Πολλά έχουν ακουστεί για το τρίτο επεισόδιο της σειράς The Last of Us. Και δικαίως έχουν ακουστεί, αφού πρόκειται για το πιο ενδιαφέρον τμήμα ως τώρα.
Μέχρι στιγμής, εκτός από κάποιες αλλαγές εδώ κι εκεί, που είδαμε στο επεισόδιο 1 και στο επεισόδιο 2, στη σειρά των γεγονότων, στα χαρακτηριστικά κάποιων ανθρώπων, στο lore των μολυσμένων, η σειρά The Last of Us του Hbo ακολουθεί πιστά την πλοκή του παιχνιδιού στο οποίο βασίστηκε.
Το υπόβαθρο έχει αναπτυχθεί περισσότερο στην τηλεοπτική εκδοχή, κάποιοι χαρακτήρες έχουν περισσότερο βάθος, αλλά, σε γενικές γραμμές, δεν είδαμε κάποια μεγάλη απόκλιση.
Τώρα, για πρώτη φορά, η σειρά ξεφεύγει από το πλαίσιο του παιχνιδιού, με το τρίτο επεισόδιό της, και το καλύτερο μέχρι στιγμής.
Σε ένα βιντεοπαιχνίδι σαν το The Last of Us, είναι δύσκολο να αλλάζει η οπτική γωνία. Στο παιχνίδι ακολουθούμε τον Joel και την Ellie, βλέπουμε τα γεγονότα όπως τα βλέπουν εκείνοι. Στην τηλεοπτική σειρά, όμως, ανοίγονται νέοι ορίζοντες, αφού η οπτική γωνία είναι ελεύθερη να κινείται όπου θέλει, σε άλλες περιοχές και άλλες χρονικές περιόδους.
Θα μιλήσω παρακάτω για τις αλλαγές που κάνει, οπότε ακολουθούν σπόιλερ.
Τι γίνεται στο παιχνίδι The Last of Us, ένα recap
Στο παιχνίδι, μετά τον θάνατο της Tess, μετά τα γεγονότα του δευτέρου επεισοδίου της σειράς, δηλαδή, ο Joel και η Ellie πηγαίνουν κάτω από τη γη, σε σταθμό του μετρό, για να αποφύγουν τους ανθρώπους που εξακολουθούν να τους κυνηγούν.
Περίπου 3 ώρες έχουν περάσει στο video game, όταν ο Joel και η Ellie βγαίνουν πάλι έξω, πάνω από τη γη, αφού έχουν λύσει γρίφους μέσα στο νερό, με τελάρα.
Στο παιχνίδι, αφού ο Joel θέτει τους κανόνες στην Ellie (you do what I say, when I say it. Repeat it) της λέει ότι θα πάνε σε έναν τύπο που του χρωστά χάρη, μήπως μπορέσει να τους βρει αυτοκίνητο.
Στη συνέχεια, περπατάνε μέσα από το δάσος, και η Ellie, εντυπωσιασμένη, λέει ότι δεν το έχει ξανακάνει. Έπειτα, σκαρφαλώνουν σε σκεπές, βάζουν σανίδες για να περπατήσουν ανάμεσά τους, αντιμετωπίζουν Clickers, ο Joel ανεβάζει την Ellie πάνω από κλειδωμένες πόρτες για να τις ανοίξει από μέσα. Στην εκδοχή του βιντεοπαιχνιδιού, το μεγάλο ατού είναι αυτές οι στιγμές, οι διάλογοι μεταξύ των πρωταγωνιστών όσο περπατούν, όσο λύνουν γρίφους και κρύβονται από εχθρούς, το δέσιμο μεταξύ τους που συμβαίνει σιγά-σιγά.
Μετά, μπαίνουμε σε ένα μαγαζί με δίσκους μουσικής, η Ellie σχολιάζει τα πάντα, βλέπει ένα Arcade με το παιχνίδι «The Turning» και λέει ότι είχε μια φίλη που ήξερε τα πάντα γι’ αυτό.
