Warhammer 40,000: Space Marine 2 – Review

Το Warhammer 40,000: Space Marine 2 αποδεικνύει ότι υπάρχει ομορφιά στο απόλυτο χάος.

Έχουν περάσει χρόνια και χρόνια από τότε που έκανε την πρώτη του εμφάνιση το Warhammer 40,000 σαν σύμπαν, κάτι το οποίο συνέβη το 1987. Από τότε, έχουν κυκλοφορήσει λιθαράκια του σε διάφορες μορφές, όπως βιβλία, επιτραπέζια παιχνίδια, τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, μεταξύ άλλων. Η νεότερη προσθήκη έρχεται μέσω του Space Marine 2, ένα ακόμα βιντεοπαιχνίδι στο εξωφρενικό και τιτάνιο κόσμο του franchise.

Αποτελεί sequel του πρώτου Space Marine που κυκλοφόρησε το 2011, όμως πλέον τα ηνία του development και publishing κρατούν η Saber Interactive και η Focus Entertainment, οι οποίες – όπως αποδεικνύεται – ήξεραν πολύ καλά τι τους γινόταν και τι έπρεπε να κάνουν, διότι με αυτή την κυκλοφορία θέτουν νέα στάνταρ για τα βιντεοπαιχνίδια στο σύμπαν του Warhammer 40,000.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Πόσες φορές ακούγεται η λέξη “brother”;

(Περισσότερες από ό,τι χρειάζεται.

Οκ, οκ, ξέρω τι είπα λίγο πιο πάνω, αλλά ας ξεκινήσουμε από το πιο… μέτριο κομμάτι του παιχνιδιού: την πλοκή).

Η επιστροφή του Demetrian Titus τοποθετείται 100 χρόνια μετά το πρώτο Space Marine. Ο ήρωας μας, που είχε κατηγορηθεί ως αιρετικός, υπηρετούσε όλο αυτό το διάστημα σε μια ειδική ομάδα κρούσης (Deathwatch) για να εξιλεωθεί. Λόγω κάποιων έκτακτων γεγονότων θα χρειαστεί να επιστρέψει στο Τάγμα του, ώστε να βοηθήσει στον πόλεμο ενάντια σε μια εξωγήινη φυλή που εισβάλλει στο ηλιακό σύστημα που κατοικεί η ανθρωπότητα.

Στην αποστολή του τον συνοδεύουν δύο ακόμα Space Marines, οι οποίοι όμως δυσκολεύονται να τον εμπιστευτούν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κάποιες τριβές. Αυτή η προβληματική συνεργασία δεν αναπτύσσεται ποτέ ιδιαίτερα μέσα στις περίπου 8 ώρες που διαρκεί το βασικό campaign, όπως και οτιδήποτε άλλο για να είμαστε ειλικρινείς.

Το Space Marine 2 είναι εντυπωσιακό σε πολλούς τομείς, αλλά η σεναριακή του πολυπλοκότητα και πρωτοτυπία δεν ανήκει σε αυτούς. Προς τιμήν του, δεν προσποιείται πως ισχύει το αντίθετο. Για την ακρίβεια, “αγκαλιάζει” αυτή τη μερική ρηχότητα και ενστερνίζεται όλα του τα κλισέ και τις απλότητες σε αυτό το κομμάτι, καθώς η Saber Interactive συνειδητοποιημένα ήξερε ότι θα κερδίσει το στοίχημα αλλού. Οπότε, δεν έχει σημασία πόσες φορές θα ακουστεί η λέξη “brother” ή κάποιος θα ορμήσει στη μάχη με το όνομα του “Αυτοκράτορα” στο στόμα του, διότι όλοι οι φτωχοί διάλογοι και οι εξελίξεις που δεν αξιοποιούνται επαρκώς ουσιαστικά αποτελούν ένα “όχημα” για να πάμε από τη μια μάχη στην άλλη. Και εκεί, μιλάμε για θρίαμβο.

Photo: Focus Entertainment / VG24

“For the emperor!”

(Ορίστε, όσο και αν cringαρεις, στο τέλος το αποδέχεσαι σαν ιαχή πολέμου)

Η Saber Interactive, λοιπόν, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα υπερθεαματικό λουτρό αίματος με τεράστια επιτυχία. Η μόνη λέξη που περιγράφει επαρκώς το συναίσθημα που δημιουργείται βλέποντας τις ορδές εχθρών να πλησιάζουν από τεράστια απόσταση κάθε φορά, είναι το “δέος”.

Όλες οι περιοχές που θα επισκεφτείτε είναι εμπόλεμες ζώνες και αυτό αποδίδεται εξαιρετικά. Το μέγεθος της καταστροφής και η έκταση της απειλής απεικονίζονται ως το απόλυτο χάος, με ατελείωτες στρατιές εχθρών και στρατιώτες με τανκς να συγκρούονται σε κάθε γωνιά.

