Horizon Call of the Mountain – Review

Το PlayStation κατάφερε να κάνει το Horizon μεγάλη επιτυχία και «μασκότ» του, και τώρα αξιοποιεί το επίτευγμα αυτό περαιτέρω με το Horizon Call of the Mountain, στο PS VR2.

Το Horizon έγινε από τα πιο αγαπητά και πετυχημένα franchises του PlayStation, η Aloy μια από τις πιο αναγνωρίσιμες πρωταγωνίστριες της Sony -αλλά και των βιντεοπαιχνιδιών γενικότερα- και, τώρα, καθώς έρχεται το PS VR2, το franchise επεκτείνεται με το Horizon Call of the Mountain.

Πρόκειται για μια πολύ καλή κίνηση, χωρίς αμφιβολία, με το Forbidden West ακόμη «φρέσκο». Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε έναν τίτλο από τόσο μεγάλο franchise να αποτελεί το πρώτο δυνατό παιχνίδι του νέου PS VR2, και ελπίζουμε να δούμε τη Sony να αξιοποιεί έτσι περισσότερες σειρές της, και να επενδύει στην εικονική πραγματικότητα όλο και περισσότερο.

photo: Sony Interactive Entertainment

Τι είναι, όμως, το Horizon Call of the Mountain, πώς αξιοποιεί το franchise της Guerrilla και πώς τις δυνατότητες του PS VR2;

Horizon σε πρώτο πρόσωπο, με νέο χαρακτήρα

Λοιπόν, πρόκειται για ένα παιχνίδι που παίζει σε πρώτο πρόσωπο και μας βάζει να χειριστούμε τον Ryas, έναν νέο χαρακτήρα για τη σειρά, ο οποίος έχει καταδικαστεί για εγκλήματα που διέπραξε, και μπλέκει σε μια περιπέτεια που θυμίζει έντονα το ύφος του Horizon, αλλά είναι πολύ πιο απλή όσον αφορά το γράψιμο και το βεληνεκές της πλοκής.

Είναι μια απλή ιστορία, σύντομη (6-10 ώρες), έχει μικρό καστ χαρακτήρων (εμφανίζονται και παλιοί γνώριμοι, καλησπέρα Aloy), χωρίς τεράστιες συγκινήσεις, χωρίς τις στιγμές «ουάου» που μας έδωσαν οι περιπέτειες της Aloy.

photo: Sony Interactive Entertainment

Η επιλογή της εταιρείας να μας δώσει νέο χαρακτήρα είναι σωστή, αφού πρόκειται για νέο παιχνίδι που έχει στοιχεία από το franchise σε πρώτο πλάνο αλλά διαφέρει σημαντικά στο gameplay και την παρουσίαση.

Πρώτα απ’ όλα, το Horizon Call of the Mountain παίζει σε πρώτο πρόσωπο, αντίθετα με τα δύο άλλα παιχνίδια της σειράς που είναι σε τρίτο. Επίσης, είναι απλοποιημένο σε κάθε τομέα, για να μπορεί να λειτουργεί σε VR, αλλά δεν λείπουν οι συναρπαστικές δραστηριότητες.

Πρώτη ματιά στη δύναμη του PS VR2

Ξεκινώντας το Horizon Call of the Mountain, ταξιδεύουμε σε ένα ποτάμι και έχουμε την ευκαιρία να ρίξουμε μια πρώτη ματιά στις νέες δυνατότητες της νέας συσκευής του PS5, PS VR2. Τα γραφικά φαίνονται αμέσως αναβαθμισμένα. Δεν πρόκειται για ανάλυση τύπου 4Κ, σε καμία περίπτωση, αλλά είναι σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με ό,τι βλέπαμε στο πρώτο PS VR.