Ύστερα, βλέπουμε παγίδες που έχει στήσει ο Bill, ο τύπος που χρωστά χάρη στον Joel, και μαθαίνουμε ότι είχε βοηθήσει στο παρελθόν τον Joel και την Tess να μεταφέρουν κάτι λαθραία. Σύμφωνα με τον Joel του παιχνιδιού, ο Bill είναι παράξενος, καλός τύπος κατά βάθος αλλά δεν συμπαθεί εύκολα αγνώστους.
photo: Naughty Dog
Στην επόμενη σκηνή, ο Joel πατά μια παγίδα του Bill, γυρνά ανάποδα με δεμένο το πόδι του και βάζει την Ellie να προσπαθήσει να κόψει το σχοινί, ενώ επιτίθενται μολυσμένοι. Εμφανίζεται ο Bill, όταν η Ellie κόβει τελικά το σχοινί, και τους παίρνει μαζί του μακριά, αφού πρώτα αποκεφαλίζει έναν μολυσμένο που κοντεύει να πιάσει τον Joel.
Ο Bill και ο Frank του video game
Ακολουθεί μάχη με μολυσμένους σε ένα πλυντήριο και μετά ο Bill δένει τα χέρια της Ellie με χειροπέδες, βάζει τον Joel να κάτσει στα γόνατα και τους ρωτά αν έχουν δαγκωματιές από μολυσμένους. Η Ellie τού επιτίθεται με έναν σωλήνα, τα πνεύματα ηρεμούν και ο Joel μιλά μαζί του. Ο Bill είναι συνεχώς νευριασμένος, η Ellie κάνει αστειάκια για τα κιλά του, μεταξύ άλλων, και του σπάει περισσότερο τα νεύρα, πάνε όλοι μαζί να βρουν εξαρτήματα για να φτιάξουν το αμάξι, η συνέχεια είναι πολύ «παιχνιδίστικη», αφού μας στέλνει σε τελείως κλασικές δραστηριότητες για το είδος του παιχνιδιού.
Όσο ψάχνουμε τα διάφορα κτίρια της περιοχής, ακούμε διάλογο μεταξύ των τριών χαρακτήρων, μαθαίνουμε ότι ο Bill είχε έναν «σύντροφο» στο παρελθόν, συνεχίζονται οι μάχες με μολυσμένους, η Ellie προσπαθεί να πει στον Joel ότι λυπάται για την Tess.
Επόμενη στάση, ένα σχολείο, μέσα στο οποίο αντιμετωπίζουμε το πρώτο boss, ένα άλλο είδος μολυσμένου, που λέγεται Bloater.
Έπειτα, στο τελευταίο κομμάτι αυτής της μίνι ιστορίας, πηγαίνουμε σε ένα σπίτι, βλέπουμε έναν κρεμασμένο και μαθαίνουμε ότι ήταν ο Frank, ο σύντροφος του Bill. Στην εκδοχή του παιχνιδιού, ο Frank αποφάσισε να αφήσει τον Bill (δεν γίνεται ξεκάθαρη η σχέση τους) και να φύγει, αφού πρώτα έκλεψε κάποια πράγματα, αλλά τον δάγκωσαν μολυσμένοι και, για να μην γίνει κι αυτός σαν εκείνους, αυτοκτόνησε.
Μπαίνουμε στο αμάξι, η Ellie οδηγεί και ο Joel με τον Bill σπρώχνουν, αντιμετωπίζουμε μερικούς ακόμη μολυσμένους και, τελικά, φεύγουμε, αφήνοντας πίσω τον Bill. Πριν από αυτό, διαβάζουμε το τελευταίο σημείωμα που του άφησε ο Frank, στο οποίο λέει ότι τον μισούσε, ότι κουράστηκε να ζει στην πόλη αυτή και ότι τον κούρασε, επίσης, η συμπεριφορά του Bill.
Ήθελε περισσότερα από τη ζωή και αποφάσισε να φύγει, αλλά τελικά αυτό τον σκότωσε. Και πάλι, γράφει στο σημείωμα, προτιμότερο από το να περάσει μια ακόμη μέρα μαζί του. Δεν βλέπουμε ποτέ τον Frank ζωντανό, δεν μαθαίνουμε ακριβώς τη σχέση που είχε με τον Bill.
