The Talos Principle 2 – Review

Το The Talos Principle 2 είναι ένα σίκουελ που μεγαλώνει το εύρος και βελτιώνει τον ήδη εξαιρετικό προκάτοχό του σε κάθε τομέα. 

Μετά από 40 περίπου ώρες στον κόσμο του The Talos Principle 2 αναρωτιέμαι: είμαι ο ίδιος που ήμουν όταν ξεκίνησα; Κάποια στιγμή, περίπου στη μέση του παιχνιδιού, παρουσιάστηκε ένας μηχανισμός επίλυσης γρίφων που μου επιτρέπει να αλλάζω μεταξύ ρομποτικών σωμάτων, με το πάτημα ενός πλήκτρου, μεταφέροντας από το ένα στο άλλο τη συνείδηση του χαρακτήρα μου. Δεν είμαι σίγουρος, λοιπόν, αν στο τέλος χειριζόμουν το ίδιο σώμα, εκείνο που χειριζόμουν όταν ξεκίνησε η περιπέτεια.

photo: Devolver Digital

Άρα, ναι, δεν είμαι σίγουρος ότι είμαι ο ίδιος, μετά από τόσες ώρες. Επίσης, μετά από την περισυλλογή και τους φιλοσοφημένους διαλόγους με τους χαρακτήρες του The Talos Principle 2, μπορεί να έχω αλλάξει λίγο και με άλλους τρόπους.

Εξάλλου, το σίκουελ της Croteam είναι ένα παιχνίδι με πολύ βάθος, σε κάθε πτυχή του: στους μηχανισμούς, στον σχεδιασμό, στο σενάριο. Πρόκειται για ένα παιχνίδι γρίφων, με έμφαση στο σενάριο, το οποίο συνεχίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όσα συνέβησαν στον προκάτοχό του, στο εξαιρετικό παιχνίδι The Talos Principle, που κυκλοφόρησε το 2014.

Το σενάριο του The Talos Principle 2

Χωρίς σπόιλερ, για κανένα από τα δύο, μπορώ να περιγράψω το σενάριο έτσι: στο μακρινό μέλλον, μια κοινωνία ρομπότ προσπαθεί να βρει τη θέση της στον κόσμο και ανακαλύπτει ένα αλλόκοτο νησί γεμάτο με μυστήρια (και γρίφους). Επειδή, όμως, θέλω να μιλήσω περισσότερο για την πλοκή, είναι αναπόφευκτα κάποια spoilers για το πρώτο παιχνίδι. Για το δεύτερο δεν θα αποκαλύψω τίποτα σημαντικό, όσον αφορά στην πλοκή.

Λοιπόν, αν δεν θέλετε να μάθετε τι συνέβη στο The Talos Principle, στο πρώτο παιχνίδι του franchise, μην διαβάσετε άλλο και κατεβείτε παρακάτω, στην επόμενη ενότητα.

photo: Devolver Digital

Στο The Talos Principle 2 ξεκινάμε εκατοντάδες χρόνια μετά από τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού. Τα ρομπότ απέκτησαν συνείδηση και έχουν, πλέον, αναπτύξει την πρώτη τους πόλη.

Ωστόσο, ζουν ακολουθώντας κάποιους κανόνες, οι οποίοι δεν επιτρέπουν τη δημιουργία περισσότερων από 1.000 ρομπότ. Εμείς είμαστε το 1.000ο ρομπότ, λοιπόν, και ξυπνάμε ενώ στην πόλη υπάρχουν διάφορα «ρεύματα» σκέψης. Α, ναι, άνθρωποι δεν υπάρχουν πια, καθώς τους έχει εξαφανίσει ένας φονικός ιός, πολλά, πολλά χρόνια πριν.

Πλοκή με προβληματισμούς και αρκετό χιούμορ

Τα ρομπότ, λοιπόν, τα οποία αποκαλούν τους εαυτούς τους «ανθρώπους» θέλουν να αποφύγουν τα λάθη των προγόνων τους. Θέλουν να ζήσουν αρμονικά με το περιβάλλον, να μην αναπτυχθούν δίχως περιορισμούς και εις βάρος της Γης.