Για να σας δώσω μια εικόνα, σκεφτείτε το έτσι: το πρώτο VR έμοιαζε με 720p, το δεύτερο με 1080p. Μάλιστα, υπάρχει μια λειτουργία, το Foveated Rendering, που επιτρέπει στο παιχνίδι να φορτώνει καλύτερα τις λεπτομέρειες στο σημείο όπου κοιτάμε, με αποτέλεσμα να βλέπουμε εντυπωσιακές λεπτομέρειες μπροστά στα μάτια μας, ενώ στα πλάγια μειώνονται -και λειτουργεί άψογα.

Επίσης, εκτός από την υψηλότερη ανάλυση, αμέσως βλέπουμε διαφορές στις λεπτομέρειες. Τα δέντρα έχουν πιο πυκνές φυλλωσιές, οι οποίες αντιδρούν πιο ρεαλιστικά στην κίνηση, το νερό πείθει περισσότερο, τα μοντέλα των χαρακτήρων -αν και ακολουθούν καρτουνίστικη προσέγγιση- είναι καλοσχεδιασμένα και έχουν αρκετές λεπτομέρειες και περισσότερες κινήσεις (σωματικές και στο πρόσωπο).

Η οπτική παρουσίαση αμέσως θυμίζει το Horizon, αφού ο σχεδιασμός κινείται στο ίδιο στιλ, σε κάθε στοιχείο του περιβάλλοντος αλλά και τους χαρακτήρες.

Μπορούμε, όσο κινείται η βάρκα μας στο ποτάμι, να παίξουμε με τη βάρκα και το νερό, βάζοντας το χέρι μας στην επιφάνειά του αλλά και σε διάφορα σημεία του σκάφους, και εδώ βλέπουμε μερικά ακόμα νέα στοιχεία: τα πάντα έχουν υφή, δίνουν την εντύπωση ότι υπάρχουν πράγματι.

Το χέρι μας δεν περνά μέσα από επιφάνειες, αγγίζει τις σημαίες στη βάρκα, αλλά και τα ξύλινα μέρη της βάρκας, σαν να υπάρχουν πράγματι τα αντικείμενα αυτά αλλά και τα χέρια μας (τα βλέπουμε να αιωρούνται, όπως συνηθίζεται σε παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας, δεν βλέπουμε το σώμα του χαρακτήρα μας).

Σημαντικά αναβαθμισμένος τρόπος κίνησης στον χώρο

Μετά, όταν προσπαθούμε να βγάλουμε το χέρι από τη βάρκα για να φτάσει στο νερό, παρατηρούμε ότι μπορούμε να κινηθούμε σε πολύ μεγαλύτερο μέρος απ’ ό,τι μπορούσαμε στο πρώτο VR του PlayStation. Μπορούμε να κοιτάξουμε το νερό βγαίνοντας έξω από το πλαίσιο της βάρκας, να γυρίσουμε προς τα πίσω, σε κατεύθυνση αντίθετη από την κίνηση, και όλα αυτά ενώ δεν έχουμε τον έλεγχο του σώματος του χαρακτήρα μας, ακόμη, αφού δεν μπορούμε να κινηθούμε και να περπατήσουμε στην εισαγωγή.

Μετά από λίγο, αφού βλέπουμε εντυπωσιακά πλάνα με πολύ λεπτομερείς ρομποτικούς δεινόσαυρους και συγκλονιστική αίσθηση μεγέθους, βγαίνουμε από τη βάρκα και μπορούμε να περπατήσουμε. Λοιπόν, το Horizon Call of the Mountain μάς δίνει κάποιες επιλογές όσον αφορά στην κίνηση, αλλά δεν υπάρχουν πλέον τηλεμεταφορές και άλλες τέτοιες λύσεις.

photo: Sony Interactive Entertainment

Εδώ, με τη βοήθεια και των πολύ σημαντικά βελτιωμένων χειριστηρίων, μπορούμε να περπατάμε κανονικά! Έτσι, επιτέλους, λύθηκε ένα από τα βασικά θέματα του VR. Βέβαια, οι τηλεμεταφορές και οι άλλες «εκπτώσεις» στην κίνηση αποσκοπούσαν -εν μέρει έστω- στη μείωση της ζαλάδας που προκαλεί η εικονική πραγματικότητα -ειδικά σε νεοφερμένο κοινό. Άρα, το Horizon Call of the Mountain καλείται να βρει εναλλακτικές λύσεις. Και, ευτυχώς, τα πηγαίνει εξαιρετικά.