Μετά, στο αμάξι, η Ellie έχει ένα περιοδικό με πορνό και μια κασέτα, αντικείμενα που πήρε από το σπίτι του Bill. Βάζει την κασέτα, ακούμε μουσική, η Ellie κοιμάται.
The Last of Us: Πώς αλλάζει τα γεγονότα το τρίτο επεισόδιο της σειράς του HBO
Εδώ, ξεκινάμε από το ίδιο σημείο, αλλά κανείς δεν κυνηγά τον Joel και την Ellie. Ο Joel φτιάχνει ένα πυργάκι με πέτρες, η Ellie είναι ξαπλωμένη παραδίπλα, σκεπασμένη με το μπουφάν του. Της πετά φαγητό, εκείνη, όπως στο παιχνίδι, λέει ότι δεν έχει ξαναπάει στο δάσος και αναφέρεται στον θάνατο της Tess, με διαφορετικό τρόπο όμως, λέγοντας στον Joel ότι δεν πρέπει να την κατηγορεί.
Στη συνέχεια, όπως στο παιχνίδι, βλέπουμε τους δύο πρωταγωνιστές να περπατούν στο δάσος και να μιλούν. Ο διάλογος μεταξύ τους είναι καλογραμμένος, μοιάζει πολύ με τον αντίστοιχο του παιχνιδιού, αλλά δεν είναι ολόιδιος. Έπειτα, το arcade που παίζει η Ellie είναι το Mortal Kombat, και λέει, όπως στο παιχνίδι, ότι είχε μια φίλη που ήξερε τα πάντα γι’ αυτό.
Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι εξαιρετική και, γενικά, το στιλ, η ατμόσφαιρα, η συνολική εικόνα, μοιάζουν πολύ με ό,τι είδαμε στο παιχνίδι. Εδώ, η σειρά εκμεταλλεύεται τη δομή της και χωρίζει στα δύο την οπτική γωνία: ο Joel ψάχνει σε ένα μαγαζί για αντικείμενα που είχε αφήσει εκεί παλιότερα, η Ellie πηγαίνει στο διπλανό δωμάτιο, μπαίνει σε μια καταπακτή και συναντά έναν ακινητοποιημένο μολυσμένο. Έχουμε την ευκαιρία να δούμε έναν μολυσμένο από πολύ κοντά, με αξιοσημείωτο σχεδιασμό, πριν τον σκοτώσει η Ellie με το μαχαίρι της -badass από νωρίς.
photo: HBO
Ο Joel, από τη μεριά του, φαίνεται προστατευτικός, σκληρός, αλλά όχι αντιπαθητικός, ούτε υπερβολικός. Οι δύο πρωταγωνιστές περπατούν πάλι έξω, βλέπουν ένα αεροπλάνο που συνετρίβη (η πρώτη εικόνα που είδαμε από την τηλεοπτική σειρά, πριν την κυκλοφορία της) και με την ευκαιρία αυτή, η Ellie αρχίζει να ρωτά τον Joel διάφορα πράγματα για τον κόσμο πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας.
Η Ellie ρωτά, ο Joel απαντά
Ο Joel της σειράς δεν είναι συνεχώς κλειστός, αντίθετα με εκείνον του παιχνιδιού, και, ας πούμε, εδώ απαντά κανονικά στην Ellie στις ερωτήσεις της, μιας και οι ερωτήσεις που του κάνει είναι λογικές, αναμενόμενες και, επίσης, δίνουν ευκαιρία στη σειρά να μας εξηγήσει και εμάς κάποια πράγματα. Ο Joel εξηγεί, λοιπόν, στην Ellie και σε εμάς, πώς ξεκίνησε η πανδημία, με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με ό,τι ακούσαμε στο παιχνίδι.