Προσπαθούν να ζήσουν χωρίς να επηρεάσουν αρνητικά τον κόσμο, χωρίς πολέμους και ανελέητη εκμετάλλευση των πόρων. Παραμένουν, όμως, διαμάχες μεταξύ των ρομπότ, αφού προκύπτουν διάφορες πλευρές για το ίδιο ζήτημα.

Εμείς έχουμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε στη Νέα Ιερουσαλήμ, την πόλη των μηχανών, να μιλήσουμε μαζί τους και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο τους. Έχουν δίκιο; Πράγματι οι άνθρωποι ξεπέρασαν τα όρια και αυτοκαταστράφηκαν; Το The Talos Principle 2 δεν έχει ως βασικό στόχο την απάντηση τέτοιων ερωτημάτων. Ως βασικό σκοπό έχει τον προβληματισμό.

photo: Devolver Digital

Και, αναμφίβολα, προβληματίζει. Το σενάριο καταπιάνεται με ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή και η θέση της ανθρωπότητας στον πλανήτη, μεταξύ πολλών άλλων, και το κάνει πάντα με ολόσωστο τρόπο· δεν γίνεται διδακτικό, ούτε παίρνει τον εαυτό του πλήρως στα σοβαρά.

Υπάρχει χιούμορ, οι χαρακτήρες που συναντάμε μιλούν με προφορές και εκφράζονται, ενίοτε, με παράδοξο τρόπο για ένα τέτοιο setting, αλλά, τελικά, με πλήρως ταιριαστό. Οι σεναριογράφοι έχουν καταφέρει να ισορροπήσουν μεταξύ του χιούμορ, του φιλοσοφικού βάθους, του προβληματισμού και της διασκέδασης.

Για παράδειγμα, θα λάβετε μέρος σε έναν διάλογο σχετικά με την απουσία της αίσθησης της όσφρησης: θα ακούσετε συζήτηση για τις ηθικές προεκτάσεις της ανάπτυξης ενός μηχανισμού που θα έδινε στα ρομπότ τη δυνατότητα να μυρίζουν, όπως οι άνθρωποι με τη μύτη τους. Ένα ρομπότ θα σταθεί στο πώς θα ήθελε να έχει όσφρηση, για να μυρίσει τη γάτα του, ή στο πώς θα ήθελε να μπορεί να γευτεί, για να μάθει πώς είναι η πίτσα.

Ιδανική ισορροπία στην αφήγηση του The Talos Principle 2

Μάλιστα, έχει γίνει πολύ μεγάλη επέκταση του εύρους, σε σχέση με ό,τι είδαμε στο πρώτο παιχνίδι. Υπάρχουν χαρακτήρες, τους οποίους βλέπουμε μπροστά μας, δεν ακούμε δηλαδή μόνο ηχογραφήσεις, ταξιδεύουμε σε διάφορες τοποθεσίες, βλέπουμε την πόλη των ρομπότ, βουνά, πεδιάδες, δάση και άλλα πολλά.

Το The Talos Principle 2 δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις εφάμιλλες με εκείνες του προκατόχου του, όμως αφηγείται μια πιο εκτενή ιστορία, με περισσότερους χαρακτήρες και πιο πολλά θέματα στον πυρήνα της. Είναι πιο καλογραμμένη από εκείνη του προηγούμενου τίτλου, που ήταν κι εκείνη εξαιρετική.

Στο δεύτερο μέρος, οι σεναριογράφοι έχουν πετύχει την ισορροπία σε μεγαλύτερο βαθμό, όσον αφορά σε διάφορα τμήματα του κειμένου. Οι διάλογοι είναι καλύτεροι, τα γραπτά κείμενα είναι καλύτερα, υπάρχει περισσότερη ποικιλία σε περιεχόμενο και σε τρόπους αφήγησής του.