Τα modes κίνησης του Horizon Call of the Mountain 

Σε μενού εξατομίκευσης και προσβασιμότητας που ακολουθούν τα στάνταρ της Sony (μας έχει συνηθίσει σε εκτενείς επιλογές), το Horizon Call of the Mountain μάς δίνει τη δυνατότητα να αλλάξουμε αρκετά στοιχεία, όσον αφορά στην κίνηση αλλά όχι μόνο. Είτε καθόμαστε σε καρέκλα είτε όχι, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό και αρκετά παραμετροποιήσιμο.

Μπορούμε να παίξουμε όπως θα παίζαμε ένα παιχνίδι πρώτου προσώπου, με δύο μοχλούς δηλαδή, έναν για κίνηση και έναν για την περιστροφή της κάμερας, την οποία μπορούμε να κάνουμε όσο ομαλή ή απότομη θέλουμε (απότομη σημαίνει λιγότερη ζαλάδα). Υπάρχουν αρκετές, και σωστά στημένες επιλογές άνεσης, ώστε να μειώσουμε πολύ την ενόχληση από ζαλάδες (συνηθίζεται, πάντως, με τον καιρό).

photo: Sony Interactive Entertainment

Επίσης, έχουμε τη δυνατότητα να παίξουμε σε ένα διασκεδαστικό mode που λειτουργεί ως εξής: όταν θέλουμε να περπατήσουμε, κάνουμε με τα χέρια μας την κίνηση που θα κάναμε αν περπατούσαμε στην πραγματικότητα. Τελικά, το mode αυτό είναι πιο περίπλοκο από το άλλο με τους μοχλούς, ειδικά σε πιο απαιτητικά σημεία, όμως είναι καλοδεχούμενο ως επιλογή και σίγουρα διασκεδαστικό. Υπάρχουν δύο ξεχωριστά modes, ένα για να παίζουμε σε καρέκλα και ένα ενώ στεκόμαστε -και τα δύο λειτουργούν άψογα.

Στο Horizon Call of the Mountain, βασικό κομμάτι είναι η αναρρίχηση

Τέλος πάντων, έπειτα, πάμε σε ένα από τα βασικά κομμάτια του παιχνιδιού: το σκαρφάλωμα. Χρησιμοποιώντας παρόμοιες χρωματικές ενδείξεις με ό,τι είδαμε στα άλλα παιχνίδια της σειράς, το Horizon Call of the Mountain μάς δείχνει πού μπορούμε να σκαρφαλώσουμε, με λευκές επιφάνειες και κίτρινα σχοινιά.

Εδώ, χειριζόμαστε έναν χαρακτήρα που ειδικεύεται στην αναρρίχηση, και έτσι το κομμάτι αυτό είναι ένα από τα κύρια τμήματα του gameplay. Όμως, στο Horizon Call of the Mountain δεν σκαρφαλώνουμε με το πάτημα ενός κουμπιού· σκαρφαλώνουμε με τα χέρια, όπως θα το κάναμε στην πραγματικότητα.

