South of the Circle – Review

Το South of the Circle είναι ένα εντυπωσιακό παιχνίδι που καταφέρνει να αναδείξει τις ιδιαιτερότητες του μέσου όσον αφορά την αφήγηση ιστοριών.

Πρόκειται για ένα παιχνίδι που βασίζεται εξ ολοκλήρου στην εξιστόρηση· το gameplay έχει υποστηρικτικό ρόλο. Το South of the Circle αφηγείται μια ιστορία που δανείζεται στοιχεία από πολλά είδη: μια ρομαντική ιστορία σε ένα υπόβαθρο πολιτικού θρίλερ, που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Χειριζόμαστε τον Πίτερ και βρισκόμαστε στην Ανταρκτική, αφού έχει πέσει το αεροπλάνο μας μέσα στα χιόνια. Δίπλα μας, κάθεται ένας άλλος άνδρας, ο πιλότος του μικρού αεροσκάφους. Έχει χτυπήσει και πρέπει να φύγουμε με τα πόδια για να βρούμε βοήθεια -υπάρχουν, τριγύρω, διάφορες βάσεις.

Ένα υπέροχο, εκπληκτικό καστ ηθοποιών

Είναι μια δυνατή αρχή που αμέσως μας βάζει στο ύφος, με μεγάλη και πολύ σημαντική βοήθεια από τους εξαιρετικούς ηθοποιούς. Ας πάρω εδώ μια στιγμή για να πω ότι το South of the Circle περιλαμβάνει μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες ηθοποιών που έχω συναντήσει ποτέ σε βιντεοπαιχνίδι.

εικόνα: 11 bit studios

Η δουλειά που έχει γίνει είναι πραγματικά υπέροχη, είτε μιλάμε για τους βασικούς πρωταγωνιστές, είτε για δευτερεύοντες χαρακτήρες, ή για άλλους που εμφανίζονται ακόμα πιο λίγο.

Ο τρόπος με τον οποίον καταφέρνουν να μεταδώσουν τα συναισθήματα και τις σχέσεις μεταξύ των διάφορων προσώπων, το πώς πετυχαίνουν μία ρεαλιστική απόδοση ακόμα και παράξενων φράσεων, το πόσο πείθουν τελικά, συνολικά, οι χαρακτήρες, είναι αξιοθαύμαστος. Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα, είναι εκπληκτική.

Περιορισμένο gameplay, που όμως είναι αρκετό

Τώρα, στο παιχνίδι πάλι. Αφού αφήνουμε πίσω μας τον πιλότο για να ψάξουμε τριγύρω, αρχίζουμε να έχουμε τον έλεγχο του Πίτερ. Μπορούμε να περπατήσουμε μόνο σε ορισμένα σημεία, καθώς πρόκειται για εντελώς γραμμική εξερεύνηση, ενώ το μόνο που κάνουμε είναι να κοιτάμε αντικείμενα, να διαβάζουμε γράμματα και, γενικά, να ψάχνουμε τους χώρους.

εικόνα: 11 bit studios

Όμως, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Το gameplay υπάρχει μόνο για να μας βάλει περισσότερο στον κόσμο της ιστορίας αυτής, για να μας κάνει να ταυτιστούμε πιο βαθιά με τον πρωταγωνιστή, με τρόπο που είναι εφικτός μόνο στο μέσο των βιντεοπαιχνιδιών.

Επίσης, το South of the Circle αξιοποιεί κάποια έξυπνα στημένα τεχνάσματα για να δημιουργήσει περισσότερο ενδιαφέρον στο περιορισμένο gameplay του. Για παράδειγμα, ο τρόπος που διαβάζουμε τα γράμματα είναι εν μέρει διαδραστικός: ανεβοκατεβαίνουμε στις λέξεις και τις αποκαλύπτουμε σταδιακά, με όμορφη παρουσίαση.

