Worldless – Review

Το Worldless έσκασε σαν κομήτης, πανέμορφο και αδυσώπητο.

Υπάρχουν ελάχιστα πράγματα όσον αφορά το gaming που μπορώ να φέρω στο μυαλό μου και με ευχαριστούν τόσο όσο ένα παιχνίδι που κυκλοφορεί χωρίς πολύ ντόρο, αλλά παρ’ όλα αυτά με εκπλήσσει ευχάριστα σε τεράστιο βαθμό. Και κάπως έτσι, διακριτικά, το Worldless ήρθε μέσα στον Νοέμβριο για να κάνει ακριβώς αυτό.

Δημιούργημα της Noname Studios, ο εν λόγω τίτλος είναι το πιο στιλάτο 2D platformer που έχουμε δει εδώ και καιρό. Πέρα από αισθητικά καλόγουστο όμως, είναι απαιτητικό, έξυπνο και όσο μυστήριο χρειάζεται.

Photo: Coatsink / VG24

Το τέλος του κόσμου, σε αφηρημένη μορφή

Κάθε αρχή και τέλος. Κάθε τέλος και αρχή. Κάπως έτσι, γενικά και λίγο αόριστα, θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τη σεναριακή σκέψη στην οποία στηρίζεται το Worldless, μιας και δεν έχει εκτενείς διαλόγους και επεξηγήσεις.

Το ον που χειριζόμαστε γεννιέται στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, έπειτα από μια σύγκρουση αστεριών. Ένα άλλο πλάσμα, μιας άλλης εποχής, μας ενημερώνει ότι διαφέρουμε από το “είδος” μας, αφού δεν μεταλλασσόμαστε σε κάτι άλλο κάθε φορά που ερχόμαστε σε σύγκρουση με άλλα όντα. Παρ’ όλα αυτά, εξελισσόμαστε…

Όλα αυτά είναι μέρος μιας μεγαλύτερης υπαρξιακής αφήγησης, η οποία πραγματοποιείται μέσα από μικρές αλλαγές στο περιβάλλον ή σύντομες σκηνές από διάφορα γεγονότα, την ώρα που εμείς αναζητούμε τον πραγματικό μας σκοπό σε αυτόν τον κόσμο από αστέρια…

Μπορεί το Worldless να μην έχει περίπλοκη γραφή και καθηλωτικές ερμηνείες, αλλά η προσέγγιση της Noname Studios έχει ένα όραμα που στηρίζει και εκπληρώνει, χωρίς επιπλοκές και έλλειψη φαντασίας.

Photo: Coatsink / VG24

Αστερόσκονη

Παράλληλα, πρόκειται για έναν τρομερά καλαίσθητο τίτλο, που εστιάζει στα “καθαρά” σχέδια και τα έντονα χρώματα για να δημιουργήσει μια πολύ κομψή, απλή και εντυπωσιακή αισθητική.

Ο χαρακτήρας μας είναι σαν φτιαγμένος από κρύσταλλα και σκιές. Οι περιοχές που επισκέπτεται είναι μετρημένες στα δάχτυλα, αλλά κάθε μία έχει τον δικό της χαρακτήρα, τα δικά της γνωρίσματα. Μια θυμίζει λίμνη, άλλη χιονισμένο βουνό, κάποια δίνει την αίσθηση πως βαδίζουμε στον ουρανό. Τα περιβάλλοντα είναι ευφάνταστα, φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο που μοιάζουν ζωντανά, ακόμα και αν δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις πραγματικής ζωής. Σε αυτό βοηθούν βέβαια και τα μυστικά που κρύβουν, είτε είναι ψήγματα πλοκής μέσω γρίφων, είτε μικρές αναβαθμίσεις για τον αστρικό πολεμιστή μας.

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Ως οντότητα γεννημένη από δύο τελείως αντίθετες δυνάμεις, ο χαρακτήρας μας μάς δίνει τη δυνατότητα να εναλλασσόμαστε ανάμεσα στις δύο όψεις του, που είναι τόσο διαφορετικές όσο το φως και το σκοτάδι. Αυτό σημαίνει πως, ανάλογα τη μορφή που έχει την κάθε στιγμή, έχει διαφορετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα εντός και εκτός μάχης, αλλά και διαφορετικό τρόπο κίνησης.

Η εναλλαγή ανάμεσα στη “φωτεινή” πλευρά και τη “σκοτεινή” είναι αναγκαία, τόσο για να περιηγηθείτε στον κάθε χάρτη, όσο και για να ξεπεράσετε τους εχθρούς που θα συναντήσετε μέσα σε αυτόν.

Photo: Coatsink / VG24

Καλλιτεχνικό platforming

Ξεκινώντας από την εξερεύνηση: χρησιμοποιώντας τους δύο διαφορετικούς τρόπους κίνησης που προσφέρει, η Noname Studios δημιουργεί ένα φινετσάτο σύστημα platforming που μετά από ένα σημείο συνδυάζει έξυπνα το διπλό άλμα της “σκοτεινής” εκδοχής του ήρωα με το ενισχυμένο μονό άλμα της “φωτεινής”.