Βρίσκουμε εξοχές, σκάλες, πλατφόρμες, σχοινιά, σημεία στα οποία μπορούμε να πιαστούμε, γενικότερα, και κάνουμε ακριβώς αυτό: πιανόμαστε. Πατώντας τις σκανδάλες στα χειριστήρια του PS VR2, πιάνουμε με τα χέρια μας κλαδιά, σχοινιά, ξύλα, βράχια, και σκαρφαλώνουμε κάνουμε φυσικές κινήσεις, πιάνοντας δηλαδή διαδοχικά σημεία στα οποία μπορούμε να πιαστούμε (αν τα βρούμε σκούρα, πατάμε ένα πλήκτρο και βλέπουμε τα σημεία αυτά με έντονες ενδείξεις).

photo: Sony Interactive Entertainment

Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά! Ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι τέτοιος ώστε να μπορούμε να βρούμε εύκολα τα σημεία όπου πιανόμαστε, ενώ υπάρχουν, ενίοτε, εναλλακτικές διαδρομές. Η διαδικασία, όμως, της αναρρίχησης είναι που κλέβει την παράσταση.

Αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες του PS VR2, το Horizon Call of the Mountain μάς επιτρέπει να σκαρφαλώσουμε σε ό,τι ταχύτητα θέλουμε, με κινήσεις των χεριών μας που μεταφράζονται άψογα και αμέσως σε κινήσεις του χαρακτήρα μας, ενώ μπορούμε να γυρνάμε προς όποια κατεύθυνση θέλουμε, σε 360 μοίρες, να σκύβουμε, να κοιτάμε προς τα πάνω, προς τα κάτω, να αλλάζουμε εντελώς τον τρόπο της κίνησής μας (τη μία στιγμή σκαρφαλώνουμε στην άκρη ενός γκρεμού, την επόμενη πιάνουμε ένα σχοινί και αλλάζουμε στάση του σώματος, με εντυπωσιακά λειτουργικά αποτελέσματα).

Στη συνέχεια, η διαδικασία εμπλουτίζεται: αποκτούμε νέα εργαλεία, όπως γάντζους και διάφορα εξαρτήματα αναρρίχησης, μαθαίνουμε να πηδάμε, ενώ τα επίπεδα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα (σκαρφαλώνουμε σε γκρεμούς, σε κατεστραμμένα κτίρια, αλλά και σε τεράστια ρομπότ).

Όσο περισσότερα εργαλεία έχουμε, τόσο πιο διασκεδαστική γίνεται η αναρρίχηση: καρφώνουμε ένα εξάρτημα στον πάγο, ρίχνουμε γάντζο σε ένα ξύλο, πηδάμε ψηλά, πιανόμαστε από μια σκάλα, όλα σε πρώτο πρόσωπο, με άριστες τεχνικές επιδόσεις, ικανοποιητικές υφές και ρευστή κίνηση. Υπάρχουν σημεία στα οποία σκαρφαλώνουμε γρήγορα, άλλα όπου πρέπει να το κάνουμε ενώ κρυβόμαστε από ρομπότ και, γενικά, τα set pieces δεν λείπουν, όλα καλοσχεδιασμένα και κινηματογραφικά.

Η γραμμικότητα του VR δύσκολα αντιμετωπίζεται

Υπάρχουν και κάποια προβλήματα, όμως. Ένα βασικό είναι γνώριμο στους χρήστες του VR: η πρόοδος είναι πάντα γραμμική. Δεν δίνεται η δυνατότητα πραγματικής εξερεύνησης των χώρων, ούτε μπορούμε να σκαρφαλώσουμε ελεύθερα, αφού όλα γίνονται «σε ράγες», σε προδιαγεγραμμένη πορεία.

photo: Sony Interactive Entertainment

Ένα άλλο θέμα, πάλι σχετικό με τη γραμμικότητα: σε κάποια σημεία, αν και βλέπουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας, σε απόσταση αναπνοής, δεν μπορούμε να πατήσουμε πάνω του και πεθαίνουμε αν προσπαθήσουμε, επειδή το σημείο αυτό είναι έξω από τα όρια που έχουν αποφασίσει οι δημιουργοί του παιχνιδιού. Ωστόσο, δεν πρόκειται για εμπειρία τύπου demo, καθώς το Horizon Call of the Mountain είναι πλήρες παιχνίδι.