Πανέμορφο μοντάζ

Έπειτα, βλέπουμε το εξαιρετικό μοντάζ: εκεί που περπατάμε στα χιόνια, ξαφνικά βρισκόμαστε σε έναν σταθμό τρένου, σε άλλη ήπειρο και εποχή και, αργότερα, όταν μπαίνουμε σε μια εγκαταλειμμένη βάση ξαφνικά βρισκόμαστε στο γραφείο ενός καθηγητή πανεπιστημίου.

εικόνα: 11 bit studios

Δεν πρόκειται για παραισθήσεις, αλλά για άλλα σημεία μιας ευρύτερης πλοκής, που μας δείχνει τι συμβαίνει στην Ανταρκτική αλλά και πώς έφτασε εκεί ο Πίτερ, στο πλαίσιο μιας έρευνας για το πανεπιστήμιο όπου δουλεύει.

Οι εναλλαγές μεταξύ των τμημάτων της αφήγησης είναι πάντα πετυχημένες, συμβαίνουν σε σωστά σημεία, τμηματοποιούν ιδανικά την πλοκή και είναι πανέμορφες όσον αφορά το μοντάζ τους.

Το σενάριο του South of the Circle έχει κάτι απ’ όλα

Τώρα, η ίδια η ιστορία είναι επίσης υπέροχη. Αφηγείται περιστατικά που έχουν να κάνουν με την παράνοια του Ψυχρού Πολέμου, σε σημεία θυμίζει X-Files και σε άλλα ρομαντική ταινία εποχής, καταπιάνεται με σοβαρά ζητήματα όπως ο σεξισμός στην κοινωνία και στον εργασιακό χώρο και το κάνει με ιδανικό τρόπο.

Η ταύτιση με τους χαρακτήρες είναι γρήγορη, η ροή της ιστορίας άριστη, οι ηθοποιοί, όπως είπα ήδη, υπέροχοι, η ίδια η πλοκή ενδιαφέρουσα, γεμάτη ένταση, συναίσθημα, μυστήριο και καθημερινές, ανθρώπινες ιστορίες. Δυστυχώς, το τέλος δεν κλείνει ιδανικά το σενάριο, αλλά είναι αχρείαστα απότομο. Αυτό είναι και το μόνο ψεγάδι της αφήγησης.

εικόνα: 11 bit studios

Επιλογές με αίσθηση βάρους

Το άλλο σημαντικό κομμάτι, οι επιλογές στους διαλόγους, τα πάει περίφημα, αν και δεν φαίνεται αμέσως αυτό. Οι επιλογές δεν κάνουν ξεκάθαρες τις απαντήσεις που θα δώσουμε: δεν διαλέγουμε λέξεις, διαλέγουμε συναισθήματα. Διαλέγουμε αν θέλουμε να απαντήσουμε με δημιουργικό, ευχάριστο τρόπο ή με λύπη, για παράδειγμα.

Έτσι, ο χαρακτήρας μας επιλέγει μόνος του τις λέξεις, εμείς όμως του δίνουμε μια κατεύθυνση. Πρόκειται για ένα σύστημα που στην αρχή φαίνεται πολύ παράξενο και πάει κόντρα στο επιδιωκόμενο -όπως το αντιλαμβανόμαστε τότε- αποτέλεσμα. Ωστόσο, το South of the Circle δεν προσπαθεί να φτιάξει μια ιστορία με εναλλακτικούς δρόμους αφήγησης, με πολλά τέλη ή κάτι παρόμοιο.

Αυτό που θέλει είναι να μας δείξει τη σημασία, το συναισθηματικό βάρος της επιλογής, τονίζοντας παράλληλα ότι η ζωή δεν περιστρέφεται γύρω μας, πως ό,τι κι αν διαλέξουμε, κάτι θα γίνει και μπορεί να μην είναι αυτό που θα θέλαμε. Οι ηθοποιοί «πιάνουν» άψογα το ύφος, ανάλογα με τις επιλογές που κάνουμε, και υπάρχουν κάποια σημεία όπου οι συνέπειες γίνονται πιο ξεκάθαρες, με πετυχημένο τρόπο.