Οι μανούβρες που θα κληθείτε να εκτελέσετε, όταν πραγματοποιούνται με επιτυχία είναι τόσο όμορφες που θυμίζουν κάτι από καλλιτεχνικό πατινάζ (εξού και ο μεσότιτλος). Δυστυχώς όμως υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα στο κομμάτι αυτό, καθώς καμία φορά το παιχνίδι θα σας “αδικήσει” σε κάποια άλματα που εκτελείτε σωστά, λόγω προφανώς κάποιας ατέλειας στο detection.

Πάντως δεν θα έπρεπε να σας αποθαρρύνει αυτό, μιας και δεν συμβαίνει συχνά και στο σύνολο δεν παίζει μεγάλο ρόλο. Η εξερεύνηση είναι μια ωραία εμπειρία (είτε σας “πουλήσει” το άλμα σας καμία φορά, είτε όχι), χάρις στην ιδέα του κατοπτρισμού που εφαρμόζεται σε όλες τις περιοχές, διαχωρίζοντας τον κάθε κόσμο σε μέρη που μπορεί να έχει πρόσβαση η μία εκδοχή σας και η άλλη, ξεχωριστά.

Έξυπνη προσαρμογή ή θάνατος

Στα της μάχης, το Worldless είναι ένα άκρως στρατηγικό turn based παιχνίδι. Αυτό σημαίνει πως στον χρόνο που σας δίνετε πρέπει να επιλέξετε τις σωστές κινήσεις για να ισοπεδώσετε τον εχθρό πριν το κάνει εκείνος. Κάθε όψη του χαρακτήρας σας έχει άλλες επιθέσεις και άλλες αδυναμίες. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να εναλλάσσεστε ανάμεσα στις δύο πλευρές τη σωστή στιγμή για να καλύπτετε τις δικές σας αδυναμίες και να εκμεταλλεύεστε του αντιπάλου, αναγνωρίζοντας πάντα ποια είναι η καλύτερη προσέγγιση.

Photo: Coatsink / VG24

Οι επιλογές που σας δίνονται είναι οι αυτονόητες ουσιαστικά: κοντινή επίθεση (με σπαθί ή γροθιές), μακρινή επίθεση (με μαγεία) και άμυνα (με ασπίδα ή μανούβρες αποφυγής). Όμως, υπάρχουν αρκετές παραλλαγές και περιθώρια βελτίωσης τους μέσα από τα skill tree που το σύστημα μάχης δεν φαίνεται σε καμία περίπτωση φτωχό ή απλό. Παράλληλα, συνδυάζονται με ταχύτητα και φυσικότητα μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα… φονικό μπαλέτο όλο χάρη, με φανταχτερά, εντυπωσιακά και… πορωτικά εφέ.

If at first you don’t succeed…

Το ταξίδι που μας πάει η Noname Studios δεν διαρκεί πολύ, όμως αν συνυπολογίσουμε όλες τις αποτυχημένες απόπειρες στη μάχη και την εξερεύνηση που χρειάζεται για να ανακαλύψετε όλα τα μυστικά του παιχνιδιού, τότε μιλάμε για μια περιπέτεια των 15 ωρών (ή εμείς απλά ήμασταν παραπάνω σκράπες από ό,τι ο μέσος όρος).

Ανεξαρτήτως, θα λέγαμε πως το Worldless δεν είναι περίπατος, είτε παίζετε συχνά τέτοιους τίτλους, είτε όχι. Θα χρειαστεί να σκεφτείτε, θα χρειαστεί να συντονιστείτε και πάνω από όλα, θα πρέπει να έχετε υπομονή.

Στο επίπεδο της πρόκλησης που προσφέρεται συμβάλλει, δυστυχώς με άσχημο τρόπο, και η αστάθεια στη διακύμανση της δυσκολίας και αυτό γιατί για προχωρήσετε στα ενδότερα της κάθε περιοχής θα χρειαστεί να νικήσετε αναγκαστικά τον κάθε εχθρό που συναντάτε. Κάποιοι αντίπαλοι είναι εύκολοι, κάποιοι αρκετά πιο απαιτητικοί, όμως κόντρα σε κάθε λογική, οι δύσκολοι εχθροί δεν βρίσκονται απαραίτητα στα βάθη του κάθε χάρτη. Ως αποτέλεσμα, μπορεί στην αρχή ενός κόσμου να σας περιμένει ένας “ογκόλιθος” και στη συνέχεια ένα… “πετραδάκι”.