Σκαρφάλωμα, γρίφοι, crafting

Εξαιρετική είναι, πάντως, η δουλειά που έχει γίνει στον σχεδιασμό της αναρρίχησης, συναρπαστική η αίσθηση της διαδικασίας (θα σκαρφαλώνετε σε κατεστραμμένους ρομποτικούς δεινόσαυρους σε χιονισμένα τοπία, και θα κοιτάτε κάτω για να δείτε ολόκληρες πεδιάδες μπροστά σας, με επαρκές draw distance), ενώ υπάρχουν αρκετά στοιχεία που έχουν στόχο να δώσουν ποικιλία στις δραστηριότητες.

Για παράδειγμα, στην αρχή θα σκαρφαλώνετε με τα χέρια, μετά θα μπορείτε να καρφώνετε εργαλεία σε πάγο, αργότερα θα υπάρχουν σημεία όπου θα σπάει ο πάγος και θα πρέπει να προσέχετε, ενώ θα χρειαστεί, κάπου, να σκαρφαλώνετε ενώ κρύβεστε από ρομποτικούς δεινόσαυρους.

Η δομή της περιπέτειας είναι υπερβολικά ξεκάθαρη, σε σημείο να πλήττεται το immersion: σκαρφαλώνουμε, λύνουμε έναν μικρό γρίφο, σκαρφαλώνουμε, κάνουμε μάχη. Ποτέ δεν τυχαίνει, ας πούμε, να μας επιτεθεί ένα ρομπότ ενώ εξερευνάμε, ή να πρέπει να λύσουμε έναν γρίφο ενώ κάνουμε stealth, αφού οι δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα σε συγκεκριμένα σημεία, που έχουν σχεδιαστεί ως «αρένες».

photo: Sony Interactive Entertainment

Πάντως, υπάρχουν και γρίφοι που, αν και λίγοι -και εύκολοι-, είναι πολύ διασκεδαστικοί. Συνήθως, έχουν να κάνουν με τον χειρισμό μηχανημάτων που ανοίγουν πόρτες και εμείς καλούμαστε να βρούμε τρόπο να σταματήσουμε στο σωστό σημείο μια αλυσίδα, ή να μετακινήσουμε ένα γρανάζι ώστε να βρίσκεται εκεί που πρέπει. Οι γρίφοι είναι απλοί, αλλά είναι ικανοποιητικός ο τρόπος επίλυσής τους, επειδή πιάνουμε με τα χέρια μας διάφορα αντικείμενα, βάζουμε σωλήνες για να σφηνώσουν σε μια αλυσίδα, για παράδειγμα, και η διαδικασία είναι πολύ ευχάριστη.

Επίσης, στο ίδιο πνεύμα, καλούμαστε μεταξύ αποστολών, στο κεντρικό hub που είναι ένα πολύ μικρό χωριουδάκι, να φτιάξουμε τα νέα εργαλεία μας, βάζοντας διάφορα εξαρτήματα με τη σωστή σειρά το ένα στο άλλο και δένοντάς τα με σχοινιά. Και αυτή η διαδικασία είναι πολύ ευχάριστη, πλήρως λειτουργική και αξιοποιεί τις δυνατότητες του μέσου με διασκεδαστικό τρόπο.

Τέλος, πάλι στο ίδιο ύφος, όταν θέλουμε να φτιάξουμε βέλη διαφόρων ειδών, πρέπει, αφού έχουμε μαζέψει τα εξαρτήματα στις πίστες (με ευχάριστο τρόπο πάλι, ανοίγοντας με τα χέρια μας βαρέλια και κοιτώντας μέσα τους ρεαλιστικά), γυρνάμε το τόξο στο πλάι και φτιάχνουμε τα βέλη με συγκεκριμένες κινήσεις: βάζουμε στην άκρη το μυτερό μέταλλο, «φοράμε» στο πλάι ένα κάνιστρο με φωτιά, κ.λπ.