Εξηγεί, επίσης, πώς ο στρατός προσπάθησε να εκκενώσει πόλεις, σκοτώνοντας όσους δεν χωρούσαν, για να μην μεταδοθεί η μόλυνση. Με αυτόν τον τρόπο, και αφού βλέπουμε πολλούς νεκρούς, σκελετωμένους πλέον, στο έδαφος, φαίνεται ξεκάθαρα ότι επρόκειτο για μια πολύ σοβαρή και επικίνδυνη κατάσταση -κάτι που το παιχνίδι δεν καταφέρνει να κάνει ξεκάθαρο με αντίστοιχη ευκολία.
Η κάμερα εστιάζει στους νεκρούς, σε ένα σκελετωμένο μωρό, και ξαφνικά βλέπουμε ένα flashback από την αρχή της πανδημίας (στα 15 περίπου λεπτά του επεισοδίου). Στρατιώτες συγκεντρώνουν τον κόσμο για να εκκενωθεί η πόλη, αλλά ένας τύπος, ο Bill, τον οποίο παίζει ο Nick Offerman εδώ, μένει πίσω, κλεισμένος στο κρησφύγετό του και βλέποντας τι γίνεται από τις κάμερες που έχει στήσει (τελικά… μάλλον καλά έκανε, αφού οι άλλοι πέθαναν).
Η σχέση του Bill με τον Frank
Ο Bill φαίνεται πολύ καλά εξοπλισμένος, με όπλα και διάφορα άλλα χρήσιμα αντικείμενα. Στη συνέχεια, βγαίνει έξω και αρπάζει ό,τι μπορεί από την άδεια πόλη. Κλείνει την περίμετρο με φράχτες, στήνει παγίδες παντού, ταΐζει τις κότες και φυτεύει λαχανικά, ώστε να μπορεί να μείνει εκεί και να είναι αυτάρκης.
Πάμε, μετά, τέσσερα χρόνια στο μέλλον, το 2007 πλέον, και βλέπουμε πώς ο Bill συνάντησε τον Frank (τον παίζει ο Murray Bartlett, που πρόσφατα είδαμε στο The White Lotus), αφού έπεσε σε μια παγίδα του.
photo: HBO
Έπειτα, τον πηγαίνει στο σπίτι του, τρώνε μαζί, παίζουν πιάνο, φιλιούνται και πηγαίνουν στο κρεβάτι για να κάνουν σεξ. Κάτι που στο παιχνίδι υπονοήθηκε απλώς, εδώ γίνεται ξεκάθαρο και αναπτύσσεται πολύ περισσότερο.
Έπειτα, πάμε τρία χρόνια στο μέλλον, το 2010, βλέπουμε τον Bill και τον Frank να μαλώνουν για κάτι, βλέπουμε τη σχέση τους να αναπτύσσεται και, τελικά, μαθαίνουμε και πώς γνωρίστηκαν με τον Joel και την Tess: τους κάλεσαν για φαγητό, ο Frank δηλαδή τους κάλεσε, αφού μίλησε μαζί τους μέσω ασυρμάτου (και μαθαίνουμε και τι ήταν τα κωδικοποιημένα μηνύματα με τα τραγούδια, από το πρώτο επεισόδιο).
Η σχέση των Bill και Frank εδώ αναπτύσσεται κανονικά, οι δύο χαρακτήρες έχουν προσωπικότητα και δεν είναι απλώς μοχλοί για να προχωρήσει η αφήγηση. Οι ηθοποιοί κάνουν υπέροχη δουλειά και παίζουν τους χαρακτήρες με «ζεστό» τρόπο, παρά το σκληρό περίβλημα του Bill. Σε ένα σημείο του επεισοδίου υπάρχει λίγη δράση, όταν πάνε να μπουν μέσα στην πόλη κάποιοι και πέφτουν στις παγίδες, μέσα στη νύχτα.