Το χιούμορ έχει πιο έντονη παρουσία (Σκόιλ Ελικικού, απίστευτα πράγματα), ενώ η πλοκή είναι έτσι δομημένη, ώστε να εκμεταλλεύεται το στιλ του μέσου των βιντεοπαιχνιδιών. Δεν πρόκειται για πλοκή με «κινηματογραφικότητα», αλλά για ένα βραδυφλεγές σενάριο, που κινείται αργά και «παίζει» παράλληλα με το gameplay.

Πρόκειται για ένα από τα πιο καλογραμμένα παιχνίδια του είδους, για ένα από τα υψηλότερα σημεία της χρονιάς όσον αφορά στο σενάριο, για έναν ιδιαίτερο συνδυασμό ετερόκλητων στοιχείων, που, τελικά, λειτουργεί όπως ακριβώς πρέπει. Καλοδεχούμενο, επίσης, το ότι μπορούμε, αν θέλουμε, να ασχοληθούμε ελάχιστα με το σενάριο, αν έτσι επιθυμούμε να παίξουμε, για να απολαύσουμε μόνο τους γρίφους.

Από την άλλη, αν θέλουμε, μπορούμε να ασχοληθούμε ακόμη περισσότερο απ’ όσο μας ζητά το βασικό σενάριο, μαθαίνοντας περισσότερα για τον κόσμο και τους χαρακτήρες, μέσω προαιρετικών διαλόγων, κειμένων και ηχογραφήσεων. Το φινάλε είναι κάπως απότομο, «κλείνει» την πλοκή πολύ γρήγορα και δεν κουβαλά «βάρος» αντίστοιχο μ’ εκείνο του πρώτου παιχνιδιού, αλλά, συνολικά, πρόκειται για μεγάλη επιτυχία.

Εξαιρετικά τα γραφικά, η μετάβαση σε Unreal Engine 5 σωστή απόφαση

Άλλος ένας τομέας στον οποίον το The Talos Principle 2 έχει αναβαθμιστεί σημαντικά είναι τα γραφικά. Κάνοντας μετάβαση στην Unreal Engine 5 και αξιοποιώντας πιο σύγχρονες τεχνολογίες, το νέο παιχνίδι της Croteam «λάμπει». Οι τοποθεσίες είναι μεγαλύτερες και πολύ πιο λεπτομερείς, με ικανοποιητικές υφές, πλούσια βλάστηση, ζώα που τρέχουν στα λιβάδια, δέντρα που «χορεύουν» στον άνεμο.

photo: Devolver Digital

Οι σκιές είναι πολύ πιο ρεαλιστικές, το φως επίσης, οι αντανακλάσεις «ζωντανεύουν» τους χώρους και, ειδικά, τους γρίφους. Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, ενώ εξαιρετική είναι και η καλλιτεχνική προσέγγιση, πλήρως ταιριαστή στο ύφος. Εδώ κι εκεί, επίσης, βλέπουμε κάποια πολύ εντυπωσιακά, τεράστια κτίσματα, ειδικά στην πόλη των ρομπότ.

Τα μόνα προβλήματα που μειώνουν τη συνολική εικόνα: στο performance mode (60 fps) χάνουμε πάρα πολλά (στο 30ρι υπάρχουν αισθητά περισσότερες λεπτομέρειες στον χώρο, για παράδειγμα) και σε κάποια σημεία υπάρχουν έντονες και ενοχλητικές πτώσεις του frame rate. Αναφορά πρέπει να γίνει και στο φανταστικό soundtrack, το οποίο ταιριάζει πλήρως σε ένα τέτοιο setting και συντροφεύει άριστα την επίλυση γρίφων, ακροβατώντας μεταξύ του προσκηνίου και του background.