Η μάχη του Horizon Call of the Mountain

Να σημειωθεί, μιας και αναφέρθηκε, ότι στο κεντρικό hub μπορούμε να βρούμε μερικές δραστηριότητες, όπως να μιλήσουμε με άλλους χαρακτήρες (διαλέγουμε απαντήσεις κοιτώντας στα σημεία του μενού διαλόγου, βλέπουμε εδώ πόσο καλύτερα είναι ρυθμισμένο το ύψος μας, ώστε να μοιάζει ότι χειριζόμαστε έναν άνθρωπο «κανονικού» ύψους), να πάμε βόλτα στο ποτάμι για να δούμε δεινοσαύρους, ή να εκπαιδευτούμε, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στο σκαρφάλωμα και την τοξοβολία (υπάρχουν και κρυφά collectibles στον κόσμο, για να αυξάνεται και η διάρκεια).

Όταν μπαίνουμε σε μάχη, αλλάζει ο σχεδιασμός και, μαζί του, και ο χειρισμός. Δεν μπορούμε να κινηθούμε ελεύθερα στον χώρο όταν αντιμετωπίζουμε έναν εχθρό· σε αυτά τα σημεία, κινούμαστε μόνο δεξιά και αριστερά, κοιτώντας τον αντίπαλό μας, για να αποφεύγουμε τις επιθέσεις του όσο τον χτυπάμε εμείς.

Οι δικές μας επιθέσεις θυμίζουν πολύ τις αντίστοιχες των άλλων παιχνιδιών Horizon: το βασικό μας (όχι το μόνο) όπλο είναι ένα τόξο, το οποίο ρίχνει βέλη διαφόρων ειδών, το κάθε ένα με άλλα χαρακτηριστικά. Για να νικήσουμε τα τεράστια, επιβλητικά ρομπότ, πρέπει να τα πετυχαίνουμε στα αδύναμα σημεία τους, να χτυπάμε κομμάτια της πανοπλίας τους αρκετά ώστε να πέσουν και, γενικά, να παρατηρούμε τις κινήσεις και τη μορφή τους.

Τα νέα χειριστήρια του VR2, Sense, κερδίζουν τις εντυπώσεις

Η αλλαγή του χειρισμού στις μάχες είναι μια καλή επιλογή, αν και αρχικά φαίνεται παράξενη. Ο χειρισμός, με τα νέα χειριστήρια PlayStation VR2 Sense, δεν θυμίζει το μπέρδεμα που προκαλούσαν τα Move, σε καμία περίπτωση.

Μάλιστα, πρόκειται για ένα σύστημα που είναι εύκολο στην εκμάθηση (ακόμα και όταν δεν έχουμε ξαναπιάσει τα χειριστήρια αυτά) και απλό στη χρήση. Για παράδειγμα, στο Horizon Call of the Mountain μπορούμε να περπατάμε ενώ ταυτόχρονα αλλάζουμε εργαλεία μέσω ενός μενού, χωρίς να προκύπτουν μπερδέματα και ενοχλήσεις. Έχει γίνει καλή δουλειά στον σχεδιασμό του χειρισμού και τα νέα controllers είναι ιδανικά.

photo: Sony Interactive Entertainment

Όμως, αν έπρεπε να χειριζόμαστε τον χαρακτήρα μας σε ελεύθερη κίνηση ενώ αντιμετωπίζουμε εχθρούς, μάλλον τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο εύκολα. Έτσι, η εταιρεία ανάπτυξης αποφάσισε να περιορίσει την κίνησή μας και να μας αφήσει να επικεντρωθούμε στη χρήση του τόξου μας και την αποφυγή των εχθρικών επιθέσεων.

Ειδικά όταν οι αντίπαλοι είναι πολλοί, το σύστημα μάχης «λάμπει», και δείχνει ότι απαιτεί στρατηγική και έλεγχο των αντιπάλων, με τα κατάλληλα όπλα. Μπορούμε να τους παραλύσουμε με ηλεκτροφόρα βέλη, να τους βάλουμε φωτιά, να προκαλέσουμε εκρήξεις και πολλά άλλα.