Οι δύο χαρακτήρες φαίνεται ότι είναι αγαπημένοι, το επεισόδιο είναι τρυφερό, γλυκό και πολύ συγκινητικό, με καλογραμμένο διάλογο, εξαιρετική χρήση της μουσικής και πετυχημένη πλοκή -επίσης, αποτελεί τη μεγαλύτερη απόκλιση από το πρωτότυπο υλικό, άρα είναι ενδιαφέρον και για άτομα που ξέρουν απ’ έξω το παιχνίδι.
photo: HBO
Στο τέλος, ο Frank, άρρωστος πλέον, 10 χρόνια μετά, αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Όχι όμως επειδή σιχάθηκε τη ζωή του με τον Bill, αντίθετα. Ο Bill τον ακολουθεί, και βάζει χάπια σε ένα μπουκάλι κρασί. Τους βλέπουμε, αφού το πίνουν, να πηγαίνουν προς την κρεβατοκάμαρα, μαζί, για τελευταία φορά.
The Last of Us-HBO: Διαφορετικά γεγονότα, ίδια όμως ουσία
Μετά, όταν πλέον το επεισόδιο έχει ξεπεράσει τη μία ώρα, βλέπουμε τον Joel και την Ellie να πηγαίνουν στο σπίτι των Bill και Frank. Η Ellie διαβάζει ένα σημείωμα, που εξηγεί τι έγινε στους δύο πρωταγωνιστές, και αποτελεί, επίσης, μοχλό για το σενάριο, ώστε να «σπρώξει» τον Joel για να κάνει αυτό που πρέπει να γίνει.
Ο Joel λέει στην Ellie τους κανόνες του, όπως στο παιχνίδι (repeat it) και στη συνέχεια φεύγουν με το αυτοκίνητο, η Ellie βάζει την κασέτα με τη μουσική (η οποία, εδώ, συνδέεται με το σενάριο καλύτερα, αφού είδαμε τη σκηνή με το πιάνο πριν). Η κάμερα μπαίνει μέσα στο σπίτι και μας δείχνει τον δρόμο μέσα από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας (το πλάνο θυμίζει το main menu του παιχνιδιού), χωρίς όμως να μας δείξει τους Bill και Frank νεκρούς.
Σε γενικές γραμμές, το σενάριο, στα βασικά τμήματά του, παραμένει ίδιο. Ο Joel και η Ellie πηγαίνουν στο σπίτι του Bill, εξοπλίζονται, και φεύγουν με αυτοκίνητο. Ωστόσο, εδώ το σενάριο είναι πιο τρυφερό, πολύ καλύτερα ανεπτυγμένο και τολμηρό, αφού αφιερώνεται για μια ολόκληρη ώρα σε δύο νέους χαρακτήρες για τη σειρά, τους οποίους πιθανότατα δεν θα ξαναδούμε. Ωστόσο, δεν πρόκειται για «filler», αφού βοηθά στην ανάπτυξη του κόσμου του The Last of Us, είναι από μόνο του εξαιρετικό, και δίνει την απαραίτητη ώθηση στον Joel.
Στο παιχνίδι η ανάπτυξη της σχέσης του Joel και της Ellie γίνεται με διαφορετικό τρόπο, αφού το μέσο έχει το πλεονέκτημα της αλληλεπίδρασης αλλά και του χρόνου, με διαλόγους που ακούμε ενώ παίζουμε. Επίσης, στο παιχνίδι έχουμε τη δυνατότητα να δούμε περισσότερα τέρατα, να δούμε τις παγίδες του Bill πιο πολύ, να απολαύσουμε περισσότερη δράση, γενικά.
Όμως, η σειρά έχει τα δικά της πλεονεκτήματα, και το τρίτο επεισόδιο τα εκμεταλλεύεται πλήρως. Η σειρά καταφέρνει καλύτερα την ανάπτυξη δευτερευόντων χαρακτήρων, και, επίσης, την παρουσίαση σκληρών ανθρώπων, χωρίς όμως να φτάνει σε υπερβολές για να τους κάνει να φαίνονται σκληροί, χωρίς να αφαιρεί την ανθρωπιά τους και χωρίς να τους κάνει αντιπαθείς, εκνευριστικούς ή κάτι αντίστοιχο. Ένα υπέροχο επεισόδιο, που δύσκολα θα ξεπεραστεί από τα επόμενα, ένα παράδειγμα προς μίμηση για άλλες μεταφορές βιντεοπαιχνιδιών, γεμάτο με ουσιώδεις αλλαγές.