Ο ήρωας μας φυσικά βιώνει αυτή τη μάχη από την πρώτη γραμμή. Ο χρόνος που θα έχετε να θαυμάσετε τα μιλιούνια εξωγήινων που έρχονται κατά πάνω σας σαν ένα ορμητικό κύμα είναι περιορισμένος. Μετά θα πρέπει να ριχτείτε στη μάχη.

Ο Titus είναι σαν ένας ημίθεος ανάμεσα σε θνητούς και αυτή η αίσθηση είναι κάτι που μεταφράζεται υπέροχα μέσα στη μάχη, διότι τις περισσότερες φορές θα βρίσκεστε περικυκλωμένοι από εχθρούς, αλλά θα βγαίνετε θριαμβευτές. Ο βαρύς οπλισμός που σας δίνετε θα αραιώνει τα πλήθη μέχρι να φτάσουν αρκετά κοντά για να αξιοποιήσετε τις χειροβομβίδες και τα melee όπλα σας. Κερασάκι στην τούρτα τα βάρβαρα finishers, αφού κάθε φορά που ο ήρωας μας σκοτώνει κάποιον με γυμνά χέρια, ανακτά μέρος του armor του.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Το Space Marine 2 ανταμείβει την επιθετικότητα. Η άμυνα πιθανότατα θα σας οδηγήσει στον θάνατο άλλωστε. Οι εχθροί κλείνουν γρήγορα τις αποστάσεις και η μόνη άμυνα που προσφέρεται έρχεται με τη μορφή ενός μεσαιωνικού σπαθιού, ενός τεράστιου σφυριού… ενός επίσης τεράστιου μαχαιριού (τίποτα δεν είναι μικρού μεγέθους σε αυτό το παιχνίδι) ή ενός σπαθιού – αλυσοπρίονου. Το melee σας βοηθάει να ανακτάτε τη ζωή (HP) που χάνετε, οπότε είναι ο καλύτερος σας φίλος.

Όλα αυτά δημιουργούν μια βάναυση χορογραφία μέσα στο χάος που διασκεδάζει και είναι αδύνατο να βαρεθεί κάνεις. Οι βαρύγδουπες ριπές από τα όπλα, σε συνδυασμό με την ένταση της μάχης σε κοντινές αποστάσεις, είναι ο λόγος που το Space Marine 2 σκαρφαλώνει ψηλά στη λίστα των shooters τρίτου προσώπου.

Και σε co-op

Ένας ακόμα λόγος που θα “ξεχάσετε” τις ατέλειες που φέρει το σενάριο είναι γιατί μπορείτε να παίξετε μαζί με φίλους, κάτι που αυξάνει τη διασκέδαση και το χάος ακόμα περισσότερο και μειώνει την… προσοχή που δίνετε στην επιφανειακή εξέλιξη των χαρακτήρων.

Αν, λοιπόν, το επιθυμείτε, μπορείτε να παίξετε μαζί με δύο φίλους τις εννιά αποστολές από το βασικό campaign, καθώς και έξι επιπλέον missions από το operations mode. Αν όχι, τότε αυτές τις δύο θέσεις γεμίζει η AI, η οποία εξυπηρετεί μια χαρά τον σκοπό της μέχρι το μεσαίο επίπεδο δυσκολίας, αλλά ομολογουμένως από εκεί και πέρα αρχίζει να γίνεται όλο και λιγότερο αποτελεσματική.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Τα operations συνδέονται άμεσα με τη βασική ιστορία, αφού δείχνουν το τι συμβαίνει με τις άλλες ομάδες κρούσης του ίδιου Τάγματος, την ώρα που ο Titus είναι απασχολημένος με τα κεντρικά γεγονότα.

Τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά εδώ όμως, μιας και οι χαρακτήρες χωρίζονται σε έξι archetypes (Tactical, Assault, Vanguard, Bulwark, Sniper και Heavy), από τα οποία δεν μπορείτε να έχετε κάποιο δύο φορές μέσα στην ίδια ομάδα. Αυτό σημαίνει ότι μια ομάδα μπορεί να έχει έναν χαρακτήρα που ειδικεύεται στις μάχες από μακρινή απόσταση, κάποιον που υπερέχει σε κοντινή και έναν που προστατεύει την ομάδα, αντέχοντας περισσότερο στις κακουχίες.

Παίζοντας με ένα archetype ανεβαίνετε levels μαζί του, ξεκλειδώνετε νέα abilities για αυτόν, ενώ αυξάνεται και η εμπειρία σας με τα όπλα που χρησιμοποιεί, βελτιώνοντας σταδιακά τον χαρακτήρα σας, του οποίου την πανοπλία μπορείτε να επεξεργαστείτε σε μεγάλο βάθος, δημιουργώντας τον δικό σας Space Marine καθώς ξεκλειδώνετε cosmetics (επίσης παίζοντας).