Γρίφοι, γρίφοι, γρίφοι

Τώρα, στο κομμάτι του gameplay, το The Talos Principle 2 ακολουθεί παρόμοια προσέγγιση με τον προκάτοχό του, σε πολύ μεγαλύτερο μέγεθος, όμως, και με πολλές διορθώσεις στη δομή και στον σχεδιασμό. Η δομή είναι κάπως έτσι: μετακινούμαστε με ένα όχημα (fast travel) από νησί σε νησί, λύνουμε έναν αριθμό από γρίφους και μπαίνουμε σε έναν κεντρικό πύργο, πριν πάμε στο επόμενο νησί. Μπορούμε να λύσουμε τους γρίφους με όποια σειρά θέλουμε, σε κάθε ξεχωριστό νησί, αλλά προτείνεται να τους πάμε με την «κανονική» σειρά, γιατί η δυσκολία κλιμακώνεται.

Σε κάθε νησί παρουσιάζεται ένας νέος μηχανισμός, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλοί, διαφορετικοί μεταξύ τους, ώστε να μην γίνεται κουραστικό το gameplay. Και, πράγματι, δεν γίνεται ποτέ κουραστικό. Οι γρίφοι είναι υπέροχα σχεδιασμένοι: δεν ζητούν αντανακλαστικά ή ταχύτητα, αλλά θέλουν από εμάς μόνο σκέψη και παρατήρηση.

Κάποιοι μας βάζουν να βάλουμε στο σωστό σημείο μηχανισμούς για να μεταφέρουμε λέιζερ από το ένα σημείο στο άλλο, για να τα βάλουμε στο σωστό χρώμα και να ανοίξουμε πόρτες. Άλλα ζητούν να αξιοποιήσουμε πιο περίπλοκους μηχανισμούς, με ανεμιστήρες που μας κάνουν να αποκτούμε ύψος, με τηλεμεταφορείς ή με αντεστραμμένη βαρύτητα.

Croteam, «μαέστροι» των παζλ

Οι γρίφοι, όσο δύσκολοι κι αν γίνονται στην πορεία (γίνονται, αρκετά), πάντα είναι ξεκάθαροι. Κάθε αντικείμενο, κάθε εργαλείο, κάθε σημείο του χώροι είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μπορούμε να καταλάβουμε αμέσως, με μία ματιά, περί τίνος πρόκειται.

Επίσης, οι γρίφοι βρίσκονται αποκομμένοι, σε ξεχωριστά σημεία του χώρου και όχι διασκορπισμένοι στην ευρύτερη περιοχή των νησιών. Για την ακρίβεια, είναι κλεισμένοι μέσα σε τοίχους, στο πλαίσιο των μικρών ανοιχτών κόσμων που είναι τα νησιά αυτά.

Έτσι, δεν μπερδευόμαστε ποτέ· ξέρουμε πάντα πού αρχίζει και πού τελειώνει ένας γρίφος, ενώ είναι πάντα ξεκάθαρο το ΤΙ πρέπει να κάνουμε κι εμείς καλούμαστε να βρούμε το ΠΩΣ. Πολύ πετυχημένη είναι η κλιμάκωση, αλλά εντύπωση κάνει και η αυτοπεποίθηση του παιχνιδιού: δεν φοβάται, δεν προσπαθεί να μας εξηγήσει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, εμπιστεύεται τον ξεκάθαρο σχεδιασμό του, εμπιστεύεται τις ικανότητές μας, και μας αφήνει να ανακαλύψουμε πώς λειτουργούν τα εργαλεία των παζλ.

Ο σχεδιασμός είναι ιδανικός, η δομή καλοστημένη, οι γρίφοι κορυφαίας ποιότητας. Επίσης, εκτός από τους βασικούς, που είναι απαραίτητοι για να προχωρήσουμε και να φτάσουμε στον τερματισμό, υπάρχουν και προαιρετικοί γρίφοι.

Κάποιοι απ’ αυτούς υπάρχουν μόνο για να έχουμε εναλλακτικά παζλ αν κολλήσουμε πλήρως σε ένα από τα βασικά (δεν υπάρχουν μόνο γι΄ αυτό, αλλά είναι βασικός λόγος -ενώ υπάρχει και τρόπος, αν βρούμε κάποια αντικείμενα εξερευνώντας τα καλοσχεδιασμένα mini open worlds, να τα ανταλλάξουμε στη συνέχεια, για να περάσουμε γρίφους χωρίς να τους λύσουμε).