Απτική ανάδραση, στα χέρια και στο κεφάλι

Σημαντικά ενισχύεται η εμπειρία με τις λειτουργίες των χειριστηρίων και του ίδιου του PS VR2, που θυμίζουν εκείνες του DualSense. Οι σκανδάλες του Sense σκληραίνουν όταν σκαρφαλώνουμε ή χρησιμοποιούμε το τόξο, ενώ το σετ του VR2 δονείται όταν περνά από μπροστά μας μια επίθεση ή ένας ιπτάμενος εχθρός -η δόνηση, μάλιστα, «δείχνει» την κατεύθυνση και την ένταση του εφέ, αφού δεν δονείται όλο το VR2, αλλά μόνο τα κατάλληλα σημεία, με τον ίδιο τρόπο που έχουμε συνηθίσει στο DualSense, την απτική ανάδραση.

photo: Sony Interactive Entertainment

Οι νέες αυτές δυνατότητες της συσκευής αναβαθμίζουν σημαντικά την εμπειρία, ενισχύοντας το immersion συνεχώς και εντυπωσιάζοντας σε αρκετά σημεία. Για παράδειγμα, θα δείτε έναν τεράστιο, ιπτάμενο ρομποτικό δεινόσαυρο να κατεβαίνει από τον ουρανό, να σας πλησιάζει και, εκτός από τα πολύ καλύτερα γραφικά, με λεπτομέρειες στο μεταλλικό κέλυφος του εχθρού και πολύ πιο ρεαλιστικό φωτισμό, θα νιώσετε και άλλου τύπου βελτιώσεις, όπως μια ξαφνική «τορπίλη» αέρα να περνά από δίπλα σας και να «ξύνει» το πρόσωπό σας.

Επίσης, μεγάλη βελτίωση αποτελούν οι νέες οθόνες, που είναι OLED και δείχνουν καλύτερα το μαύρο, με αποτέλεσμα να μην μοιάζει η εικόνα θολή και «ξεπλυμένη» αλλά να πλησιάζει τα στάνταρ των σύγχρονων παιχνιδιών περισσότερο.

photo: Sony Interactive Entertainment

Η περιήγηση στα μενού ποτέ δεν ήταν τόσο εύκολη σε VR του PlayStation

Υπάρχουν και άλλου τύπου διευκολύνσεις, που δημιουργεί η τεχνολογία του PS VR2. Για παράδειγμα, στο μενού μπορούμε να επιλέγουμε με κέρσορα τα ίδια τα μάτια μας (όπου κοιτάμε, εκεί είναι ο κέρσορας), ενώ η λειτουργία αυτή χρησιμοποιείται και για να διευκολύνει τη στόχευση με το τόξο (μπορούμε να απενεργοποιήσουμε τις βοήθειες αυτού του τύπου, υπάρχουν επίσης εκτενείς επιλογές για μείωση της δυσκολίας και για εξατομίκευση της εμπειρίας).

Επίσης, η ζωή του χαρακτήρα μας φαίνεται σε μια εύστοχα σχεδιασμένη μπάρα στο χέρι του και έτσι μπορούμε να τη βλέπουμε εύκολα ενώ παίζουμε, όταν, για παράδειγμα, σημαδεύουμε με το τόξο.

photo: Sony Interactive Entertainment

Ακόμα, όσο βρισκόμαστε στο μενού, βλέπουμε με ξεκάθαρο τρόπο, αντί για τα χέρια μας, τα χειριστήρια, ώστε να μπορούμε να τα βρίσκουμε εύκολα. Βέβαια, μπορούμε και, πατώντας ένα πλήκτρο, να βλέπουμε τον χώρο γύρω μας μέσω των καμερών της συσκευής. Όλη η εμπειρία είναι βελτιωμένη, σε πολύ σημαντικό βαθμό, από μικρά σημεία έως πιο βασικά.