Δεν θα λέγαμε πως τα σκαμπανεβάσματα μας άφησαν και την καλύτερη αίσθηση, ειδικά όταν κάποιοι εχθροί δεν έχουν μπάρα με ζωή, μονάχα έναν μετρητή που πρέπει να γεμίσει ώστε να τους απορροφήσετε (absorb), κάτι που σημαίνει πως το εμπόδιο είναι αυτόματα ακόμα πιο ψηλό. Ο μετρητής του absorb γεμίζει πιο γρήγορα αν στοχεύετε τις αδυναμίες του αντιπάλου, αλλά παράλληλα αδειάζει λίγο κάθε φορά που δέχεστε ένα χτύπημα. Όπως καταλαβαίνετε, έτσι περιπλέκονται τα πράγματα περαιτέρω.

Photo: Coatsink / VG24

Μονόκεροι και Γιν-Γιανγκ

Και μιας και μιλάμε για τους εχθρούς, ας παραμείνουμε σε αυτό το κομμάτι για λίγο ακόμα. Σχεδιαστικά οι εχθροί ακολουθούν την ίδια αισθητική με το υπόλοιπο παιχνίδι. Είναι ενδιαφέροντες, λίγο σαν αφηρημένη τέχνη και πολλές φορές θυμίζουν σύμβολα που σχετίζονται με το καλό και το κακό (παραδείγματος χάρη, το Γιν-Γιανγκ) ή μυθικά όντα (μονόκερος, φοίνικας κλπ.).

Μπορεί να μην είναι τόσοι πολλοί σε ποικιλία που να χάνει κανείς το μέτρημα, αλλά είναι ακριβώς όσοι χρειαζόταν το παιχνίδι. Δεν προλαβαίνουν να “παλιώσουν”, δεν προλαβαίνουν να κουράσουν. Αυτοί που επαναλαμβάνονται, επαναλαμβάνονται όσο πρέπει. Και αν θέλετε να μαζέψετε skill points, τότε θα πρέπει να βρείτε τον τρόπο για να κάνετε absorb τον κάθε ένα ξεχωριστά, γεγονός που αποκαλύπτει τις πολυπλοκότητες τους με ακρίβεια.

Ανακρίβειες

Παρότι το Worldless βρήκε έναν τόσο έξυπνο τρόπο να μας δείξει σε βάθος τις ιδέες πίσω από τους μηχανισμούς μάχης και τους εχθρούς, το παράδοξο είναι πως δεν φροντίζει να κάνει το ίδιο με τα πάντα.

Υπήρξαν κάποια σημεία που νιώσαμε πως έλειπαν οι συστάσεις, κοινώς τα tutorials. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι στιγμές που βρίσκαμε νέα όπλα και δεν εμφανιζόταν καν κάποιο έντονο μήνυμα, πόσο μάλλον μια καρτέλα που να εξηγεί τη χρησιμότητά τους. Αντ’ αυτού, χρειάστηκε να μπούμε στο μενού του skill tree για να ανακαλύψουμε ότι έχουμε ξεκλειδώσει ένα νέο παρακλάδι σε αυτό και μέσω αυτού να μάθουμε πώς χρησιμοποιείται η νέα προσθήκη στο οπλοστάσιο μας.

Photo: Coatsink / VG24

Το ίδιο συμβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού: η Noname Studios προσφέρει μια μικρή ένδειξη για κάτι και μετά κινούμαστε στα τυφλά.

Αστρικοί χάρτες με ambient

(Έχουν αρχίσει και οι μεσότιτλοι να γίνονται όλο και πιο αφηρημένοι; Ίσως.)

Για να καταφέρετε να περιηγηθείτε στον κάθε κόσμο του Worldless, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τον χάρτη που σας προσφέρει.

Βέβαια, αν και είναι εξίσου στιλάτος όσο το υπόλοιπο παιχνίδι σε παρουσιαστικό (θυμίζει αστερισμό, όπως και το skill tree), ουσιαστικά είναι απλά ένας σκελετός της κάθε περιοχής, οπότε δεν προσφέρει πάρα πολλές λεπτομέρειες και βοήθεια. Συνήθως θα πηγαίνετε ψάχνοντας.

Αν σας παρηγορεί αυτό, στα… πέρα δώθε σας θα σας συνοδεύουν ωραίες ambient μελωδίες. Γενικά, το soundtrack δεν θα σας μείνει αξέχαστο, αλλά για να συμπληρώνει το κενό είναι αρκετά καλό.

Photo: Coatsink / VG24

Γιου λιβ μι μπρεθλες (aka. You leave me breathless)

Το Worldless, παρά τις αστοχίες του, είναι αδύνατο να μην εντυπωσιάσει με τον απλό αλλά παράλληλα μοναδικό χαρακτήρα του. Η αισθητική του είναι κομψή, μαγική. Η μάχη του ένα στρατηγικό τανγκό με εξαιρετική ροή. Και αν που και που κουράζει με τις αστάθειες και τις παραλείψεις του, έχει τον τρόπο να σας κάνει να το συγχωρείτε πολύ γρήγορα.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PC, PS5,  PS4, Xbox One, Xbox Series X|S, Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε:  PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Noname Studios
Εκδότρια Εταιρεία: Coatsink
Είδος: Platform
Ηλικίες: 7+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 21 Νοεμβρίου 2023
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.