εικόνα: 11 bit studios

Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά, το immersion ενισχύεται, η ταύτιση με τους χαρακτήρες επίσης, και οι επιλογές δίνουν συνεχώς την ψευδαίσθηση ότι έχουν βάρος (μάλιστα, σε μια έξυπνη πινελιά, κάποιες επιλογές έχουν πράγματι «βάρος», αφού πρέπει να πατήσουμε το πλήκτρο περισσότερη ώρα για να τις επικυρώσουμε). Οι διάλογοι είναι άρτια γραμμένοι και καταφέρνουν να μεταδώσουν ακριβώς αυτό που θέλουν, κάθε φορά, χωρίς υπερβολές, χωρίς exposition, χωρίς φθηνά κόλπα. Γενικά, πλήρης ικανοποίηση κι εδώ.

Στον οπτικό τομέα βρίσκουμε κάποια προβλήματα

Ενδιαφέρον έχει και η οπτική απεικόνιση του South of the Circle. Με αφαιρετικά σχέδια, με περιορισμένες λεπτομέρειες αλλά όμορφα και ζωηρά χρώματα, με πιο περίπλοκα μοντέλα και περιβάλλοντα σε σημεία ενδιαφέροντος, αλλά και με κάποια τεχνάσματα, ο οπτικός τομέας υποστηρίζει επίσης την αφήγηση.

εικόνα: 11 bit studios

Είναι ένα ιδιαίτερα όμορφο αποτέλεσμα, που αποτελεί όμως και ένα από τα λίγα τμήματα της εμπειρίας που δείχνουν ότι πρόκειται για δουλειά μιας πιο «μικρής» εταιρείας. Στον οπτικό τομέα εντοπίζονται κάποια προβλήματα, όπως το έντονο pop-in, η ξαφνική εμφάνιση των λεπτομερειών του περιβάλλοντος δηλαδή, αλλά και μερικές «άκομψες» σκιές. Επίσης, σε κάποιες στιγμές, οι σκιές των χαρακτήρων είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε τους κάνουν να φαίνονται σαν να αιωρούνται μερικά εκατοστά πάνω από το έδαφος.

Επίσης, τα animations είναι περιορισμένα σε αριθμό και έτσι κάποιες φορές δίνεται η εντύπωση ότι ένας χαρακτήρας δεν κινείται με ταιριαστό σε όσα συμβαίνουν τρόπο (είτε μιλάμε για τις κινήσεις του σώματος είτε του προσώπου). Δεν είναι προβλήματα που «ρίχνουν» σημαντικά την εμπειρία και οι δημιουργοί έχουν βρει έξυπνους τρόπους να ελαχιστοποιήσουν τον αντίκτυπο των ζητημάτων αυτών, όμως είναι σίγουρο ότι αναρωτιόμαστε: πώς θα ήταν το παιχνίδι αν τα προβλήματα αυτά απουσίαζαν, πόσο καλύτερο;

εικόνα: 11 bit studios

Πόσο πιο δυνατές θα ήταν οι ήδη άψογες ερμηνείες, αν τα σώματα των χαρακτήρων «έπαιζαν» επίσης σε ίδιο επίπεδο; Τέλος, ένα ακόμα ακατέργαστο κομμάτι είναι ο χειρισμός, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί σωστά σε εναλλαγές κάμερας και, γενικά, δίνει μια απότομη και κάπως «ξύλινη» αίσθηση.

Αν σας αρέσει το είδος, παίξτε το South of the Circle

Πέρα από τα προβλήματα αυτά και το απότομο τέλος, έχουμε ένα παιχνίδι με εκπληκτικό σενάριο, καλογραμμένους χαρακτήρες και διαλόγους, τρομερό ήχο, υπέροχες ερμηνείες και πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες στη σκηνοθεσία. Αν θέλετε να παίξετε ένα παιχνίδι που «παίζει» σαν τρίωρη ταινία, αν αυτό είναι κάτι που σας ενδιαφέρει, επενδύστε άφοβα στο South of the Circle.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PC, Nintendo Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ State of Play
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ 11 bit studios
Είδος:‌ Adventure
Ηλικίες:‌ 16+‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 3 Αυγούστου 2022
Official website:‌ link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.