Υπάρχει, όμως, και μια πιο ιδιαίτερη κατηγορία γρίφων. Στα νησιά, θα βρούμε διάφορα αντικείμενα, όπως αγάλματα και πόρτες, που αρχικά δεν θα ξέρουμε πώς να αξιοποιήσουμε. Αργότερα, θα καταλάβουμε ότι πρόκειται για παζλ, τα οποία λύνονται με διαφορετικό τρόπο, όπως με τον εντοπισμό συγκεκριμένων σημείων στον χάρτη ακολουθώντας μια σκαλιστή εικόνα. Είναι μια ευχάριστη και καλοδεχούμενη προσθήκη, που δεν είναι απαραίτητη για την πρόοδο, δίνει όμως μια νέα διάσταση στους γρίφους και τους βγάζει έξω από τους τοίχους τους.

Το μόνο κουραστικό τμήμα του The Talos Principle 2

Τέλος, υπάρχει και ένας ακόμα τύπος γρίφων, που λειτουργεί ως αναφορά στο πρώτο παιχνίδι: όταν τελειώσουμε με τους βασικούς γρίφους ενός νησιού, πρέπει να ενώσουμε μεγάλα κομμάτια τύπου τέτρις για να φτιάξουμε γέφυρες.

Το κομμάτι αυτό γίνεται γρήγορα κουραστικό, καθώς επαναλαμβάνεται συχνά χωρίς να διαφοροποιείται επαρκώς, ενώ και η οπτική γωνία μας δεν είναι ιδανική για να γίνει πλήρως κατανοητό το στήσιμο (είτε παίζουμε σε τρίτο ή σε πρώτο πρόσωπο -αλλάζουμε με το πάτημα ενός πλήκτρου).

photo: Devolver Digital

Ειδικά σε προχωρημένα επίπεδα, όταν οι γέφυρες-τέτρις συνδυάζονται με άλλους μηχανισμούς, όπως η ανάποδη βαρύτητα, ο σχεδιασμός μπερδεύει και κουράζει. Είναι, πάντως, το μόνο σημαντικό πρόβλημα στο κομμάτι της επίλυσης γρίφων (ενίοτε υπάρχουν κι άλλα, αλλά είναι σπάνια). Ακόμα και στις τελευταίες ώρες, ας πούμε (το παιχνίδι είναι τεράστιο: 20-25 ώρες περίπου θα χρειαστείτε για το βασικό σκέλος και μόνο), θα λύσετε γρίφους που θα σας εκπλήξουν και θα δείτε μερικά από τα καλύτερα παζλ όλου του παιχνιδιού.

photo: Devolver Digital

The Talos Principle 2: Ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς, ένα από τα καλύτερα παιχνίδια γρίφων γενικά

Με το δεύτερο κεφάλαιο, η Croteam δείχνει τι μπορεί να κάνει, στο κομμάτι των γρίφων πρωτίστως, που είναι ιδανικά σχεδιασμένοι και πολύ διασκεδαστικοί. Δείχνει, όμως, ότι «το έχει» και στην αφήγηση, με ένα εξαιρετικό σενάριο, γεμάτο με προβληματισμούς και καλογραμμένους διαλόγους. Τα γραφικά είναι αισθητά βελτιωμένα, το εύρος σημαντικά μεγαλύτερο και, συνολικά, πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα μείνει αξέχαστο σε fans του είδους, αλλά έχει, επίσης, προοπτικές να φέρει νέο κοινό κοντά του. Μια ιδανική συνέχεια, ένα υπέροχο παιχνίδι.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS5, Xbox Series X|S, PC
Δοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Croteam
Εκδότρια Εταιρεία: Devolver Digital
Είδος: Puzzle, adventure
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 2 Νοεμβρίου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.