Τα operations είναι πραγματικά μια καλή ιδέα και το κλειδί για να έχει το παιχνίδι έναν παρατεταμένο κύκλο ζωής, καθώς η Saber Interactive έχει υποσχεθεί πως θα υπάρξουν και άλλα missions σε αυτό το mode, που θα προστεθούν αργότερα – δωρεάν.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Αν υπάρχει κάτι που ίσως δυσαρεστήσει κάποιους, είναι ότι τα operations είναι πιο δύσκολα από το βασικό story και κάθε φορά που οι εχθροί επιτίθονται σε μεγάλα κύματα είναι ξεκάθαρο ότι έχουν δημιουργηθεί κυρίως για co-op. Η βασική ιστορία παίζεται με ευκολία solo, αυτά τα missions όχι και τόσο (αν και είναι δυνατό).

Για τους πιο ανταγωνιστικούς, υπάρχει και το eternal war. Εδώ, οι παίκτες χωρίζονται σε δύο ομάδες των έξι και πολεμούν μεταξύ τους. Το PvP προσφέρει τρία διαφορετικά game modes (seize ground, capture and control και annihilation), με απλά objectives, που φιλοξενούνται σε μια “χούφτα” από διαφορετικούς χάρτες, εμπνευσμένους από τις τοποθεσίες του βασικού story. Και σε αυτή την περίπτωση, οι παίκτες πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στα διαφορετικά archetypes και υπάρχει ένα progression system που τους ανταμείβει. Σαν PvP, το eternal war δεν φέρνει κάποια νέα ιδέα, αλλά ούτε και χρειάζεται, αφού είναι απλά μια ευχάριστη προσθήκη σε ένα ήδη ολοκληρωμένο πακέτο. Σίγουρα μπορεί να προσφέρει πολλές επιπλέον ώρες ενασχόλησης – και αυτό.

Ένα θαύμα αρτιότητας

Ήταν πολλές οι φορές που απορήσαμε με το πώς είναι δυνατόν να επικρατεί ο απόλυτος χαμός στην οθόνη, αλλά το Space Marine 2 να κρατάει… γερά από τεχνικής φύσεως. Μιλάμε για μία πεισματική προσκόλληση στην κρυστάλλινη απεικόνιση της εμπόλεμης ζώνης που δεν κάνει καμία έκπτωση σε όγκο εχθρών, συχνότητα εκρήξεων και γενικά αντικειμένων και υποκειμένων που βρίσκονται σε κίνηση, ακόμα και σε μακρινή απόσταση, πυροδοτώντας διάφορα εφέ. Μιλάμε για ένα έργο τέχνης. Βάρβαρο μεν, αλλά όμορφο και άκρως εντυπωσιακό με τον δικό του τρόπο δε.

Είτε επιλέξετε το quality mode, είτε το performance, αυτό που θα αντικρίσετε είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά παιχνίδια που έχουμε δει αυτή τη γενιά κονσολών. Φυσικά, το quality προσφέρει καλύτερη ανάλυση στα 30 fps, ενώ το performance δελεάζει με τα 60 fps.

Photo: Focus Entertainment / VG24

Τα cinematics είναι απολαυστικά και κινηματογραφικά, το sound design εκρηκτικό (και κυριολεκτικά, μιας και υπάρχουν πολλές εκρήξεις συνήθως) και το soundtrack προσθέτει την τελική επική νότα που χρειάζεται.

Όλα αυτά έρχονται με μια – μοναδική – θυσία: υπάρχουν loading screens. Όλο και πιο συχνά οι εταιρείες προσπαθούν να εξαλείψουν τελείως αυτές τις στατικές εικόνες ή έστω να κρύψουν έξυπνα τη λειτουργία τους πίσω από cutscenes ή διάφορα mechanics. Το Space Marine 2 δεν κάνει κάτι τέτοιο και παρότι δεν του παίρνει κανένα εξωφρενικό χρονικό διάστημα να “φορτώσει”, έχει σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα loading screens που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό.

Αγνή διασκέδαση

Αυτό, λοιπόν, είναι ίσως το καλύτερο παιχνίδι της Saber Interactive μέχρι τώρα και με την προϋπόθεση πως όλοι οι επόμενοι τίτλοι στο franchise του Warhammer 40,000 ακολουθήσουν τα βήματά του, το player base του θα μπορούσε να αυξηθεί δραματικά ακόμα περισσότερο.

Το μέγεθος της σφαγής, του χάους, η κρυστάλλινη απεικόνιση αυτών, είναι αυτά που κάνουν το Space Marine 2 ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του 2024. Πάντα σε συνδυασμό με την αγνή διασκέδαση που προσφέρεται, είτε παίξετε μόνοι, είτε με φίλους.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Saber Interactive
Εκδότρια Εταιρεία: Focus Entertainment
Είδος: Third-person shooter, hack-n-slash
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 9 Σεπτεμβρίου 2024
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.