Εντυπωσιακά production values, «στόφα» PS exclusive, ετοιμαστείτε για γυμναστική

Το παιχνίδι αποτελεί χωρίς αμφιβολία μια μεγάλη κυκλοφορία, με τη «στόφα» του PlayStation exclusive, με εντυπωσιακά set pieces, αξιόλογες ερμηνείες από τους ηθοποιούς, πολύ ταιριαστή, «επική» μουσική με μελωδίες που φέρνουν στο μυαλό τα άλλα παιχνίδια του franchise, και γραφικά που κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Όταν βρισκόμαστε ψηλά, έχοντας σκαρφαλώσει σε πύργους και βουνά, η θέα κόβει την ανάσα με τον καλύτερο τρόπο. Το Horizon Call of the Mountain είναι ένα από τα παιχνίδια που θα θέλετε να δείξετε στην παρέα σας, αφού αν δεν έχουν παίξει ξανά VR θα μείνουν με ανοιχτό το στόμα.

photo: Sony Interactive Entertainment

Υπάρχουν, ακόμα, μερικές εντυπωσιακές μικρές λεπτομέρειες: για παράδειγμα, αν βρίσκεστε μέσα σε χόρτα για stealth (ίδια χόρτα με εκείνα των άλλων παιχνιδιών της σειράς) και σκύψετε, θα δείτε ότι τα φύλλα κινούνται κάτω από τα πόδια σας, χωρίς να έχετε πόδια στο παιχνίδι, χωρίς, δηλαδή, να υπάρχει σχετικός αισθητήρας.

Επίσης, καλό θα ήταν να προετοιμαστείτε για λίγη σωματική άσκηση, αφού η δράση του Call of the Mountain θυμίζει συχνά γυμναστική, ειδικά όταν σκαρφαλώνετε σε μεγάλες πλαγιές ή όταν ρίχνετε βέλη σε ένα τεράστιο ρομπότ, παίρνοντας το επόμενο από τη φαρέτρα σας με γρήγορες κινήσεις.

Πάντως, η αίσθηση είναι ιδανικά στημένη, είτε μιλάμε για περπάτημα, είτε για σκαρφάλωμα, είτε για μάχη με το τόξο. Επιπλέον, υπάρχουν κάποιες μικρές δραστηριότητες, που ενισχύουν κι αυτές το immersion και δείχνουν τις δυνατότητες του VR: μπορείτε να παίξετε μουσική με τύμπανα και φλογέρες, αλλά και να ζωγραφίσετε σε τοίχους με μπογιές, σε συγκεκριμένα σημεία.

Horizon Call of the Mountain: Ένας δυνατός τίτλος για το launch του PS VR2

Τελικά, το Horizon Call of the Mountain είναι μια πολύ καλή επιλογή για τίτλο που συνοδεύει το PS VR2 στο λανσάρισμά του. Είναι εντυπωσιακό οπτικά, ώστε να αναδείξει τις δυνατότητες του σετ εικονικής πραγματικότητας, και αξιοποιεί τις δυνατότητές του, αλλά και εκείνες των νέων χειριστηρίων, στο έπακρο. Επίσης, ανήκει σε ένα πολύ επιτυχημένο και αγαπητό franchise του PlayStation, άρα έχει ήδη κοινό. Ωστόσο, από μόνο του, είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι, γεμάτο με διασκεδαστικές δραστηριότητες και άψογα σχεδιασμένους μηχανισμούς.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS5 (αποκλειστικά σε PS VR2)
Δοκιμάστηκε σε: PS5 (PS VR2)
Εταιρεία Ανάπτυξης: Guerrilla Games, Firesprite
Εκδότρια Εταιρεία: Sony Interactive Entertainment
Διανομή: Sony Hellas
Είδος: Action-adventure
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 22 Φεβρουαρίου 2023
Official website: link