη του παιχνιδιού, μόνο που εδώ είναι νύχτα και οι μολυσμένοι που ορμούν έρχονται από το έδαφος, είναι ΠΟΛΛΟΙ, και έχουν μαζί τους έναν Bloater (και ένα μολυσμένο παιδί), ο οποίος είναι πανίσχυρος, πολύ απειλητικός και έχει σχεδιαστεί άψογα -αν και θα ήθελα να τον δείξουν λίγο περισσότερο, τελικά, μάλλον, το «less is more» λειτουργεί, σε αυτήν την περίπτωση.
photo: HBO
Γενικά, το less is more βρίσκεται στον πυρήνα της εκδοχής αυτής: δεν βλέπουμε στο επεισόδιο 5 τον Joel να σκοτώνει δεκάδες raiders με τον Henry, ούτε δεκάδες μολυσμένους στους υπονόμους. Έτσι, όλοι φαίνονται πιο επικίνδυνοι: οι άνθρωποι και οι μολυσμένοι. Οι αναμετρήσεις στην τηλεοπτική εκδοχή είναι μετρημένες και το αποτέλεσμα είναι πιο έντονο, πιο τρομακτικό, πιο απειλητικό.
Κάτι ακόμα που θα μπορούσε να λείπει είναι η υπερβολική εμφάνιση του «deus ex machina» (από μηχανής θεός), όταν δηλαδή συμβαίνουν πράγματα την τελευταία στιγμή για να σώσουν κάποιον χαρακτήρα, κάτι που σε αυτό το επεισόδιο βλέπουμε περισσότερες φορές απ’ ό,τι πρέπει και με πολύ παρόμοιο τρόπο κάθε φορά.
Τέλος πάντων, η δράση είναι καλοσκηνοθετημένη, έχουμε ήδη αρχίζει να νοιαζόμαστε για τους χαρακτήρες τόσο ώστε να νοιαζόμαστε για την τύχη τους, άρα υπάρχει ένταση, έχουμε άγχος, ενώ και το γεγονός ότι γνωρίζουμε καλύτερα τους εχθρούς ενισχύει περαιτέρω την αδρεναλίνη.
Joel και Ellie, Henry και Sam
Ο Joel αρχίζει να εμπιστεύεται την Ellie πιο πειστικά εδώ: όσο εκείνος ρίχνει με το sniper (το οποίο παίρνει από έναν ηλικιωμένο raider εδώ), εκείνη καταφέρνει μόνη της να κινηθεί στο πεδίο της μάχης.
Ο Henry και ο Sam (πολύ αξιόλογες ερμηνείες και από τους δύο ηθοποιούς, Lamar Johnson και Keivonn Woodard) έχουν πιο εκτενές σεναριακό υπόβαθρο, και ο μικρός είναι μικρότερος ηλικιακά, ενώ επίσης χρησιμοποιεί νοηματική γλώσσα και γραφή για να επικοινωνήσει με τους άλλους, κάτι που δεν ίσχυε στο βιντεοπαιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο, και με κάποιες ακόμα πινελιές, όπως τη ζωγραφισμένη μάσκα υπερήρωα στο πρόσωπό του, ο Sam γίνεται πιο συμπαθής και, τελικά, το τέλος του πολύ πιο σπαρακτικό. Ο Joel αυτή τη φορά είναι πιο φιλικός, λέει πιο εύκολα συγγνώμη, αν και παραμένει σκληρός και απόμακρος (εξαιρετικός, για ακόμα ένα επεισόδιο, ο Pascal).
Μάλιστα, υπάρχει μια εξαιρετική, πολύ αλλόκοτα γλυκιά νέα σκηνή: η Ellie, όταν μαθαίνει ότι ο Sam δαγκώθηκε από μολυσμένους (στο παιχνίδι δεν της το λέει, στη σειρά το λέει ξεκάθαρα, δείχνει την πληγή), του λέει ότι έχει αίμα που είναι αντίδοτο, κόβει λίγο το χέρι της και βάζει το αίμα της στην πληγή του (και αφήνει ένα μήνυμα στον τάφο του).
photo: HBO
Η εκδοχή αυτή της Ellie είναι κάπως διαφορετική στα σημεία, αν και στον πυρήνα πρόκειται για τον ίδιο χαρακτήρα (και η Ramsey κάνει εκπληκτική δουλειά στην ερμηνεία). Ο διάλογος είναι πιο σύντομος, καλύτερα μονταρισμένος και το αποτέλεσμα χτυπά πιο δυνατά σε αυτήν την εκδοχή και σοκάρει· παρά τις στιγμές ελπίδας και ζεστασιάς, αυτός είναι ένας ζοφερός κόσμος.
Ένα από τα καλύτερα επεισόδια της σειράς The Last of Us
Υπάρχουν αναφορές στο βιντεοπαιχνίδι, μεγάλες αλλά και μικρότερες με μορφή easter egg, οι αλλαγές είναι έξυπνες και βελτιώνουν το αποτέλεσμα, η πλοκή προχωρά με σωστό τρόπο και πλέον, στη μέση περίπου του ταξιδιού, έχουμε αρχίσει να βλέπουμε καλύτερα τους ήρωες και να τους καταλαβαίνουμε πιο καλά στην εκδοχή τους αυτή, που είναι πολύ καλοδουλεμένη. Ένα από τα πιο δυνατά επεισόδια ως τώρα, χωρίς αμφιβολία, από κάθε άποψη, αφού τα είχε όλα.
Μπορείτε να διαβάσετε για τα προηγούμενα επεισόδια εδώ: (πρώτο, δεύτερο, τρίτο, τέταρτο)
